ConclusionMartha Graham said of the

Conclusion
Martha Graham said of the relationship between dance and the visual arts:
The only record of a dancer's art lies in the other arts. A dancer's instrument is his body
bounded by birth and death. When he perishes his art perishes also. The art of the dance is
not arrested, but the world has only a legend about the individual, and the qualn individual can be explained, criticized, or eulogized by
means of the written word. A painting or work of sculpture can give the world another
artist's concept of a dancer. … Photographs, when true to the laws that govern inspired
photography, reveal facts of feature, bodily contour, and some secret of his power.121
In the 1930s when artists such as Barbara Morgan, Paul Meltsner, David Smith, and Louise
Nevelson photographed, painted, drew, and sculpted Martha Graham, the dancer sat on the cusp of
a long, successful career. She continued to choreograph dances until her death in 1991 at the age of
ninety-six. Her seventy-five-year career greatly contributed to her towering status among modern
dancers and choreographers and inspired both responses from and collaborations with visual artists.
Graham became a monumental figure even in her own lifetime as she essentially revolutionized the
world of dance. The artists who depicted Martha Graham generally did so because they admired
her and her work. Barbara Morgan wished to preserve for future generations something of the
dancer’s spirit, vitality, and quality of movement in her photographs.122
Paul Meltsner’s paintings
present Graham as a great contributor to American culture. Additionally, many of the artists who
depicted Martha Graham did so because they shared common artistic objectives with the dancer.
Barbara Morgan and Martha Graham shared an interest in the American Southwest, psychology,
and the bolstering of the country during the Great Depression. David Smith, Louise Nevelson, and
William Meyerowtiz shared with Graham an interest in modernism, cubism, and the simplification
of forms. Graham was always attuned to the climate of her times. The major cultural impulses of
the twentieth century, such as modernism, psychology, war, primitivism, and nationalism, all
significantly influenced the development of her aesthetics and, consequently, these inclinations also
are primary in artists’ representations of Martha Graham and her dances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปมาร์ธาเกรแฮมกล่าวว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการเต้นรำและทัศนศิลป์:เพียงบันทึกของศิลปะของนักเต้นอยู่ในศิลปะอื่น ๆ ร่างกายของเขาเป็นเครื่องมือของนักเต้นล้อมรอบ ด้วยการเกิดและตาย เมื่อเขา perishes ศิลปะของเขา perishes ยัง เป็นศิลปะการเต้นรำไม่จับ แต่โลกมีเฉพาะคำอธิบายเกี่ยวกับแต่ละบุคคล และแต่ละ qualn สามารถอธิบาย วิพากษ์วิจารณ์ หรือ eulogized โดยหมายความว่าลายลักษณ์อักษร จิตรกรรมหรืองานประติมากรรมที่สามารถให้โลกอื่นแนวคิดของศิลปินของนักเต้น … รูปถ่าย จริงกฎหมายที่ควบคุมแรงบันดาลใจถ่ายภาพ เผยออกข้อเท็จจริงของคุณลักษณะ เส้นทางกาย และความลับบางอย่างของ power.121 ของเขาในช่วงทศวรรษ 1930 เมื่อศิลปิน มอร์แกนบาร์บาร่า Paul Meltsner, David Smith และหลุยส์Nevelson ถ่ายภาพ วาด วาด และบรรดามาร์ธาเกรแฮม นั่งบน cusp ของนักเต้นอาชีพยาวนาน ประสบความสำเร็จ เธอยังคงตามเต้นจนกระทั่งเธอเสียชีวิตในปีพ.ศ. 2534 ที่อายุไนน์ตี้ 6 เจ็ดห้าปีทำอาชีพมากส่วนสถานะของเธอสูงระหว่างสมัยนักเต้นและเต้น และแรงบันดาลใจจากการตอบสนองและความร่วมมือกับศิลปินภาพเกรแฮมเป็น รูปอนุสาวรีย์แม้ในชีวิตของเธอเองเธอเป็น revolutionized การโลกของการเต้น ศิลปินที่แสดงมาร์ธาเกรแฮมโดยทั่วไปไม่ได้เนื่องจากพวกเขาชื่นชมเธอและเธอทำงาน บาร์บาร่ามอร์แกนปรารถนาการรักษาสำหรับรุ่นในอนาคตของการของจิตใจ พลัง และคุณภาพของการเคลื่อนไหวใน photographs.122 ของเธอภาพวาดของ Paul Meltsnerแกรแฮมที่ปัจจุบันเป็นผู้บริจาคดีวัฒนธรรมอเมริกัน นอกจากนี้ หลายศิลปินที่แสดงมาร์ธาเกรแฮมไม่ได้เนื่องจากพวกเขาร่วมกันวัตถุประสงค์ศิลปะทั่วไปกับนักเต้นบาร์บาร่ามอร์แกนและมาร์ธาเกรแฮมร่วมความสนใจในการอเมริกันตะวันตกเฉียงใต้ จิตวิทยาและการประคบประหงมของประเทศในช่วงภาวะซึมเศร้ามาก David Smith หลุยส์ Nevelson และWilliam Meyerowtiz ร่วมกับเกรแฮมความสนใจในสมัย cubism และการรวบแบบฟอร์มการ เกรแฮมถูกห้องปลอดบุหรี่เพื่ออากาศของเวลาของเธอเสมอ แรงกระตุ้นทางวัฒนธรรมหลักของศตวรรษที่ยี่สิบ สมัย จิตวิทยา สงคราม primitivism และชาติ นิยม ทั้งหมดอย่างมีนัยสำคัญที่มีผลต่อการพัฒนาความสวยงามของเธอและ จึง inclinations เหล่านี้ยังมีหลักในการเป็นตัวแทนศิลปินของมาร์ธาเกรแฮมและเต้นของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปมาร์ธาเกรแฮมกล่าวว่าความสัมพันธ์ระหว่างการเต้นรำและทัศนศิลป์ที่:
บันทึกเฉพาะของศิลปะนักเต้นที่อยู่ในศิลปะอื่น ๆ
ที่ใช้ในการเต้นให้ร่างกายของเขาถูกล้อมรอบด้วยเกิดและการตาย เมื่อเขาพินาศงานศิลปะของเขาพินาศไปยัง ศิลปะของการเต้นรำจะไม่ถูกจับกุม แต่โลกมีเพียงตำนานเกี่ยวกับบุคคลและแต่ละ qualn สามารถอธิบายได้วิพากษ์วิจารณ์หรือ eulogized โดยความหมายของคำที่เขียน ภาพวาดหรือการทำงานของประติมากรรมสามารถให้โลกอีกแนวความคิดของศิลปินนักเต้น ... ภาพเมื่อความจริงที่จะปฏิบัติตามกฎหมายว่าด้วยการรับแรงบันดาลใจการถ่ายภาพเผยให้เห็นข้อเท็จจริงของคุณลักษณะรูปร่างร่างกายและความลับบางส่วนของpower.121 ของเขาในช่วงทศวรรษที่1930 เมื่อศิลปินเช่นบาร์บาร่ามอร์แกน, พอล Meltsner เดวิดสมิ ธ และหลุยส์Nevelson ถ่ายภาพ ทาสีวาดและรูปปั้นมาร์ธาเกรแฮมนักเต้นนั่งอยู่บนยอดของความยาวที่ประสบความสำเร็จในอาชีพ เธอยังคงเต้นเต้นรำจนกระทั่งเสียชีวิตในปี 1991 ตอนอายุเก้าสิบหกลูก อาชีพเจ็ดสิบห้าปีของเธออย่างมากมีส่วนทำให้สถานะที่สูงตระหง่านของเธอที่ทันสมัยในหมู่นักเต้นและนักออกแบบท่าเต้นและแรงบันดาลใจในการตอบสนองทั้งจากและความร่วมมือกับศิลปินทัศนศิลป์. เกรแฮมกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่แม้ในชีวิตของเธอเองขณะที่เธอปฏิวัติหลักในโลกของการเต้น ศิลปินที่มาร์ธาเกรแฮมที่ปรากฎโดยทั่วไปทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาได้รับการยกย่องของเธอและการทำงานของเธอ บาร์บาร่ามอร์แกนอยากจะรักษาสำหรับคนรุ่นอนาคตบางสิ่งบางอย่างของจิตวิญญาณของนักเต้นพลังและคุณภาพของการเคลื่อนไหวใน photographs.122 เธอภาพวาดของพอลMeltsner ปัจจุบันเกรแฮมเป็นผู้สนับสนุนที่ดีในวัฒนธรรมของชาวอเมริกัน นอกจากนี้หลายศิลปินที่ปรากฎมาร์ธาเกรแฮมทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาร่วมกันวัตถุประสงค์ศิลปะร่วมกับนักเต้น. บาร์บาร่ามอร์แกนและมาร์ธาเกรแฮมที่ใช้ร่วมกันให้ความสนใจในอเมริกันตะวันตกเฉียงใต้จิตวิทยาและกอดของประเทศในช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ เดวิดสมิ ธ , หลุยส์ Nevelson และวิลเลียมMeyerowtiz ร่วมกับเกรแฮมมีความสนใจในสมัย ​​Cubism และทำให้เข้าใจง่ายในรูปแบบ เกรแฮมเสมอที่จะปรับสภาพภูมิอากาศครั้งที่เธอ แรงกระตุ้นทางวัฒนธรรมที่สำคัญของศตวรรษที่ยี่สิบเช่นสมัยจิตวิทยาสงคราม primitivism และชาตินิยมทุกอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของความสวยงามของเธอและดังนั้นความโน้มเอียงเหล่านี้เป็นหลักในการแสดงของศิลปินของมาร์ธาเกรแฮมและการเต้นรำของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
มาร์ธา เกรแฮมกล่าวว่าความสัมพันธ์ระหว่างการเต้นรำและทัศนศิลป์ :
บันทึกเฉพาะของนักเต้นศิลปะอยู่ในศิลปะอื่น ๆ เป็นนักเต้นที่เรียบเรียงเป็นร่างกายของเขา
ล้อมรอบโดยการเกิดและความตาย เมื่อเขาตายศิลปะของเขาพินาศด้วย ศิลปะของการเต้นรำเป็น
ไม่จับ แต่โลกมีตำนานเกี่ยวกับบุคคล และ qualn บุคคลสามารถอธิบาย ได้วิจารณ์หรือ eulogized โดย
ความหมายของคําเขียน ภาพวาดหรือประติมากรรมให้โลกของศิลปินอีกแนวคิดของนักเต้น . . . . . . . ภาพเมื่อจริงกับกฎหมายที่ควบคุม
การถ่ายภาพแรงบันดาลใจเปิดเผยข้อเท็จจริงของลักษณะร่างกาย Contour และความลับแห่งพลังของเขา ที่ 121
ใน 1930 เมื่อศิลปิน เช่น บาร์บารา มอร์แกน , พอล meltsner เดวิด สมิธ และ หลุยส์
เนเวลสันถ่ายภาพ , ทาสีวาดและแกะสลัก มาร์ธา เกรแฮม นักเต้น นั่งอยู่บน cusp ของ
นาน ประสบความสำเร็จในอาชีพ เธอยังออกแบบท่าเต้นเต้นจนเธอเสียชีวิตในปี 1991 อายุ
เก้าสิบหก เจ็ดสิบห้าปีอาชีพของเธออย่างมาก ทำให้สถานะของเธอในหมู่นักเต้นทันสมัยสูงตระหง่าน
และนักออกแบบท่าเต้นและแรงบันดาลใจ ทั้งการตอบสนองและความร่วมมือกับศิลปินทัศนศิลป์ .
เกรแฮมเป็นรูปอนุสาวรีย์แม้ในชีวิตของเธอเองเธอหลักปฏิวัติ
โลกของการเต้นรำ ศิลปินที่แสดงโดยมาร์ธา เกรแฮมทำเพราะพวกเขาชื่นชม
เธอทำงานของเธอ บาร์บารา มอร์แกน ปรารถนาที่จะรักษาในอนาคตของ
นักเต้นจิตวิญญาณ , พลัง , และคุณภาพของการเคลื่อนไหวในรูปถ่ายของเธอ แต่พอล meltsner

ภาพวาดปัจจุบันเกรแฮมเป็นผู้สนับสนุนที่ดีในวัฒนธรรมอเมริกัน นอกจากนี้ หลายศิลปินที่
ภาพมาร์ธา เกรแฮมทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาใช้ร่วมกันทั่วไปศิลปะสอดคล้องกับนักเต้น
บาร์บารา มอร์แกน และ มาร์ธา เกรแฮม แบ่งปันความสนใจในทิศตะวันตกเฉียงใต้อเมริกัน , จิตวิทยา ,
และทางการเงินของประเทศในช่วง Great อาการซึมเศร้า . เดวิด สมิธ หลุยส์ เนเวลสันและ
วิลเลียม meyerowtiz ร่วมกับเกรแฮมสนใจสมัยใหม่ , Cubism และหนึ่งเดียว
รูปแบบ เกรแฮมก็มักจะปรับตัวให้บรรยากาศของเวลาของเธอ วัฒนธรรมแรงกระตุ้นหลักของ
ศตวรรษที่ยี่สิบ เช่นสมัยใหม่ , จิตวิทยา , สงคราม , บรรพกาลนิยม และชาตินิยม ที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาทั้งหมด
ความสวยของเธอ และ จากนั้น ความโน้มเอียงเหล่านี้ยัง