Semantically, function words are mu

Semantically, function words are much closer to being able to be expressed as a logical function. For example, we can write a rule that gives a good approximation of the contribution of "and" to truth conditions in the following way: "A sentence of the form [S1 and S2] will be true only in the in case S1 is true and S2 is also true". Thus the sentence "It was raining and it was dark" will be true just in case the sentence " It was raining" is true and the sentence "It was dark" is also true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยค คำฟังก์ชันจะใกล้ชิดมากกับความสามารถในการแสดงเป็นฟังก์ชันทางตรรกะ ตัว เราสามารถเขียนกฎที่ประมาณที่ดีของผลของ "และ" ความจริงเงื่อนไขในวิธีการต่อไปนี้: "ประโยคของฟอร์ม [S1 และ S2] จะเป็นจริงเท่านั้นที่เป็นจริงในกรณีใน S1 และ S2 เป็นจริง" ได้ ดังนั้นประโยค "ฝนกำลังตก และก็มืด" จะเป็นจริงในกรณีที่ประโยค "ฝนกำลังตก" เป็นจริง และประโยค "มันเป็นสีเข้ม" ก็เป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายคำพูดของฟังก์ชั่นมีมากใกล้ชิดกับความสามารถที่จะแสดงเป็นฟังก์ชันตรรกะ ตัวอย่างเช่นเราสามารถเขียนกฎที่ให้การประมาณที่ดีของการมีส่วนร่วมของ "และ" สภาพความเป็นจริงในทางที่ต่อไปนี้: "ประโยคของรูปแบบ [S1 และ S2] จะเป็นจริงเฉพาะในกรณี S1 เป็นความจริง และ S2 ยังเป็นจริง " ดังนั้นประโยคที่ว่า "มันมีฝนตกและมันก็มืด" จะเป็นจริงในกรณีที่ประโยค "มันมีฝนตก" เป็นความจริงและประโยค "มันมืด" ยังเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของคำไวยากรณ์มีมากใกล้จะสามารถแสดงเป็นฟังก์ชันตรรกะ ตัวอย่างเช่น เราสามารถเขียนกฎให้ใกล้เคียงที่ดีของการสนับสนุนของ " และ " สภาพความจริงในทางต่อไปนี้ : " ประโยคของแบบฟอร์ม [ S1 และ S2 ] จะเป็นจริงเฉพาะในกรณีที่ S1 S2 เป็นจริงและเป็นจริง "ดังนั้นประโยคที่ว่า " ฝนตกแล้วมันมืด " จะเป็นจริงในกรณีประโยคที่ว่า " ฝนตก " เป็นจริงและประโยคที่ว่า " มันมืด " ก็จริง