AVERY POWERFUL STORYHe remembered h

AVERY POWERFUL STORY
He remembered his grandmother’s warning about praying on time: “My son, you shouldn’t leave prayer to this late time.” His grandmother’s age was 70 but whenever she heard the Adhan, she got up like an arrow and performed Salah/Namaz/prayer. He, however could never win over his ego to get up and pray. Whatever he did, his Salah was always the last to be offered and he prayed it quickly to get it in on time. Thinking of this, he got up and realized that there were only 15 minutes left before Salat-ul Isha. He quickly made Wudhu and performed Salat-ul Maghrib. While making Tasbih, he again remembered his grandmother and was embarrassed by how he had prayed. His grandmother prayed with such tranquility and peace. He began making Dua and went down to make Sajdah and stayed like that for a while.


He had been at school all day and was tired, so tired. He awoke abruptly to the sound of noise and shouting. He was sweating profusely. He looked around. It was very crowded. Every direction he looked in was filled with people. Some stood frozen looking around, some were running left and right and some were on their knees with their heads in their hands just waiting. Pure fear and apprehension filled him as he realized where he was.


His heart was about to burst. It was the Day of Judgment. When he was alive, he had heard many things about the questioning on the Day of Judgment, but that seemed so long ago. Could this be something his mind made up? No, the wait and the fear were so great that he could not have imag- ined this. The interrogation was still going on. He began moving frantically from people to people to ask if his name had been called. No one could answer him. All of a sudden his name was called and the crowd split into two and made a passageway for him. Two people grabbed his arms and led him forward. He walked with unknowing eyes through the crowd. The angels brought him to the center and left him there. His head was bent down and his whole life was passing in front of his eyes like a movie. He opened his eyes but saw only another world. The people were all helping oth- ers. He saw his father running from one lecture to the other, spending his wealth in the way of Islam. His mother invited guests to their house and one table was being set while the other was being cleared.


He pleaded his case; “I too was always on this path. I helped others. I spread the word of Allah. I performed my Salah. I fasted in the month of Ramadan. Whatever Allah ordered us to do, I did. Whatever he ordered us not to do, I did not.” He began to cry and think about how much he loved Allah. He knew that whatever he had done in life would be less than what Allah deserved and his only protector was Allah. He was sweating like never before and was shaking all over. His eyes were fixed on the scale, waiting for the final decision. At last, the decision was made. The two angels with sheets of paper in their hands, turned to the crowd. His legs felt like they were going to collapse. He closed his eyes as they began to read the names of those people who were to enter Jahannam/Hell. His name was read first. He fell on his knees and yelled that this couldn’t be, “How could I go to
100 Moral Stories 28 www.islamicoccasions.com

Jahannam? I served others all my life, I spread the word of Allah to others.” His eyes had become blurry and he was shaking with sweat. The two angels took him by the arms. As his feet dragged, they went through the crowd and advanced toward the blazing flames of Jahannam. He was yelling and wondered if there was any person who was going to help him. He was yelling of all the good deeds he had done, how he had helped his father, his fasts, prayers, the Qur’an that he read, he was asking if none of them would help him. The Jahannam angels continued to drag him. They had got- ten closer to the Hellfire. He looked back and these were his last pleas. Had not Rasulullah [saw] said, “How clean would a person be who bathes in a river five times a day, so too does the Salah performed five times cleanse someone of their sins?” He began yelling, “My prayers? My prayers? My prayers?”


The two angels did not stop, and they came to the edge of the abyss of Jahannam. The flames of the fire were burning his face. He looked back one last time, but his eyes were dry of hope and he had nothing left in him. One of the angels pushed him in.
He found himself in the air and falling towards the
flames. He had just fallen five or six feet when a hand
grabbed him by the arm and pulled him back. He lifted his head and saw an old man with a long white beard.
He wiped some dust off himself and asked him,
“Who are you?” The old man replied, “I am your prayers.”


“Why are you so late! I was almost in the Fire! You
rescued me at the last minute before I fell in.”
The old man smiled and shook his head. “You always performed me at the last minute, and did you forget?”
At that instant, he blinked and lifted his head from
Sajdah. He was in a sweat. He listened to the voices
coming from outside. He heard the adhan for Salat-ul Isha. He got up quickly and went to perform Wudhu.


“Say Your Prayers Before Prayers For You Are Said.” “Namaz Parh Is Se Pehle Ke Teri Namaz Parhi Jaye.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องประสิทธิภาพของ AVERYเขาจำได้เขายายของคำเตือนเกี่ยวกับการอธิษฐานเวลา: "ลูกชายของฉัน คุณไม่ควรปล่อยอธิษฐานเวลานี้สาย" ยายของเขาอายุได้ 70 แต่เมื่อเธอได้ยินอาซาน เธอมีค่าเช่นลูกศร และทำละหมาด Namaz/อธิษฐาน เขา อย่างไรก็ตามอาจไม่ชนะเขาอาตมาจะลุกขึ้น มาละหมาด สิ่งที่เขาทำ ละหมาดของเขาอยู่เสมอที่สุดท้ายที่ได้รับ และเขาอธิษฐานอย่างรวดเร็วให้ได้ในเวลา เขาคิดนี้ มีค่า และรู้ว่า มีเพียง 15 นาทีซ้ายก่อนละหมาด ul Isha เขาได้อย่างรวดเร็วทำ Wudhu และทำการละหมาด-ul Maghrib ในขณะที่ Tasbih เขาอีกจำยายของเขา และถูกอับอาย ด้วยวิธีการที่เขาได้อธิษฐาน ยายของท่านอธิษฐาน ด้วยความเงียบสงบและความสงบสุขดังกล่าว เขาเริ่มทำดัว และไปลงให้ Sajdah และดีเช่นนั้นในขณะ เขาได้รับที่โรงเรียนทุกวัน และก็เบื่อ เหนื่อยเพื่อให้ เขาปลุกทันทีเสียงเสียงและ shouting เขามีตากระตุกกาฬไหล เขามองรอบ ๆ มันแน่นมาก ทุกทิศทางของเขาดูก็เต็มไป ด้วยคน บางยืนมองรอบแช่แข็ง บางเรียกใช้ซ้าย และขวา และบางส่วนอยู่บนเข่าของพวกเขากับหัวของพวกเขาในมือของพวกเขากำลังรอการ ความกลัวที่บริสุทธิ์และมีความเข้าใจเติมเขาเป็นรู้ตำแหน่ง หัวใจจะ ระเบิดได้ มันเป็นวันแห่งการพิพากษา เมื่อเขามีชีวิตอยู่ เขาได้ยินสิ่งต่าง ๆ มากมายเกี่ยวกับกันในวันแห่งการพิพากษา แต่ที่ดูเหมือนนาน มาก ผ่านมา นี้อาจเป็นสิ่งที่จิตใจของเขาประกอบด้วย ไม่ รอและความกลัวได้ดีว่า เขาไม่ได้ imag ined นี้ ที่มืดยังคงเกิดขึ้น เขาเริ่มย้ายเมามันจากคนไปคนถามถ้า มีการเรียกชื่อของเขา ไม่มีใครสามารถตอบเขา จู่ ๆ มีเรียกชื่อของเขา และฝูงชนแบ่งออกเป็นสอง และระเบียงสำหรับเขา คนสองคนคว้าแขนของเขา และนำเขาไปข้างหน้า เขาเดิน ด้วยตา unknowing ผ่านฝูงชน เทวดานำเขาสู่ศูนย์กลาง และซ้ายเขามี ศีรษะของเขาถูกหักงอลง และตลอดชีวิตผ่านหน้าตาเหมือนภาพยนตร์ เขาเปิดตา ได้เห็นอีกโลก คนได้ทั้งหมดช่วยสกู๊ปอื่น ๆ เขาเห็นพ่อใช้จากหนึ่งบรรยายอื่น ๆ ค่าใช้จ่ายของเขามั่งคั่งทางอิสลาม แม่ของเขาเชิญแขกที่มาพักบ้านของพวกเขา และได้กำหนดตารางหนึ่งในขณะที่อื่น ๆ ที่มีการล้าง เขา pleaded กรณีของเขา "เกินไปผมเสมอบนเส้นทางนี้ ฉันช่วยเหลือผู้อื่น ฉันแผ่วจนะของอัลลอฮ ทำการละหมาดของฉัน ฉันอดในเดือนรอมฎอน สิ่งอัลลอฮสั่งให้เรา ค่ะ เพียงท่านสั่งเราไม่ ฉันไม่" เขาเริ่มร้องไห้ และคิดถึงมากรักอัลลอฮ เขารู้ว่า สิ่งที่เขาได้ทำในชีวิตจะน้อยกว่าอัลลอฮสมควร และป้องกันพระองค์เท่านั้นคือ อัลลอฮ เขามีตากระตุกเช่นไม่เคยมาก่อน และสั่นตลอด ตาของเขาก็คงระดับ รอการตัดสินใจขั้นสุดท้าย ในที่สุด การตัดสินใจทำ ทูตสวรรค์สององค์กับแผ่นงานของกระดาษในมือ กลายเป็นฝูงชน ขาของเขารู้สึกเหมือนพวกเขาจะยุบ เขาปิดตาของเขาขณะที่พวกเขาเริ่มที่จะอ่านชื่อของคนที่ใส่ Jahannam/นรก ชื่อของเขาถูกอ่านก่อน เขาล้มลงบนเข่าของเขา และ yelled ว่า นี้ไม่เป็น "วิธีสามารถฉันไปWww.islamicoccasions.com คุณธรรมเรื่องราว 28 100 Jahannam ฉันอาหารอื่น ๆ ตลอดชีวิตของฉัน ฉันแผ่วจนะของอัลลอฮผู้อื่น" ตาของเขาได้กลายเป็นมัว และเขาถูกสั่น ด้วยเหงื่อ ทูตสวรรค์สององค์เอาเขา โดยแขน เป็นเท้าลาก พวกเขาเดินผ่านฝูงชน และขั้นสูงไปยังเปลวไฟที่เห็นได้ชัดของ Jahannam เขาได้ตะโกน และสงสัยว่า ถ้า มีบุคคลใด ๆ ที่จะช่วยเขา เขาได้ตะโกนของความดีทั้งหมดที่เขาทำ วิธีเขาช่วยพ่อของเขา เขา fasts สวด มนต์ อัลกุรอานที่อ่าน เขาถูกถามถ้า ไม่มีพวกเขาจะช่วยเขา แองเจิล Jahannam ยังคงลากเขา มีสิบได้ใกล้ชิดกับช่องเขา เขาดูกลับ และมี pleas ล่าสุดของเขา มีไม่ Rasulullah [เลื่อย] กล่าวว่า, "วิธีสะอาดผู้จะที่ bathes ในแม่น้ำห้าครั้งต่อวัน ดังนั้นเกิน ไม่ละหมาดห้าครั้งทำลบคนบาปหรือไม่? " เขาเริ่มตะโกน "คำอธิษฐานของฉัน คำอธิษฐานของฉัน คำอธิษฐานของฉัน" ก็ไม่ได้หยุดทูตสวรรค์สององค์ และพวกเขามาขอบของก้นบึ้งของ Jahannam เปลวไฟได้เผาไหม้ใบหน้าของเขา เขาดูกลับหนึ่งครั้ง แต่ตาไม่แห้งความหวัง และเขาไม่มีอะไรเหลือในพระองค์ เทวดาอย่างใดอย่างหนึ่งผลักดันเขาใน เขาพบตัวเองในอากาศและตกลงสู่เปลวไฟ เขาได้ตกลงมาเพียงห้า หรือหกฟุตเมื่อมือเขาคว้าที่แขน และดึงเขากลับมา เขายกศีรษะของเขา และได้เห็นชายชราที่ มีเครายาวสีขาว เขาเช็ดฝุ่นบางปิดตัวเอง และขอให้เขา "คุณเป็นใคร" คนตอบ "ฉันสวดมนต์ของคุณ" "เหตุใดคุณจึงล่าช้า ผมอยู่เกือบในไฟ คุณ ช่วยฉันในนาทีสุดท้ายก่อน" คนยิ้ม และจับศีรษะของเขา "คุณจะทำฉันในนาทีสุดท้าย และลืม" ในทันทีนั้น เขาคันนั้นกะพริบ และยกศีรษะของเขาจากSajdah กำลังอยู่ในเหงื่อ เขาฟังเสียง มาจากภายนอก เขาได้ยินอาซานที่สำหรับละหมาด ul Isha เขาได้อย่างรวดเร็ว และไปทำ Wudhu "ว่า คำอธิษฐานของคุณก่อนที่จะกล่าวคำอธิษฐานคุณ" "Namaz Parh เป็น Se Pehle Ke Teri Namaz Parhi Jaye"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

AVERY
เรื่องที่มีประสิทธิภาพเขาจำคำเตือนยายของเขาเกี่ยวกับการสวดมนต์ในเวลา: "ลูกชายของฉันคุณไม่ควรปล่อยให้สวดมนต์เวลาช่วงปลายปีนี้." อายุยายของเขาคือ 70 แต่เมื่อใดก็ตามที่เธอได้ยิน Adhan เธอลุกขึ้นเหมือนลูกศรและดำเนินการละหมาด / Namaz / สวดมนต์ เขา แต่ไม่เคยชนะอัตตาของเขาที่จะลุกขึ้นและอธิษฐาน สิ่งที่เขาทำละหมาดของเขาอยู่เสมอคนสุดท้ายที่จะได้รับการเสนอและเขาอธิษฐานมันได้อย่างรวดเร็วจะได้รับมันในเวลา ความคิดของเขาลุกขึ้นและตระหนักว่ามีเพียง 15 นาทีที่เหลือก่อนที่จะละหมาดยู Isha เขาทำอย่างรวดเร็ว Wudhu และดำเนินการละหมาดยู Maghrib ในขณะที่การ Tasbih เขาอีกครั้งจำได้ว่าคุณยายของเขาและได้อายโดยวิธีการที่เขาได้อธิษฐาน คุณยายของเขาอธิษฐานกับความเงียบสงบและความสงบสุขดังกล่าว เขาเริ่มทำ Dua และไปลงเพื่อให้ Sajdah และอยู่อย่างนั้นในขณะที่. เขาได้รับที่โรงเรียนทุกวันและเหนื่อยเหนื่อยมาก เขาตื่นขึ้นมาทันทีกับเสียงของเสียงและตะโกน เขาเป็นคนที่เหงื่อออกอย่างล้นเหลือ เขามองไปรอบ ๆ มันก็แออัดมาก ทุกทิศทางที่เขามองในที่เต็มไปด้วยผู้คน บางคนยืนแช่แข็งมองไปรอบ ๆ บางคนทำงานด้านซ้ายและขวาและบางส่วนอยู่บนหัวเข่าของพวกเขาด้วยหัวของพวกเขาอยู่ในมือของพวกเขาเพียงแค่รอ กลัวเข้าใจบริสุทธิ์และเต็มไปด้วยเขาเป็นเขาตระหนักว่าเขาอยู่ที่ไหน. หัวใจของเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการระเบิด มันเป็นวันแห่งการตอบแทน เมื่อตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่เขาเคยได้ยินหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับการซักถามในวันพิพากษา แต่ที่ดูเหมือนนานที่ผ่านมา นี้อาจจะเป็นสิ่งที่ใจของเขาสร้างขึ้น? ไม่รอและความกลัวเป็นเพื่อที่ดีที่เขาจะได้มี imag- ined นี้ สอบปากคำก็ยังคงเกิดขึ้น เขาเริ่มเคลื่อนเมามันจากคนที่จะให้คนที่จะถามว่าชื่อของเขาได้รับการเรียกว่า ไม่มีใครสามารถตอบเขา ทั้งหมดในทันทีที่ชื่อของเขาถูกเรียกและฝูงชนที่แยกออกเป็นสองและทำให้ทางเดินสำหรับเขา คนสองคนที่คว้าแขนของเขาและนำเขาไปข้างหน้า เขาเดินด้วยตาไม่รู้ผ่านฝูงชน เทวดานำเขาไปยังศูนย์และทิ้งเขาไปที่นั่น หัวของเขาก็ก้มลงและทั้งชีวิตของเขาได้รับการผ่านหน้าดวงตาของเขาเหมือนหนัง เขาเปิดตาของเขา แต่เห็นเพียงอีกโลกหนึ่ง คนทุกคนที่ช่วยให้ผู้อื่น เขาเห็นพ่อของเขาวิ่งออกมาจากหนึ่งในการบรรยายที่อื่น ๆ ใช้ความมั่งคั่งของเขาในทางของศาสนาอิสลาม แม่ของเขาแขกรับเชิญไปที่บ้านของพวกเขาและตารางหนึ่งถูกตั้งขณะที่อื่น ๆ ที่ถูกล้าง. เขาอ้อนวอนกรณีของเขา; "ผมเกินไปเสมอในเส้นทางนี้ ฉันช่วยคนอื่น ๆ ฉันกระจายคำพูดของอัลลอ ผมดำเนินการละหมาดของฉัน เราอดอาหารในเดือนรอมฎอน สิ่งที่อัลลอได้รับคำสั่งให้เราทำผม สิ่งที่เขาได้รับคำสั่งไม่ให้เราทำผมไม่ได้. "เขาเริ่มที่จะร้องไห้และคิดเกี่ยวกับวิธีการมากที่เขารักอัลลอ เขารู้ว่าสิ่งที่เขาเคยทำมาในชีวิตจะน้อยกว่าสิ่งที่อัลลอสมควรได้รับและผู้พิทักษ์ของเขาเป็นเพียงอัลเลาะห์ เขาเป็นคนที่ทำงานหนักอย่างที่ไม่เคยมาก่อนและก็สั่นไปทั่ว ดวงตาของเขาได้รับการแก้ไขในระดับที่รอการตัดสินใจครั้งสุดท้าย ที่ล่าสุดตัดสินใจ ทั้งสองเทวดากับแผ่นกระดาษในมือของพวกเขาหันไปฝูงชน ขาของเขารู้สึกเหมือนพวกเขากำลังจะล่มสลาย เขาปิดตาของเขาขณะที่พวกเขาเริ่มที่จะอ่านชื่อของคนเหล่านั้นที่กำลังจะเข้าสู่ Jahannam / นรก ชื่อของเขาได้อ่านครั้งแรก เขาล้มลงบนหัวเข่าของเขาและตะโกนว่านี้อาจจะไม่ "ฉันจะไป100 เรื่องคุณธรรม 28 www.islamicoccasions.com Jahannam? ผมทำหน้าที่อื่น ๆ ทุกชีวิตของฉันฉันกระจายคำของอัลลกับคนอื่น ๆ . "ดวงตาของเขาได้กลายเป็นเบลอและเขาก็สั่นไปด้วยเหงื่อ ทั้งสองเทวดาทรงจับแขน ขณะที่เท้าของเขาลากพวกเขาเดินผ่านฝูงชนและมุ่งหน้าไปยังเปลวไฟที่เห็นได้ชัดของ Jahannam เขาได้รับการโห่ร้องและสงสัยว่ามีคนที่กำลังจะไปช่วยเขาใด ๆ เขาได้รับการโห่ร้องของทุกการกระทำที่ดีที่เขาได้ทำวิธีการที่เขาได้ช่วยพ่อของเขาอดอาหารของเขาสวดมนต์คัมภีร์กุรอ่านที่เขาอ่านเขาก็ถามว่าไม่มีของพวกเขาจะช่วยให้เขา เทวดา Jahannam ยังคงลากเขา พวกเขามี got- สิบใกล้ชิดกับนรก เขาหันกลับไปมองและเหล่านี้คือคำอ้อนวอนครั้งสุดท้ายของเขา ไม่ได้ Rasulullah [เห็น] กล่าวว่า "วิธีการทำความสะอาดจะเป็นคนที่เป็นที่อาบอิ่มในแม่น้ำห้าครั้งต่อวันดังนั้นก็ไม่ดำเนินการละหมาดห้าครั้งทำความสะอาดคนบาปของพวกเขา?" เขาเริ่มตะโกน "คำอธิษฐานของฉัน? คำอธิษฐานของฉัน? คำอธิษฐานของฉัน? "ทั้งสองเทวดาไม่ได้หยุดและพวกเขามาถึงขอบของก้นบึ้งของJahannam ที่ เปลวเพลิงที่ถูกเผาไหม้ใบหน้าของเขา เขามองกลับมาเป็นครั้งสุดท้าย แต่สายตาของเขาแห้งของความหวังและเขาได้ไม่มีอะไรเหลืออยู่แล้ว หนึ่งของเทวดาผลักเขาใน. เขาพบว่าตัวเองอยู่ในอากาศและลดลงต่อเปลวไฟ เขาได้ลดลงเพียงห้าหรือหกฟุตเมื่อมือคว้าแขนเขาและดึงเขากลับมา เขายกศีรษะของเขาและเห็นชายชราที่มีเครายาวสีขาว. เขาเช็ดฝุ่นบางส่วนออกตัวเองและถามเขาว่า"คุณเป็นใคร?" ชายชราตอบว่า "ผมอธิษฐานของคุณ." "ทำไมคุณถึงดึก! ผมก็เกือบจะอยู่ในนรก! คุณช่วยฉันในนาทีสุดท้ายก่อนที่จะตกอยู่ใน. "ชายชรายิ้มและส่ายหัว "คุณมักจะดำเนินการฉันในนาทีสุดท้ายและไม่ลืม?" ในทันทีที่เขากระพริบตาและยกหัวของเขาจากSajdah เขาอยู่ในเหงื่อ เขาฟังเสียงที่มาจากภายนอก เขาได้ยินเสียง Adhan สำหรับละหมาดยู Isha เขาลุกขึ้นได้อย่างรวดเร็วและไปดำเนินการ Wudhu. "พูดคำอธิษฐานของคุณก่อนที่จะสวดมนต์สำหรับคุณที่จะกล่าวว่า." "Namaz Parh เป็น Se Pehle Ke Teri Namaz Parhi เจย์."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอเวอรี่เรื่องประสิทธิภาพ
เขาจำได้ยายของเขาที่เตือนเรื่องสวดมนต์ในเวลา : " ลูกชายของฉัน คุณไม่ควรไปอธิษฐานเวลาดึกขนาดนี้ " อายุยายอายุ 70 แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงอาซาน เธอเหมือนลูกศร และทำการละหมาด / นะมาซ / สวดมนต์ เขา แต่ไม่เคยเอาชนะอัตตาของเขาที่จะได้รับขึ้นและอธิษฐาน อะไรก็ตามที่เขาทำละหมาดของเขาเสมอ ล่าสุดมีการเสนอและเขาอธิษฐานได้อย่างรวดเร็วที่จะได้รับมันในเวลา คิดแบบนี้ เขาลุกขึ้น และตระหนักว่ามีเพียง 15 นาทีแล้ว ก่อนที่จะสลัด UL อิชา เขารีบสลัด wudhu แสดง UL maghrib . ขณะที่การ tasbih เขาอีกครั้ง จำได้ว่าคุณย่าของเขาและอายโดยเขาได้อธิษฐานคุณย่าของเขาอธิษฐานกับความเงียบสงบและความสงบสุข เขาเริ่มทำดัวและลงไปเพื่อให้ sajdah อยู่แบบนั้นสักพัก


เขาอยู่ที่โรงเรียนทั้งวัน เหนื่อย เหนื่อย เขาตื่นขึ้น ฉับพลันเสียงรบกวนและเสียงตะโกน เขากำลังเหงื่อออกอย่างล้นเหลือ เขามองไปรอบ ๆ มันเยอะมาก ทุกทิศ เขาดู เต็ม ไป ด้วยคนบางยืนแข็งมองไปรอบๆ บ้าง วิ่งซ้าย และขวา และบางคนที่เข่ากับหัวของพวกเขาในมือของพวกเขาเพียงแค่รอ บริสุทธิ์และเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นกลัวเขารู้ว่าเขาอยู่ไหน


หัวใจของเขากำลังจะระเบิด มันคือวันแห่งการพิพากษา เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เขาได้ฟังเรื่องต่างๆมากมาย การสอบปากคำในวันแห่งการพิพากษา แต่นั่นก็นานมาแล้วนี้อาจเป็นสิ่งที่จิตใจของเขาสร้างขึ้น ? ไม่ , รอและกลัวมากว่าเขาจะไม่มีคำว่า - ชื่อนี้ การสอบสวนกันอยู่ เขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างเมามัน จากประชาชน เพื่อถามว่าชื่อของเขาได้รับการเรียกว่า ไม่มีใครสามารถตอบเขาได้ จู่ๆ ชื่อของเขาถูกเรียกและฝูงชนแบ่งออกเป็นสองและทำทางผ่านสำหรับเขาสองคนจับแขนของเขาและนำเขาออกมา เขาเดินด้วย ไม่รู้ตาผ่านฝูงชน เทวดาพาเขาไปยังศูนย์ และทิ้งเขาไว้ที่นั่น หัวเขาก้มลงและทั้งชีวิตของเขาผ่านในสายตาของเขาเหมือนหนัง เขาลืมตาขึ้นมาเห็นเพียงแต่อีกโลก คนที่อยู่ช่วย oth - ERS . เขาเห็นพ่อของเขาวิ่งจากการบรรยายการอื่น ๆใช้ความร่ำรวยของเขาในทางศาสนาอิสลาม แม่เชิญแขกของบ้าน และโต๊ะถูกตั้งในขณะที่อื่น ๆคือการล้าง


เขาอ้อนวอนของเขา กรณี ; " ฉันก็ถูกเสมอบนเส้นทางนี้ ฉันช่วยคนอื่น ๆ ผมกระจายข่าวของอัลลอฮฺ ผมทำการละหมาดของฉัน ผมอดอาหารในเดือนรอมฎอน สิ่งที่อัลลอฮฺสั่งให้เราทำ ฉันทำ ไม่ว่าเขาจะสั่งให้เราไม่ทำ ฉันไม่ทำหรอก" เขาก็เริ่มร้องไห้ และคิดเกี่ยวกับวิธีการมากที่เขารักอัลลอฮฺ เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำในชีวิตจะน้อยกว่าสิ่งที่อัลลอฮฺคู่ควรและป้องกันเดียวของเขาคือ อัลลอฮ์ เขากำลังเหงื่อออกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และสั่นไปหมด ดวงตาของเขาจับจ้องขนาด รอการตัดสินใจขั้นสุดท้าย สุดท้าย การตัดสินใจแล้ว สองนางฟ้ากับแผ่นกระดาษในมือของพวกเขากลายเป็นฝูงชน ขาของเขารู้สึกเหมือนจะเป็นลม เขาหลับตาลงขณะที่พวกเขาเริ่มที่จะอ่านชื่อของผู้ที่เข้า jahannam / นรก ชื่อของเขาคือ อ่านก่อน เขาคุกเข่าลงและตะโกนว่า นี้ไม่ได้เป็น " วิธีสามารถฉันไป

100 เรื่องคุณธรรม 28 www.islamicoccasions . com

jahannam ? ข้ารับใช้คนอื่นตลอดชีวิต กระจายข่าวของอัลลอฮฺแก่ผู้อื่น" ตาของเขาได้กลายเป็นเบลอ และเขาถูกเขย่าด้วยเหงื่อ สองทูตสวรรค์จึงจับแขน เป็นเท้าของเขาพาพวกเขาเดินผ่านฝูงชนและขั้นสูงต่อลุกโชนของ jahannam . เขาร้องตะโกน และสงสัยว่า ถ้ามีคนที่จะช่วยเขาได้ เขาตะโกนของทุกความดีที่เขาทำ เขาได้ช่วยบิดาของเขาอย่างรวดเร็ว สวดอัลกุรอานที่เขาอ่าน เขาถามว่า ไม่มีใครจะช่วยเขาได้ การ jahannam ทูตสวรรค์ยังคงลากเขา มีสิบใกล้ชิดกับเพลิงนรก เขาเหลียวหลังไปดู เหล่านี้คำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา ไม่เคยเห็น Rasulullah [ ] กล่าวว่า " ความสะอาดจะเป็นคนที่ bathes ในแม่น้ำห้าครั้งต่อวัน ดังนั้นก็ไม่ละหมาดห้าครั้ง การชำระบาปของพวกเขาใคร ? " เขาเริ่มตะโกน" คำอธิษฐานของฉัน คำอธิษฐานของฉัน คำอธิษฐานของฉัน "


สองเทวดาไม่ได้หยุด , และพวกเขามาถึงขอบของก้นบึ้งของ jahannam . เปลวไฟของไฟกำลังลุกไหม้ใบหน้าของเขา เขาหันไปมองเป็นครั้งสุดท้าย แต่ดวงตาของเขาแห้งของความหวัง และเขามีอะไรเหลือในตัวเขา หนึ่งในนางฟ้าผลักเขา
เขาพบตัวเองในอากาศ และตกสู่
เปลวไฟเขาเพิ่งล้ม ห้า หรือ หกฟุต เมื่อมือ
คว้าตัวเขาไว้ด้วยแขนและดึงเขากลับมา เขายกศีรษะของเขา และได้เห็นชายชราเครายาวสีขาว
เขาเช็ดฝุ่นออกเอง และถามเขา ,
" นายเป็นใคร ? " ชายชราตอบว่า " ผมอธิษฐานของคุณ . "

" ทำไมมาช้าจัง ! ฉันเกือบจะในไฟ ! คุณ
ช่วยฉันในนาทีสุดท้าย ก่อนโดน "
.ชายชรายิ้ม และส่ายหน้า " นายทำฉันเสมอในนาทีสุดท้าย และคุณลืมแล้วเหรอ "
ตอนนั้น เขากระพริบตาและยกศีรษะของเขาจาก
sajdah . เขาอยู่ในเหงื่อ เขาฟังเสียง
ที่มาจากภายนอก เขาได้ยินเสียงอาซานเพื่อสลัด UL อิชา เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และไปแสดง wudhu


" พูดก่อนที่จะสวดมนต์อธิษฐานให้คุณพูด" " นะมาซ parh คือ เซเพเฮิล Ke เทรี่นะมาซ parhi jaye "
.