As for passive euthanasia, it is ap

As for passive euthanasia, it is apparently qualified as an offence of abandonment. Section 307 of the Criminal Code states that “whoever, having duty by law or under a contract to take care of a person who is in a helpless condition through…sickness, infirmity in body or mind, abandons such person in a manner likely to endanger his life, shall be punished with imprisonment not exceeding three years or fine not exceeding six thousand baht, or both”. However, in some situations, it is more complicated when the patient has already been under medical treatment and the doctor stops the treatment because in his diagnosis the patient is nearly dead or beyond recovery; consequently, the therapeutic tenacity will do no good except to extend the patient’s life artificially. The question is whether the doctor has committed a murder in acting by omission since Section59§5 provides that “an act also includes any consequence brought about by the omission to do an act which must be done in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการุณยฆาตแฝง มันเห็นได้ชัดว่ามีคุณสมบัติเป็นความผิดของการยกเลิก 307 ส่วนของอาญาระบุว่า "ใคร มีหน้าที่ ตามกฎหมาย หรือ ตามสัญญาต้องดูแลบุคคลที่อยู่ในสภาพหมดหนทางผ่าน...โรคภัยไข้เจ็บ ไข้ในร่างกายหรือจิตใจ ตรงบุคคลดังกล่าวในลักษณะอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตของเขา ต้องโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งสอง " อย่างไรก็ตาม ในบางสถานการณ์ มันเป็นความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อผู้ป่วยแล้วภายใต้การรักษาทางการแพทย์ และแพทย์หยุดการรักษาเนื่องจากในผลการวินิจฉัย ผู้ป่วยเกือบตาย หรือ เหนือการกู้ คืน ดังนั้น ความดื้อรั้นการรักษาจะทำไม่ดียกเว้นเพื่อยืดอายุของผู้ป่วยเทียม คำถามคือ ว่าแพทย์กระทำฆาตกรรมในทำหน้าที่ โดยละเลยตั้งแต่ Section59§5 แสดงว่า "การกระทำมีผลใด ๆ มาจากการละเลยการกระทำซึ่งต้องทำใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับนาเซียเรื่อย ๆ ก็เห็นได้ชัดว่ามีคุณสมบัติเป็นความผิดของการละทิ้ง มาตรา 307 ของประมวลกฎหมายอาญากล่าวว่า "ผู้ใดมีหน้าที่ตามกฎหมายหรือตามสัญญาในการดูแลของบุคคลที่อยู่ในสภาพหมดหนทางผ่าน ... เจ็บป่วยทุพพลภาพในร่างกายหรือจิตใจทิ้งบุคคลดังกล่าวในลักษณะที่อาจเป็นอันตรายต่อ ชีวิตของเขาต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปีหรือปรับไม่เกินหกพันบาทหรือทั้งสองอย่าง " อย่างไรก็ตามในบางสถานการณ์ก็มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อผู้ป่วยได้รับอยู่แล้วภายใต้การรักษาพยาบาลและแพทย์จะหยุดการรักษาเพราะในการวินิจฉัยผู้ป่วยของเขาเกือบตายหรือเกินกู้คืน ดังนั้นการรักษาความดื้อรั้นจะทำไม่ดียกเว้นเพื่อยืดอายุของผู้ป่วยเทียม คำถามคือว่าแพทย์มีความมุ่งมั่นในการแสดงการฆาตกรรมโดยละเลยตั้งแต่Section59§5แสดงให้เห็นว่า "การกระทำนอกจากนี้ยังมีผลใด ๆ โดยนำเกี่ยวกับการละเลยที่จะกระทำการที่จะต้องทำใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับเรื่อยๆเซียส มันเห็นได้ชัดว่าเป็นความผิดของการสละ มาตรา 307 แห่งประมวลกฎหมายอาญา ระบุว่า " ผู้ใดที่มีหน้าที่ตามกฎหมายหรือตามสัญญาที่จะดูแลคนที่อยู่ในสภาพสิ้นหวังผ่าน . . . . . . . ป่วย ความเจ็บป่วยในร่างกาย หรือ จิตใจ ถูกบุคคลดังกล่าวในลักษณะที่อาจเป็นอันตรายต่อชีวิตของตน ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ " อย่างไรก็ตาม ในบางสถานการณ์ มันมีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อผู้ป่วยได้รับการรักษาทางการแพทย์และแพทย์หยุดการรักษา เพราะในการวินิจฉัยผู้ป่วยเกือบตายหรือเกินกว่าการกู้คืน ; จึง , ยืนหยัดรักษาจะไม่ดีนอกจากจะยืดอายุของผู้ป่วยตั้งใจ คำถามคือว่า หมอได้ทำการฆาตกรรมในการแสดงโดยการละเลยตั้งแต่ section59 § 5 ให้การว่า " การกระทำใด ๆยังรวมถึงผลโดยนำเกี่ยวกับการละเลยที่จะทำหน้าที่ที่ต้องทำใน