can be generalised. Patients with s

can be generalised. Patients with secondary nose bleeding
(traumatic, cancer or related to sniffing narcotics) were
excluded, because their healing process was assumed to be
determined by the cause of the bleeding. A new trial would
be required to establish whether patients with secondary nose
bleeding may be mobilised without affecting their risk of new
bleeding episodes. The same applies to patients who had
been admitted with primary nose bleeding within three
months prior to the trial period. These cases were excluded,
because the initial treatment may have resulted in pressure
necrosis of the mucosa and cartilage and thus represent
particularly vulnerable cases (Delank 2006, Viehweg et al.
2006).
The age of the participants and the number of new bleeding
episodes tallied with the information we had previously
recorded in the ward (unpublished observation). We therefore
assume that the participating group is a representative
sample of all epistaxis patients admitted to the ward.
Furthermore, as the ward serves the entire region and receives
patients with less as well as more complicated cases, we
consider the trial participants as representative of patients
admitted to hospital with epistaxis in Denmark.
The two groups were different with respect to the number
of participants with diabetes and the number of women. In
the study group, two of five diabetic participants experienced
new bleeding, while the same was true in six of 12
participants in the control group. Overall, 10 of the 21
women in the study group experienced bleeding, compared to
seven of 15 women in the control group. These differences in
the number of women and participants with diabetes therefore
had no bearing on the primary outcomes.
Similarly, additional analysis for confounding factors such
as arterial hypertension, bleeding disorders, anticoagulant
therapy and diabetes showed no differences with respect to
renewed bleeding patterns; the material was inadequate for
stratification. Only cauterisation of nasal mucosa had a
significant effect on the number of new bleeding episodes,
which was to be expected, as this treatment directly affected
the bleeding spot. Additional studies would be needed to
elucidate in more detail, whether specific groups of patients
need differentiated treatment regimes.
The number of complications was larger for the control
group than for the study group (Table 4), but the overall
numbers were small; our results cannot be taken as a
demonstration that bed rest resulted in more complications
compared with mobilisation, although this could be argued
theoretically. On the other hand, it may be assumed that the
general health of mobilised participants was improved and
that they sustained a lesser risk of being affected by
complications when compared to bed rest patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถ generalised ผู้ป่วยที่ มีเลือดออกจมูกรอง
(มะเร็งเจ็บปวด หรือที่เกี่ยวข้องกับค้นหายาเสพติด) ถูก
ไม่รวม ได้เนื่องจากกระบวนการรักษาถูกสันนิษฐานจะ
ตามสาเหตุของเลือดออก จะทดลองใหม่
ต้องสร้างว่าผู้ป่วยที่ มีจมูกรอง
อาจ mobilised เลือดออก โดยไม่มีผลกระทบต่อความเสี่ยงของใหม่
เลือดตอน เหมือนใช้กับผู้ป่วยที่มี
ถูกยอมรับ ด้วยหลักจมูกเลือดออกภายใน 3
เดือนก่อนระยะเวลาทดลองใช้ กรณีเหล่านี้ถูกแยกออก,
เนื่องจากการรักษาครั้งแรกอาจทำให้ความดัน
การตายเฉพาะส่วน mucosa และกระดูกอ่อน และจึง แสดง
เสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณี (Delank 2006, Viehweg et al.
2006) .
อายุของผู้เข้าร่วมจำนวนเลือดใหม่
ตอนแน่กับข้อมูลที่เรามีมาก่อน
ในวอร์ด (สังเกตประกาศ) เราจึง
สมมติว่ากลุ่มเข้าร่วมตัวแทน
ตัวอย่างของผู้ป่วยทั้งหมด epistaxis ชมวอร์ด
นอกจากนี้ ผู้ป่วยทำหน้าที่ทั้งภูมิภาค และได้รับ
ผู้ป่วยน้อยลง รวมทั้งเพิ่มเติมความซับซ้อนกรณี เรา
พิจารณาผู้เข้าร่วมทดลองเป็นตัวแทนของผู้ป่วย
ในโรงพยาบาลในเดนมาร์ก epistaxis
สองกลุ่มไม่แตกต่างกับจำนวน
ของร่วมกับโรคเบาหวานและจำนวนของผู้หญิง ใน
กลุ่มศึกษา สองห้าโรคเบาหวานร่วมประสบการณ์
ใหม่เลือด ในขณะเดียวกันใน 6 12
ผู้เรียนในกลุ่มควบคุม โดยรวม 10 จาก 21 การ
สตรีศึกษากลุ่มเลือดมีประสบการณ์ เมื่อเทียบกับ
เจ็ด 15 ผู้หญิงในกลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้
จำนวนหญิงและร่วมกับโรคเบาหวานดังนั้น
มีเรืองไม่บนหลักผล
ทำนอง การวิเคราะห์เพิ่มเติมสำหรับ confounding ปัจจัยเช่น
เป็นต้วเดช เลือดออกผิดปกติ anticoagulant
บำบัดและโรคเบาหวานพบว่าไม่แตกต่างกับ respect การ
เลือดรูปแบบ การต่ออายุ วัสดุไม่เพียงพอสำหรับ
สาระการ Cauterisation ของ mucosa โพรงจมูกมีการ
จำนวนใหม่ตอนมีเลือดออก ผลสำคัญ
ซึ่งเป็นการคาดหวัง เป็นการรักษานี้ได้รับผลกระทบโดยตรง
เลือดจุด ศึกษาเพิ่มเติมจะต้อง
elucidate รายละเอียดเพิ่มเติม ว่ากลุ่มผู้ป่วย
ได้สังเกตรักษาระบอบ
จำนวนภาวะแทรกซ้อนที่มีขนาดใหญ่ตัว
กลุ่มมากกว่ากลุ่มศึกษา (ตาราง 4), แต่โดยรวม
หมายเลขมีขนาดเล็ก ผลของเราไม่สามารถนำมาเป็นแบบ
สาธิตที่พักพักผ่อนทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติม
เมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลง แม้ว่านี้อาจโต้เถียง
ครั้งแรกราคาได้ ในทางตรงข้าม มันอาจจะสันนิษฐานที่
สุขภาพทั่วไปของผู้เข้าร่วม mobilised ถูกปรับปรุง และ
ว่า จะยั่งยืนน้อยเสี่ยงต่อการได้รับผลกระทบโดย
ภาวะแทรกซ้อนเมื่อเทียบกับเตียงพักผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถทั่วไป ผู้ป่วยที่มีเลือดออกจมูกรอง
(บาดแผลหรือโรคมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับการดมกลิ่นยาเสพติด) มี
การยกเว้นเนื่องจากกระบวนการรักษาของพวกเขาได้รับการสันนิษฐานว่าจะได้รับการ
พิจารณาจากสาเหตุของการมีเลือดออก การพิจารณาคดีใหม่จะ
ต้องสร้างไม่ว่าจะเป็นผู้ป่วยที่มีจมูกรอง
เลือดออกอาจจะมีกองกำลังโดยไม่มีผลต่อความเสี่ยงของใหม่
มีเลือดออกตอน เช่นเดียวกับผู้ป่วยที่ได้
รับการยอมรับด้วยจมูกหลักเลือดออกภายในสาม
เดือนก่อนที่จะกำหนดระยะเวลาทดลอง กรณีเหล่านี้ได้รับการยกเว้น
เพราะการรักษาครั้งแรกอาจจะมีผลในการกดดัน
เนื้อร้ายของเยื่อเมือกและกระดูกอ่อนจึงเป็นตัวแทนของ
ความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณี (Delank 2006 Viehweg et al,
2006)
อายุของผู้เข้าร่วมและจำนวนของเลือดใหม่
ตอนชวน กับข้อมูลที่เราเคย
บันทึกไว้ในหอผู้ป่วย (การสังเกตที่ไม่ถูกเผยแพร่) ดังนั้นเราจึง
คิดว่ากลุ่มที่เข้าร่วมโครงการเป็นตัวแทน
ของกลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วยกำเดาทั้งหมดเข้ารับการรักษาผู้ป่วย
นอกจากเป็นวอร์ดทำหน้าที่ทั้งภูมิภาคและได้รับ
ผู้ป่วยที่มีรายได้น้อยเช่นเดียวกับที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเรา
พิจารณาผู้เข้าร่วมการพิจารณาคดีในฐานะตัวแทนของผู้ป่วย
เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลด้วยกำเดาในเดนมาร์ก
ทั้งสองกลุ่มแตกต่างกันเกี่ยวกับจำนวน
ของผู้เข้าร่วมที่เป็นโรคเบาหวานและจำนวนของผู้หญิง ใน
กลุ่มการศึกษาที่สองในห้าของผู้เข้าร่วมการเป็นโรคเบาหวานมีประสบการณ์
เลือดออกใหม่ในขณะเดียวกันเป็นความจริงในหกของ 12
ผู้เข้าร่วมในกลุ่มควบคุม โดยรวมแล้ว 10 จาก 21
ผู้หญิงในกลุ่มการศึกษาที่มีประสบการณ์การมีเลือดออกเมื่อเทียบกับ
เจ็ดจาก 15 ผู้หญิงในกลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้ใน
จำนวนของผู้หญิงและผู้ที่มีโรคเบาหวานจึง
มีผลต่อผลการหลัก
ในทำนองเดียวกันการวิเคราะห์เพิ่มเติมสำหรับปัจจัยดังกล่าว
เป็นความดันโลหิตสูงหลอดเลือดแดงมีเลือดออกผิดปกติของเลือด
และโรคเบาหวานรักษาได้แสดงให้เห็นความแตกต่างเกี่ยวกับการไม่มี
รูปแบบการมีเลือดออกใหม่; วัสดุก็ไม่เพียงพอกับ
การแบ่งชั้น cauterisation เฉพาะจมูกเยื่อเมือกมี
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกับจำนวนของการมีเลือดออกตอนใหม่
ซึ่งเป็นที่คาดหวังในขณะที่การรักษานี้ได้รับผลกระทบโดยตรง
จุดเลือดออก การศึกษาเพิ่มเติมจะต้อง
อธิบายในรายละเอียดมากขึ้นไม่ว่าจะเป็นกลุ่มที่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วยที่
จำเป็นต้องมีระบบการรักษาที่แตกต่าง
จำนวนของภาวะแทรกซ้อนมีขนาดใหญ่สำหรับการควบคุม
กลุ่มกว่าสำหรับกลุ่มการศึกษา (ตารางที่ 4) แต่โดยรวม
ตัวเลขที่มีขนาดเล็ก; ผลของเรา ไม่สามารถนำมาเป็น
สาธิตว่าส่วนที่เหลือเตียงส่งผลให้ภาวะแทรกซ้อนมากขึ้น
เมื่อเทียบกับการชุมนุมแม้ว่าเรื่องนี้อาจจะแย้ง
ทฤษฎี ในทางกลับกันก็อาจจะคิดว่า
สุขภาพโดยทั่วไปของผู้เข้าร่วมระดมได้รับการปรับปรุงและ
สิ่งที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องมีความเสี่ยงน้อยที่จะถูกผลกระทบจาก
ภาวะแทรกซ้อนเมื่อเทียบกับผู้ป่วยส่วนที่เหลือเตียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถสรุป . ผู้ป่วยที่มีระดับจมูกเลือดออก
( traumatic มะเร็งหรือเกี่ยวข้องกับดมกลิ่นยาเสพติด )
แยกออก เพราะกระบวนการในการรักษาของพวกเขาเป็นสำคัญ
กำหนดโดยสาเหตุของเลือดออก การพิจารณาคดีใหม่จะ
ต้องสร้างว่า ผู้ป่วยที่มีเลือดออกจมูก
รองอาจจะ mobilised โดยไม่มีผลต่อความเสี่ยงของพวกเขาใหม่
เลือดออกตอนเดียวกันกับผู้ป่วยที่เข้ารับ การรักษาด้วยหลักจมูก

เลือดภายใน 3 เดือนก่อนระยะเวลาทดลอง กรณีเหล่านี้ยังไม่รวม
เพราะการรักษาเบื้องต้นอาจมีผลกดดัน
เนื้อร้ายในเยื่อบุและกระดูกอ่อนจึงเป็นตัวแทน
กรณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยง ( delank 2006 viehweg et al .
2006 ) .
อายุของผู้เข้าร่วมและจำนวน
เลือดใหม่ตอนนับกับข้อมูลที่เราได้ก่อนหน้านี้
บันทึกในวอร์ด ( สังเกตพิมพ์ ) เราจึง
สมมติว่าเข้าร่วมกลุ่มตัวแทน
ตัวอย่างของผู้ป่วยทั้งหมดที่เข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วย Mopza .
ซึ่งเป็นแผนกบริการทั้งภูมิภาคและได้รับ
ผู้ป่วยน้อยลง รวมทั้งคดีที่ซับซ้อนมากขึ้น , เรา
พิจารณาเข้าร่วมการทดลองเป็นตัวแทนของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วย

Mopza เดนมาร์กใน 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่แตกต่างกันเกี่ยวกับจำนวนของผู้ที่มีโรคเบาหวาน
และจำนวนของผู้หญิง ใน
กลุ่มศึกษาสองห้ารู้ตัวผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์
ใหม่เลือด ขณะเดียวกันเป็นจริงในหก 12
ผู้เข้าร่วมในกลุ่มควบคุม โดยรวม , 10 21
ผู้หญิงในกลุ่มศึกษาที่มีประสบการณ์เลือดออก เทียบกับ
7 ของผู้หญิงในกลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้ใน
จำนวนผู้หญิงและผู้ที่มีโรคเบาหวาน ดังนั้นจึงมีการแบกไม่มีในผล

และเพิ่มเติมหลัก วิเคราะห์ confounding ปัจจัย
เลือดออกผิดปกติ เช่น ความดันโลหิตสูง หลอดเลือดเลือด
,การรักษา , โรคเบาหวาน พบว่าไม่มีความแตกต่างด้วยความเคารพ
ต่ออายุรูปแบบของเลือดออก ; วัสดุไม่เพียงพอสำหรับ
ชั้น . cauterisation ของเยื่อบุจมูกมี
มีผลต่อจำนวนของตอนเลือดใหม่
ซึ่งได้เป็นการรักษานี้มีผลโดยตรงต่อ
เลือดจุด การศึกษาเพิ่มเติมจะต้อง
อธิบายในรายละเอียดเพิ่มเติมว่าเฉพาะกลุ่มของผู้ป่วยต้องการรักษาระบอบแตกต่าง
.
จำนวนภาวะแทรกซ้อนคือขนาดใหญ่สำหรับกลุ่มควบคุม
มากกว่ากลุ่มศึกษา ( ตารางที่ 4 ) แต่ตัวเลขโดยรวม
มีขนาดเล็ก ผลของเราไม่สามารถยึดเป็น
สาธิตที่นอนพักผ่อน ส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนมากขึ้น
เมื่อเทียบกับการ แม้ว่านี้ อาจจะเถียง
ในทางทฤษฎี บนมืออื่น ๆมันอาจจะสันนิษฐานว่า
สุขภาพทั่วไปของผู้เข้าร่วม mobilised ดีขึ้น
ที่พวกเขาถูกความเสี่ยงน้อยกว่าการได้รับผลกระทบจากภาวะแทรกซ้อน
เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่นอนพัก