The idea for the film began when Bu

The idea for the film began when Buñuel was working as an assistant director for Jean Epstein in France. Buñuel told Dalí at a restaurant one day about a dream in which a cloud sliced the moon in half "like a razor blade slicing through an eye". Dalí responded that he'd dreamed about a hand crawling with ants. Excitedly, Buñuel declared: "There's the film, let's go and make it.'"[3] They were fascinated by what the psyche could create, and decided to write a script based on the concept of suppressed human emotions.[3]
In deliberate contrast to the approach taken by Jean Epstein and his peers, which was to never leave anything in their work to chance, with every aesthetic decision having a rational explanation and fitting clearly into the whole,[4] Buñuel made clear throughout his writings that, between Dalí and himself, the only rule for the writing of the script was: "No idea or image that might lend itself to a rational explanation of any kind would be accepted."[5] He also stated: "Nothing, in the film, symbolizes anything. The only method of investigation of the symbols would be, perhaps, psychoanalysis."[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มขึ้นเมื่อBuñuelทำงานเป็นผู้ช่วยผู้กำกับฌองเอพสเตในประเทศฝรั่งเศส BuñuelบอกDalíที่ร้านอาหารวันหนึ่งเกี่ยวกับความฝันในการที่เมฆหั่นดวงจันทร์ในช่วงครึ่ง "เหมือนหั่นใบมีดโกนผ่านตา" ซึ่งเป็น Dalíตอบว่าเขาต้องการฝันเกี่ยวกับมือที่รวบรวมข้อมูลกับมด พล่านBuñuelประกาศ:. ". มีภาพยนตร์เรื่องขอไปและทำให้มัน" "[3] พวกเขากำลังหลงโดยสิ่งที่จิตใจสามารถสร้างและตัดสินใจที่จะเขียนสคริปต์ตามแนวคิดของอารมณ์ของมนุษย์ปราบปราม [3]
ใน คมชัดโดยเจตนาที่จะวิธีการถ่ายโดยฌองเอพสเตและเพื่อนของเขาซึ่งก็คือการไม่ปล่อยให้อะไรในการทำงานของพวกเขาจะมีโอกาสกับการตัดสินใจทุกความงามมีคำอธิบายที่มีเหตุผลและเหมาะสมอย่างชัดเจนเป็นทั้งที่ [4] Buñuelทำให้เห็นได้ชัดตลอดทั้งงานเขียนของเขาว่า ระหว่างDalíตัวเองและกฎเฉพาะสำหรับการเขียนสคริปต์คือ: "ไม่มีความคิดหรือภาพที่อาจให้ยืมตัวไปเป็นคำอธิบายที่มีเหตุผลของชนิดจะได้รับการยอมรับใด ๆ ." [5] นอกจากนี้เขายังกล่าวว่า "ไม่มีอะไรใน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสัญลักษณ์ของอะไร. วิธีเดียวของการสืบสวนของสัญลักษณ์จะบางทีจิต. "[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดสำหรับภาพยนตร์เริ่มขึ้นเมื่อบูญวยล์ได้ทำงานเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ ฌอง Epstein ในฝรั่งเศส บูญวยล์บอกดัล มาร์ติน ที่ร้านอาหาร สักวันความฝันที่เมฆหั่นดวงจันทร์ครึ่ง " เหมือนมีดหั่นผ่านตา " Dal íตอบว่าเขาจะฝันถึงมือเต็มไปด้วยมด เร้าใจ , บูญวยล์ประกาศ : " มีภาพยนตร์ไปและทำมัน . " " [ 3 ] พวกเขาหลงใหลในสิ่งที่จิตใจที่สามารถสร้าง และตัดสินใจที่จะเขียนสคริปต์บนพื้นฐานของแนวคิดของการปราบปรามอารมณ์มนุษย์ . [ 2 ]ในเรื่องความคมชัดกับวิธีการถ่ายโดย Jean Epstein และเพื่อนร่วมงานของเขาซึ่งไม่เคยทิ้งอะไรในงานของพวกเขา โอกาส กับทุกการตัดสินใจงามมีคำอธิบายที่มีเหตุผล และกระชับ ชัดเจน เป็นทั้ง , [ 4 ] บูญวยล์ชัดเจนตลอดของเขาเขียนว่า ระหว่าง มาร์ติน ดัล และกฎเฉพาะสำหรับตัวเอง เขียนบท : " ไม่มีความคิดหรือภาพที่อาจยืมตัวเองไปอธิบายเหตุผลใดๆ จะได้รับการยอมรับ . " [ 5 ] เขากล่าวว่า : " ไม่มีอะไร ในหนังเรื่องนี้ หมายถึงอะไร วิธีเดียวของการสอบสวนของสัญลักษณ์จะ , บางที , จิตวิเคราะห์ " [ 6 ]