Discussion and Conclusion In this

Discussion and Conclusion
In this study, the level of trust among counseling students who received theoretical education in group counseling prior to attending the practices of group counseling was investigated. During the formal education of Turkish counseling students, it is expected that they will practice counseling skills for a short term in order to gain knowledge about individual and group counseling practices. The current investigation was conducted to understand the impact of group counseling practices on the trust level of counseling trainees among each other. During the counseling process, in order to benefit from the counseling process, it is a significant necessity to build trust among the group members and group leaders and then to provide an opportunity for self-disclosure. Corey and Corey (2006) stated that during the counseling process where there is no climate of trust, clients talk at an abstract level or intellectual level and do not display any commitments to their goals. In the group process, the manners of group members as nonjudgmental, non-pejorative, and respecting confidentiality play a crucial role in the establishment of trust. The findings of the network analysis showed that there was an increase in the level of trust among the students. The participants reported that they trusted their classmates and other group members more after they had participated in a group counseling class. The results of the t test for pre- and post-tests also supported this finding. It is known that the reasonable expectations of group members of willingness, the feeling of belonging, participation, acceptance of responsibility and openness are therapeutic forces that play a significant role in the establishment of trust and the progress of the effectiveness of the group. However Voltan Acar (1986) mentioned groups focused on training have some limitations; these research findings inconsistently showed that there is a relation between group practices and trust building. The students participated in the groups with an awareness of having a theoretical background about the group process. It is considered that counseling students are more sensitive to group rules and have good communication skills because of their educational background and counseling experience as a member or leader. In other words, when counseling students are compared to ordinary group members, they know what is expected from them during the process. Therefore, they are willing and accept their responsibilities, and have meaningful participation in the process. Although the groups had some limitations in terms of being short-term and compulsory groups, having more group members, and a change of group leader(s) in each session, it is assumed that the characteristics of counseling students may contribute to the establishment of trust. The findings indicate that the trust level increased not only among the group members but also among classmates. This could be explained with the social microcosmic characteristic of the group. The context of group counseling is a small model of the world where the client lives. The group member interacts in the group how he/she interacts outside the group. Similarly, group members transfer the new behaviors learned in the group to the real world or social life. Thereby, the social macrocosms of the member, in other words the life of the member outside the group changes (Voltan Acar, 2009). It is considered that the group members who were able to establish trust in the group process transferred this feeling to their class environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายและสรุป ระดับของความน่าเชื่อถือในการให้คำปรึกษานักเรียนที่ได้รับการศึกษาทฤษฎีในกลุ่มให้คำปรึกษาก่อนที่จะเข้าร่วมปฏิบัติการให้คำปรึกษากลุ่ม ได้ตรวจสอบในการศึกษานี้ ในระหว่างการศึกษาอย่างเป็นทางการของนักเรียนให้คำปรึกษาที่ตุรกี คาดว่า พวกเขาจะฝึกทักษะให้คำปรึกษาในระยะสั้นเพื่อให้ได้ความรู้เกี่ยวกับบุคคลและกลุ่มให้คำปรึกษาแนวทางการ ตรวจสอบปัจจุบันได้ดำเนินการเพื่อให้เข้าใจผลกระทบของกลุ่มให้คำปรึกษาการปฏิบัติในระดับความน่าเชื่อถือของผู้รับการฝึกให้คำปรึกษาแต่ละคน ในระหว่างกระบวนการให้คำปรึกษา การได้รับประโยชน์จากการให้คำปรึกษา เป็นสิ่งสำคัญในการสร้างความน่าเชื่อถือในหมู่สมาชิกกลุ่มและผู้นำกลุ่มและให้โอกาสในการเปิดเผยตนเอง Corey และ Corey (2006) ระบุที่ระหว่างให้คำปรึกษามีอากาศไม่มีตัวแทนของบริษัท ลูกค้าพูดคุยในระดับนามธรรมการทางปัญญาระดับ และแสดงข้อผูกมัดใด ๆ กับเป้าหมาย ระหว่างกลุ่ม มารยาทของสมาชิกเป็นความลับ nonjudgmental ไม่ใช่ pejorative และความเคารพมีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งบริษัท ผลการวิจัยการวิเคราะห์เครือข่ายพบว่า มีการเพิ่มระดับของความน่าเชื่อถือในหมู่นักเรียน ผู้เข้าร่วมรายงานว่า พวกเขาเชื่อถือได้ของเพื่อนร่วมชั้นและสมาชิกคนอื่น ๆ มากขึ้นหลังจากที่พวกเขามีส่วนร่วมในกลุ่มให้คำปรึกษาชั้น เทียบกับผลการทดสอบก่อน และหลังทดสอบอย่างนี้ค้นหา ขึ้นชื่อเรื่องความคาดหวังที่เหมาะสมของสมาชิกในกลุ่มของความตั้งใจ ความรู้สึกของการมีส่วนร่วม เป็นสมาชิก ยอมรับความรับผิดชอบและเปิดกองกำลังรักษาที่บทบาทสำคัญในการก่อตั้งของบริษัทและความคืบหน้าของประสิทธิภาพของกลุ่ม อย่างไรก็ตาม Voltan Acar (1986) กล่าวถึงกลุ่มเน้นการฝึกอบรมมีข้อจำกัดบางประการ พบเหล่านี้ inconsistently แสดงให้เห็นว่า มีความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มปฏิบัติและสร้างความน่าเชื่อถือ นักเรียนที่เข้าร่วมในกลุ่มกับการรับรู้มีเบื้องหลังทฤษฎีเกี่ยวกับกระบวนการกลุ่ม มันถือว่า นักเรียนให้คำปรึกษาจะอ่อนไหวมากกับกลุ่มกฎ และมีทักษะการสื่อสารที่ดีของประวัติการศึกษาและประสบการณ์การให้คำปรึกษาเป็นสมาชิกหรือผู้นำ ในคำอื่น ๆ เมื่อให้คำปรึกษานักเรียนจะเปรียบเทียบกับสมาชิกกลุ่มปกติ พวกเขารู้อะไรคาดว่าออกในระหว่างกระบวนการ ดังนั้น พวกเขายินดี และยอมรับความรับผิดชอบของพวกเขา และมีความหมายการมีส่วนร่วมในกระบวนการ แม้ว่ากลุ่มที่มีข้อจำกัดบางประการในการกลุ่มระยะสั้น และคิด มีสมาชิกกลุ่มเพิ่มเติม และการเปลี่ยนแปลงของกลุ่ม leader(s) ในแต่ละเซสชัน ก็จะสรุปได้ว่า ลักษณะของการให้คำปรึกษานักเรียนอาจนำไปก่อตั้งของบริษัท ผลการวิจัยบ่งชี้ว่า ระดับความน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้นไม่เพียงแต่สมาชิกกลุ่ม แต่ยังอยู่ ระหว่างมล นี้สามารถอธิบายกับ microcosmic ลักษณะทางสังคมของกลุ่ม บริบทของการให้คำปรึกษากลุ่มแบบจำลองขนาดเล็กของโลกที่ลูกค้าอาศัยอยู่ได้ สมาชิกของกลุ่มการโต้ตอบในกลุ่มวิธีเขาโต้ตอบภายนอกกลุ่ม ในทำนองเดียวกัน กลุ่มสมาชิกโอนย้ายพฤติกรรมใหม่ที่ได้เรียนรู้ในกลุ่มโลกหรือชีวิตทางสังคม จึง macrocosms สังคมของสมาชิก ในอื่น ๆ คำชีวิตของสมาชิกนอกเปลี่ยนกลุ่ม (Voltan Acar, 2009) เป็นพิจารณาว่า สมาชิกกลุ่มที่มีความสามารถในการสร้างความน่าเชื่อถือในกระบวนการกลุ่ม นี้รู้สึกโอนย้ายไปยังสภาพแวดล้อมการเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายและบทสรุปในการศึกษานี้ระดับของความไว้วางใจในหมู่นักเรียนให้คำปรึกษาที่ได้รับการศึกษาทฤษฎีในการให้คำปรึกษากลุ่มก่อนที่จะเข้าร่วมการปฏิบัติของการให้คำปรึกษากลุ่มที่ได้รับการตรวจสอบ ในระหว่างการศึกษาอย่างเป็นทางการของการให้คำปรึกษานักเรียนตุรกีเป็นที่คาดหวังว่าพวกเขาจะได้ฝึกทักษะการให้คำปรึกษาเป็นระยะเวลาสั้น ๆ เพื่อที่จะได้รับความรู้เกี่ยวกับบุคคลและการปฏิบัติที่ให้คำปรึกษากลุ่ม การสืบสวนในปัจจุบันได้ดำเนินการที่จะเข้าใจผลกระทบของการปฏิบัติที่ให้คำปรึกษากลุ่มในระดับความไว้วางใจจากการฝึกอบรมการให้คำปรึกษาระหว่างกัน ในระหว่างขั้นตอนการให้คำปรึกษาเพื่อที่จะได้รับประโยชน์จากกระบวนการให้คำปรึกษามันเป็นความจำเป็นที่สำคัญในการสร้างความเชื่อมั่นในหมู่สมาชิกในกลุ่มและผู้นำกลุ่มและจากนั้นจะให้โอกาสสำหรับการเปิดเผยตนเอง คอเรย์และคอเรย์ (2006) ระบุว่าในระหว่างขั้นตอนการให้คำปรึกษาที่มีสภาพภูมิอากาศที่ไม่มีความไว้วางใจที่ลูกค้าพูดคุยในระดับที่เป็นนามธรรมหรือระดับสติปัญญาและไม่แสดงภาระผูกพันใด ๆ กับเป้าหมายของพวกเขา ในกระบวนการกลุ่มมารยาทของสมาชิกในกลุ่มเป็น nonjudgmental ไม่ดูถูกและเคารพในการรักษาความลับมีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งของความไว้วางใจ ผลการวิเคราะห์เครือข่ายแสดงให้เห็นว่ามีการเพิ่มขึ้นในระดับของความไว้วางใจในหมู่นักศึกษาที่ ผู้เข้าร่วมรายงานว่าพวกเขาไว้วางใจเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาและสมาชิกในกลุ่มอื่น ๆ มากขึ้นหลังจากที่พวกเขามีส่วนร่วมในกลุ่มระดับการให้คำปรึกษา ผลที่ได้จากการทดสอบค่าทีสำหรับก่อนและหลังการทดสอบยังได้รับการสนับสนุนการค้นพบนี้ เป็นที่รู้จักกันว่าคาดหวังที่เหมาะสมของสมาชิกในกลุ่มความตั้งใจความรู้สึกของการเป็นเจ้าของมีส่วนร่วมได้รับการยอมรับของความรับผิดชอบและการเปิดกว้างเป็นกองกำลังในการรักษาที่มีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งความไว้วางใจและความคืบหน้าของความมีประสิทธิผลของกลุ่ม อย่างไรก็ตาม Voltan Acar (1986) กล่าวถึงกลุ่มที่มุ่งเน้นในการฝึกอบรมมีข้อ จำกัด บางอย่าง ผลการวิจัยเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าไม่ลงรอยกันมีความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มการปฏิบัติและการสร้างความไว้วางใจ นักเรียนมีส่วนร่วมในกลุ่มที่มีความตระหนักในการมีพื้นหลังทางทฤษฎีเกี่ยวกับกระบวนการกลุ่มที่ ก็ถือว่าการให้คำปรึกษาว่านักเรียนมีความไวต่อกฎระเบียบของกลุ่มและมีทักษะการสื่อสารที่ดีเพราะวุฒิการศึกษาและประสบการณ์การให้คำปรึกษาของพวกเขาเป็นสมาชิกหรือผู้นำ ในคำอื่น ๆ เมื่อนักเรียนให้คำปรึกษาเมื่อเทียบกับสมาชิกในกลุ่มธรรมดาพวกเขารู้ว่าสิ่งที่คาดหวังจากพวกเขาในระหว่างกระบวนการ ดังนั้นพวกเขายินดีและยอมรับความรับผิดชอบของพวกเขาและมีความหมายการมีส่วนร่วมในกระบวนการ แม้ว่ากลุ่มมีข้อ จำกัด บางอย่างในแง่ของการเป็นกลุ่มในระยะสั้นและภาคบังคับที่มีสมาชิกกลุ่มและมีการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มผู้นำ (s) ในแต่ละครั้งมันจะสันนิษฐานว่าลักษณะของนักเรียนให้คำปรึกษาอาจนำไปสู่การจัดตั้ง ความไว้วางใจ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าระดับความน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ในหมู่สมาชิกในกลุ่ม แต่ยังอยู่ในหมู่เพื่อนร่วมชั้น นี้สามารถอธิบายได้ด้วยลักษณะทางสังคมเศรษฐศาสตร์จุลภาคของกลุ่ม บริบทของการให้คำปรึกษากลุ่มที่เป็นรูปแบบขนาดเล็กของโลกที่ชีวิตของลูกค้า สมาชิกกลุ่มปฏิสัมพันธ์ในกลุ่มว่าเขา / เธอโต้ตอบนอกกลุ่ม ในทำนองเดียวกันสมาชิกในกลุ่มโอนพฤติกรรมการเรียนรู้ใหม่ในกลุ่มกับโลกจริงหรือชีวิตทางสังคม ดังนั้นสังคม macrocosms ของสมาชิกในคำอื่น ๆ ในชีวิตของสมาชิกในการเปลี่ยนแปลงนอกกลุ่ม (Voltan Acar 2009) ก็ถือว่าว่าสมาชิกในกลุ่มที่มีความสามารถในการสร้างความไว้วางใจในกระบวนการกลุ่มที่โอนความรู้สึกนี้กับสภาพแวดล้อมชั้นเรียนของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อสรุป
ในการศึกษาระดับของความไว้วางใจระหว่างนักเรียนที่ได้รับการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มตามทฤษฎีการศึกษาก่อนที่จะเข้าร่วมการปฏิบัติของการให้คำปรึกษากลุ่มถูกตรวจสอบ ในการศึกษาของนักศึกษา การให้คำปรึกษาที่ตุรกีคาดว่าพวกเขาจะฝึกทักษะการให้คำปรึกษา สำหรับในระยะสั้นเพื่อที่จะได้รับความรู้เกี่ยวกับบุคคลและการให้การปรึกษาแบบกลุ่มการปฏิบัติ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเข้าใจผลกระทบของการให้การปรึกษาแบบกลุ่มการปฏิบัติในระดับความน่าเชื่อถือของการให้คำปรึกษาการฝึกอบรมของแต่ละอื่น ๆ ในระหว่างกระบวนการให้คำปรึกษา เพื่อที่จะได้รับประโยชน์จากกระบวนการการให้คำปรึกษามันเป็นอย่างจำเป็นเพื่อสร้างความไว้วางใจในหมู่สมาชิกกลุ่ม และผู้นำกลุ่ม และเพื่อให้โอกาสแก่การเปิดเผยตนเอง และ Corey Corey ( 2006 ) ระบุว่า ในช่วงการให้คำปรึกษากระบวนการที่ไม่มีบรรยากาศของความไว้วางใจที่ลูกค้าพูดในระดับที่เป็นนามธรรม หรือ ระดับสติปัญญา และไม่แสดงภาระผูกพันใด ๆเพื่อเป้าหมายของตน ในกระบวนการกลุ่มมารยาทของสมาชิกกลุ่มที่ nonjudgmental , ไม่พูดคำหยาบ และเคารพในความลับของบทบาทสําคัญในการสร้างความไว้วางใจ ผลของการวิเคราะห์เครือข่าย พบว่า มีการเพิ่มขึ้นในระดับของความไว้วางใจในหมู่นักเรียนผู้ที่รายงานว่าพวกเขาเชื่อใจของเพื่อนร่วมชั้นและสมาชิกกลุ่มอื่น ๆเพิ่มเติม หลังจากที่พวกเขาได้มีส่วนร่วมในชั้นเรียนการปรึกษากลุ่ม ผลของการทดสอบก่อนและทดสอบหลังยังสนับสนุนการค้นหานี้ มันเป็นที่รู้จักกันว่า ความคาดหวังที่เหมาะสมของกลุ่มสมาชิกของความเต็มใจ ความรู้สึกของ การมีส่วนร่วมการยอมรับความรับผิดชอบและความซื่อสัตย์เป็นผู้บังคับว่ามีบทบาทในการก่อตั้งของความไว้วางใจและความคืบหน้าของประสิทธิผลของกลุ่ม อย่างไรก็ตาม voltan คาร์ ( 1986 ) ได้กล่าวถึงกลุ่มที่เน้นการฝึกมีข้อจํากัด ผลการวิจัยเหล่านี้ลุ่มๆ ดอนๆ พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติงานกลุ่มและการสร้างความไว้วางใจ .นักเรียนที่เข้าร่วมในกลุ่มด้วยการมีทฤษฎีพื้นฐานเกี่ยวกับกระบวนการกลุ่ม ก็ถือว่านักศึกษาให้คำปรึกษามีความไวต่อกฎระเบียบกลุ่ม และมีทักษะในการสื่อสารที่ดี เพราะการศึกษาของพวกเขาและประสบการณ์การเป็นสมาชิก หรือหัวหน้า ในคำอื่น ๆเมื่อนักเรียนให้คำปรึกษาเมื่อเทียบกับสามัญ สมาชิกกลุ่มพวกเขารู้ว่าสิ่งที่คาดหวังจากพวกเขาในระหว่างกระบวนการ ดังนั้น พวกเขาเต็มใจและยอมรับความรับผิดชอบของพวกเขาและมีการมีส่วนร่วมมีความหมายในกระบวนการ แม้ว่ากลุ่มมีข้อจำกัดในแง่ของกลุ่มระยะสั้น และบังคับ มีสมาชิกในกลุ่มให้มากขึ้น และการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มผู้นำ ( s ) ในแต่ละครั้งเป็นสันนิษฐานว่าคุณลักษณะของนักศึกษาให้คำปรึกษาอาจนำไปสู่การเชื่อถือ ผลการวิจัยพบว่าระดับความน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ในหมู่สมาชิกกลุ่ม แต่ยังระหว่างเพื่อนร่วมห้อง นี้สามารถอธิบายได้ด้วยลักษณะเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์จุลภาคทางสังคมของกลุ่ม บริบทของการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มเป็นรุ่นเล็กของโลกที่ลูกค้าอยู่สมาชิกกลุ่มมีปฏิสัมพันธ์ในกลุ่ม วิธีการที่เขา / เธอโต้ตอบภายนอกกลุ่ม นอกจากนี้สมาชิกกลุ่มรับพฤติกรรมใหม่เรียนรู้ในกลุ่มกับโลกจริง หรือชีวิตในสังคม จึง , macrocosms ทางสังคมของสมาชิก ในคำอื่น ๆชีวิตของสมาชิกนอกกลุ่มการเปลี่ยนแปลง ( voltan รถ , 2009 )ก็ถือว่า กลุ่มสมาชิกที่สามารถสร้างความเชื่อถือในกระบวนการกลุ่ม ส่งความรู้สึกนี้ให้สภาพแวดล้อมในชั้นเรียนของพวกเขา