in the nineteenth century, many peo

in the nineteenth century, many people accepted as scientifically valid not only face reading, or physiognomy, but also head-reading, or phrenology. The bumps on a's cranium, they thought revealed his or her personuliry, so did the shape ofthe mouth or the tilt of the nose. Today's thinking has that what goes on in the brain does not depend on the face and yet, just as astnology continues to flourish in a scientific world, so too does"phys/phren", as the combination has come to be called, remain with us in the 1980's.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษที่สิบเก้า หลายคนยอมรับเป็นไม่ถูกต้องทางวิทยาศาสตร์เฉพาะ หน้า หรืออ่านโหงวเฮ้ง แต่ยังหัวอ่าน หรือ phrenology กระแทกในแบบของกะโหลก พวกเขาคิดว่า เปิดเผย personuliry ของเขา หรือเธอ เพื่อให้ได้รูปร่างของปากหรือเอียงจมูก วันนี้คิดได้ว่า สิ่งที่อยู่ในสมองไม่ขึ้นอยู่กับใบหน้า และยัง เพียงแค่เป็น astnology ยังคงเจริญในโลกวิทยาศาสตร์ ดังนั้นเกินไป ไม่ "มีอยู่ จริง/phren" เป็นชุดมาเรียก ยังคงอยู่กับเราในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่สิบเก้าคนจำนวนมากได้รับการยอมรับการอ่านที่ถูกต้องทางวิทยาศาสตร์ไม่เพียง แต่ใบหน้าหรือโหงวเฮ้ง แต่ยังหัวอ่านหรือ phrenology กระแทกบนของกะโหลกพวกเขาคิดว่าการเปิดเผย personuliry ของเขาหรือเธอเพื่อให้ได้รูปร่าง ofthe ปากหรือเอียงของจมูก ความคิดในวันนี้มีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในสมองไม่ได้ขึ้นอยู่บนใบหน้าและยังเช่นเดียวกับ astnology ต่อการเจริญเติบโตในโลกวิทยาศาสตร์จึงไม่เกินไป "สรวง / phren" เป็นส่วนผสมที่มีมาจะเรียกว่ายังคงอยู่กับ เราในปี 1980

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่สิบเก้า หลายคนได้รับการยอมรับว่าอ่านหน้าทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกต้องไม่เพียง แต่ หรือ โหงวเฮ้ง แต่หัวอ่าน หรือการศึกษาเกี่ยวกับอำนาจจิต . การกระแทกบนของกะโหลก พวกเขาคิดว่า เปิดเผย personuliry ของเขาหรือเธอ , แล้วรูปร่างของปากหรือเอียงของจมูก คิดว่าวันนี้มีอะไรในสมองไม่ได้ขึ้นอยู่บนใบหน้า และยังเป็น astnology ยังคงรุ่งเรืองในโลกวิทยาศาสตร์ ดังนั้นก็ไม่ " ว. / phren " เป็นการรวมกันจึงถูกเรียกว่า ยังคงอยู่กับเราในปี 1980