There was an assumption for I would

There was an assumption for I would say at least a decade that there was no end to the prosperity that would come with mass consumption.

But at a certain point, and I would say by about the mid 1950s,

there were advertising executives, markm-, er marketers,

who were realising that there was going to be an end to this profitability,

that at a certain point these markets would get saturated, and what would happen then.

And they experimented with different approaches.

Um so how do we get people to keep buying once you have that vacuum cleaner and that refrigerator, er and that car?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอัสสัมชัญที่สำหรับผมว่า น้อยเป็นทศวรรษที่มีไม่สิ้นสุดเพื่อความเจริญรุ่งเรืองที่จะมาพร้อมกับปริมาณการใช้โดยรวมแต่ ในบาง จุด และฉันพูดโดยเกี่ยวกับมินิกลางมีได้โฆษณานัก markm- เอ้อ นักการตลาดที่ได้เหยื่อที่มีกำลังจะ สิ้นสุดเพื่อผลกำไรนี้,ว่า ที่มีบางจุดตลาดเหล่านี้จะได้อิ่มตัว และอะไรจะเกิดขึ้นแล้วและพวกเขาเบื้อง ด้วยวิธีแตกต่างกันอึมดังนั้นทำเรารับคนให้ซื้อเมื่อคุณมีที่ดูดฝุ่นและที่ตู้เย็น เอ้อ และรถคันนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสมมติฐานผมจะบอกว่าอย่างน้อยทศวรรษที่ผ่านมาว่ามีความสิ้นไปความเจริญรุ่งเรืองที่จะมาพร้อมกับการบริโภคมวล no. แต่ในบางจุดและผมจะบอกว่าประมาณกลางปี ​​1950, ผู้บริหารระดับสูงมีการโฆษณา markm- นักการตลาดเอ้อที่ได้รับทราบว่ามีเป็นไปได้ในการทำกำไรท้ายนี้, ว่าที่จุดหนึ่งตลาดเหล่านี้จะได้รับการอิ่มตัวและสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้ว. และพวกเขาทดลองด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน. อืมดังนั้นวิธีการที่เราจะได้รับคน เพื่อให้ซื้อเมื่อคุณได้ทำความสะอาดที่สูญญากาศและตู้เย็นที่เอ่อและรถที่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการตั้งสมมุติฐาน ผมว่าอย่างน้อยทศวรรษที่ไม่มีสิ้นสุดในความเจริญนั้นจะมากับการบริโภคมวล .

แต่ที่จุดหนึ่ง และผมก็จะพูดประมาณ 1950 กลาง

มีโฆษณาผู้บริหาร markm - er นักการตลาด

ที่ตระหนักว่า มันกำลังจะจบระดับนี้

ที่บางจุดตลาดเหล่านี้จะได้รับไขมันอิ่มตัวและสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้ว

และพวกเขาทดลองกับวิธีการที่แตกต่างกัน

อืม . . แล้วเราจะได้รับคนที่จะซื้อเก็บไว้เมื่อคุณมีเครื่องดูดฝุ่น และตู้เย็น เอ้อ และรถนั่น ?