Rubens was a remarkable individual.

Rubens was a remarkable individual. Not only was he an enormously successful painter whose workshop produced a staggering number of works; but he also played an important diplomatic role in 17th-century European politics. He was clearly a charming and attractive companion, described as having 'a tall stature, a stately bearing, with a regularly shaped face, rosy cheeks, chestnut brown hair, sparkling eyes but with passion restrained, a laughing air, gentle and courteous'.


Peter Paul Rubens was born in Siegen in Germany, but from the age of 10 he lived and went to school in Antwerp. His first job, at the age of 13, was as court page to a countess. It was a prestigious position for a young man, but Rubens found it stifling and began training as an artist.

As soon as he had completed his training, he set out for Italy in order to see for himself the great Renaissance and classical works that he knew from copies. For eight years, he travelled and worked in Spain, copying and incorporating the techniques of Renaissance and classical art.

Antwerp

In 1608 news came that Rubens's mother was dying. He left immediately for Antwerp, but by the time he arrived she had died. Once home, Rubens decided to stay in the city. His reputation had preceded him, and in 1609 at the age of 33 he was appointed court painter to the rulers of the Netherlands, the Archduke Albert and his wife Isabella.The following year, he married his own Isabella - Isabella Brandt.

Rubens could now afford to buy a grand house in a fashionable part of Antwerp. He built a large studio to accommodate his pupils and assistants (he received far too many commissions to complete them all single-handedly). He designed it himself in an Italian style. He also added a circular sculpture hall, based on the Pantheon, to the house.

Rubens's major business was altarpieces, particularly suitable for an artist who enjoyed working on a grand scale. A diligent and disciplined man, he rose at 4am each day and worked until 5 in the evening before going out riding to keep himself physically fit. While painting, he would have someone read to him from a work of classical literature. An enthusiastic collector of gems, ancient sculpture and coins, and other curiosities (including an Egyptian mummy), Rubens's collection became a well-known attraction for visiting dignitaries.

The diplomat

In 1622 Rubens was commissioned to carry out a huge project in Paris for the notoriously difficult Maria de Medici, widow of King Henry IV of France. Two entire galleries were to be decorated with scenes from the lives of the queen and her late husband. The commission was a fraught one. Maria was awkward and changeable; and her favourite, Cardinal Richelieu, saw Rubens as a political threat. After years of wrangling, the project was abandoned half completed when Maria was banished from court.

In 1625 the plague reached Antwerp. Rubens moved his family to Brussels until the worst of it had passed. They then moved back to Antwerp where, to Rubens's horror, his wife became ill and died, probably of plague. Usually a man who prided himself on his stoicism, Rubens was devastated by the loss of 'one whom I must love and cherish as long as I live'.

Rubens threw himself into his diplomatic work in order to distract himself. He spent several months in England where he carried out several commissions for Charles I who was a passionate collector of art. One of the commissions that Rubens was to carry out for Charles was the decoration of the roof of his new Banqueting House at Whitehall.

Court artist

From the mid-1620s Rubens become increasingly busy with diplomatic duties. Antwerp, in the southern Netherlands, was part of an empire ruled by Catholic Spain. The Protestant northern Netherlands were united under Dutch rule. Both sides hoped to unite the Netherlands under their own regime.

In 1610, a 12 year truce between the Dutch and the Spanish had allowed the Archdukes Albert and Isabella to continue their Catholic rule in peace and stability. In 1621 the truce came to an end and just at this crucial time, the sovereign Archduke Albert died. His consort, Isabella, continued as governor but her situation was a precarious one as Spain, France and England tried to decide who they should ally themselves with, and against whom.

Rubens was called upon to negotiate in France and England on behalf of Isabella as the representative of the Spanish Netherlands. Because painters often had reason to travel to foreign courts, he was well placed to carry out secret or delicate visits without his presence arousing suspicion. He became a close confidante of Isabella and she valued his advice.

In 1624 Rubens was granted a patent of nobility by Isabella's nephew Philip IV and in 1627 she moved him even further up the social scale by making him a 'gentleman of the household'.

Last years

After 18 months abroad, Rubens had had enough of the thankless task of politicking. He returned to Antwerp to see his children and to look after his domestic affairs. He could also dedicate himself entirely to painting. One of his most important patrons in the 1630s was King Philip IV of Spain who commissioned over 80 paintings.

In 1630, at the age of 53, Rubens married again. To everyone's surprise he did not marry into the nobility, but chose Hélène Fourment, the 16 year-old daughter of a respectable merchant family. Rubens was clearly bowled over by his new wife with whom he had five children, and she figures in numerous portraits, including a version of 'The Judgement of Paris' in which she appears as Venus.

During his last years Rubens spent increasing amounts of time with his new young family in his country house, the Chateau de Steen. He began to paint more landscapes, often for his own enjoyment, rather than for sale.

Having suffered painfully from gout for several years, in 1639 a particularly bad attack left Rubens unable to paint and he died a few months later in May 1640.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูเบนส์เป็นบุคคลที่โดดเด่น ไม่เพียงแต่ พระองค์เป็นจิตรกรที่ประสบความสำเร็จมหาศาลประชุมเชิงปฏิบัติผลิตจำนวนงาน ส่าย แต่เขายังเล่นบทบาททางการทูตสำคัญในเมืองยุโรปศตวรรษที่ 17 เขาได้อย่างชัดเจนน่าสนใจ และน่าสหาย อธิบายว่า มี 'ความสูงรูปร่าง แบบสูง ๆ แบริ่ง หน้ารูปประจำ แก้มโรซี่ ผมสีน้ำตาล chestnut ประกายตา แต่ ด้วยความรักทรง อากาศ laughing สุภาพ และอ่อนโยน'รูเบนส์ปีเตอร์ Paul เกิดคอมฟอร์ทในเยอรมนี แต่จากอายุ 10 เขาอาศัยอยู่ และไปโรงเรียนในแอนต์เวิร์ป งานแรกของเขา อายุ 13 ได้เป็นหน้าศาลที่เคาน์เต มันเป็นตำแหน่งอันทรงเกียรติสำหรับชายหนุ่ม แต่รูเบนส์พบยับยั้ง และเริ่มฝึกเป็นศิลปิน ทันทีที่เขาได้เสร็จสิ้นการอบรมของเขา เขากำหนดสำหรับอิตาลีเพื่อดูตัวเองดีเรอเนสซองซ์และผลงานคลาสสิกที่เขารู้จากสำเนา ปีแปด เขาเผื่อเวลา และทำงานในสเปน คัดลอก และเพจเทคนิคเรเนซองส์และศิลปะคลาสสิกแอนต์เวิร์ปใน 1608 ข่าวมา ว่า กำลังตายแม่ของรูเบนส์ เขาซ้ายทันทีในแอนต์เวิร์ป แต่ ด้วยเวลาเขามาถึง เธอก็เสียชีวิต เมื่อบ้าน รูเบนส์ตัดสินใจจะอยู่ในเมือง ชื่อเสียงของเขาได้นำหน้าเขา และใน 1609 อายุ 33 เขาได้รับวาดศาลการปกครองของเนเธอร์แลนด์ อัลเบิร์ตอาร์ชดยุ และภรรยา Isabella.The ต่อปี เขาแต่งงานกับอิซาเบลลาแห่งตน - แบรนต์อิซาเบลลารูเบนส์ขณะนี้ไม่สามารถซื้อบ้านแกรนด์แฟชั่นในแอนต์เวิร์ป เขาสร้างสตูดิโอขนาดใหญ่เพื่อรองรับนักเรียนของเขาและผู้ช่วย (เขาได้รับค่าคอมมิชชันมากเกินไปทำให้เสร็จทั้งหมดชัย) เขาออกแบบมาได้เองในแบบอิตาเลียน นอกจากนี้เขายังเพิ่มเป็นหอประติมากรรมแบบวงกลม ตามอง ที่บ้านธุรกิจหลักของรูเบนส์ altarpieces เหมาะอย่างยิ่งสำหรับศิลปินที่ชอบทำงานทั้งนั้น คนขยัน และสามัคคี เขากุหลาบที่ 4 น.แต่ละวัน และทำงานจนถึงตี 5 ในตอนเย็นก่อนที่จะออกมาขี่ให้ตัวเองพอดีจริง ในขณะที่ภาพวาด เขาจะมีคนอ่านเขาจากงานวรรณกรรมคลาสสิก เก็บรวบรวมการกระตือรือร้นของอัญมณี ประติมากรรมโบราณ และเหรียญ และอื่น ๆ (รวมถึงมัมมี่อียิปต์) ห้องสารภัณฑ์ สถานที่ท่องเที่ยวที่รู้จักกันในสาแหรกกลายเป็นคอลเลกชันของรูเบนส์การทูตใน 1622 รูเบนส์ได้มอบหมายอำนาจหน้าที่ให้ดำเนินการโครงการขนาดใหญ่ในกรุงปารีสสำหรับการฉาวยากมาเรียเดอเมดิชิ แม่ม่ายของกษัตริย์ Henry IV ของฝรั่งเศส เก็บทั้งสองมีการตกแต่งฉากจากชีวิตของราชินีและสามีสาย นายหนึ่งเต็มไปได้ มาเรียไม่ตกใจ และไม่แน่ นอน และเธอชื่นชอบ Cardinal Richelieu เห็นรูเบนส์เป็นภัยคุกคามทางการเมือง หลังจากปีของ wrangling โครงการแข่งขันครึ่งเมื่อมาเรียได้ banished จากศาลในค.ศ. 1625 กาฬโรคถึงแอนต์เวิร์ป รูเบนส์ย้ายครอบครัวไปบรัสเซลส์จนแย่ที่สุดที่ได้ผ่าน พวกเขาแล้วย้ายกลับไปแอนต์เวิร์ปซึ่ง จะสยองขวัญของรูเบนส์ ภรรยาก็ป่วย และเสียชีวิต คงกาฬโรค โดยปกติคน prided ตัวเองในของลัทธิสโตอิก รูเบนส์ถูกทำลาย โดยสูญเสีย 'หนึ่งที่ฉันต้องรักหวงแหน และตราบใดที่ฉันอาศัยอยู่'รูเบนส์โยนตัวเองลงในงานของเขาทางการทูตเพื่อกวนใจตัวเอง เขาใช้เวลาหลายเดือนในอังกฤษที่เขาดำเนินการคณะกรรมการหลายสำหรับชาร์ลส์ฉันที่เก็บหลงใหลศิลปะ หนึ่งในคณะกรรมการที่รูเบนส์ให้ กระทำสำหรับชาร์ลส์ถูกตกแต่งหลังคาของบ้านใหม่ของเขาเลี้ยงที่ไวท์ฮอลล์ศิลปินคอร์ทจากรูเบนส์กลาง 1620s กลายเป็นมากขึ้นยุ่งอยู่กับหน้าที่ทางการทูต แอนต์เวิร์ป ประเทศเนเธอร์แลนด์ ภาคใต้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรปกครอง โดยสเปนคาทอลิก เนเธอร์แลนด์เหนือฝ่ายโปรเตสแตนต์ถูกสหรัฐภายใต้ปกครองของดัตช์ ทั้งสองหวังว่าจะดามเนเธอร์แลนด์ภายใต้ระบอบการปกครองตนเองใน 1610 พักรบ 12 ปีระหว่างที่ดัตช์และสเปนที่ได้รับอนุญาตอัลเบิร์ต Archdukes และอิซาเบลลาต้องการกฎของคาทอลิกในสันติภาพและความมั่นคง ใน 1621 พักรบมาสิ้นสุด และ ที่สำคัญ เวลา พ่อตายอัลเบิร์ตอาร์ชดยุ พระมเหสี อิซาเบลลา ยังคงเป็นผู้ว่าราชการ แต่สถานการณ์ของเธอถูกหนึ่งล่อแหลมเป็นสเปน ฝรั่งเศส และอังกฤษพยายามตัดสินใจที่พวกเขาควร ally เอง ด้วย และที่ รูเบนส์ถูกเรียกเมื่อการเจรจาในนามของอิซาเบลลาเป็นตัวแทนของเนเธอร์แลนด์สเปนฝรั่งเศสและอังกฤษ เพราะชื่อจิตรกรมักจะมีเหตุผลที่จะเดินทางไปศาลต่างประเทศ เขาถูกวางไว้อย่างดีดำเนินเข้าชมลับ หรืออ่อน โดยสถานะของความความสงสัย เขากลายเป็น confidante ปิดของอิซาเบลลา และเธอมูลค่าคำแนะนำของเขาใน 1624 รูเบนส์ได้รับสิทธิบัตรของขุนนาง โดยหลานชายของอิซาเบลลา IV ฟิลิป และใน 1627 เธอย้ายเขายิ่งค่ามาตราส่วนสังคม โดยทำให้เขาเป็น 'สุภาพบุรุษบ้าน'ปีสุดท้ายหลังจาก 18 เดือนต่างประเทศ รูเบนส์ก็มีพองานไม่เห็นคุณค่าของ politicking เขากลับไปแอนต์เวิร์ป เพื่อดูลูก และดูแลกิจการภายในประเทศของเขา เขาอาจยังอุทิศตัวเองเพื่อวาดภาพทั้งหมด หนึ่งในสมาชิกสำคัญของเขาใน 1630s ถูกกษัตริย์ฟิลิป IV ของสเปนที่มอบหมายอำนาจหน้าที่กว่า 80 ภาพ ใน 1630 อายุ 53 รูเบนส์แต่งงานอีกด้วย เพื่อประหลาดใจของทุกคน เขาไม่ได้แต่งงานเป็นขุนนาง แต่เลือก Hélène Fourment, 16 ปีลูกสาวของครอบครัวค้าเกียรติ อย่างรูเบนส์ได้ประหลาดให้ภรรยาใหม่ของเขาที่เขามีเด็ก 5 และเธอแสดงตัวเลขในภาพมากมาย รวมถึงรุ่น 'ตัดสินของปารีส' ซึ่งเธอปรากฏเป็นดาวศุกร์ ในช่วงปีสุดท้ายของเขา รูเบนส์ใช้จำนวนเวลาที่เพิ่มขึ้นกับครอบครัวเด็กใหม่ในประเทศ บ้าน Steen เดชา เขาเริ่มวาดภูมิทัศน์เพิ่มเติม สำหรับความเพลิดเพลินของตัวเองมักจะ แทนที่ จะขาย ไม่รับความเดือดร้อนเจ็บปวดจากเก็าทหลายปี ใน 1639 โจมตีที่ดีโดยเฉพาะซ้ายรูเบนส์ไม่สี และเขาตายไม่กี่เดือนต่อมาในค.ศ. 1640 พฤษภาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูเบนส์เป็นบุคคลโดดเด่น ไม่เพียง แต่เขาเป็นจิตรกรที่ประสบความสำเร็จอย่างมากที่การประชุมเชิงปฏิบัติการการผลิตจำนวนส่ายของผลงาน แต่เขามีบทบาททางการทูตที่สำคัญในศตวรรษที่ 17 เมืองในยุโรป เขาอย่างชัดเจนที่มีเสน่ห์และมีเสน่ห์เพื่อนอธิบายว่ามี ' ประสบความสำเร็จสูง เรืองโอฬาร มีรูปประจำหน้าแก้มแดง เกาลัด ผมสีน้ำตาลดวงตาเป็นประกาย แต่ด้วยตัณหามัด , หัวเราะอากาศ , อ่อนโยนและสุภาพ '


ปีเตอร์ พอล รูเบนส์เกิดใน Siegen เยอรมนี แต่จากอายุได้ 10 ปีเขาอาศัยอยู่และไปโรงเรียนในแอนท์เวิร์ป งานแรกของเขาที่อายุ 13 ก็เป็นหน้าศาลกับเคาน์เตส มันเป็นตำแหน่งอันทรงเกียรติสำหรับชายหนุ่ม แต่รูเบนส์พบว่ามันอึดอัดและเริ่มฝึกเป็นศิลปิน

ทันทีที่เขาได้เสร็จสิ้นการฝึกของเขา เขาออกเดินทางไปยังอิตาลีเพื่อที่จะดูสำหรับตัวเองที่ดียุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการและผลงานเพลงคลาสสิคที่เขารู้จากเล่ม แปดปี เขาเดินทางและทำงานในสเปน , คัดลอกและผสมผสานเทคนิคของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและศิลปะคลาสสิก .



ในเมืองข่าวมาว่าแม่ของรูเบนส์ 1601 กำลังจะตาย เขาทิ้งทันที แอนต์เวิร์ปแต่ตอนที่เขามาถึง เธอได้ตายไปแล้ว พอถึงบ้านรูเบนส์จึงตัดสินใจที่จะอยู่ในเมือง ชื่อเสียงของเขาได้นำเขา และในตอนอายุ 33 เขาได้รับการแต่งตั้งศาลจิตรกรกับผู้ปกครองของเนเธอร์แลนด์ , คุณหญิง และ ภรรยาของเขา Isabella . ในปีต่อไปนี้เขาแต่งงานของเขา Isabella Isabella

- แบรนท์รูเบนส์ก็สามารถซื้อบ้านหลังใหญ่ในส่วนของแฟชั่นแอนท์เวิร์ป เขาสร้างสตูดิโอขนาดใหญ่เพื่อรองรับนักเรียนและผู้ช่วยของเขา ( เขาได้รับไกลมากเกินไปค่าคอมมิชชั่นที่จะเสร็จสมบูรณ์ทั้งหมดดัน ) เขาออกแบบเองได้ในสไตล์อิตาลี เขายังเสริมหอประติมากรรม วงกลม ตามวิหาร ถึงบ้าน

ของธุรกิจหลักคือ altarpieces Rubens ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะสำหรับศิลปินที่ชอบทำงานในระดับแกรนด์ คนขยัน และมีวินัย เขาขึ้นตอนตี 4 ทุกวัน และทำงานจน 5 โมงเย็นก่อนออกไปขี่ให้ตัวเองทางร่างกายพอดี ในขณะที่วาดภาพ เขาจะได้มีอ่านให้เขาจากงานวรรณกรรมคลาสสิก สะสมความกระตือรือร้นของอัญมณี , ประติมากรรมโบราณ และเหรียญ