- 4 -and the boy carried the wooden

- 4 -
and the boy carried the wooden boat with the coiled, hard-braided brown lines, the gaff
and the harpoon with its shaft. The box with the baits was under the stern of the skiff
along with the club that was used to subdue the big fish when they were brought
alongside. No one would steal from the old man but it was better to take the sail and the
heavy lines home as the dew was bad for them and, though he was quite sure no local
people would steal from him, the old man thought that a gaff and a harpoon were
needless temptations to leave in a boat.
They walked up the road together to the old man’s shack and went in through its
open door. The old man leaned the mast with its wrapped sail against the wall and the
boy put the box and the other gear beside it. The mast was nearly as long as the one room
of the shack. The shack was made of the tough budshields of the royal palm which are
called guano and in it there was a bed, a table, one chair, and a place on the dirt floor to
cook with charcoal. On the brown walls of the flattened, overlapping leaves of the sturdy
fibered [15] guano there was a picture in color of the Sacred Heart of Jesus and another
of the Virgin of Cobre. These were relics of his wife. Once there had been a tinted
photograph of his wife on the wall but he had taken it down because it made him too
lonely to see it and it was on the shelf in the corner under his clean shirt.
“What do you have to eat?” the boy asked.
“A pot of yellow rice with fish. Do you want some?”
“No. I will eat at home. Do you want me to make the fire?”
“No. I will make it later on. Or I may eat the rice cold.”
“May I take the cast net?”
“Of course.”
There was no cast net and the boy remembered when they had sold it. But they went
through
this fiction every day. There was no pot of yellow rice and fish and the boy knew this
too. “Eighty-five is a lucky number,” the old man said. “How would you like to see me
bring one in that dressed out over a thousand pounds?” “I’ll get the cast net and go for
sardines. Will you sit in the sun in the doorway?”
[16] “Yes. I have yesterday’s paper and I will read the baseball.” The boy did not
know whether yesterday’s paper was a fiction too. But the old man brought it out from
under the bed.
“Perico gave it to me at the bodega,” he explained. “I’ll be back when I have the
sardines. I’ll keep yours and mine together on ice and we can share them in the morning.
When I come back you can tell me about the baseball.”
“The Yankees cannot lose.”
“But I fear the Indians of Cleveland.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

- 4 -และเด็กเรือกับขด ถักยากน้ำตาลบรรทัด gaff การดำเนินและฉมวกที่ มีเพลาของ กล่องกับเหยื่อถูกภายใต้ท้าย skiffคลับที่ใช้ปราบปลาใหญ่เมื่อพวกเขามา พร้อมกับควบคู่ไปกับการ ไม่มีใครจะขโมยจากคนเก่า แต่ก็ดีกว่าการใช้เรือ และการสายบ้านน้ำค้างได้ดีสำหรับพวกเขา และ เขาเองก็ค่อนข้างแน่ใจว่าท้องถิ่นไม่หนักคนจะขโมยจากเขา ชายชราคิดว่า ว่า เป็น gaff และฉมวกทดลองจำเป็นต้องออกจากในเรือพวกเขาเดินไปถนนโดดไปที่เพิงชายชรา และไปในผ่านการเปิดประตู คนเก่าก็เอนเสา ด้วยการแล่นเรือตัดกับผนังและเด็กชายใส่กล่องและอุปกรณ์อื่น ๆ อยู่ด้านข้าง เสาถูกเกือบนานถึงหนึ่งห้องของเดอะแช็ค เพิงทำจาก budshields ยากของรอยัลปาล์มซึ่งเป็นเรียกว่า guano และในนั้นมีเตียง โต๊ะ เก้าอี้หนึ่ง และสถานที่บนพื้นดินเพื่อปรุงอาหาร ด้วยถ่าน บนผนังสีน้ำตาลของการแบน ซ้อนใบแข็งแรงทนทานfibered [15] guano มีเป็นภาพสีของหัวใจศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูและอื่นความบริสุทธิ์ของ Cobre ของภรรยาของเขาเหล่านี้ได้ เมื่อมีการสีภาพถ่ายของภรรยาของเขาบนผนัง แต่เขาได้นำมาลง เพราะมันทำให้เขาเกินไปโดดเดี่ยวเพื่อดูมันและมันบนหิ้งมุมภายใต้เสื้อของเขาสะอาด"สิ่งที่คุณมีกิน" ถามเด็กชาย"หม้อข้าวเหลืองกับปลา คุณต้องบางหรือไม่""หมายเลขจะกินที่บ้าน คุณต้องให้ไฟ""หมายเลขที่เราจะกำหนดมันในภายหลัง หรืออาจกินข้าวเย็น""อาจทำหล่อสุทธิ""อย่างแน่นอน"มีไม่หล่อสุทธิ และเด็กจำได้เมื่อพวกเขาได้ขาย แต่พวกเขาไปผ่านนิยายที่นี้ทุกวัน มีหม้อไม่มีข้าวเหลือง และปลาและเด็กรู้ว่านี้เกินไป "แปดสิบห้าเป็นเลขนำโชค, " เฒ่ากล่าว "ว่าคุณอยากเห็นฉันนำหนึ่งที่แต่งตัวออกกว่าพันปอนด์" "ฉันจะได้รับหล่อสุทธิ และไปปลาซาร์ดีน จะนั่งในประตูทางเข้าหรือไม่"[16] "ใช่ มีกระดาษของเมื่อวานนี้ และผมจะอ่านเบสบอล" เด็กไม่ได้ทราบว่า กระดาษของเมื่อวานนี้คือ เป็นนิยายเกินไป แต่คนที่นำมันออกจากใต้เตียงเขาอธิบายว่า "Perico มอบมันให้ฉันที่ในโบเดกา "จะกลับมาเมื่อมีการปลาซาร์ดีน ผมจะให้คุณ และเหมืองกันบนน้ำแข็ง และเราสามารถแบ่งปันในตอนเช้าเมื่อฉันกลับมาที่ คุณสามารถบอกฉันเกี่ยวกับเบสบอล""Yankees ไม่สูญหาย""แต่ฉันกลัวอินเดียคลีฟแลนด์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- 4และเด็กแบกเรือไม้ที่มีลายขดแข็ง สายถักสีน้ำตาล , บ้านและฉมวกกับเพลา กล่องกับเหยื่ออยู่ใต้ท้ายเรือของเรือพร้อมกับคลับที่ใช้ปราบปลาขนาดใหญ่ เมื่อพวกเขาถูกนำควบคู่ไปกับ ไม่มีใครขโมยของจากคนแก่ แต่มันคือดีกว่าที่จะใช้เวลาล่องเรือและหนักเส้นบ้านเหมือนน้ำค้างคือไม่ดีสำหรับพวกเขา แต่เขาค่อนข้างแน่ใจว่าไม่มีท้องถิ่นคนขโมยจากเขา ชายชราคิดว่า gaff และฉมวกคือไม่ลังเลที่จะออกจากในเรือพวกเขาเดินอยู่บนถนนด้วยกันกระท่อมของชายชราและไปผ่านของประตูเปิด ชายชราที่พิงเสาด้วยห่อแล่นเรือกับผนังและเด็กชายใส่กล่องและอุปกรณ์อื่น ๆที่ด้านข้าง เสาเกือบตราบเท่าที่หนึ่งห้องของกระท่อม กระท่อมทำจาก budshields เหนียวของ รอยัล ปาล์ม ซึ่งเป็นเรียกค้างคาว และก็มีเตียง โต๊ะ เก้าอี้ และวางไว้บนพื้นฝุ่นปรุงอาหารด้วยถ่าน บนผนังสีน้ำตาลของแบนใบทนทานซ้อนทับกันfibered [ 15 ] ค้างคาวมีภาพสีอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูและอีกของบริสุทธิ์ของ cobre . เหล่านี้เป็นพระธาตุของภรรยาของเขา เมื่อมีมืดรูปถ่ายของภรรยาของเขาบนผนัง แต่เขาเอาลง เพราะมันทำให้เค้าด้วยเหงาจะเห็นมันและมันเป็นบนชั้นวางในมุมภายใต้เสื้อสะอาดของเขา" คุณมีอะไรกินบ้าง " เด็กชายถาม" หม้อเหลือง ข้าว กับ ปลา คุณต้องการไหม "" ไม่ล่ะ ฉันจะกลับไปกินที่บ้าน นายอยากให้ฉันทำให้ไฟ "" ไม่ ผมจะทำมันต่อไป หรือฉันอาจจะกินข้าวเย็น "" ฉันอาจจะใช้เวลา โยนสุทธิ "" แน่นอน "ไม่มี สุทธิหล่อ และ เด็ก จำได้ว่าเมื่อพวกเขาได้ขายไปแล้ว แต่พวกเขาไปผ่านนิยายเรื่องนี้ทุกวัน ไม่มีหม้อข้าวเหลือง และปลา และเด็กที่รู้เรื่องนี้ด้วย " แปดห้า เป็นเลขนำโชค " ชายชรากล่าว " คุณต้องการที่จะเห็นฉันนำหนึ่งที่สวมออก พันกว่าปอนด์ " ผมจะได้โยนสุทธิ และไปปลาซาร์ดีน คุณจะนั่งอยู่ในดวงอาทิตย์ในประตู ? "[ 16 ] " ครับ ฉันมีกระดาษ เมื่อวานและผมจะอ่าน " เด็กไม่เบสบอลทราบว่ากระดาษเมื่อวานเป็นนิยายด้วย แต่คนแก่นำออกมาจากใต้เตียง" เปอร์ริโก้ให้มาที่ร้านขายของชำ " เขาอธิบาย " ฉันจะกลับเมื่อฉันมีปลาซาร์ดีน ผมจะให้คุณและฉันร่วมกันบนน้ำแข็ง และเราสามารถใช้พวกเขาในตอนเช้าเมื่อผมกลับมา คุณสามารถบอกฉันเกี่ยวกับเบสบอล "" แยงกี้แพ้ไม่ได้ "" แต่ผมกลัวคลีฟแลนด์อินเดีย " .