สวัสดีครับผมชื่อนายรัฐนันท์ วสุรัตน

สวัสดีครับผมชื่อนายรัฐนันท์ วสุรัตน์รุ่งเรือง ชื่อเล่น อาร์ม อายุ 25 ปี เกิดที่จังหวัดจันทบุรี มีพี่น้อง 3 คน พี่ชาย 1 คน น้องสาว 1 คน ตัวผมเป็นลูกชายคนกลาง ชีวิตผมเริ่มเปลี่ยนเมื่อตอนจะเข้ามหาวิทยาลัย เมื่อผมสอบติดมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต ผมจึงต้องย้ายชีวิตมาอาศัยที่กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นความท้าทายในชีวิตครั้งหนึ่ง เพราะผมไม่เคยไปอยู่ที่ต่างจังหวัดมาก่อน การดำเนินชีวิตแรกๆเนื่องจากไม่สามารถปรับตัวได้ง่าย ไม่สามารถคำนวณรายจ่ายในการดำรงชีวิตได้ จึงต้องขอเงินจากที่บ้านมามากพอสมควร การใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยนั้นเป็นเรื่องที่สนุก เนื่องจากเราไม่เคยได้เห็นแสงสีเสียงมาก่อน ผมเลือกเรียนที่คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ และได้รู้จักเพื่อนมากมาย ซึ่งกลุ่มผมเป็นกลุ่มที่ใหญ่พอสมควร และด้วยชีวิตที่อยู่ในกรอบมาตลอด เมื่อได้มาเผชิญโลกกว้าง ผมจึงไม่สามารถคอนโทรลตัวเองได้ ผมมีปาร์ตี้กับเพื่อนๆแทบทุกวัน ซึ่งทำให้ผลการเรียนของผมนั้นออกมาไม่ดีเท่าที่ควร ผมพึ่งมาคิดได้ตอนที่ผมเข้าเรียนชั้นปีที่ 3 ผมบอกกับตัวเองว่าเราต้องเปลี่ยนชีวิตตัวเองแล้ว ไม่งั้นเราจะไม่สามารถเรียนจบได้ ผมจึงเปลี่ยนตัวเองโดยตั้งใจเรียนมากขึ้น ลดการเที่ยว และตั้งใจอ่านหนังสือให้มากกว่าเดิม ในการเปลี่ยนความคิดของผมอีกครั้งหนึ่ง เกิดขึ้นเมื่อชั้นปี 4 เมื่อผมได้มีโอกาสได้ฝึกงานที่กรมชลประทานสามเสน ซึ่งนักศึกษาทุกคนต้องผ่านการฝึกงานก่อนจะจบการศึกษา ซึ่งการฝึกงานนั้นเป็นซึ่งที่ค่อนข้างยากเมื่อเราต้องปรับตัวให้มีความรับผิดชอบมากขึ้น เราสามารถเรียนรู้อะไรได้หลายๆอย่างในการฝึกงานครั้งที่ ทั้งการเข้าหาสังคม การรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน และการพัฒนาศักยภาพของตัวเราเอง เมื่อผ่านช่วงฝึกงานมานั้น ผมเรียนจบปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เอกเทคโนโลยีสารสนเทศโดยที่ได้เกรดเฉลี่ย 2.50 ซึ่งเป็นเกณฑ์มาตรฐานที่เราสามารถหางานทำ หรือ สามารถศึกษาต่อปริญญาโทได้ โดยหลังจากนั้นผมได้ทำงานที่โรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์ เป็นเวลา 1 ปีครึ่ง และได้กลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้าน ในช่วงเวลาที่ผมกลับไปนั้นเป็นช่วงเศรษฐกิจไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จึงทำให้มีรายจ่ายมากกว่ารายรับ ผมจึงมามองตัวเองเสมอว่าทำไมเราถึงเหนื่อยขนาดนี้ทั้งๆที่คนอื่นนั้นชีวิตเค้าเริ่มที่จะสร้างเนื้อสร้างตัววางแผนอนาคต ผมมาคิดทบทวนจึงทราบว่าเกิดจากตัวของเราเองที่เราไม่ตั้งใจเรียนและเคยทำผิดพลาดในชีวิตมาเมื่อสมัยเรียนปริญญาตรี ผมจึงปรึกษากับพ่อ และบอกท่านว่าผมอยากเรียนปริญญาโทอีกครั้ง พ่อส่งผมเรียนได้ไหม ผมอยากแก้ไขในสิ่งที่ผมเคยทำผิดพลาดไว้ในวัยรุ่น ซึ่งพ่อผมก็เห็นดีเห็นงามมากและให้ทุนในการเรียนอีกครั้ง โดยผมก็ได้ดำเนินการเดินทางกลับมาที่กรุงเทพมหานครอีกครั้ง และได้ทำงานเป็นพนักงาน Outsource ที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย และได้ศึกษาต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือสาขาวิชาระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ และเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ผมอีกครั้ง และผมมีความตั้งใจว่าจะใช้เวลานี้พัฒนาตัวเองและจะนำปริญญาโทที่เรียนมานี้กลับไปให้พ่อกับแม่ เพื่อให้พ่อกับแม่มีความภูมิใจกับลูกคนนี้อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดีครับผมชื่อนายรัฐนันท์วสุรัตน์รุ่งเรืองชื่อเล่นอาร์มอายุ 25 ปีเกิดที่จังหวัดจันทบุรีมีพี่น้อง 3 คนพี่ชาย 1 คนน้องสาว 1 คนตัวผมเป็นลูกชายคนกลางชีวิตผมเริ่มเปลี่ยนเมื่อตอนจะเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อผมสอบติดมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิตผมจึงต้องย้ายชีวิตมาอาศัยที่กรุงเทพมหานครซึ่งเป็นความท้าทายในชีวิตครั้งหนึ่งเพราะผมไม่เคยไปอยู่ที่ต่างจังหวัดมาก่อนการดำเนินชีวิตแรกๆเนื่องจากไม่สามารถปรับตัวได้ง่ายไม่สามารถคำนวณรายจ่ายในการดำรงชีวิตได้จึงต้องขอเงินจากที่บ้านมามากพอสมควรการใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยนั้นเป็นเรื่องที่สนุกเนื่องจากเราไม่เคยได้เห็นแสงสีเสียงมาก่อนผมเลือกเรียนที่คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและได้รู้จักเพื่อนมากมายซึ่งกลุ่มผมเป็นกลุ่มที่ใหญ่พอสมควรและด้วยชีวิตที่อยู่ในกรอบมาตลอดเมื่อได้มาเผชิญโลกกว้างผมจึงไม่สามารถคอนโทรลตัวเองได้ผมมีปาร์ตี้กับเพื่อนๆแทบทุกวันซึ่งทำให้ผลการเรียนของผมนั้นออกมาไม่ดีเท่าที่ควรผมพึ่งมาคิดได้ตอนที่ผมเข้าเรียนชั้นปีที่ 3 ผมบอกกับตัวเองว่าเราต้องเปลี่ยนชีวิตตัวเองแล้วไม่งั้นเราจะไม่สามารถเรียนจบไดโทผมจึงเปลี่ยนตัวเองโดยตั้งใจเรียนมากขึ้นลดการเที่ยวและตั้งใจอ่านหนังสือให้มากกว่าเดิมในการเปลี่ยนความคิดของผมอีกครั้งหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อชั้นปี 4 เมื่อผมได้มีโอกาสได้ฝึกงานที่กรมชลประทานสามเสนซึ่งนักศึกษาทุกคนต้องผ่านการฝึกงานก่อนจะจบการศึกษาซึ่งการฝึกงานนั้นเป็นซึ่งที่ค่อนข้างยากเมื่อเราต้องปรับตัวให้มีความรับผิดชอบมากขึ้นเราสามารถเรียนรู้อะไรได้หลายๆอย่างในการฝึกงานครั้งที่ทั้งการเข้าหาสังคมการรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานและการพัฒนาศักยภาพของตัวเราเองเมื่อผ่านช่วงฝึกงานมานั้นผมเรียนจบปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเอกเทคโนโลยีสารสนเทศโดยที่ได้เกรดเฉลี่ย 2.50 ซึ่งเป็นเกณฑ์มาตรฐานที่เราสามารถหางานทำหรือสามารถศึกษาต่อปริญญาโทได้โดยหลังจากนั้นผมได้ทำงานที่โรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์ความเวลา 1 ปีครึ่งและได้กลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้านในช่วงเวลาที่ผมกลับไปนั้นเป็นช่วงเศรษฐกิจไม่ค่อยจะสู้ดีนักจึงทำให้มีรายจ่ายมากกว่ารายรับผมจึงมามองตัวเองเสมอว่าทำไมเราถึงเหนื่อยขนาดนี้ทั้งๆที่คนอื่นนั้นชีวิตเค้าเริ่มที่จะสร้างเนื้อสร้างตัววางแผนอนาคตผมมาคิดทบทวนจึงทราบว่าเกิดจากตัวของเราเองที่เราไม่ตั้งใจเรียนและเคยทำผิดพลาดในชีวิตมาเมื่อสมัยเรียนปริญญาตรีผมจึงปรึกษากับพ่อและบอกท่านว่าผมอยากเรียนปริญญาโทอีกครั้งพ่อส่งผมเรียนได้ไหมผมอยากแก้ไขในสิ่งที่ผมเคยทำผิดพลาดOutsource ไว้ในวัยรุ่นซึ่งพ่อผมก็เห็นดีเห็นงามมากและให้ทุนในการเรียนอีกครั้งโดยผมก็ได้ดำเนินการเดินทางกลับมาที่กรุงเทพมหานครอีกครั้งและได้ทำงานเป็นพนักงานที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยและได้ศึกษาต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือสาขาวิชาระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการและเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ผมอีกครั้งและผมมีความตั้งใจว่าจะใช้เวลานี้พัฒนาตัวเองและจะนำปริญญาโทที่เรียนมานี้กลับไปให้พ่อกับแม่เพื่อให้พ่อกับแม่มีความภูมิใจกับลูกคนนี้อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีครับผมชื่อนายรัฐนันท์วสุรัตน์รุ่งเรืองชื่อเล่นอาร์มอายุ 25 ปีเกิดที่จังหวัดจันทบุรีมีพี่น้อง 3 คนพี่ชาย 1 คนน้องสาว 1 คนตัวผมเป็นลูกชายคนกลางชีวิตผมเริ่มเปลี่ยนเมื่อตอนจะเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อผมสอบ ติดมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิตผมจึงต้องย้ายชีวิตมาอาศัยที่กรุงเทพมหานครซึ่งเป็นความท้าทายในชีวิตครั้งหนึ่งเพราะผมไม่เคยไปอยู่ที่ต่างจังหวัดมาก่อนการดำเนินชีวิตแรก ๆ เนื่องจากไม่สามารถปรับตัวได้ง่ายไม่สามารถคำนวณรายจ่ายในการ ดำรงชีวิตได้จึงต้องขอเงินจากที่บ้านมามากพอสมควรการใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยนั้นเป็นเรื่องที่สนุกเนื่องจากเราไม่เคยได้เห็นแสงสีเสียงมาก่อนผมเลือกเรียนที่คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและได้รู้จักเพื่อนมากมายซึ่ง กลุ่มผมเป็นกลุ่มที่ใหญ่พอสมควรและด้วยชีวิตที่อยู่ในกรอบมาตลอดเมื่อได้มาเผชิญโลกกว้างผมจึงไม่สามารถคอนโทรลตัวเองได้ผมมีปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ แทบทุกวันซึ่งทำให้ผลการเรียนของผมนั้นออกมา ไม่ดีเท่าที่ควรผมพึ่งมาคิดได้ตอนที่ผมเข้าเรียนชั้นปีที่ 3 ผมบอกกับตัวเองว่าเราต้องเปลี่ยนชีวิตตัวเองแล้วไม่งั้นเราจะไม่สามารถเรียนจบได้ผมจึงเปลี่ยนตัวเองโดยตั้งใจเรียนมากขึ้น ลดการเที่ยวและตั้งใจอ่านหนังสือให้มากกว่าเดิมในการเปลี่ยนความคิดของผมอีกครั้งหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อชั้นปีที่ 4 เมื่อผมได้มีโอกาสได้ฝึกงานที่กรมชลประทานสามเสนซึ่งนักศึกษาทุกคนต้องผ่านการฝึกงานก่อนจะจบการศึกษาซึ่ง การฝึกงานนั้นเป็นซึ่งที่ค่อนข้างยากเมื่อเราต้องปรับตัวให้มีความรับผิดชอบมากขึ้นเราสามารถเรียนรู้อะไรได้หลาย ๆ อย่างในการฝึกงานครั้งที่ทั้งการเข้าหาสังคมการรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานและการพัฒนาศักยภาพของตัวเรา เองเมื่อผ่านช่วงฝึกงานมานั้นผมเรียนจบปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเอกเทคโนโลยีสารสนเทศโดยที่ได้เกรดเฉลี่ย 2.50 ซึ่งเป็นเกณฑ์มาตรฐานที่เราสามารถหางานทำหรือสามารถศึกษาต่อปริญญาโทได้โดยหลังจากนั้นผมได้ทำงานที่โรง พยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์เป็นเวลา 1 ปีครึ่งและได้กลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้านในช่วงเวลาที่ผมกลับไปนั้นเป็นช่วงเศรษฐกิจไม่ค่อยจะสู้ดีนักจึงทำให้มีรายจ่ายมากกว่ารายรับผมจึงมามองตัวเองเสมอว่าทำไม เราถึงเหนื่อยขนาดนี้ทั้งๆที่คนอื่นนั้นชีวิตเค้าเริ่มที่จะสร้างเนื้อสร้างตัววางแผนอนาคตผมมาคิดทบทวนจึงทราบว่าเกิดจากตัวของเราเองที่เราไม่ตั้งใจเรียนและเคยทำผิดพลาดในชีวิตมาเมื่อสมัยเรียน ปริญญาตรีผมจึงปรึกษากับพ่อและบอกท่านว่าผมอยากเรียนปริญญาโทอีกครั้งพ่อส่งผมเรียนได้ไหมผมอยากแก้ไขในสิ่งที่ผมเคยทำผิดพลาดไว้ในวัยรุ่นซึ่งพ่อผมก็เห็นดีเห็นงามมากและให้ทุน ในการเรียนอีกครั้งโดยผมก็ได้ดำเนินการเดินทางกลับมาที่กรุงเทพมหานครอีกครั้งและได้ทำงานเป็นพนักงาน Outsource ที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยและได้ศึกษาต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือสาขาวิชาระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการและเป็นการ เริ่มต้นชีวิตใหม่ผมอีกครั้งและผมมีความตั้งใจว่าจะใช้เวลานี้พัฒนาตัวเองและจะนำปริญญาโทที่เรียนมานี้กลับไปให้พ่อกับแม่เพื่อให้พ่อกับแม่มีความภูมิใจกับลูกคนนี้อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีครับผมชื่อนายรัฐนันท์วสุรัตน์รุ่งเรืองชื่อเล่นอาร์ม Place of Birth 25 . เกิดที่จังหวัดจันทบุรีมีพี่น้อง 3 คนพี่ชาย 1 คนน้องสาว 1 คนตัวผมเป็นลูกชายคนกลางชีวิตผมเริ่มเปลี่ยนเมื่อตอนจะเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อผมสอบติดมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิตผมจึงต้องย้ายชีวิตมาอาศัย ที่กรุงเทพมหานครซึ่งเป็นความท้าทายในชีวิตครั้งหนึ่งเพราะผมไม่เคยไปอยู่ที่ต่างจังหวัดมาก่อนการดำเนินชีวิตแรกๆเนื่องจากไม่สามารถปรับตัวได้ง่ายไม่สามารถคำนวณรายจ่ายในการดำรงชีวิตได้จึงต้องขอเงินจากที่บ้านมามากพอสมควรการใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยนั้นเป็นเรื ่องที่สนุกเนื่องจากเราไม่เคยได้เห็นแสงสีเสียงมาก่อนผมเลือกเรียนที่คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและได้รู้จักเพื่อนมากมายซึ่งกลุ่มผมเป็นกลุ่มที่ใหญ่พอสมควรและด้วยชีวิตที่อยู่ในกรอบมาตลอดเมื่อได้มาเผชิญโลกกว้างผมจึงไม่สามารถคอนโทรลตัวเองได้ผมมีปาร์ตี้กับเพื่อ นๆแทบทุกวันซึ่งทำให้ผลการเรียนของผมนั้นออกมาไม่ดีเท่าที่ควรผมพึ่งมาคิดได้ตอนที่ผมเข้าเรียนชั้นปีที่ 3 ผมบอกกับตัวเองว่าเราต้องเปลี่ยนชีวิตตัวเองแล้วไม่งั้นเราจะไม่สามารถเรียนจบได้ผมจึงเปลี่ยนตัวเองโดยตั้งใจเรียนมากขึ้นลดการเที่ยวและตั้งใจอ่านหนังสือ ให้มากกว่าเดิมในการเปลี่ยนความคิดของผมอีกครั้งหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อชั้นปี 4 เมื่อผมได้มีโอกาสได้ฝึกงานที่กรมชลประทานสามเสนซึ่งนักศึกษาทุกคนต้องผ่านการฝึกงานก่อนจะจบการศึกษาซึ่งการฝึกงานนั้นเป็นซึ่งที่ค่อนข้างยากเมื่อเราต้องปรับตัวให้มีความรับผิดชอบมากขึ ้นเราสามารถเรียนรู้อะไรได้หลายๆอย่างในการฝึกงานครั้งที่ทั้งการเข้าหาสังคมการรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานและการพัฒนาศักยภาพของตัวเราเองเมื่อผ่านช่วงฝึกงานมานั้นผมเรียนจบปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเอกเทคโนโลยีสารสนเทศโดยที่ได้เกรดเฉลี่ย 2.50 ซึ่งเป ็นเกณฑ์มาตรฐานที่เราสามารถหางานทำค็อคสามารถศึกษาต่อปริญญาโทได้โดยหลังจากนั้นผมได้ทำงานที่โรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์เป็นเวลา 1 ปีครึ่งและได้กลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้