Tadao Ando's involvement with Naosh

Tadao Ando's involvement with Naoshima Island dates back to the late 1980s, when he first designed a museum for contemporary art, conceived as a series of typically ascetic containers partially submerged underground so as to impinge as lightly as possible on the landscape. Though there is an industrial and commercial zone on the northern part of the island, its southern tip is given over to the Seto Inland Sea National Park. This latest building, the Chichu Art Museum, extends the notion of subterranean excavation even further; here the entire volume is set underground to preserve the surrounding salt pans. Even though Ando is well known for his formal and material reticence, this sets new standards. The building literally becomes part of the topography, registering as a series of sunken courtyards set in a lush green hill overlooking the sea. Bunkered down in the landscape, the starkness and introversion of the concrete courtyards do little to suggest the presence of an art museum; rather they call to mind the brooding archaeological relics of military defence or a long lost civilisation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การมีส่วนร่วม Tadao Ando กับเกาะ Naoshima วันที่กลับไปในช่วงปลายปี 1980 เมื่อเขาได้รับการออกแบบพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยครั้งแรกคิดว่าเป็นชุดของภาชนะบรรจุที่มักจะจมอยู่ใต้น้ำบางส่วนนักพรตใต้ดินเพื่อที่จะกระทบเป็นเบา ๆ ที่เป็นไปได้ในแนวนอน แม้ว่าจะมีเขตอุตสาหกรรมและการค้าที่อยู่ทางตอนเหนือของเกาะปลายภาคใต้จะได้รับไปยังทะเลเซโตะอุทยานแห่งชาติทะเล อาคารล่าสุดนี้พิพิธภัณฑ์ศิลปะ chichu ขยายความคิดของการขุดดินให้ดียิ่งขึ้นที่นี่ปริมาณทั้งหมดจะถูกตั้งค่าใต้ดินเพื่อรักษารอบเกลือกระทะ แม้ว่า ando เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความเงียบอย่างเป็นทางการและวัสดุของเขานี้กำหนดมาตรฐานใหม่อาคารอย่างแท้จริงกลายเป็นส่วนหนึ่งของภูมิประเทศที่ลงทะเบียนเป็นชุดของลานจมตั้งอยู่ในเนินเขาสีเขียวชอุ่มมองเห็นวิวทะเล bunkered ลงในแนวนอน, ความแข็งทื่อและการฝังตัวอยู่ลานคอนกรีตทำเพียงเล็กน้อยเพื่อแสดงให้เห็นการแสดงตนของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ; แทนพวกเขาเรียกร้องให้ใจพระธาตุโบราณคดีครุ่นคิดของการป้องกันทางทหารหรืออารยธรรมที่หายไปนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tadao ผีเสื้อหางเกี่ยวข้องกับแหล่งเกาะที่ต้องไปปลายทศวรรษ 1980 เมื่อเขาออกแบบพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัย ครั้งแรกรู้สึกเป็นชุดนักพรตทั่วภาชนะบางส่วนจมอยู่ใต้ดินเพื่อ impinge เป็นเบาเป็นไปในภูมิทัศน์ เป็นเขตการพาณิชย์ และอุตสาหกรรมทางตอนเหนือของเกาะ คำแนะนำของภาคใต้ได้ผ่านการไคทะเลภายในอุทยานแห่งชาติ อาคารล่าสุด พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Chichu ขยายแนวคิดของใต้พื้นดินขุดยิ่ง ที่นี่ไดรฟ์ข้อมูลทั้งหมดไว้ใต้ดินเพื่อรักษากระทะเกลือรอบ ๆ ถึงแม้ว่าผีเสื้อหางเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับ reticence อย่างเป็นทางการ และวัสดุของเขา ซึ่งกำหนดมาตรฐานใหม่ อาคารกลายเป็น ส่วนหนึ่งของภูมิประเทศ การลงทะเบียนเป็นชุดของสนามหญ้าจมท่ามกลางเนินเขาเขียวชอุ่มทะเลอย่างแท้จริง Bunkered ลงใน starkness และ introversion ห้องกลางคอนกรีตทำน้อยแนะนำก็มีพิพิธภัณฑ์ แต่ พวกเขาเรียกไปใจธาตุโบราณคดี brooding ป้องกันทหารหรือยังหายไปนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การมีส่วนร่วมของ Tadao Ando อาจารย์ด้านพร้อมด้วย naoshima เกาะที่ย้อนเวลากลับไปในช่วงปลายปี 1980 เมื่อเขาเป็นครั้งแรกที่ได้รับการออกแบบสำหรับ พิพิธภัณฑ์ ศิลปะร่วมสมัยตั้ง ครรภ์ เป็นชุดของ ภาชนะ บรรจุชีปะขาวบางส่วนโดยปกติแล้วจมอยู่ใต้ดินจึงเป็นการมีผลกระทบอย่างที่เป็นไปได้ในแนวนอนได้ แม้ว่าจะมีเขตอุตสาหกรรมและการค้าที่อยู่ในส่วนพื้นที่ด้านทิศเหนือของเกาะได้ปลายทางตอนใต้มีมากกว่าการ seto เข้าสู่พื้นที่ด้านในทะเลเขตอุทยานแห่งชาติ เป็นอาคารใหม่ล่าสุดนี้ chichu พิพิธภัณฑ์ ศิลปะที่ขยายความคิดที่จะขุดดินใต้ดินได้ที่นี่ระดับเสียงทั้งหมดที่มีการตั้งค่ารถไฟใต้ดินเพื่อไปรักษาหม้อเกลือโดยรอบ แม้จะต้องเป็นที่รู้จักกันอย่างดีสำหรับไม่ฉูดฉาดอย่างเป็นทางการและวัสดุของเขานี้จะกำหนดมาตรฐานใหม่เป็นอาคารที่โดดเด่นอย่างแท้จริงจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของ สภาพ ภูมิประเทศ ที่ลงทะเบียนเป็นชุดของพื้นที่ลานกว้างแบบบุ๋มลงตั้งอยู่ในเนินเขาอันเขียวชอุ่มซึ่งสามารถมองเห็นทะเลได้ bunkered ลงในแนวนอนที่การสนใจกับสิ่ง ภายใน ตัวและ starkness ของคอนกรีตที่พื้นที่ลานกว้างก็ไม่ขอแนะนำให้การมีอยู่ของ พิพิธภัณฑ์ ศิลปะที่แต่จะให้พระบรมสารีริกธาตุสถานที่ทางโบราณคดีขบคิดอย่างหนักของการป้องกันทางทหารหรืออารยธรรมหายไปเป็นเวลานาน