The Child's Love of MysterymysteryO

The Child's Love of Mystery
mystery

One day, years ago, when I was the director of a preschool, I walked in from the playground with a group of three-year-old children. As we entered the room, a child exclaimed, “Look, there’s a leaf on the floor!” As we bent down to inspect it, I said, “I wonder how that leaf got indoors.” The children scrunched up their faces, thought hard and then provided a variety of responses. Here are a few:

“Maybe a mouse picked it up outside and then brought it in.”
“Probably the wind was blowing and there was a tiny hole in the room and the wind blew the leaf into the hole.”
“I think it was here all the time.”
“Maybe somebody picked it up and carried it in their pocket.”
“I think somebody opened a window and a bird kicked the leaf in.”
“Did a dog come in here? Maybe one came in and brought it.”

A few days later, as I followed the same group of children in from the playground, I noticed a leaf hanging from a child’s sock. I pointed it out to the group, asking, “Do you think that’s how that leaf got into the room the other day?”

As if with one voice, the children shouted, “No!”

Surprised and delighted, I proceeded to ask them about their thinking and why they responded the way they did. What other ideas did they have? During our lovely conversation, I wrote down their ideas and explanations. I suggested that we keep thinking, investigate and try out some experiments to solve the mystery of the leaf finding its way indoors. They liked that plan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรักของเด็กของลึกลับลึกลับหนึ่งวัน ปี เมื่อผู้อำนวยการหอศิลป์ ฉันเดินในจากสนามเด็กเล่นกับกลุ่มเด็กอายุ 3 ปี เราป้อนห้อง เด็กทางหลุดรอด "ดู ไม่มีใบไม้บนพื้น" เป็นเรางอลงไป ตรวจสอบมัน ฉันกล่าวว่า "ฉัน สงสัยว่า ใบไม้ที่มีในร่ม" เด็กท้อขึ้นหน้า คิดหนัก และให้ความหลากหลายของการตอบสนองแล้ว นี่คือกี่: "บางทีเมาส์รับมันขึ้นอยู่ และนำมาในการ" "คงมีการเป่าลม และมีรูเล็ก ๆ ในห้อง และลมพัดใบลงหลุม" "ผมคิดว่า มันเป็นที่นี่ตลอดเวลา" "บางทีคนเบิกค่า และดำเนินการในกระเป๋าของพวกเขา" "ผมคิดว่า คนเปิดหน้าต่าง และนกเตะใบในนั้น" "ไม่ได้สุนัขมาที่นี่ บางทีเข้ามา และมัน"ไม่กี่วันต่อมา ตามผมตามเด็กในกลุ่มเดียวกันจากสนามเด็กเล่น ผมสังเกตเห็นใบไม้ลอยจากถุงเท้าสำหรับเด็ก ผมชี้ให้มันเห็นกลุ่ม ถาม "คุณคิดว่า เป็นว่าใบไม้ที่มีในห้องในวันอื่น ๆ หรือไม่"ถ้า มีเสียงหนึ่ง เด็กตะโกน "ไม่"ประหลาดใจ และยินดี ครอบครัวถามพวกเขาเกี่ยวกับความคิดของพวกเขาและทำไมพวกเขาตอบแบบไม่ พวกเขาไม่ได้คิดอะไร ในระหว่างการสนทนาของน่ารัก ผมเขียนความคิดและคำอธิบายของพวกเขา ผมแนะนำว่า เราให้คิด ตรวจสอบ และลองทดลองบางอย่างเพื่อไขปริศนาของใบไม้ที่หาทางขวาง พวกเขาชอบแผนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรักของเด็กลึกลับลึกลับวันหนึ่งปีที่ผ่านมาเมื่อผมเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลที่ฉันเดินเข้ามาในสนามเด็กเล่นจากที่มีกลุ่มของเด็กสามปีเก่า ในขณะที่เราเข้ามาในห้องเด็กอุทาน "ดูมีใบบนพื้น!" ขณะที่เราก้มลงไปตรวจสอบนั้นผมพูดว่า "ฉันสงสัยว่าใบที่มีในบ้าน." เด็ก scrunched ขึ้นใบหน้าของพวกเขาคิด ยากแล้วให้ความหลากหลายของการตอบสนอง ที่นี่ไม่กี่: "บางทีเมาส์หยิบมันขึ้นมาอยู่ข้างนอกแล้วนำมันใน." "อาจจะลมพัดและมีรูเล็ก ๆ ในห้องพักและลมพัดใบลงหลุม". "ผมคิดว่ามัน อยู่ที่นี่ตลอดเวลา. "" อาจจะมีใครบางคนหยิบมันขึ้นมาและดำเนินการในกระเป๋าของพวกเขา. "" ผมคิดว่าคนที่เปิดหน้าต่างและนกเตะใบใน. "" ไม่สุนัขมาที่นี่? อาจจะเข้ามาและนำมัน. "ไม่กี่วันต่อมาขณะที่ผมทำตามกลุ่มเดียวกันของเด็กในสนามเด็กเล่นจากที่ผมสังเกตเห็นใบห้อยลงมาจากถุงเท้าของเด็ก ผมชี้ออกไปยังกลุ่มถามว่า "คุณคิดว่าเป็นวิธีที่ใบที่ได้เข้ามาในห้องในวันอื่น ๆ ?" ถ้าเป็นเสียงเด็กตะโกน "ไม่!" ประหลาดใจและดีใจที่ผมเดินไปถามพวกเขา เกี่ยวกับการคิดของพวกเขาและทำไมพวกเขาตอบสนองต่อวิธีที่พวกเขาทำ สิ่งที่ความคิดอื่น ๆ พวกเขาไม่ได้? ระหว่างการสนทนาน่ารักของเราผมเขียนลงความคิดและคำอธิบายของพวกเขา ผมแนะนำว่าเราให้ความคิดของการตรวจสอบและลองทดลองบางอย่างที่จะแก้ปัญหาความลึกลับของใบหาทางในบ้าน พวกเขาชอบแผนการที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเด็กรักลึกลับลึกลับ

วันนึง หลายปีมาแล้ว ตอนผมเป็น ผอ. ของโรงเรียน ผมเดินเข้าไป จากสนามเด็กเล่นกับกลุ่มเด็กวัย 3 ขวบ เมื่อเราเข้าไปในห้อง เด็กอุทานว่า " ดูสิ มีใบไม้บนพื้น ! " ขณะที่เราก้มลงไปตรวจสอบ ผมบอกว่า " ผมสงสัยว่าใบที่ได้ในบ้าน " เด็ก scrunched ขึ้นใบหน้าของพวกเขาคิดว่ายากและให้ความหลากหลายของการตอบสนอง ที่นี่มีไม่กี่ :

" บางทีหนูเก็บมันไว้ข้างนอก แล้วเอามา "
" บางทีลมก็พัด และมีรูเล็ก ๆในห้อง และลมพัดใบไม้ลงหลุม "
" ฉันคิดว่ามันอยู่ตลอดเวลา "
" บางที มีคนหยิบมันขึ้นมาและแบกมันอยู่ในกระเป๋าของพวกเขา . "
" ฉันคิดว่า บางคนเปิดหน้าต่างและนกเตะใบไม้ใน "
" มีสุนัขมาที่นี่ ? บางทีคนหนึ่งเข้ามาและนำมัน . "

ไม่กี่วันต่อมา ผมติดตามกลุ่มเดียวกันของเด็กในสนามเด็กเล่น ฉันสังเกตเห็นใบแขวนถุงเท้าของเด็ก ฉันชี้ไปยังกลุ่ม ถามว่า " คุณคิดว่าใบที่ได้เข้ามาในห้อง วันนั้น "

ถ้าด้วยหนึ่งเสียงเด็กตะโกนว่า " ไม่ " "

แปลกใจและดีใจ ผมถามพวกเขาเกี่ยวกับความคิดของพวกเขาและทำไมพวกเขาตอบสนองต่อวิธีที่พวกเขาทำ มีความคิดอื่น ๆ พวกเขามี ในระหว่างการสนทนาของเราน่ารัก ผมเขียนลงความคิดและคำอธิบายของพวกเขา ผมแนะนำว่าให้เราเก็บไปคิด ศึกษา และลองทดลองบางอย่างเพื่อแก้ความลึกลับของใบไม้หาวิธีของมันอยู่ข้างในพวกเขาชอบในแผนนั้น