The Joint Commission (2010) indicat

The Joint Commission (2010) indicates that 14.25% of suicides
occur in the non-behavioural units of the general hospitals
such as medical or surgical units. Knoll (2012) indicates
that ‘inpatient suicides do occur in the medical settings and
are viewed as the most avoidable and preventable because
they occur in close proximity to staff. Therefore hospitals are
faced with adverse events when patients commit suicide.
Some patients sustain serious injuries before or may die
instantly. When suicide occurs in general hospitals, it poses
challenges to health care workers, including nurses who
witness or care for these patients before they die, as well as
the patients’ families, and hospital administrators (Knoll,
2012). The patients include those who are admitted for conditions
such as respiratory, cardio-vascular, endocrine, haematological
and renal diseases rather than mental illness.
Whilst the cause of suicide is often not known, some conditions
may lead to confusion; whilst some patients may not
accept their disease status; and therefore resort to suicide.
According to Cheng, Hu, and Tseng (2009) inpatient suicides
often have devastating effects on survivors and on staff
morale. However, there is limited literature on the experiences
of nurses who cared for patients who successfully
committed suicide in the general hospital units such as
medical wards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คณะกรรมาธิการร่วม (2010) บ่งชี้ว่า 14.25% ของ suicidesเกิดขึ้นในหน่วยไม่ใช่พฤติกรรมของโรงพยาบาลทั่วไปเช่นหน่วยแพทย์ หรือผ่าตัด บ่งชี้ว่า knoll ได้ (2012)ที่ ' suicides ผู้ป่วยในเกิดขึ้นในการตั้งค่าทางการแพทย์ และดูสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนใหญ่ และสามารถป้องกันได้เนื่องจากพวกเขาเกิดขึ้นใกล้กับพนักงาน ดังนั้น โรงพยาบาลต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เมื่อผู้ป่วยฆ่าตัวตายผู้ป่วยบางรายรักษาบาดเจ็บก่อน หรืออาจตายทันที เมื่อฆ่าตัวตายเกิดโรงพยาบาลทั่วไป มันทำให้เกิดการดูแลสุขภาพแรงงาน รวมถึงพยาบาลที่พยานหรือการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ก่อนที่จะตาย เป็นของผู้ป่วยครอบครัว และผู้บริหารโรงพยาบาล (knoll ได้2012) . ผู้ป่วยรวมถึงผู้ที่เข้าเงื่อนไขเช่นระบบทางเดินหายใจ คาร์ ต่อมไร้ท่อ ดัชนีเลือดถูกและโรคไตมากกว่าเจ็บป่วยทางจิตในขณะที่สาเหตุการฆ่าตัวตายมักไม่เป็นที่รู้จัก บางเงื่อนไขอาจนำไปสู่ความสับสน ในขณะที่ผู้ป่วยบางรายอาจไม่ยอมรับสถานะของโรค และรีสอร์ทดังนั้นการฆ่าตัวตายตามเชง Hu และหยานี suicides ผู้ป่วยใน (2009)มักจะมีผลทำลายล้าง ในผู้รอดชีวิต และพนักงานขวัญกำลังใจ อย่างไรก็ตาม มีวรรณกรรมจำกัดในประสบการณ์ของพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยที่ประสบความสำเร็จทำให้การฆ่าตัวตายในหน่วยโรงพยาบาลทั่วไปเช่นเขตการปกครองทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คณะกรรมาธิการร่วม (2010) แสดงให้เห็นว่า 14.25% ของการฆ่าตัวตาย
เกิดขึ้นในหน่วยที่ไม่ใช่พฤติกรรมของโรงพยาบาลทั่วไป
เช่นหน่วยทางการแพทย์หรือการผ่าตัด Knoll (2012) แสดงให้เห็น
ว่าการฆ่าตัวตายผู้ป่วยเกิดขึ้นในการตั้งค่าทางการแพทย์และ
ได้รับการมองว่าเป็นที่หลีกเลี่ยงมากที่สุดและสามารถป้องกันได้เพราะ
พวกเขาเกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงให้กับเจ้าหน้าที่ ดังนั้นโรงพยาบาลจะ
ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เมื่อผู้ป่วยฆ่าตัวตาย.
ผู้ป่วยบางรายรักษาอาการบาดเจ็บอย่างรุนแรงก่อนหรืออาจจะตาย
ทันที เมื่อการฆ่าตัวตายเกิดขึ้นในโรงพยาบาลทั่วไปก็ poses
ความท้าทายในการดูแลสุขภาพคนงานรวมทั้งพยาบาลที่
เป็นสักขีพยานหรือการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ก่อนที่พวกเขาจะตายเช่นเดียวกับ
ครอบครัวของผู้ป่วยและผู้บริหารโรงพยาบาล (Knoll,
2012) ผู้ป่วยรวมถึงผู้ที่จะเข้ารับการรักษาสำหรับเงื่อนไข
เช่นระบบทางเดินหายใจหัวใจและหลอดเลือดต่อมไร้ท่อของเลือด
และโรคไตมากกว่าความเจ็บป่วยทางจิต.
ขณะที่สาเหตุของการฆ่าตัวตายมักจะไม่เป็นที่รู้จักเงื่อนไขบางอย่าง
อาจนำไปสู่ความสับสน ในขณะที่ผู้ป่วยบางรายอาจจะไม่
ยอมรับสถานะโรคของพวกเขา; และดังนั้นจึงหันไปฆ่าตัวตาย.
ตามที่เฉิงอู่และ Tseng (2009) การฆ่าตัวตายผู้ป่วย
มักจะมีผลกระทบร้ายแรงต่อผู้รอดชีวิตและเจ้าหน้าที่
กำลังใจในการทำงาน แต่มีวรรณคดี จำกัด ในประสบการณ์
ของพยาบาลที่ดูแลสำหรับผู้ป่วยที่ประสบความสำเร็จใน
การฆ่าตัวตายในหน่วยโรงพยาบาลทั่วไปเช่น
คนไข้ทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คณะกรรมการร่วม ( 2010 ) แสดงว่า 14.25 % ของการฆ่าตัวตายเกิดขึ้นในองค์กรพฤติกรรมหน่วยของโรงพยาบาลทั่วไปเช่น หน่วยแพทย์หรือผ่าตัด โคก ( 2012 ) บ่งชี้ว่า" ผู้ป่วยฆ่าตัวตายเกิดขึ้นในการตั้งค่าทางการแพทย์และดูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะที่สุดพวกเขาเกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงกับพนักงาน ดังนั้นโรงพยาบาลประสบกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เมื่อผู้ป่วยฆ่าตัวตายผู้ป่วยบางคนรักษาการบาดเจ็บร้ายแรงมาก่อน หรืออาจจะตายได้ทันที เมื่อมีการฆ่าตัวตายเกิดขึ้นในโรงพยาบาลทั่วไป อากัปกิริยาความท้าทายในการดูแลสุขภาพ รวมถึงพยาบาลที่พยานหรือการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ ก่อนที่พวกเขาจะตาย รวมทั้งครอบครัวของผู้ป่วย และผู้บริหารโรงพยาบาล ( โคก ,2012 ) ผู้ป่วย ได้แก่ ผู้ที่เข้ารับเงื่อนไขเช่น ทางเดินหายใจ หลอดเลือดหัวใจก่อน ระบบต่อมไร้ท่อและโรคไต มากกว่าการเจ็บป่วยทางจิตขณะที่สาเหตุของการฆ่าตัวตายมักไม่ทราบเงื่อนไขบางอาจทำให้เกิดความสับสน ; ในขณะที่บางส่วนผู้ป่วยอาจไม่ยอมรับสถานะของโรคของพวกเขา ; และดังนั้นจึงรีสอร์ทเพื่อฆ่าตัวตายตาม เฉิง ฮู และ เช็ง ( 2009 ) ผู้ป่วยในการฆ่าตัวตายมักจะมีผลกระทบร้ายแรงต่อชีวิต และเจ้าหน้าที่ขวัญ อย่างไรก็ตาม มีวรรณกรรม จำกัด ในประสบการณ์ของพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วย ที่ประสบความสำเร็จฆ่าตัวตายในโรงพยาบาลทั่วไปหน่วยเช่นอายุรกรรม