Card games are like board games in

Card games are like board games in some respects but not in others. Not all games are amusing, nor is there always winning or losing or competition. Some games resemble others in some respects—that is all. What we find are no necessary and sufficient properties, only "a complicated network of similarities overlapping and crisscrossing," such that we can say of games that they form a family with family resemblances and no common trait. If one asks what a game is, we pick out sample games, describe these, and add, "This and similar things are called 'games.' " This is all we need to say and indeed all any of us knows about games. Knowing what a game is is not knowing some real definition or theory but being able to recognize and explain games and to decide which among imaginary and new examples would or would not be called "games."

The problem of the nature of art is like that of the nature of games, at least in these respects: If we actually look and see what it is that we call "art," we will also find no common properties—only strands of similarities. Knowing what art is is not apprehending some manifest or latent essence but being able to recognize, describe, and explain those things we call "art" in virtue of these similarities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัตรเกมส์เช่นเกมส์ ในบางประการ แต่ ในผู้อื่นไม่ได้ ไม่ทุกเกมจะสนุก ไม่มีชนะเสมอ หรือแพ้ หรือแข่งขัน บางเกมมีลักษณะบางประการอื่น ๆ — นั่นคือทั้งหมด สิ่งที่เราค้นหาไม่จำเป็น และเพียงพอคุณสมบัติ เฉพาะ "ซับซ้อนเครือข่ายของความเหมือนทับซ้อนกัน และ crisscrossing เช่นที่เราสามารถบอกว่า เกมพวกเขาเป็นครอบครัวครอบครัว resemblances กับติดไม่ทั่วไป ถ้าหนึ่งถาม ว่า เกม เป็น เราเลือกตัวอย่างเกม อธิบายเหล่านี้ และ เพิ่ม, "นี้ และสิ่งที่คล้ายกันเรียกว่า 'เกม' "นี่คือสิ่งที่เราต้องพูดและแน่นอนทั้งหมดเรารู้เกี่ยวกับเกม ไม่ทราบว่าเกมจะเป็นไม่ทราบว่าแท้จริงนิยามหรือทฤษฎีบาง แต่ความสามารถใน การจดจำ และอธิบายเกม และ การตัดสินใจซึ่งในตัวอย่างใหม่ และจินตภาพจะ หรือจะไม่ถูกเรียกว่า "เกม" ปัญหาของธรรมชาติของศิลปะเป็นเหมือนของธรรมชาติของเกม น้อยประการเหล่านี้: ถ้าเราจริงดู และเห็นว่าสิ่งที่เราเรียก "ศิลปะ" เรายังจะพบคุณสมบัติทั่วไปไม่ — เท่า strands ของความคล้ายคลึงกัน รู้ว่าศิลปะไม่ apprehending สำคัญบางรายการ หรือแฝงอยู่ แต่ความสามารถในการจดจำ อธิบาย และอธิบายสิ่งเหล่านั้นเราเรียก "ศิลปะ" in virtue of ความเหมือนเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกมการ์ดเป็นเหมือนเกมกระดานในบางประเด็น แต่ไม่ได้อยู่ในที่คนอื่น ๆ เกมทั้งหมดจะไม่สนุกและไม่เป็นก็คือการชนะหรือแพ้หรือการแข่งขัน บางเกมมีลักษณะคล้ายกับคนอื่น ๆ ในบางประการที่เป็น สิ่งที่เราพบว่าไม่มีคุณสมบัติที่จำเป็นและเพียงพอเท่านั้น "เครือข่ายที่มีความซับซ้อนของความคล้ายคลึงกันที่ทับซ้อนกันและครอบคลุม" เช่นที่เราสามารถพูดได้ของเกมที่พวกเขาเป็นครอบครัวที่มีความคล้ายคลึงครอบครัวและไม่มีลักษณะที่พบบ่อย หากหนึ่งถามว่าเกมคือเราเลือกออกเกมตัวอย่างอธิบายเหล่านี้และเพิ่ม "นี่และสิ่งที่คล้ายกันจะเรียกว่า 'เกม. "นี่คือสิ่งที่เราต้องการที่จะพูดและแน่นอนทั้งหมดที่เรารู้เกี่ยวกับเกม รู้ว่าสิ่งที่เป็นเกมที่ไม่ได้รู้บางความหมายจริงหรือทฤษฎี แต่ความสามารถในการรับรู้และอธิบายการเล่นเกมและการตัดสินใจที่หมู่ตัวอย่างจินตนาการและใหม่จะหรือจะไม่ถูกเรียกว่า "เกม." ปัญหาของธรรมชาติของศิลปะเป็นเช่นนั้น ลักษณะของเกมอย่างน้อยประการเหล่านี้: จริงถ้าเรามองและดูว่ามันคืออะไรที่เราเรียกว่า "ศิลปะ" เรายังจะได้พบไม่มีคุณสมบัติเท่านั้นที่พบบ่อยเส้นของความคล้ายคลึงกัน รู้ว่าสิ่งที่ศิลปะไม่ได้ apprehending สาระสำคัญบางอย่างชัดแจ้งหรือแฝง แต่ความสามารถที่จะรับรู้อธิบายและอธิบายสิ่งที่เราเรียกว่า "ศิลปะ" ในการอาศัยอำนาจตามความคล้ายคลึงกันเหล่านี้