I could do nothing. We will both di

I could do nothing. We will both die here, in this terrible place, I thought. No, it could not happen!
Very carefully, I lay down. I stretched forward, little by little. The dog sank deeper into the mud.
Just in time, I got hold of the leather collar round the dog’s neck. I pulled and pulled.
At last, the dog was free from the mud! We lay there side by side by side, wet and muddy. We were safe, think God. The dog was alive and so was I.
How long we lay there, I do not know. At last, I got up. I began to walk slowly back to the house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจะทำอะไร เราจะทั้งตายนี่ ในนี้น่ากลัว ฉันคิดว่า ไม่ มันอาจไม่เกิดขึ้นระมัดระวัง ฉันวางลง ผมยืดไปข้างหน้า น้อย สุนัขจมลึกเข้าไปในโคลนเพียงในเวลา ผมถือของคอหนังรอบคอของสุนัข ดึง และดึงในที่สุด สุนัขปราศจากโคลน เราวางมีเคียงข้างเคียงข้าง เปียก และเปื้อนโคลน เรามีเซฟ คิดว่า พระเจ้า สุนัขมีชีวิตอยู่ และดังนั้น ฉันถูกระยะเราวางมี ฉันไม่รู้ ในที่สุด ฉันมีค่า เริ่มเดินช้า ๆ กลับไปบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะทำอะไร ทั้งเราจะตายที่นี่ในสถานที่ที่น่ากลัวนี้ผมคิดว่า ไม่มันไม่สามารถเกิดขึ้น!
อย่างระมัดระวังผมล้มตัวลงนอน ผมยืดไปข้างหน้าทีละน้อย สุนัขจมลึกลงไปในโคลน
เพียงในเวลาที่ฉันได้ถือของคอหนังรอบคอของสุนัข ฉันดึงและดึง
ในที่สุดสุนัขเป็นอิสระจากโคลน! เรามีวางเคียงข้างข้างเปียกและเต็มไปด้วยโคลน เรามีความปลอดภัยคิดว่าพระเจ้า สุนัขที่ยังมีชีวิตอยู่และเพื่อเป็นที่หนึ่ง
นานแค่ไหนที่เรานอนที่นั่นผมไม่ทราบ ที่สุดท้ายที่ฉันตื่นนอน ฉันเริ่มที่จะเดินช้ากลับไปที่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันสามารถทำอะไรได้ เราทั้งคู่จะตายที่นี่ ในสถานที่น่ากลัวแบบนี้ ฉันคิด ไม่ มันจะไม่เกิดขึ้น
อย่างระมัดระวัง ฉันนอนลง ผมยืดไปข้างหน้าทีละนิด สุนัขจมลึกลงไปในโคลน
เพียงในเวลา ฉันมีรอบปกหนังของสุนัขคอ ผม ดึง และ ดึง
ในที่สุด สุนัข ฟรี จาก โคลน ! เรานอนลงเคียงข้างกันเปียกและโคลน เราอยู่ในที่ปลอดภัยคิดว่าพระเจ้า สุนัขที่ยังมีชีวิตอยู่และผมเช่นกัน
นานเรานอนที่นั่น ข้าไม่รู้ สุดท้าย ผมยืนขึ้น ฉันเริ่มเดินอย่างช้าๆ กลับไปที่บ้าน