Study of the SiteExcavations by Pie

Study of the Site
Excavations by Pierre Dupont
Wat Phra Men in Nakhon Pathom was excavated for the first time by Pierre
Dupont and his team during two missions in 1939 and 1940, before the Second
World War put an end to those campaigns. He had aimed at constructing a picture of
the architectural remains of Dvāravatī and developing a methodological framework
for the study of the abundant Buddhist sculpture—which Dupont then labeled as
“indo-mône”—already unearthed but deprived of any archeological context. Some
Buddha fragments seated in the so-called “European fashion” (bhadrāsana)3 were
reported to have been found and removed from the site prior to the excavations. In
addition, the presence of a vast hillock at the site signaled the possibility of further
discoveries.
The excavations of Wat Phra Men thus inaugurated the strictly archeological
work of the École française d’Extrême-Orient in Thailand. In contrast with the repair
work and anastylosis of the Khmer monuments, the excavations here were different
because the monument was deeply buried. Dupont (1959, 27)5
describes the general
composition of Wat Phra Men after his excavations as follows (figure 2):
The monument of Wat P’ra Men is built out of bricks and consists primarily
of:
- A full square central core made of bricks;
- A square gallery surrounding the central core;
- An intermediate space located between the gallery and the external
enclosure, corresponding to a part of the building perhaps occupied
by a terrace;
- An external facing which comprises three successive stages,
of square plan, supported by a broad plinth and one or two
platforms.
Dupont noticed three different stages of construction or renovation at Wat
Phra Men. Basically, state III, the most recent, was an enlarged and indented version
of the original square basement (states I and II) that bore different moldings and two
lateral secondary projections on each face (1959, 32–42; Piriya 1975, 285–286).
From the ground plan it is not clear whether the circumambulating gallery and the
16 “cave-like niches” around the central structure—the functions of which remain
to be elucidated—were later additions or part of the original plan. Moreover, Dupont
thought that four colossal seated Buddha images had been installed against the
central core at the four cardinal directions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาของเว็บไซต์ทิศ โดย Pierre ดูปองท์วัดพระเมรุในนครปฐมได้ขุดค้นเป็นครั้งแรก โดย Pierreดูปองท์และทีมของเขาช่วงภารกิจที่สองใน 1939 และ ๒๔๘๓ ก่อนที่สองสงครามโลกใส่สิ้นสุดแคมเปญดังกล่าว เขามีวัตถุประสงค์ที่สร้างภาพของยังคงสถาปัตยกรรมของ Dvāravatī และพัฒนากรอบ methodologicalสำหรับการศึกษาประติมากรรมพุทธอุดมสมบูรณ์ — ซึ่งดูปองท์แล้วติดป้ายว่าเป็น"อินโด-mône" — แล้วขุด แต่เปลื้องบริบทใด ๆ โบราณ บางชิ้นส่วนพระพุทธรูปนั่งในเรียกว่า "ยุโรปแฟชั่น" (bhadrāsana) 3 ได้รายงานการพบ และเอาออกจากไซต์ก่อนทิศที่ ในนอกจากนี้ ก็มีอยู่มากมายที่เว็บไซต์สัญญาณของเพิ่มเติมการค้นพบทิศของวัดพระเมรุดังแห่งโบราณอย่างเคร่งครัดทำงานของสมาคมฝรั่งเศส École d'Extrême-โอเรียนท์ไทย In contrast with การซ่อมแซมงานและ anastylosis อนุสาวรีย์เขมร ทิศนี่ก็แตกต่างกันเนื่องจากอนุสาวรีย์ถูกฝังลึก ดูปองท์ (1959, 27) 5 อธิบายทั่วไปองค์ประกอบของวัดพระเมรุหลังจากทิศของเขาเป็นดังนี้ (รูปที่ 2):อนุสาวรีย์ของวัด P'ra คนสร้างจากอิฐ และประกอบด้วยหลักดังนี้:-หลักกลางเต็มเหลี่ยมทำอิฐ-เก็บตารางรอบแกนศูนย์กลางพื้นที่กลางเก็บและภายนอกตู้ ที่สอดคล้องกับส่วนหนึ่งของอาคารที่อาจจะครอบครองโดยระเบียงภายนอกหันซึ่งประกอบด้วยสามขั้นตอนต่อเนื่องตารางแผน โดยฐานประทักษิณกว้าง และหนึ่ง หรือสองแพลตฟอร์มดูปองท์พบสามขั้นตอนของการก่อสร้างหรือปรับปรุงที่วัดพระเมรุ ทั่วไป รัฐ III ล่าสุด เป็นรุ่นที่ขยาย และเยื้องของเดิมพื้นที่ชั้นใต้ดิน (ระบุดาว) ที่กระบอกสูบ moldings แตกต่างกันและสองประมาณรองด้านข้างบนแต่ละหน้า (1959, 32-42 Piriya 1975, 285-286)จากแผนดิน ไม่ชัดเจนว่าเก็บ circumambulating และ16 "ถ้ำเหมือนตรงไหน" รอบโครงสร้างกลางคือฟังก์ชันที่อยู่จะได้ elucidated — เพิ่มเติมภายหลังหรือเป็นส่วนหนึ่งของแผนเดิม นอกจากนี้ ดูปองท์คิดว่า สี่มหาศาลนั่งพระพุทธรูปได้ถูกติดตั้งกับหลักกลางในทิศทางเชิงสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของเว็บไซต์
ขุดเจาะโดยปิแอร์ดูปองต์
วัดพระเมรุนครปฐมถูกขุดขึ้นเป็นครั้งแรกโดยปิแอร์
ดูปองท์และทีมงานของเขาในระหว่างภารกิจที่สองในปี 1939 และ 1940 ก่อนที่สอง
สงครามโลกหมดสิ้นไปแคมเปญดังกล่าว เขาได้มุ่งเป้าไปที่การสร้างภาพของ
ซากของสถาปัตยกรรมสมัยทวารวดีและการพัฒนากรอบระเบียบวิธี
การศึกษาทางพุทธศาสนามากมายประติมากรรมซึ่งดูปองท์ที่มีข้อความแล้วเป็น
"อินโด Mone" ค้นพบพิเศษและรายการส่งเสริม แต่ปราศจากบริบทโบราณคดีใด ๆ บาง
ชิ้นส่วนพระพุทธรูปนั่งอยู่ในสิ่งที่เรียกว่า "แฟชั่นยุโรป" (bhadrāsana) 3 ได้รับ
รายงานว่าจะมีการค้นพบและลบออกจากเว็บไซต์ก่อนที่จะมีการขุดเจาะ ใน
นอกจากนี้การปรากฏตัวของเนินเขาเล็ก ๆ มากมายที่เว็บไซต์ส่งสัญญาณต่อไปเป็นไปได้ของ
การค้นพบ.
ขุดเจาะวัดพระเมรุจึงเปิดทางโบราณคดีอย่างเคร่งครัด
การทำงานของฝรั่งเศสÉcole d'Extrême-Orient ในประเทศไทย ในทางตรงกันข้ามกับการซ่อมแซม
การทำงานและ anastylosis ในอนุสรณ์สถานที่เขมรขุดค้นที่นี่แตกต่างกัน
เพราะอนุสาวรีย์ถูกฝังลึก ดูปองท์ (1959, 27) 5
อธิบายทั่วไป
องค์ประกอบของวัดพระเมรุหลังจากการขุดเจาะของเขาดังต่อไปนี้ (รูปที่ 2):
อนุสาวรีย์วัด P'ra ผู้ชายที่ถูกสร้างขึ้นจากอิฐและประกอบด้วยหลัก
ของ:
- แกนเต็มจัตุรัสกลางทำ อิฐ;
- แกลเลอรี่ตารางรอบแกนกลาง;
- พื้นที่ตั้งอยู่ระหว่างกลางแกลเลอรี่และภายนอก
ตู้สอดคล้องกับส่วนหนึ่งของอาคารที่ถูกครอบครองอาจจะ
โดยเทอเรส;
- หันหน้าไปทางภายนอกซึ่งประกอบด้วยสามขั้นตอนต่อเนื่อง
ของตาราง แผนโดยการสนับสนุนจากฐานกว้างและหนึ่งหรือสอง
แพลตฟอร์ม.
Dupont สังเกตสามขั้นตอนที่แตกต่างกันของการก่อสร้างหรือการปรับปรุงใหม่ที่วัด
พระเมรุ โดยทั่วไปรัฐที่สามที่ผ่านมาส่วนใหญ่เป็นรุ่นขยายและเยื้อง
ของตารางเดิมชั้นใต้ดิน (รัฐ I และ II) ที่เจาะเครือเถาที่แตกต่างกันและสอง
ประมาณการรองข้างในแต่ละใบหน้า (1959, 32-42; พิริยะ 1975, 285- 286).
จากแผนพื้นดินมันจะไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นแกลเลอรี่ circumambulating และ
16 "ซอกถ้ำเหมือน" รอบการทำงานกลางโครงสร้างที่ยังคง
ที่จะอธิบาย-ได้เพิ่มเติมในภายหลังหรือเป็นส่วนหนึ่งของแผนเดิม นอกจากนี้ Dupont
คิดว่าสี่มหาศาลพระพุทธรูปนั่งได้รับการติดตั้งกับ
แกนกลางที่สี่ทิศทางพระคาร์ดินัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาของเว็บไซต์การขุดค้นโดยปิแอร์ดูปองต์

วัดพระผู้ชายในนครปฐม ถูกขุดพบครั้งแรกโดยปิแอร์ดูปองต์
และทีมงานของเขาในช่วงสองภารกิจใน 1939 และ 1940 ก่อนที่สงคราม
โลกครั้งที่สองยุติแคมเปญเหล่านั้น เขามุ่งเป้าไปที่การสร้างรูป
ซากสถาปัตยกรรมของอุบาสก ravat ī DV และการพัฒนา
กรอบระเบียบวิธีสำหรับการศึกษาของพุทธประติมากรรมมากมายซึ่งดูปองท์แล้วติดป้ายว่าเป็น
" indo-m เป็นการเน่ " - แล้วขุดแต่ขาดใด ๆแหล่งโบราณคดีบริบท บางชิ้น
พระพุทธรูปนั่งอยู่ในยุโรปแฟชั่นที่เรียกว่า " ( bhadr อุบาสก SANA ) 3
รายงานว่าได้พบและลบออกจากเว็บไซต์ก่อนการขุดค้น . ใน
นอกจากนี้การปรากฏตัวของเนินกว้างใหญ่ที่เว็บไซต์แสดงความเป็นไปได้ของการค้นพบต่อไป
.
การขุดค้นวัดพระหนุ่มจึงเปิดงานอย่างเคร่งครัดโบราณคดี
ของเอกอลฟร็องซัว aise d'extr êฉันโอเรียนท์ไทย ในทางตรงกันข้ามกับซ่อมแซม
งานอนัสติโลซิสของเขมรอนุสาวรีย์ การขุดค้นที่นี่แตกต่าง
เพราะอนุสาวรีย์นั้นฝังลึก . ดูปองต์ ( 1959 , 27 ) 5
อธิบายถึงองค์ประกอบทั่วไปของผู้ชาย
วัดพระของเขาหลังจากการขุดค้น ดังนี้ ( รูปที่ 2 ) :
อนุสาวรีย์วัด p'ra ผู้ชายที่ถูกสร้างขึ้นจากอิฐและประกอบด้วยหลัก
:
- แกนกลางทำจากอิฐเต็มรูปแบบตาราง ;
- ตารางแกลเลอรี่รอบแกนกลาง ;
- กลางอวกาศอยู่ ระหว่างหอศิลป์และกรงภายนอก
,สอดคล้องกับส่วนของอาคารที่อาจจะครอบครอง
โดยระเบียง ;
- ภายนอกซึ่งประกอบด้วยสามขั้นตอนต่อเนื่อง
แผนตารางการสนับสนุนโดยแท่นกว้างและหนึ่งหรือสอง

ดูปองท์เห็นสถาปัตยกรรม สามขั้นตอนที่แตกต่างกันของการก่อสร้างหรือซ่อมแซมวัด
พระผู้ชาย โดยทั่วไปรัฐ III , ล่าสุด , การขยายและเยื้องรุ่น
ของดินตารางเดิม ( สหรัฐอเมริกา I และ II ) ที่เจาะแม่พิมพ์ที่แตกต่างกันและสอง
ประมาณการรองด้านข้างบนแต่ละหน้า ( 1959 , 32 - 42 ; พิริยะ 1975 285 ( 286 ) .
จากแผนดินมันจะไม่ชัดเจนว่า circumambulating Gallery และ
16 " ถ้ำเหมือน niches " รอบโครงสร้าง กลางหน้าที่ซึ่งยังคง
ต้องทำการเพิ่มได้ในภายหลังหรือส่วนหนึ่งของแผนเดิม นอกจากนี้ ดูปองท์
คิดว่าสี่ตัวนั่งพระพุทธรูปได้รับการติดตั้งกับ
แกนกลางทั้งสี่ทิศ .