Furthermore, it has been shown that

Furthermore, it has been shown that drug resistance is genetically instigated [11]. Although early studies showed that bacterial isolates had no genes for antimicrobial resistance [12,13], it has since been shown that the rate of E. coli adaptive mutation is in the order of 105 per genome per generation [14], a projection that is 1,000 times higher than previously inferred. In other words, pathogenic E. coli is developing drug resistance at a higher rate than the rate in which new antimicrobial agents are developed. Studies have demonstrated that pathogenic E. coli has developed resistance to a wide range of antibiotics [9,11]. The resistance to penicillin, monobactams and cephalosporin, members of β-lactam antibiotics, is mediated by extend spectrum β-Lactamase enzyme (ESBL), which is thought to harbor blaTEM gene [15-17]. The blaTEM gene is responsible for 90% of ampicillin resistance in E. coli [18].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ มันแสดงว่าดื้อยาบ้าจี้พันธุกรรม [11] แม้ว่าก่อนการศึกษาพบว่า แยกแบคทีเรียมียีนไม่มีความต้านทานต้านจุลชีพ [12,13] มันมีตั้งแต่ ถูกแสดงว่า อัตราการปรับตัวของ E. coli เป็นลำดับ 105 ต่อกลุ่มต่อรุ่น [14], ฉายที่ 1,000 ครั้งสูงกว่าที่สรุปไว้ก่อนหน้านี้ ในคำอื่น ๆ มีการพัฒนาเชื้อ E. coli ดื้อยาในอัตราสูงกว่าอัตราที่มีพัฒนาตัวแทนต้านจุลชีพใหม่ การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า E. coli ทำให้เกิดโรคมีพัฒนาความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะ [9,11] หลากหลาย ความต้านทานต่อยาเพนนิซิลลิน monobactams และ cephalosporin สมาชิกของβ-lactam ยาปฏิชีวนะ เป็นสื่อโดยขยายสเปกตรัมβ-Lactamase เอนไซม์ (ESBL), ซึ่งเป็นความคิดที่ยีน blaTEM [15-17] การท่าเรือ ยีน blaTEM เป็น 90% ของความต้านทานโกคอใน E. coli [18]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงให้เห็นว่ามีการดื้อยาบ้าจี้พันธุกรรม [11] ถึงแม้ว่าการศึกษาในช่วงต้นแสดงให้เห็นว่าแบคทีเรียที่มียีนดื้อยา [12,13] ไม่มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าอัตราการอีโคไลกลายพันธุ์ที่ปรับตัวอยู่ในลำดับที่ 105 ต่อจีโนมต่อรุ่น [14] ประมาณการว่า 1,000 ครั้งสูงกว่าก่อนหน้านี้อนุมาน ในคำอื่น ๆ ที่ทำให้เกิดโรคอีโคไลมีการพัฒนายาต้านไวรัสในอัตราที่สูงกว่าอัตราที่ยาต้านจุลชีพใหม่ได้รับการพัฒนา มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าทำให้เกิดโรคอีโคไลได้มีการพัฒนาความต้านทานต่อความหลากหลายของการใช้ยาปฏิชีวนะ [9,11] ความต้านทานยาปฏิชีวนะ, monobactams และ cephalosporin สมาชิกของยาปฏิชีวนะβ-lactam เป็นผู้ไกล่เกลี่ยโดยขยายสเปกตรัมβ-lactamase เอนไซม์ (ESBL) ซึ่งเป็นความคิดที่ท่าเรือ blaTEM ยีน [15-17] ยีน blaTEM เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ 90% ของความต้านทาน ampicillin ใน E. coli [18]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการดื้อยาเป็นพันธุกรรม บงการ [ 11 ] แม้ว่าต้นปีการศึกษาพบว่าเชื้อที่แยกได้มียีนต้านทานสารต้านจุลชีพ [ 12 , 13 ‘ ] มันได้แสดงให้เห็นว่าอัตราการกลายพันธุ์ของเชื้อ E . coli ที่ปรับตัวได้ในการสั่งซื้อของ 105 ต่อพันธุกรรมต่อรุ่น [ 14 ] , ฉายที่ก่อนหน้าได้ 1000 ครั้ง ในคำอื่น ๆที่ปนเปื้อนเชื้อ E . coli มีการพัฒนาการดื้อยาในอัตราที่สูงกว่าอัตราที่ตัวแทนยาใหม่ที่ได้รับการพัฒนา การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าเชื้อ E . coli ได้พัฒนาความต้านทานต่อความหลากหลายของยาปฏิชีวนะ [ 9,11 ] ความต้านทานต่อเพนิซิลลิน เซฟาโลสปอริน monobactams และสมาชิกของบีตา - ชุดขนสัตว์ เป็นคนกลาง โดยขยายสเปกตรัมของเอนไซม์บีตา - แลคตาเมส ( esbl ) ซึ่งเป็นความคิดที่ท่าเรือ blatem ยีน [ 17 ] การ blatem ยีนเป็นผู้รับผิดชอบ 90% ของแอมพิต้านทานใน E . coli [ 18 ]