The authors also proposed two owner

The authors also proposed two ownership transfer protocols
(OTP), where each tag may communicate with one or more
readers [12]. The first protocol assumes the existence of a
trusted authority by both the reader and the tags, called the
Trusted Third Party (TTP). The second ownership transfer
protocol involves no third party, instead, asymmetric communication
between the reader and the tag is assumed. The
authenticated reader that accesses the tag is called as owner.
Both ownership protocols work under the following assumptions:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนเสนอโพรโทคอโอนความเป็นเจ้าของสอง(OTP), ซึ่งแต่ละแท็กอาจสื่อสารกับหนึ่งผู้อ่าน [12] โพรโทคอลแรกสันนิษฐานว่าการดำรงอยู่ของการเรียกว่าหน่วยงานที่เชื่อถือ โดยการอ่านและแท็ก การเชื่อถือของบุคคลที่สาม (TTP) การถ่ายโอนความเป็นเจ้าของที่สองโพรโทคอลที่เกี่ยวข้องกับไม่มีบุคคลที่สาม แทน สื่อสารสมมาตรระหว่างเครื่องอ่านแท็กจะสันนิษฐาน การอ่านรับรองความถูกต้องที่เข้าถึงแท็กจะเรียกว่าเป็นเจ้าของโปรโตคอลที่เป็นเจ้าของทั้งสองทำงานภายใต้สมมติฐานต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนยังนำเสนอสองโปรโตคอลโอนกรรมสิทธิ์
(OTP) ที่แต่ละแท็กอาจสื่อสารกับหนึ่งหรือมากกว่า
ผู้อ่าน [12] โปรโตคอลแรกถือว่าการดำรงอยู่ของการให้
อำนาจไว้วางใจจากทั้งผู้อ่านและแท็กที่เรียกว่า
เชื่อถือได้ของบุคคลที่สาม (TTP) โอนกรรมสิทธิ์สอง
โปรโตคอลไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลที่สามแทนการสื่อสารที่ไม่สมมาตร
ระหว่างผู้อ่านและแท็กจะสันนิษฐาน
อ่านรับรองความถูกต้องที่เข้าถึงแท็กจะเรียกว่าเป็นเจ้าของ.
ทั้งโปรโตคอลเจ้าของทำงานภายใต้สมมติฐานดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เขียนนำเสนอสองโปรโตคอลโอนกรรมสิทธิ์( สนข. ) ซึ่งแต่ละ Tag อาจจะสื่อสารกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งผู้อ่าน [ 12 ] ขั้นตอนแรกถือว่าการดำรงอยู่ของเชื่ออำนาจทั้งเครื่องอ่านและแท็ก ที่เรียกว่าไว้ใจบุคคลที่สาม ( TTP ) โอนความเป็นเจ้าของ 2โปรโตคอลที่เกี่ยวข้องกับไม่มีบุคคลที่สาม , แทน , การสื่อสารแบบอสมมาตรระหว่างเครื่องอ่านและแท็กเป็นสำคัญ ที่รับรอง ผู้อ่านที่ใช้แท็กชื่อที่เจ้าของทั้งเจ้าของระบบทำงานภายใต้สมมติฐานดังต่อไปนี้