When I think back to my home, where

When I think back to my home, where there is nobody left now, I imagine that formerly this must have been otherwise. Formerly one knew (or perhaps one guessed it) that one had one’s death within one, as a fruit them and the grown-ups a big one. The women had it in their womb and the men in their breast. One had it, and that gave one a singular dignity and a quiet pride.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อกลับไปบ้านของฉัน มีไม่มีใครเหลืออยู่ ฉันคิดว่า ชื่อเดิมนี้ต้องได้รับอย่างอื่น เดิม ใครรู้ (หรืออาจจะหนึ่งเดา) ว่า หนึ่งมีหนึ่งความตายภายในหนึ่ง เป็นผลไม้ได้และผู้ใหญ่ยิ่งใหญ่ ผู้หญิงมีมันในครรภ์ของพวกเขาและคนในเต้านมของพวกเขา หนึ่งมี และที่ให้หนึ่งเป็นเอกพจน์ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันคิดว่ากลับไปที่บ้านของฉันที่ไม่มีใครได้ใส่ตอนนี้ผมคิดว่าเมื่อก่อนนี้จะต้องได้รับการอย่างอื่น เดิมใครรู้ (หรืออาจจะเป็นหนึ่ง guessed มัน) ที่หนึ่งมีการตายของคนภายในหนึ่งเป็นผลไม้พวกเขาและผู้ใหญ่ขนาดใหญ่หนึ่ง ผู้หญิงมีมันอยู่ในครรภ์ของพวกเขาและคนที่อยู่ในเต้านมของพวกเขา ใครมีความมันและให้หนึ่งศักดิ์ศรีเอกพจน์และความภาคภูมิใจที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันคิดว่ากลับไปบ้านที่ไม่มีใครอยู่แล้ว ผมคิดว่า เมื่อก่อนนี้ต้องเป็นอย่างอื่น เดิมทีเดียวรู้เรื่อง ( หรือบางทีหนึ่งเดาถูก ) มีการเสียชีวิตในระยะหนึ่ง ผลไม้เหล่านั้นและผู้ใหญ่ขนาดใหญ่ ผู้หญิงมีไว้ในมดลูกของพวกเขาและผู้ชายในเต้านมของพวกเขา หนึ่งได้ และให้ศักดิ์ศรีเอกพจน์และความภูมิใจเงียบ