Hermione got sick in her second to

Hermione got sick in her second to last year of Hogwarts. It started as a cold that wouldn't go away. The unbreakable fever, a constant rawness in her throat, and her body ached where her glands were; around her neck and under her arms the most. She was always tired and had trouble focusing with the intensity that she was used to. She tried not to complain about it much. She went to see Madame Pomfrey a few times but the mediwitch just gave her all the normal tests and a few generic potions and sent her on her way.

Finally, when Hermione botched a relatively easy potion in potions class, Professor Snape asked her to stay behind.

"Miss Granger," he drawled, "you'll receive a zero for today." He waited for her to protest but she coughed demurely into her hand instead. Her coloring was off and he noticed her leaning into a desk for support. "How long have you felt ill?" he asked, his voice sharp.

"I'm fine, Professor," she said.

"Do not lie to me, girl," he barked.

"A few months, I suppose, from the very first moment of feeling unwell," she answered promptly, not wanting a late night detention to bog through.

"What does Pomfrey say?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮอร์ไมโอป่วยในสองปีสุดท้ายของฮอกวอตส์ของเธอได้ มันเริ่มเป็นหวัดที่จะไม่ไป ไข้แตก rawness คงที่ในลำคอของเธอ และร่างกายของเธอ ached ที่ต่อมของเธอถูก รอบคอของเธอ และเธออาร์มมากสุด เธอคิดจะเบื่อ และมีปัญหาเน้นกับความรุนแรงที่เธอใช้ เธอพยายามไม่ให้บ่นเรื่องมาก เธอไปดูมาดาม Pomfrey กี่ครั้ง แต่ mediwitch เพียงแค่ให้เธอปกติทั้งหมดทดสอบและ potions กี่ทั่วไป และส่งเธอในแบบของเธอสุดท้าย เมื่อเฮอร์ไมโออย่างลวก ๆ potion ค่อนข้างง่ายในคลาส potions ศาสตราจารย์ Snape ถามเธออยู่เบื้องหลังหรือไม่เขา "พลาดนี่เกรนเจอร์ drawled "คุณจะได้มีศูนย์สำหรับวันนี้" เขารอเธอปฏิเสธ แต่เธอไอ demurely ในมือของเธอแทน สีของเธอถูกปิด และเขาสังเกตเห็นเธอพิงเป็นโต๊ะสำหรับการสนับสนุน "นานมีคุณรู้สึกป่วยหรือไม่" เขาถาม เขาเสียงคมชัด"ฉันดี ศาสตราจารย์, " เธอกล่าว"ไม่ได้โกหกผม ผู้หญิง, " เขาเห่า"กี่เดือน ฉันคิดว่า รู้สึกสบาย ที่แห่งนี้ครั้งแรก" เธอตอบทันที ไม่ต้องขังดึกกับบ็อกผ่าน"อะไรไม่ Pomfrey พูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฮอร์ไมโอมีอาการป่วยในครั้งที่สองของเธอที่จะปีสุดท้ายของฮอกวอต มันเริ่มต้นที่เย็นที่จะไม่หายไป ไข้แตกเป็นความดิบอย่างต่อเนื่องในลำคอของเธอและร่างกายของเธอปวดร้าวที่ต่อมของเธอ; รอบคอของเธอและอยู่ภายใต้อ้อมแขนของเธอมากที่สุด เธอก็มักจะเหนื่อยและมีปัญหาในการมุ่งเน้นไปที่มีความรุนแรงว่าเธอถูกใช้ในการ เธอพยายามที่จะไม่บ่นเกี่ยวกับมันมาก เธอไปดูมาดาม Pomfrey ไม่กี่ครั้ง แต่ mediwitch เพียงแค่ให้เธอทุกการทดสอบตามปกติและยาทั่วไปน้อยและส่งเธอในทางของเธอ. สุดท้ายเมื่อเฮอร์ไมโอเรียบร้อยมื้อค่อนข้างง่ายในชั้นเรียนปรุงยาศาสตราจารย์สเนปขอให้เธออยู่ ที่อยู่เบื้องหลัง. "นางสาวเกรนเจอร์" เขา drawled "คุณจะได้รับเป็นศูนย์สำหรับวันนี้." เขารอให้เธอ แต่เธอประท้วงไอเอียงอายไว้ในมือของเธอแทน เธอเป็นสีออกและเขาสังเกตเห็นเธอเข้าไปพิงโต๊ะสำหรับการสนับสนุน "นานแค่ไหนที่มีคุณรู้สึกไม่ดี?" เขาถามเสียงของเขาคม. "ผมสบายดีศาสตราจารย์" เธอกล่าว. "อย่าโกหกฉันสาว" เขาเห่า. "ไม่กี่เดือนผมคิดว่าจากช่วงเวลาแรกของความรู้สึกไม่สบาย" เธอตอบทันทีไม่อยากสถานกักกันดึกชะงักผ่าน. "Pomfrey พูดว่าอย่างไร?