SEVENTH KEY TO SUCCESS: RECOGNITION

SEVENTH KEY TO SUCCESS: RECOGNITION
AND PREVENTION OF EXTUBATION
FAILURES
Extubation failure is defined by the need of re‑intubation
within the 48 or 72 h of extubation and is associated with
significant deterioration in patients’ clinical condition. This
occurs in 10–20% of patients and needs to be avoided
as carries up to 50% mortality and is highest for late
re‑intubations partly due to different severity of disease
and of underlying comorbidities at the time of extubation,
but also contributed by clinical deterioration directly
generated by extubation failure and respiratory distress
of re‑intubation, and later by the issues of prolongation
of MV. As organ failures have been shown to worsen
after re‑intubation with increase in mortality, it is prudent
to prevent it as far as possible by refining decisions to
extubate and postextubation management. Hence, to
make extubation in COPD a success, there is a need to
optimize preextubation strategies as well as postextubation
interventions so as to prevent re‑intubation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กุญแจสู่ความสำเร็จที่เจ็ด: การรับรู้และป้องกันการ EXTUBATIONความล้มเหลวExtubation ความล้มเหลวถูกกำหนด โดยความต้องการของ re‑intubationภายใน h 48 หรือ 72 ของ extubation และเกี่ยวข้องกับเสื่อมสภาพที่สำคัญในสภาวะทางคลินิกของผู้ป่วย นี้เกิดขึ้น 10 – 20% ของผู้ป่วย และต้องหลีกเลี่ยงเป็นค่าการตาย 50% และมีสูงสุดสำหรับสายre‑intubations ส่วนหนึ่งเนื่องจากแตกต่างกันความรุนแรงของโรคและโรคประจำตัวอยู่ภายในเวลา extubationแต่ส่วนสำคัญ โดยการเสื่อมสภาพทางคลินิกโดยตรงสร้าง โดย extubation ความล้มเหลวและภาวะการหายใจre‑intubation และในภายหลัง โดยปัญหาของการยืดของ MV เป็นอวัยวะ ล้มเหลวได้แสดงให้เลวลงหลังจาก re‑intubation กับอัตราการตายเพิ่มขึ้น รอบคอบป้องกันไม่ให้เท่าที่เป็นไปได้ โดยการกลั่นการตัดสินใจextubate และ postextubation การจัดการ ด้วยเหตุนี้ การทำ extubation ใน COPD ประสบความสำเร็จ มีความต้องการปรับกลยุทธ์ preextubation เป็น postextubationแทรกแซงเพื่อป้องกัน re‑intubation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

KEY เจ็ดความสำเร็จ: การรับรู้
และการป้องกันการ extubation
ความล้มเหลว
ความล้มเหลว extubation จะถูกกำหนดโดยความต้องการของใหม่ใส่ท่อช่วยหายใจ
ภายใน 48 หรือ 72 ชั่วโมง extubation และมีความเกี่ยวข้องกับ
การเสื่อมสภาพอย่างมีนัยสำคัญในพยาธิสภาพของผู้ป่วย นี้
เกิดขึ้นใน 10-20% ของผู้ป่วยและความต้องการที่จะหลีกเลี่ยง
เป็นดำเนินการขึ้นอยู่กับอัตราการตาย 50% และสูงที่สุดในช่วงปลาย
intubations-Re ส่วนหนึ่งเนื่องจากความรุนแรงที่แตกต่างกันของการเกิดโรค
และโรคประจำตัวพื้นฐานในช่วงเวลาของ extubation ที่
แต่ยังสนับสนุนโดย การเสื่อมสภาพทางคลินิกโดยตรง
ที่เกิดจากความล้มเหลวของ extubation และความทุกข์ทางเดินหายใจ
ของใหม่ใส่ท่อช่วยหายใจและต่อมาจากปัญหาของการขยาย
เรือ ในฐานะที่เป็นความล้มเหลวของอวัยวะที่ได้รับการแสดงที่จะเลวลง
อีกครั้งหลังจากใส่ท่อช่วยหายใจกับการเพิ่มขึ้นของอัตราการตายจะระมัดระวัง
เพื่อป้องกันไม่ให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้จากการตัดสินใจที่จะกลั่น
extubate และการจัดการ postextubation ดังนั้นเพื่อ
ให้ extubation ในปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ประสบความสำเร็จมีความจำเป็นที่จะต้อง
เพิ่มประสิทธิภาพของกลยุทธ์ preextubation เช่นเดียวกับ postextubation
แทรกแซงเพื่อป้องกันการใส่ท่อช่วยหายใจ