MR. AND MRS. ELLIOT TRIED VERY HARD

MR. AND MRS. ELLIOT TRIED VERY HARD to have a baby. They
tried as often as Mrs. Elliot could stand it. They tried in Boston after they were married and they tried
coming over on the boat. They did not try very often on the boat because Mrs. Elliot was quite sick.
She was sick and when she was sick she was sick as Southern women are sick. That is women from
the Southern part of the United States. Like all Southern women Mrs. Elliot disintegrated very quickly
under sea sickness, travelling at night, and getting up too early in the morning. Many of the people on
the boat took her for Elliot’s mother. Other people who knew they were married believed she was
going to have a baby. In reality she was forty years old. Her years had been precipitated suddenly
when she started travelling.
She had seemed much younger, in fact she had seemed not to have any age at all, when Elliot had
married her after several weeks of making love to her after knowing her for a long time in her tea
shop before he had kissed her one evening.
Hubert Elliot was taking postgraduate work in law at Harvard when he was married. He was a
poet with an income of nearly ten thousand dollars a year. He wrote very long poems very rapidly. He
was twenty-five years old and had never gone to bed with a woman until he married Mrs. Elliot. He
wanted to keep himself pure so that he could bring to his wife the same purity of mind and body that
he expected of her. He called it to himself living straight. He had been in love with various girls
before he kissed Mrs. Elliot and always told them sooner or later that he had led a clean life. Nearly
all the girls lost interest in him. He was shocked and really horrified at the way girls would become
engaged to and marry men whom they must know had dragged themselves through the gutter. He once
tried to warn a girl he knew against a man of whom he had almost proof that he had been a rotter at
college and a very unpleasant incident had resulted.
Mrs. Elliot’s name was Cornelia. She had taught him to call her Calutina, which was her family
nickname in the South. His mother cried when he brought Cornelia home after their marriage but
brightened very much when she learned they were going to live abroad.
Cornelia had said, “You dear sweet boy,” and held him closer than ever when he had told her
how he had kept himself clean for her. Cornelia was pure too. “Kiss me again like that,” she said.
Hubert explained to her that he had learned that way of kissing from hearing a fellow tell a story
once. He was delighted with his experiment and they developed it as far as possible. Sometimes
when they had been kissing together a long time, Cornelia would ask him to tell her again that he had
kept himself really straight for her. The declaration always set her off again.
At first Hubert had no idea of marrying Cornelia. He had never thought of her that way. She had
been such a good friend of his, and then one day in the little back room of the shop they had been
dancing to the gramophone while her girl friend was in the front of the shop and she had looked up
into his eyes and he had kissed her. He could never remember just when it was decided that they were
to be married. But they were married.
They spent the night of the day they were married in a Boston hotel. They were both
disappointed but finally Cornelia went to sleep. Hubert could not sleep and several times went out
and walked up and down the corridor of the hotel in his new Jaeger bathrobe that he had bought for
his wedding trip. As he walked he saw all the pairs of shoes, small shoes and big shoes, outside the
doors of the hotel rooms. This set his heart to pounding and he hurried back to his own room but
Cornelia was asleep. He did not like to waken her and soon everything was quite all right and he
slept peacefully.
The next day they called on his mother and the next day they sailed for Europe. It was possible to
try to have a baby but Cornelia could not attempt it very often although they wanted a baby more than
anything else in the world. They landed at Cherbourg and came to Paris. They tried to have a baby in
Paris. Then they decided to go to Dijon where there was summer school and where a number of
people who crossed on the boat with them had gone. They found there was nothing to do in Dijon.
Hubert, however, was writing a great number of poems and Cornelia typed them for him. They were
all very long poems. He was very severe about mistakes and would make her re-do an entire page if
there was one mistake. She cried a good deal and they tried several times to have a baby before they
left Dijon.
They came to Paris and most of their friends from the boat came back too. They were tired of
Dijon and anyway would now be able to say that after leaving Harvard or Columbia or Wabash they
had studied at the University of Dijon down in the Côte d’Or. Many of them would have preferred to
go to Languedoc, Montpellier or Perpignan if there are universities there. But all those places are too
far away. Dijon is only four and a half hours from Paris and there is a diner on the train.
So they all sat around the Café du Dome, avoiding the Rotonde across the street because it is
always so full of foreigners, for a few days and then the Elliots rented a château in Touraine through
an advertisement in the New York Herald. Elliot had a number of friends by now all of whom
admired his poetry and Mrs. Elliot had prevailed upon him to send over to Boston for her girl friend
who had been in the tea shop. Mrs. Elliot became much brighter after her girl friend came and they
had many good cries together. The girl friend was several years older than Cornelia and called her
Honey. She too came from a very old Southern family.
The three of them, with several of Elliot’s friends who called him Hubie, went down to the
château in Touraine. They found Touraine to be a very flat hot country very much like Kansas. Elliot
had nearly enough poems for a book now. He was going to bring it out in Boston and had already sent
his check to, and made a contract with, a publisher.
In a short time the friends began to drift back to Paris. Touraine had not turned out the way it
looked when it started. Soon all the friends had gone off with a rich young and unmarried poet to a
seaside resort near Trouville. There they were all very happy.
Elliot kept on at the château in Touraine because he had taken it for all summer. He and Mrs.
Elliot tried very hard to have a baby in the big hot bedroom on the big, hard bed. Mrs. Elliot was
learning the touch system on the typewriter, but she found that while it increased the speed it made
more mistakes. The girl friend was now typing practically all of the manuscripts. She was very neat
and efficient and seemed to enjoy it.
Elliot had taken to drinking white wine and lived apart in his own room. He wrote a great deal
of poetry during the night and in the morning looked very exhausted. Mrs. Elliot and the girl friend
now slept together in the big mediæval bed. They had many a good cry together. In the evening they
all sat at dinner together in the garden under a plane tree and the hot evening wind blew and Elliot
drank white wine and Mrs. Elliot and the girl friend made conversation and they were all quite happy.
CHAPTER X
They whack-whacked the white horse on the legs and he kneed himself up. The picador twisted the
stirrups straight and pulled and hauled up into the saddle. The horse’s entrails hung down in a
blue bunch and swung backward and forward as he began to canter, the monos whacking him on
the back of his legs with the rods. He cantered jerkily along the barrera. He stopped stif and one
of the monos held his bridle and walked him forward. The picador kicked in his spurs, leaned
forward and shook his lance at the bull. Blood pumped regularly from between the horse’s front
legs. He was nervously wobbly. The bull could not make up his mind to charge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นายและนางเอลเลียตพยายามมากยากที่จะมีลูก พวกเขาพยายามบ่อยเป็นนางเอลเลียตสามารถยืน พวกเขาพยายามในบอสตันหลังจากที่พวกเขาได้แต่งงาน และพวกเขาพยายามมาผ่านบนเรือ พวกเขาก็ไม่ได้บ่อยบนเรือเพราะนางเอลเลียตค่อนข้างป่วยเธอป่วยและเมื่อเธอเป็นเธอเป็นผู้หญิงภาคใต้ป่วยป่วยป่วย ที่เป็นผู้หญิงจากตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา เช่นผู้หญิงภาคใต้ทั้งหมด นางเอลเลียตค่ากลับได้อย่างรวดเร็วใต้ทะเลโรค การเดินทางในเวลากลางคืน และลุกขึ้นเร็วเกินไปในตอนเช้า หลายคนในเรือพาเธอสำหรับมารดาของเอลเลียต เชื่อว่า คนอื่นรู้ว่า พวกเขาได้แต่งงานกับเธอจะมีลูก ในความเป็นจริง เธออายุสี่สิบปี ปีเธอมีการตกตะกอนทันทีเมื่อเธอเริ่มเดินทางเธอได้ประจักษ์อายุมาก ในความเป็นจริงเธอก็ดูเหมือนไม่มีอายุใด ๆ เลย เมื่อเอลเลียตมีแต่งงานของเธอหลังจากหลายสัปดาห์ทำให้ความรักให้เธอหลังจากทราบว่าเธอเป็นเวลานานในชาของเธอร้านก่อนเขาได้รั้งเธอเย็นหนึ่งHubert Elliot คือการผลิตบัณฑิตทางนิติศาสตร์ที่ฮาร์วาร์ดเมื่อเขาแต่งงาน เขาเป็นกวี มีรายได้เกือบหมื่นดอลลาร์ต่อปี เขาเขียนบทกวีที่ยาวมากอย่างรวดเร็ว เขาได้ยี่สิบห้าปี และมีไม่เคยไปนอนกับผู้หญิงจนเขาแต่งงานกับนางเอลเลียต เขาอยากให้พระองค์บริสุทธิ์เพื่อให้เขาสามารถนำภรรยาเดียวความบริสุทธิ์ของจิตใจและร่างกายที่เขาคาดว่าของเธอ เขาเรียกว่าพระองค์อยู่ตรงนั้น เขาได้รักกับหญิงต่าง ๆเขารั้งนางเอลเลียต และจะบอกว่า ช้าที่ เขาได้นำชีวิตดี เกือบทั้งหมดสาวหายไปสนใจในพระองค์ เขาตกใจ และ horrified จริง ๆ วิธีจะกลายเป็นหญิงหมั้น และแต่งงานกับคนที่ต้องการทราบว่าได้ลากตัวเองผ่านการเย็บ เขาครั้งเดียวพยายามเตือนผู้หญิงที่เขารู้จักกับคนของใครที่เขามี หลักฐานเกือบว่าได้ rotter ที่วิทยาลัยและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์มากมีผลชื่อนาง Elliot ได้มอบ เธอได้สอนเขาโทรหาเธอ Calutina ซึ่งเป็นครอบครัวของเธอชื่อเรียกในภาคใต้ แม่ร้องเมื่อเขานำมอบบ้านหลังแต่งงานของพวกเขา แต่brightened มากเมื่อเธอเรียนไปอยู่ต่างประเทศกล่าว ว่า "คุณรักหวานบอย มอบ และจัดเขาใกล้กว่าที่เคยเมื่อเขาได้บอกเธออย่างไรเขาก็เก็บตัวเอง สะอาดสำหรับเธอ มอบไม่บริสุทธิ์ "จูบฉันเช่นนั้น เธอกล่าวHubert อธิบายของเธอที่เขาได้เรียนรู้วิธีของการจูบจากคนที่บอกเรื่องราวที่ได้ยินครั้ง เขายินดีกับการทดลองของเขา และพวกเขาพัฒนาขึ้นเท่าที่เป็นไป บางทีเมื่อพวกเขามีการจูบกันเป็นเวลานาน มอบจะถามเขาจะบอกเธออีกว่า เขามีเก็บตัวเองตรงจริง ๆ สำหรับเธอ การรายงานเสมอกันของเธอออกอีกที่ Hubert แรกมีความคิดของแต่งมอบ เขาก็ไม่เคยคิดของวิธีการ เธอมีได้เช่นเป็นเพื่อนที่ดีของเขา แล้ววันหนึ่งในห้องพักหลังน้อยของร้านก็ได้เต้นรำไปกับแผ่นในขณะเพื่อนสาวอยู่หน้าร้าน และเธอก็ค้นหาในสายตาของเขา และเขาได้รั้งเธอไว้ เขาไม่สามารถจำเพียงแค่เมื่อมันเป็นการตัดสินใจว่า พวกเขาที่จะแต่งงาน แต่พวกเขาก็แต่งงานพวกเขาใช้เวลายามค่ำคืนของวันที่พวกเขาได้แต่งงานในโรงแรมที่บอสตัน พวกเขาทั้งสองผิดหวัง แต่สุดท้าย ไปนอนมอบ Hubert ได้นอนหลับ และออกไปหลายครั้งและเดินขึ้นลงภายในโรงแรมในเสื้อของเขา Jaeger ใหม่ที่เขาได้ซื้อมาในเขาแต่งงานเดิน ขณะที่เขาเดิน เขาได้เห็นคู่ของรองเท้า รองเท้าขนาดเล็ก และขนาดใหญ่ รองเท้า ภายนอกประตูของห้องพัก นี้ตั้งหัวใจเพื่อห้ำหั่น และเขารีบไปห้องของเขาเอง แต่มอบไม่หลับ ไม่ได้ไม่ชอบ waken เธอ และเร็ว ๆ นี้ ทุกอย่างก็ค่อนข้างทั้งหมดและเขานอนสงบในวันถัดไปที่พวกเขาเรียกแม่ของเขาและในวันถัดไปพวกเขาแล่นในยุโรป มันเป็นไปพยายามที่จะมีลูก แต่มอบอาจไม่พยายามมันบ่อยแม้ว่าพวกเขาต้องเด็กกว่าอะไรในโลก พวกเขาร่อนที่เชอร์บูร์ก และมาถึงปารีส พวกเขาพยายามจะมีลูกในปารีส แล้ว พวกเขาตัดสินใจไปในดิจอง ซึ่งมีภาคฤดูร้อน และเป็นคนที่ข้ามเรือได้หายไปไหน พวกเขาพบไม่มีอะไรทำในดิจองHubert อย่างไรก็ตาม ได้เขียนบทกวีจำนวนมาก และมอบพิมพ์สำหรับเขา พวกเขาบทกวีทั้งหมดนาน เขาอย่างรุนแรงมากเกี่ยวกับข้อผิดพลาด และจะทำให้เธอใหม่ทำทั้งหน้ามีความผิดหนึ่ง เธอร้องการจัดการที่ดี และพวกเขาพยายามหลายครั้งเพื่อให้เด็กก่อนที่พวกเขาดิจองซ้ายพวกเขามาสู่ปารีส และส่วนใหญ่ของเพื่อนของพวกเขาจากเรือมาเกินไป พวกเขาเบื่อดิจอง และต่อไป นี้จะสามารถบอกว่า หลังจากออกจากฮาร์วาร์ด หรือโคลัมเบีย หรือ Wabash พวกเขาได้ศึกษาที่มหาวิทยาลัยในดิจองลงในดอร์โคสต์ จำนวนมากของพวกเขาจะมีที่ต้องการไป ไป Languedoc มงแปลีเยแปร์ปิยองถ้ามีมหาวิทยาลัยมี แต่สถานเหล่านั้นทั้งหมดมีเกินไปไกลออกไป ดิจองเป็นเพียงสี่ชั่วโมงครึ่งจากปารีส และมี diner ที่อยู่บนรถไฟดังนั้น พวกเขาทั้งหมดนั่งรอบโดมของ du Café หลีกเลี่ยงการ Rotonde ครับเนื่องจากเป็นเสมอดังนั้นเต็มไปด้วยชาวต่างชาติ ในไม่กี่วัน แล้ว Elliots ให้เช่าชาโตว์แลคในเนอมูร์โซผ่านการโฆษณาในเฮรัลด์นิวยอร์ก เอลเลียตมีจำนวนเพื่อน โดยขณะนี้ทุกคนชื่นชมบทกวีของเขาและนาง Elliot ได้แผ่ขยายไปตามเขาเพื่อส่งผ่านไปบอสตันสำหรับเพื่อนสาวของเธอที่ได้รับในร้านชา นาง Elliot เป็นสว่างมากมาเพื่อนสาวของเธอและพวกเขามีเสียงร้องดีมากกัน เพื่อนสาวเป็นเวลาหลายปีที่เก่ากว่ามอบ และเรียกเธอน้ำผึ้ง เธอมาจากครอบครัวภาคใต้มากเกินไปสามของพวกเขา ด้วยเพื่อนของเอลเลียตที่เรียกว่าเขา Hubie ไปลงการกลายในเนอมูร์โซ พวกเขาพบเนอมูร์โซเป็น ประเทศร้อนมากแบนมากเช่นแคนซัส เอลเลียตมีบทกวีเกือบเพียงพอสำหรับหนังสือตอนนี้ เขากำลังจะนำมาออกในบอสตัน และได้ส่งไปแล้วเขาตรวจสอบ และทำสัญญากับ ผู้เผยแพร่ในช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อนเริ่มลอยละล่องไปปารีส เนอมูร์โซก็ไม่เปิดเรื่องดูเมื่อเริ่มต้น เร็ว ๆ นี้ทั้งเพื่อนแล้วปิด ด้วยรวยโสด และหนุ่มกวีเพื่อเป็นรีสอร์ทริมทะเลใกล้ Trouville พวกเขามีความสุขมากทั้งหมดเอลเลียตเก็บบนที่กลายในเนอมูร์โซเนื่องจากเขาได้ใช้สำหรับฤดูร้อนทั้งหมด เขาและนางเอลเลียตพยายามจะมีลูกในห้องนอนร้อนใหญ่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ หนักหนักมาก มีนางเอลเลียตเรียนรู้ระบบสัมผัสบนเครื่องพิมพ์ดีด แต่เธอพบว่า ในขณะที่ยังเพิ่มความเร็วในการ ทำข้อผิดพลาดเพิ่มเติม เพื่อนสาวตอนนี้พิมพ์ในความเป็นจริงทั้งหมด เธอเรียบร้อยมากและมีประสิทธิภาพ และดูเหมือนจะสนุกกับมันเอลเลียตได้มาดื่มไวน์ขาว และแยกกันอยู่ในห้องของเขาเอง เขาเขียนดีที่สุดของบทกวี ในตอนกลางคืน และตอนเช้ามองดูเหนื่อยมาก นางเอลเลียตและเพื่อนสาวตอนนี้ นอนกันเตียงใหญ่ mediæval พวกเขามีจำนวนมากร้องดีกัน ในตอนเย็นพวกเขาทุกเสาร์ที่อาหารค่ำกันในสวนใต้ต้นไม้บิน และลมพัดเย็นร้อน และเอลเลียตดื่มไวน์ขาว และนางเอลเลียต และเพื่อนสาวที่ทำการสนทนา และพวกเขาทั้งหมดค่อนข้างมีความสุขบทที่ Xพวกเขาตี-whacked ม้าขาวบนขา และเขา kneed เองค่า Picador ที่บิดตัวสเตอร์รัปส์ตรง และดึง และลากขึ้นลงอาน ไตของม้าหยุดลงในสีฟ้าพวง และ swung ย้อนกลับ และไปข้างหน้าขณะที่เขาเริ่มจากศูนย์ monos whacking เขาบนด้านหลังของขากับก้านใบ เขา cantered jerkily ตาม barrera เขาหยุด stif หนึ่งของ monos จัด เขาบังเหียนของ และเดินเขาไปข้างหน้า Picador ที่เตะในเดือยของเขา เองไปข้างหน้า และจับเขาแลนซ์ที่วัว เลือดที่สูบเป็นประจำ from between หน้าม้าขา เขาเป็นคนสั่น วัวไม่สามารถสร้างขึ้นจิตใจของเขาจะคิดค่าธรรมเนียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาย. และนาง ELLIOT พยายามอย่างหนักที่จะมีลูก
พวกเขาพยายามได้บ่อยเท่าที่นางเอลเลียตสามารถยืนได้
พวกเขาพยายามในบอสตันหลังจากที่พวกเขาแต่งงานกันและพวกเขาพยายามมามากกว่าบนเรือ พวกเขาไม่ได้พยายามมากมักจะอยู่บนเรือเพราะนางเอลเลียตป่วยค่อนข้าง.
เธอเป็นคนป่วยและเมื่อเธอป่วยเธอเป็นผู้หญิงที่ป่วยเป็นภาคใต้ป่วย
นั่นคือผู้หญิงจากภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา เหมือนผู้หญิงภาคใต้ทุกนายเอลเลียตชำรุดทรุดโทรมอย่างรวดเร็วภายใต้การเจ็บป่วยทะเล, การเดินทางในเวลากลางคืนและได้รับการขึ้นเร็วเกินไปในตอนเช้า หลายคนในเรือพาเธอแม่ของเอลเลียต คนอื่น ๆ ที่รู้ว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานเชื่อว่าเธอได้ไปที่จะมีลูก ในความเป็นจริงที่เธอมีอายุสี่สิบปี ปีที่ผ่านมาได้รับการตกตะกอนอย่างกระทันหันเมื่อเธอเริ่มต้นการเดินทาง. เธอได้ลำบากมากน้อยในความเป็นจริงที่เธอได้ดูเหมือนจะไม่ให้มีเพศทุกวัยที่ทุกคนเมื่อเอลเลียตได้แต่งงานกับเธอหลังจากหลายสัปดาห์ของการทำให้ความรักกับเธอหลังจากที่รู้เธอเป็นเวลานานเธออยู่ในชาร้านก่อนที่เขาจะจูบเธอในเย็นวันหนึ่ง. ฮิวเบิร์ตเอลเลียคือการทำงานระดับปริญญาโทในกฎหมายที่ Harvard เมื่อเขากำลังจะแต่งงาน เขาเป็นกวีที่มีรายได้เกือบหมื่นดอลลาร์ต่อปีหนึ่ง เขาเขียนบทกวีที่ยาวมากอย่างรวดเร็ว เขาเป็นยี่สิบห้าปีและไม่เคยไปนอนกับผู้หญิงคนหนึ่งจนกว่าเขาจะแต่งงานกับนางเอลเลียต เขาต้องการที่จะให้ตัวเองบริสุทธิ์เพื่อที่เขาจะนำมาให้ภรรยาของเขาบริสุทธิ์เดียวกันของจิตใจและร่างกายที่เขาคาดหวังของเธอ เขาเรียกมันว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ตรง เขาได้รับในความรักกับสาวต่าง ๆก่อนที่เขาจะจูบนางเอลเลียตและบอกพวกเขาเสมอไม่ช้าก็เร็วว่าเขาได้นำไปสู่การมีชีวิตที่สะอาด เกือบผู้หญิงทุกคนหมดความสนใจในตัวเขา เขาตกใจและหวาดกลัวจริงๆที่วิธีที่สาว ๆ จะกลายเป็นส่วนร่วมที่จะแต่งงานกับคนที่พวกเขาจะต้องรู้ว่าได้ลากตัวเองผ่านรางน้ำ ครั้งหนึ่งเขาเคยพยายามที่จะเตือนหญิงสาวคนหนึ่งที่เขารู้กับชายคนหนึ่งของคนที่เขามีเกือบจะพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาเป็นคนไม่เอาถ่านที่วิทยาลัยและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นที่พอใจมากมีผล. นาง ชื่อเอลเลียตเป็นคอร์เนเลีย เธอได้สอนให้เขาเรียกเธอ Calutina ซึ่งเป็นครอบครัวของเธอชื่อเล่นในภาคใต้ แม่ของเขาร้องไห้เมื่อเขามาที่บ้านคอร์เนเลียหลังจากการแต่งงานของพวกเขา แต่สว่างมากเมื่อเธอรู้ว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ในต่างประเทศ. คอร์เนเลียได้กล่าวว่า "คุณรักเด็กหวาน" และกอดเขาใกล้ชิดกว่าที่เคยเป็นเมื่อตอนที่เขาบอกเธอว่าเขามีขังตัวเองสะอาดสำหรับเธอ คอร์เนเลียบริสุทธิ์เกินไป "จูบฉันอีกครั้งเช่นเดียวกับที่" เธอกล่าว. ฮิวเบิร์อธิบายให้เธอว่าเขาได้เรียนรู้วิธีการจูบจากการฟังเพื่อนบอกเล่าเรื่องราวที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น เขามีความยินดีกับการทดลองของเขาและพวกเขาพัฒนามันเท่าที่เป็นไปได้ บางครั้งเมื่อพวกเขาได้รับการจูบด้วยกันเป็นเวลานานคอร์เนเลียจะขอให้เขาบอกเธออีกครั้งว่าเขาขังตัวเองจริงๆตรงสำหรับเธอ ประกาศตั้งเสมอเธอออกอีกครั้ง. ที่ฮิวเบิร์ครั้งแรกมีความคิดของการแต่งงานกับคอร์เนเลีย เขาไม่เคยคิดว่าวิธีการที่เธอ เธอได้รับเช่นเพื่อนที่ดีของเขาและแล้ววันหนึ่งในห้องด้านหลังเล็ก ๆ ของร้านค้าที่พวกเขาได้รับการเต้นแผ่นเสียงในขณะที่เพื่อนสาวของเธอในด้านหน้าของร้านค้าและเธอได้เงยหน้าขึ้นมองเข้าไปในดวงตาของเขาและเขาได้จูบเธอ เขาอาจจะไม่เคยจำได้เพียงเมื่อมันก็ตัดสินใจว่าพวกเขาจะแต่งงาน แต่พวกเขาก็แต่งงานกัน. พวกเขาใช้เวลาในคืนของวันที่พวกเขาแต่งงานในโรงแรมบอสตัน พวกเขาทั้งสองผิดหวัง แต่ในที่สุดคอร์เนเลียไปนอน ฮิวเบิร์นอนไม่หลับและหลายครั้งก็ออกไปและเดินขึ้นและลงทางเดินของโรงแรมในเสื้อคลุมอาบน้ำ Jaeger ใหม่ของเขาว่าเขาได้ซื้อสำหรับการเดินทางแต่งงานของเขา ขณะที่เขาเดินเขาเห็นทุกคู่ของรองเท้า, รองเท้าที่มีขนาดเล็กและรองเท้าขนาดใหญ่นอกประตูของห้องพัก ชุดนี้หัวใจของเขาที่จะห้ำหั่นและเขารีบกลับไปที่ห้องของเขาเอง แต่คอร์เนเลียกำลังนอนหลับ เขาไม่ชอบที่จะลุกขึ้นเธอและเร็ว ๆ นี้ทุกอย่างก็ค่อนข้างสิ่งที่ถูกต้องและเขานอนหลับอย่างสงบ. วันรุ่งขึ้นพวกเขาเรียกว่าแม่ของเขาและในวันรุ่งขึ้นพวกเขาเดินทางไปยุโรป มันเป็นไปได้ที่จะพยายามที่จะมีลูกแต่ไม่สามารถคอร์เนเลียพยายามบ่อยมากแม้ว่าพวกเขาอยากให้ลูกมากกว่าสิ่งอื่นใดในโลก พวกเขาลงจอดที่ Cherbourg และมาถึงปารีส พวกเขาพยายามที่จะมีลูกในปารีส แล้วพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะไปดีชงที่มีฤดูร้อนและโรงเรียนที่จำนวนของผู้คนที่อยู่บนเรือข้ามกับพวกเขาได้หายไป พวกเขาพบว่ามีอะไรที่ต้องทำในดีชง. ฮิวเบิร์ แต่ถูกเขียนจำนวนมากของบทกวีและคอร์เนเลียพิมพ์พวกเขาสำหรับเขา พวกเขาทุกบทกวีที่ยาวมาก เขาเป็นคนที่รุนแรงมากเกี่ยวกับความผิดพลาดและจะทำให้เธอกลับมาทำทั้งหน้าถ้ามีความผิดพลาด เธอร้องไห้การจัดการที่ดีและพวกเขาพยายามหลายครั้งที่จะมีลูกก่อนที่พวกเขาเหลือ Dijon. พวกเขามาถึงปารีสและส่วนใหญ่ของเพื่อนของพวกเขาจากเรือกลับมามากเกินไป พวกเขาเหนื่อยกับการDijon และต่อไปนี้จะสามารถที่จะบอกว่าหลังจากที่ออกจากฮาร์วาร์หรือโคลัมเบียหรือรถไฟที่พวกเขาได้ศึกษาที่มหาวิทยาลัยDijon ลงใน Cote d'Or หลายของพวกเขาจะมีความต้องการที่จะไปที่แลง Montpellier แปร์ปิยองหรือถ้ามีมหาวิทยาลัยที่มี แต่ทุกสถานที่เหล่านั้นมีมากเกินไปที่อยู่ห่างไกล Dijon เป็นเพียงสี่ชั่วโมงครึ่งจากปารีสและมีร้านอาหารบนรถไฟ. ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดนั่งรอบCafé du โดมหลีกเลี่ยง Rotonde ข้ามถนนเพราะมันเป็นมักจะเต็มไปด้วยชาวต่างชาติไม่กี่วันแล้วElliots เช่าคฤหาสน์ใน Touraine ผ่านการโฆษณาในหนังสือพิมพ์นิวยอร์กเฮรัลด์ เอลเลียตมีจำนวนเพื่อนโดยขณะนี้ทุกคนชื่นชมบทกวีของเขาและนางเอลเลียตได้เกลี้ยกล่อมให้เขาส่งไปยังบอสตันเพื่อนสาวของเธอที่ได้รับในร้านน้ำชา นางเอลเลียตกลายเป็นความสว่างมากหลังจากเพื่อนสาวของเธอมาและพวกเขาได้ร้องร่วมกันที่ดีมาก เพื่อนสาวเป็นเวลาหลายปีเก่ากว่าคอร์เนเลียและเรียกเธอว่าน้ำผึ้ง เธอก็มาจากครอบครัวที่ภาคใต้เก่ามาก. ทั้งสามคนมีหลายเพื่อนของเอลเลียตที่เรียกเขาว่า Hubie เดินลงไปที่คฤหาสน์ในTouraine พวกเขาพบ Touraine จะเป็นประเทศที่ร้อนแบนมากมากเช่นแคนซัส เอลเลียตเกือบบทกวีพอสำหรับหนังสือเล่มนี้ เขาเป็นคนที่จะนำมันออกมาในบอสตันและได้ส่งแล้วตรวจสอบของเขาไปและทำสัญญากับสำนักพิมพ์. ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อน ๆ เริ่มที่จะลอยกลับไปยังกรุงปารีส Touraine ไม่ได้เปิดออกทางมันมองเมื่อมันเริ่ม เร็ว ๆ นี้เพื่อน ๆ ทุกคนที่ได้ไปออกด้วยกวีหนุ่มสาวและยังไม่ได้แต่งงานไปที่อุดมไปด้วยรีสอร์ทริมทะเลใกล้Trouville ที่นั่นพวกเขาทุกคนมีความสุขมาก. เอลเลียตเก็บไว้ในที่ชาโตว์อิน Touraine เพราะเขาได้รับมันสำหรับช่วงฤดูร้อนทั้งหมด เขาและนางเอลเลียตพยายามอย่างหนักที่จะมีลูกในห้องนอนขนาดใหญ่บนร้อนขนาดใหญ่เตียงยาก นางเอลเลียตได้รับการเรียนรู้ระบบสัมผัสบนเครื่องพิมพ์ดีดแต่เธอพบว่าในขณะที่มันเพิ่มขึ้นความเร็วในการทำผิดพลาดมากขึ้น เพื่อนสาวตอนนี้พิมพ์จริงของต้นฉบับ เธอเป็นคนที่เรียบร้อยมากและมีประสิทธิภาพและดูเหมือนจะสนุกกับมัน. เอลเลียตได้รับการดื่มไวน์ขาวและอาศัยอยู่ออกจากกันในห้องของเขาเอง เขาเขียนการจัดการที่ดีของบทกวีในช่วงเวลากลางคืนและในตอนเช้าดูเหนื่อยมาก นางเอลเลียตและเพื่อนของหญิงสาวที่ตอนนี้นอนด้วยกันบนเตียงmediævalใหญ่ พวกเขามีหลายหนทางที่ดีร่วมกัน ในช่วงเย็นที่พวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ที่อาหารค่ำด้วยกันในสวนใต้ต้นไม้เครื่องบินและตอนเย็นลมร้อนพัดเอลเลียตและดื่มไวน์ขาวและนางเอลเลียตและเพื่อนสาวที่ทำสนทนาและพวกเขาทุกคนมีความสุขมาก. บท X พวกเขาตี-อิดโรย ม้าสีขาวบนขาและหัวเข่าเขาตัวเองขึ้น Picador บิดโกลนตรงและดึงและลากขึ้นไปบนอาน อวัยวะม้าแขวนลงในเครือฟ้าและเหวี่ยงไปข้างหลังและข้างหน้าในขณะที่เขาเริ่มที่จะ Canter, monos เอาชนะเขาในด้านหลังของขาของเขากับแท่งที่ เขา cantered อย่างฉุดพร้อม Barrera เขาหยุด STIF และเป็นหนึ่งของmonos ที่จัดขึ้นบังเหียนของเขาและเดินไปข้างหน้าเขา Picador เตะในสเปอร์ของเขาโน้มตัวไปข้างหน้าและส่ายหอกของเขาที่วัว เลือดสูบเป็นประจำจากระหว่างด้านหน้าของม้าขา เขาเป็นกังวลใจสั่นคลอน วัวไม่สามารถให้ขึ้นใจของเขาที่จะคิดค่าใช้จ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณและคุณนายเอลเลียตพยายามอย่างมากที่จะมีเด็ก พวกเขา
พยายามบ่อยเท่าที่คุณเอลเลียตสามารถยืนมัน พวกเขาพยายามที่บอสตันหลังจากที่พวกเขาแต่งงาน และพวกเขาพยายาม
มา บนเรือ พวกเขาไม่ได้พยายามบ่อยมากบนเรือ เพราะคุณนายเอลเลียตป่วยทีเดียว .
เธอป่วย และเมื่อเธอป่วย เธอป่วยเป็นผู้หญิงภาคใต้ ป่วย ที่เป็นผู้หญิงจาก
ภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาเหมือนภาคใต้หญิงคุณนายเอลเลียต สลายอย่างรวดเร็ว
ภายใต้ทะเลป่วย เดินทางตอนกลางคืน ตื่นเช้าเกินไป . หลายคนใน
เรือเอาเธอแม่เอลเลียต . คนอื่น ๆที่รู้ว่าเขาแต่งงานแล้วก็เชื่อว่าเธอถูก
จะมีลูก ในความเป็นจริงที่เธออยู่สี่สิบปี ปี เธอได้รับการตกตะกอนทันที

เมื่อเธอเริ่มการเดินทางเธอดูเด็กกว่ามาก ในความเป็นจริงเธอได้ประจักษ์ ไม่มียุคใด ๆที่ทั้งหมด เมื่อเอลเลียตได้
แต่งงานกับเธอหลังจากหลายสัปดาห์ของการร่วมรักกับเธอ หลังจากที่รู้จักกันมานาน ในร้านน้ำชา
เธอก่อนที่เขาจูบเย็นของเธอ .
( เอลเลียตกำลังทำงานในระดับปริญญาโทกฎหมายที่ฮาร์วาร์ด เมื่อเขาแต่งงานแล้ว เขาเป็นกวี
มีรายได้เกือบสิบพันดอลลาร์ต่อปีเขาเขียนบทกวียาวมากอย่างรวดเร็ว เขา
อายุยี่สิบห้า และไม่เคยไปที่เตียงกับผู้หญิงจนเขาแต่งงานกับคุณนาย เอลเลียต เขาอยากให้ตัวเขาเอง
บริสุทธิ์ เขาจึงพาภรรยาของเขาเหมือนกัน ความบริสุทธิ์ของจิตใจและร่างกายที่
เขาคาดหวังจากเธอ . เขาเรียกมันว่าตัวเองอยู่ตรง เขาได้รับในความรักกับ
สาวต่างๆก่อนที่เขาจะจูบคุณเอลเลียตและเสมอบอกพวกเขาว่าไม่ช้าก็เร็ว เขาได้นำชีวิตที่สะอาด เกือบ
สาวๆหมดความสนใจในตัวเขา เขาตกใจและหวาดกลัวที่หญิงจะหมั้นและแต่งงานกับผู้ชาย
ซึ่งพวกเขาก็ต้องลากตัวเองผ่านท่อระบายน้ำ เขาเคย
พยายามเตือนผู้หญิงที่เขารู้จักกับชายผู้ที่เขาจะต้องพิสูจน์ว่าเขาเป็นคนน่ารังเกียจที่
วิทยาลัยและเป็นเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์มากมีผล .
ชื่อเอลเลียตเป็นนางคอร์นีเลีย เธอได้สอนให้เขาเรียก calutina ของเธอซึ่งเป็นชื่อเล่นของครอบครัว
ของเธอในภาคใต้ แม่เขาร้องไห้เมื่อเขานำคอร์เนเลียที่บ้านหลังจากแต่งงาน แต่สว่างมาก
เมื่อเธอเรียนรู้พวกเขาจะไปอยู่ต่างประเทศ
คอร์เนเลียได้กล่าวว่า " คุณหนุ่มน้อยน่ารัก" และทำให้เขาใกล้ชิดกว่าที่เคย เมื่อเขาบอกเธอว่าเขามีเก็บไว้เอง
สะอาดของเธอ คอร์เนเลียยังบริสุทธิ์เกินไป " จูบฉันแบบนั้นอีก " เธอกล่าว .
( ได้อธิบายกับเธอว่า เขาได้เรียนรู้ว่าวิธีการจูบจากฟังเพื่อนเล่าเรื่อง
ครั้ง เขายินดีกับการทดลองของเขาและพวกเขาพัฒนามันเท่าที่เป็นไปได้ บางครั้ง
เมื่อพวกเขาได้จูบกันนานมากคอร์เนเลียจะถามเขาจะบอกเธออีกว่าเขาได้
เก็บไว้จริงๆตัวเองตรงของเธอ ประกาศเสมอให้เธออีกแล้ว
ตอนแรก ( ไม่มีความคิดที่จะแต่งงานกับคอร์นีเลีย เขาไม่เคยคิดกับเธอแบบนั้น เธอมี
ทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีของเขา แล้ววันหนึ่งในห้องด้านหลังของร้านก็มี