My mother was named Harriet Bailey.

My mother was named Harriet Bailey. She
was the daughter of Isaac and Betsy Bailey.
Both of them were colored people and quite
dark-skinned. My mother was of a darker
complexion than either my grandmother or
grandfather.
My father was a white man. That was
admitted by everyone. Many people also
whispered that my master was my father, but
I do not know if that is true.
My mother and I were separated when I
was only a baby—before I was old enough to
remember anything about her. It is a common
custom, in the part of Maryland from which I
ran away, to separate children and their mothers
at a very early age. Frequently before the
child has reached its first birthday, its mother
is taken away from it. She is hired out to work
on a farm, miles away, and the child is placed
under the care of a woman who is too old to
work in the fields. Why this is done I do not
know, unless it is to interfere with the natural
development of affection between the mother
and the child. For this is always the result.
I saw my mother only four or five times
after that first separation. Each visit was very
brief and at night. She was hired by a Mr.
Stewart, who lived about twelve miles from
2 FREDERICK DOUGLASS
my home. She made her journeys to see me in
the night, walking the whole way after working
all day. She was a field hand, and field
hands are whipped if they are not in the field
at sunrise.
I do not remember ever seeing my mother
in daylight. She would lie down with me
and get me to sleep, but long before I woke
up she was gone. We had very little communication.
Death soon ended her hardships and
suffering, for she died when I was about seven
years old. I was not allowed to be present during
her illness, or at her death or burial. She
was gone long before I knew anything about
it. As I had never been allowed to know her as
a mother, I heard the news of her death with
the same emotions I would have felt at the
death of a stranger.
When she died, she left me without the
slightest idea of who my father was. The rumor
that my master was my father may or may not
have been true. True or not, it doesn’t matter
much to me. What matters is the ugly fact that
the children of slave women are slaves as well.
Clearly, this is to the masters’ advantage. It is
profitable for them to satisfy their lust with
their slave women. By this arrangement, they
become both master and father to a large
number of valuable slaves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ของฉันชื่อแฮเรียตเบลีย์ เธอคือลูกสาวของไอแซคและเบ็ตซี่เบลีย์ทั้งสองอย่างคนสี และค่อนข้างดำ ๆ แม่ของฉันเป็นของความมืดผิวกว่าทั้งยาย หรือปู่พ่อของฉันก็เป็นคนขาว นั่นคือยอมรับ โดยทุกคน หลายคนยังกระซิบบอกว่า หลักของฉันเป็นพ่อของฉัน แต่ผมไม่ทราบว่าถ้าที่เป็นจริงผมกับแม่ต้องแยกจากกันเมื่อฉันถูกเฉพาะเด็ก — ก่อนเก่าจำอะไรเกี่ยวกับเธอ มันเป็นเรื่องธรรมดากำหนดเอง ในส่วนของแมรี่แลนด์จากฉันใดหนี แยกแม่และเด็กเมื่ออายุต้นมากขึ้น บ่อยครั้งก่อนการเด็กมีครบวันเกิดแรก แม่อยู่ห่างจากมัน เธอถูกจ้างให้ออกไปทำงานในฟาร์ม กาย และเด็กอยู่ภายใต้การดูแลของผู้หญิงที่เก่าเกินไปทำงานในฟิลด์ เหตุผลที่ทำเช่นนี้ แต่อย่างใดรู้ว่า เว้นแต่จะเป็นการรบกวนธรรมชาติพัฒนาความรักระหว่างแม่และเด็ก นี้เสมอเป็นผลผมเห็นแม่เพียงสี่ หรือห้าครั้งหลังจากนั้นการแยกแรก เยี่ยมชมแต่ละถูกมากสั้น ๆ และ ตอนกลางคืน เธอถูกว่าจ้าง โดยนายสจ๊วต ที่อาศัยอยู่ประมาณสิบสองไมล์จากเฟรเดริกที่ 2 คดักลาสบ้านของฉัน เธอทำของเธอเดินทางไปดูในกลางคืน เดินทางทั้งหมดหลังจากทำงานทุกวัน เธอเป็นมือฟิลด์ และฟิลด์มือเป็นวิปปิ้งถ้าไม่ในฟิลด์เวลาพระอาทิตย์ขึ้นผมจำไม่ได้ว่า เคยเห็นแม่ในเวลากลางวัน เธอจะนอนกับฉันและได้รับฉันไปนอน แต่ลองก่อนผมตื่นนานเธอก็หายไป เรามีการสื่อสารน้อยมากตายสิ้นความยากลำบากของเธอเร็ว และทุกข์ทรมาน สำหรับคนตายเมื่อผมเกี่ยวกับเซเว่นอายุปี ฉันไม่อนุญาตให้ทำงานป่วย หรือ ที่ตายหรือศพของเธอ เธอหายไปนานก่อนที่จะรู้อะไรเกี่ยวกับมัน ไม่เคยมี การอนุญาตให้รู้ว่าเธอเป็นแม่ ผมได้ยินข่าวความตายของเธอด้วยอารมณ์เดียวกันจะมีรู้สึกที่การการตายของคนแปลกหน้าเมื่อเธอตาย เธอฉันไม่มีความคิดเพียงเล็กน้อยของผู้เป็นพ่อ ข่าวลือหลักของฉันว่าพ่ออาจ หรืออาจไม่ได้รับจริง จริง หรือ ไม่ มันไม่สำคัญมากครับ สิ่งที่สำคัญคือ ความจริงที่น่าเกลียดที่เด็กผู้หญิงทาสเป็นทาสเช่นกันเห็นได้ชัด นี้เป็นเพื่อประโยชน์ของโท มันเป็นผลกำไรสำหรับพวกเขาเพื่อตอบสนองความปรารถนาของพวกเขาด้วยทาสผู้หญิงของพวกเขา โดยการจัดเรียงนี้ พวกเขาเป็น หลักและพ่อจะมีขนาดใหญ่จำนวนทาสที่มีคุณค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่ของฉันเป็นชื่อแฮเรียตเบลีย์ เธอ
เป็นลูกสาวของอิสอัคและเบ็ตซี่เบลีย์.
ทั้งสองของพวกเขาถูกสีคนและค่อนข้าง
มีผิวดำ แม่ของฉันเป็นของสีเข้ม
ผิวกว่าทั้งคุณยายของฉันหรือ
ปู่.
พ่อของฉันเป็นคนขาว ที่ได้รับการ
ยอมรับจากทุกคน หลายคนยัง
กระซิบว่าเจ้านายของฉันเป็นพ่อของฉัน แต่
ฉันไม่ทราบว่าเป็นความจริง.
แม่ของฉันและฉันถูกแยกออกเมื่อฉัน
เป็นเพียงเด็กก่อนที่จะโตพอที่จะ
จำอะไรเกี่ยวกับเธอ มันเป็นเรื่องธรรมดา
ที่กำหนดเองในส่วนของรัฐแมรี่แลนด์จากการที่ผม
วิ่งหนีไปกับเด็กแยกต่างหากและแม่ของพวกเขา
ที่อายุยังน้อยมาก บ่อยครั้งก่อนที่
เด็กได้ถึงวันเกิดปีแรกของแม่ของมัน
ถูกนำตัวออกไปจากมัน เธอได้รับการว่าจ้างจากการทำงาน
ในฟาร์มห่างออกไปและเด็กจะอยู่
ภายใต้การดูแลของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความเก่าแก่เกินไปที่จะ
ทำงานในทุ่งนา ทำไมนี้จะทำผมไม่
ทราบว่านอกจากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธรรมชาติ
การพัฒนาของความรักระหว่างแม่
และเด็ก สำหรับเรื่องนี้อยู่เสมอผล.
ผมเห็นแม่ของฉันเพียงสี่หรือห้าครั้ง
หลังจากที่แยกแรก เข้าชมแต่ละครั้งเป็นอย่าง
สั้น ๆ และในเวลากลางคืน เธอได้รับการว่าจ้างจากนาย
สจ๊วตที่อาศัยอยู่ประมาณสิบสองไมล์จาก
2 เฟรเดอริคดักลาส
บ้านของฉัน เธอทำให้การเดินทางของเธอที่จะเห็นฉันใน
คืนที่เดินทางทั้งหลังจากที่ได้ทำงาน
ตลอดทั้งวัน เธอเป็นมือ Field และข้อมูล
มือที่วิปปิ้งถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่ในเขต
ที่พระอาทิตย์ขึ้น.
ผมจำไม่ได้เคยเห็นแม่ของฉัน
ในตอนกลางวัน เธอจะล้มตัวลงนอนกับฉัน
และได้รับฉันไปนอน แต่นานก่อนที่ฉันตื่น
ขึ้นมาเธอก็หายไป เรามีการสื่อสารน้อยมาก.
ตายเร็ว ๆ นี้สิ้นสุดวันที่ยากลำบากของเธอและ
ความทุกข์ทรมานสำหรับเธอเสียชีวิตเมื่อผมอยู่ประมาณเจ็ด
เก่าปี ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นปัจจุบันในระหว่างการ
เจ็บป่วยของเธอหรือที่เสียชีวิตหรือที่ฝังศพของเธอ เธอ
ก็หายไปนานก่อนที่ผมรู้อะไรเกี่ยวกับ
มัน ขณะที่ผมไม่เคยได้รับอนุญาตให้รู้ว่าเธอเป็น
แม่ผมได้ยินข่าวการตายของเธอกับ
อารมณ์เดียวกับผมจะมีความรู้สึกที่
การตายของคนแปลกหน้า.
เมื่อเธอเสียชีวิตเธอทิ้งฉันโดยไม่ต้อง
คิดน้อยที่สุดของผู้ที่พ่อของฉัน เป็น ข่าวลือที่
ว่าเจ้านายของฉันเป็นพ่อของฉันอาจจะหรืออาจจะไม่
ได้รับความจริง จริงหรือไม่จริงมันไม่สำคัญ
มากกับผม สิ่งที่สำคัญคือความจริงที่น่าเกลียดที่
เด็กผู้หญิงทาสทาสเช่นกัน.
เห็นได้ชัดว่านี้คือการได้เปรียบโท มันเป็น
ผลกำไรสำหรับพวกเขาที่จะตอบสนองความต้องการทางเพศของพวกเขากับ
ผู้หญิงทาสของพวกเขา โดยข้อตกลงนี้พวกเขา
กลายเป็นทั้งต้นแบบและพ่อที่มีขนาดใหญ่
จำนวนทาสที่มีคุณค่า