My mother is the most important per

My mother is the most important person in my life. I have been mentioning her in almost all of the essays I write. The problem is, I cannot really express how I feel about her in just words. My mother is not my whole life, but she is a really big part of it. My whole world does not only revolve around her, but she is the most influential person who inspires me. My mother is not just another woman. She is extraordinary.

I have known her for sixteen years, three months, one day and nineteen hours. I know her very well, and I had learned to love her since the day we first met. Relatives always tell me stories about my birth. They tell me how important I was to my mom. I was the foundation of her joy, strength, peace and love. She has never lied to me about my father. I do not remember asking about him. Ever since, I already knew he was in a better place. I do not remember my mom having a hard time explaining to me my situation “ having no father. She was always straightforward. She explained things very simply, like she knew everything. I thank her for being simple. I thank her for telling me the truth, so that I did not need to believe a lie that would have made things ˜easier' for me. When in fact, not knowing the truth would have made things complicated.

She has taught me all I need to know to live life as a sixteen-year old teenage girl. She taught me how to feel. Well, she did not only do that. She showed me how to handle these feelings of anger, fear, guilt, joy, sadness, excitement, hate and anxiety. She also showed me how to give and take. I learned from her that giving is a lot harder than taking, but the former is much more satisfying when it is done. She told me that giving makes one happy. I am sure she is right because half of her life, she has been giving me what I need, and in spite of all that years of giving, she is happy. Though very slowly, I am learning how to give freely. Little by little, my

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ของฉันเป็นคนสำคัญในชีวิตของฉัน ฉันมีการกล่าวถึงเธอในเกือบทั้งหมดของบทความที่เขียน ปัญหาคือ จริง ๆ ไม่แสดงใจของเธอเพียงแค่คำพูด แม่ของฉันไม่ใช่ของฉันทั้งชีวิต แต่เธอเป็นส่วนใหญ่จริง ๆ ของมัน โลกของฉันเท่านั้นหมุนรอบเธอ แต่เธอเป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดที่เป็นแรงบันดาลใจฉัน แม่ของฉันไม่ใช่ผู้หญิงอีก เธอเป็นพิเศษฉันได้รู้จักเธอสิบหกปี 3 เดือน หนึ่งวัน และเก้าชั่วโมง รู้จักเธอดี และฉันได้เรียนรู้การรักเธอตั้งแต่วันที่เราพบกันครั้งแรก ญาติมักจะบอกเรื่องราวเกี่ยวกับการเกิดขึ้น พวกเขาบอกฉันวิธีการที่สำคัญผมกับแม่ของฉัน รากฐานของความสุขของเธอ แรง สันติภาพ และรักผมได้ นอกจากนี้เธอไม่ได้โกหกฉันเกี่ยวกับพ่อ ผมจำไม่ได้ว่า ถามเกี่ยวกับเขา ตั้งแต่ รู้แล้ว พระองค์ในสถานที่ดี ผมจำไม่ได้ว่า แม่ของฉันมีเวลายากอธิบายสถานการณ์ของฉัน "มีพ่อไม่มีฉัน เธอจะตรงไปตรงมา เธออธิบายสิ่งมากเพียง เหมือนรู้ทุกอย่าง ผมขอขอบคุณเธอเป็นธรรมดา ฉันขอขอบคุณที่เธอบอกความจริง เพื่อให้ฉันไม่ต้องการเชื่อว่าการโกหกที่จะทำสิ่ง ˜easier' สำหรับฉัน เมื่อในความเป็นจริง ไม่รู้ความจริงจะได้ทำสิ่งที่ซับซ้อนเธอได้สอนผมทั้งหมดที่ต้องการทราบการใช้ชีวิตเป็นสาววัยรุ่นสิบหก - ปี เธอสอนฉันวิธีการรู้สึก ดี เธอเท่านั้นไม่ที่ เธอพบฉันวิธีการจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ของความโกรธ กลัว ความผิด ความสุข ความเศร้า ตื่นเต้น เกลียด และความวิตกกังวล เธอยังแสดงให้ฉันวิธีการให้ และพา ผมได้เรียนรู้จากเธอว่า ให้มากหนักกว่าการ แต่อดีตมากพอเสร็จ เธอบอกฉันว่า ให้ทำให้หนึ่งมีความสุข แน่ใจว่าเธอจะอยู่เนื่องจากครึ่งชีวิตของเธอ เธอให้มาฉันต้องอะไร และทั้ง ๆ ที่ปีให้ เธอมีความสุข ว่าช้ามาก ฉันเรียนวิธีการให้ได้อย่างอิสระ ค่อย ๆ ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่ของฉันเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันได้รับการกล่าวขวัญของเธอในเกือบทั้งหมดของบทความที่ผมเขียน ปัญหาคือผมไม่สามารถจริงๆแสดงว่าฉันรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเธอในเวลาเพียงคำพูด แม่ของฉันไม่ได้เป็นทั้งชีวิตของฉัน แต่เธอเป็นส่วนใหญ่จริงๆของมัน โลกทั้งโลกของฉันไม่เพียงหมุนรอบเธอ แต่เธอเป็นคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดที่เป็นแรงบันดาลใจให้ฉัน แม่ของฉันไม่ได้เป็นเพียงผู้หญิงคนอื่น เธอเป็นพิเศษ. ฉันได้รู้จักเธอสำหรับสิบหกปีสามเดือนวันหนึ่งและเก้าชั่วโมง ฉันรู้ว่าเธอเป็นอย่างดีและฉันได้เรียนรู้ที่จะรักเธอตั้งแต่วันที่เราพบกันครั้งแรก ญาติมักจะบอกเรื่องราวเกี่ยวกับการเกิดของฉัน พวกเขาบอกฉันวิธีการที่สำคัญผมจะแม่ของฉัน ผมเป็นรากฐานของความสุขของเธอมีความแข็งแรง, ความสงบสุขและความรัก เธอไม่เคยโกหกฉันเกี่ยวกับพ่อของฉัน ผมจำไม่ได้ถามเกี่ยวกับตัวเขา นับตั้งแต่ฉันรู้แล้วเขาอยู่ในสถานที่ที่ดี ผมจำไม่ได้แม่ของฉันมีเวลาที่ยากอธิบายให้ฉันสถานการณ์ของฉัน "ไม่มีพ่อ เธอเป็นคนตรงไปตรงมาเสมอ เธออธิบายสิ่งที่มากเพียงเหมือนที่เธอรู้ทุกอย่าง ผมขอขอบคุณเธอสำหรับการที่เรียบง่าย ผมขอขอบคุณเธอสำหรับการบอกความจริงเพื่อที่ฉันไม่ต้องการที่จะเชื่อเรื่องโกหกที่จะได้ทำสิ่งที่ ~easier 'สำหรับฉัน ในเมื่อความจริงไม่ทราบความจริงจะได้ทำสิ่งที่ซับซ้อน. เธอได้สอนให้ฉันทั้งหมดที่ฉันจำเป็นต้องรู้ที่จะใช้ชีวิตเป็นหญิงสาววัยรุ่นอายุสิบหกปีเก่า เธอสอนฉันวิธีที่จะรู้สึก ดีที่เธอไม่ได้เพียงทำอย่างนั้น เธอแสดงให้ฉันเห็นวิธีการจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ของความโกรธความกลัว, ความผิด, ความสุข, เศร้า, ความตื่นเต้นความเกลียดชังและความวิตกกังวล นอกจากนี้เธอยังแสดงให้ฉันเห็นวิธีการให้และการรับ ผมได้เรียนรู้จากเธอให้ที่เป็นมากยิ่งกว่าการ แต่อดีตเป็นที่น่าพอใจมากขึ้นเมื่อมีการกระทำ เธอบอกฉันให้ที่ทำให้มีความสุขหนึ่ง ผมแน่ใจว่าเธอเป็นสิทธิเพราะครึ่งหนึ่งของชีวิตของเธอเธอได้รับการให้ฉันสิ่งที่ฉันต้องการและทั้งๆที่มีทุกสิ่งที่ปีของการให้เธอมีความสุข แม้ว่าจะช้ามากผมกำลังเรียนรู้วิธีการที่จะให้ได้อย่างอิสระ นิด ๆ ของฉัน