Seeing the parrot heading off into

Seeing the parrot heading off into the distance, Meng Hao let out a sigh of relief. Having called the parrot over, he had prepared himself for the worst. Looking around at the strange expressions on the Crow Scout Tribe members, and the look of admiration in the eyes of the Earth Priest, Meng Hao made a firm decision to never again call the parrot unless it was absolutely necessary….

As the crowds of people dispersed, the Greatfather gave Meng Hao a wry smile, and then forced out some words of praise regarding his totem tattoo. Then, shaking his head, he made his way off.

The Grand Elder looked over Meng Hao with a serious expression, then gave him a rare bow. After that, he and the equally conflicted Sky Priest left the district behind the mountain.

As for the Earth Priest, it looked like he wanted to say a few words to Meng Hao. However, when he noticed that Meng Hao didn’t seem concerned at all regarding the safety of the parrot, he simply gave him a stern and disapproving glare and then turned into a prismatic beam of light that shot off in the direction the parrot had disappeared.

Meng Hao smiled wryly, not sure of what to say. He simply watched the Earth Priest disappear.

“If that naive Earth Priest ever realizes what the parrot is really like, the man’s sky will no longer be blue, and he will no longer view life as beautiful….” Meng Hao thought about what that scene might look like, and then felt somewhat sorry for the Earth Priest. Finally, he turned and made his way back to his courtyard.

Two days passed. On evening of the second day, the Earth Priest returned. He looked somewhat distracted, and his face was pale as if he had been the subject of a vicious attack. After returning, he went directly into secluded meditation.

During the two days, Meng Hao found that whenever he went out, the Crow Scout Tribe members that caught sight of him looked at him with awe. Sometimes it even bordered on fear, as if they feared offending him, and didn’t dare to approach him. As soon as they saw him, sweat would break out on their foreheads and they would hurry off in the opposite direction.

At long last, the wickedness of the parrot was having an effect on Meng Hao. It didn’t take long before the entire Crow Scout Tribe knew about the events regarding Grandmaster Meng’s wicked neo-demon. The news rapidly began to spread to the other four Tribes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นนกแก้วหัวออกเป็นระยะทาง เมงเฮาให้ออกด้วย[บรรเทา มีเรียกว่านกแก้วผ่าน เขาได้เตรียมตัวเองสำหรับเลวร้าย มองไปรอบ ๆ ที่นิพจน์แปลกบนสมาชิกเผ่าอีกาลูกเสือ และรูปลักษณ์ของการชื่นชมในสายตาของปุโรหิตโลก เมงเฮาตัดสินบริษัทในการเรียกนกแก้วไม่เคยอีกครั้ง เว้นแต่ว่ามันจำเป็นอย่างยิ่ง...จากชุมชนกระจาย Greatfather ให้เมงเฮายิ้ม wry และบังคับออกบางคำนิยมเกี่ยวกับรอยสัก totem ของเขา แล้ว สั่นศีรษะของเขา เขาทำทางของเขาออกพี่แกมองไปเฮาเมงกับนิพจน์ที่มีความร้ายแรง แล้วเขามีโบว์หายาก หลังจากนั้น เขาและปุโรหิตฟ้า conflicted เท่า ๆ กันทิ้งเขตภูเขาสำหรับพระสงฆ์โลก มันดูเหมือนเขาอยากจะพูดคำไม่กี่คำกับเฮาเมง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสังเกตเห็นว่า เมงเฮาไม่ได้ดูเหมือนเกี่ยวข้องทั้งหมดเกี่ยวกับความปลอดภัยของนกแก้ว เขาก็ให้เขาแบบตรง ๆ และเราจ้าแล้ว กลายเป็น ลำแสงที่ยิงในทิศทางที่นกแก้วเดอะวันฉันหายไปเมงเฮายิ้ม wryly ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จะพูด เขาก็ดูปุโรหิตโลกหายไป"ถ้าไร้เดียงสาที่สงฆ์โลกเคยตระหนักนกแก้วคืออะไรจริง ๆ เช่น ท้องฟ้าของชายคนนั้นจะไม่มีสีฟ้า และเขาจะไม่ดูเป็นสวยงาม" เมงเฮาคิดเกี่ยวกับฉากนั้นว่าอาจดูเหมือน แล้ว รู้สึกค่อนข้างขอสงฆ์โลก สุดท้าย เขาเปิด และทำทางของเขากลับไปที่ลานของเขาสองวันผ่านไป ในตอนเย็นของวันสอง สงฆ์โลกกลับ เขาดูค่อนข้างฟุ้งซ่าน และใบหน้าของเขาก็ซีดเป็นถ้าเขาได้รับเรื่องของการโจมตีหิน หลังจากกลับ เขาก็ไปทำสมาธิที่เงียบสงบในวันนี้ เฮาเมงพบว่าทุกครั้งที่เขาไปออก สมาชิกเผ่าอีกาลูกเสือที่จับสายตาของเขามองไปที่เขา ด้วยความกลัว บางครั้งมันแม้เป้กลัว ว่าพวกเขากลัวเขาโกรธ และไม่กล้าที่จะเข้าหาเขา ทันทีที่พวกเขาเห็นเขา เหงื่อจะแตกออกบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาจะรีบออกในทิศทางตรงข้ามในที่สุด ความชั่วร้ายของนกแก้วมีผลต่อเฮาเมง มันไม่ใช้เวลานานก่อนที่ลูกเสือเผ่าทั้งหมดของอีการู้เหตุการณ์เกี่ยวกับ Grandmaster Meng อธรรมนีโอปีศาจ ข่าวสารอย่างรวดเร็วเริ่มแพร่กระจายไปยังชนสี่เผ่าอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นนกแก้วมุ่งหน้าไปสู่ระยะเมงเฮาถอนหายใจโล่งอก ต้องเรียกว่านกแก้วมา เขาเตรียมตัวสำหรับที่เลวร้ายที่สุด มองไปที่สีหน้าแปลก ๆอีกาลูกเสือสมาชิกในเผ่า และมองด้วยความชื่นชม ในสายตาของพระ ดิน เมิ่งฮ่าวทำให้การตัดสินใจของ บริษัท ที่จะไม่มีวันเรียกนกแก้ว ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ . . . . . . .เป็นฝูงชนของประชาชนกระจาย , greatfather ให้เมิ่งเฮ่ารอยยิ้มเหยเก แล้วบังคับคำชมเกี่ยวกับรอยสักสัญลักษณ์ของเขา แล้วสั่นศีรษะของเขา เขาทำทางของเขาออกผู้อาวุโสมองเมิงเฮา ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แล้วให้เขาเป็นคันธนูที่หายาก หลังจากนั้น เขาและเท่าเทียมกันขัดแย้งฟ้าพระออกจากเขตหลังเขาสำหรับพระธรณี มันดูเหมือนว่าเขาต้องการจะพูดไม่กี่คำ เมิ่งฮ่าว อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสังเกตเห็นว่า เมิ่งฮ่าวดูไม่กังวลเลยเกี่ยวกับความปลอดภัยของนกแก้ว เขาเพียงแค่ให้เขาเข้มงวดและไม่เห็นด้วยแสงจ้าแล้วกลายเป็นลำแสงซึ่งมีสีสันของแสงที่ยิงออกไปในทิศทางที่นกแก้วได้หายไปเมิ่งเฮ่ายิ้มอย่างบิดเบี้ยว ไม่มั่นใจในสิ่งที่พูด เขาเพียงแค่เฝ้าดูพระโลกหายไป" ถ้าไร้เดียงสาโลกพระเคยรู้ว่านกแก้วจริงๆ ท้องฟ้าของมนุษย์จะไม่ได้เป็นสีฟ้า และเขาจะได้มุมมองชีวิตไม่สวย . . . . . . . " เมิงเฮาคิดว่าฉากนั้นอาจจะดูแล้วรู้สึกค่อนข้างขอโทษพระโลก ในที่สุด เขาหันมาและทำทางของเขากลับไปที่สนามของเขาสองวันผ่านไป ในตอนเย็นของวันที่สอง พระโลกกลับมา เขาดูค่อนข้างฟุ้งซ่าน และใบหน้าของเขาก็ซีดเป็นถ้าเขาได้รับเรื่องของการโจมตีที่ร้ายกาจ หลังจากกลับมา เขาเดินตรงเข้าไปที่สมาธิในช่วงวันสองวันนี้ เมิ่งฮ่าวพบว่าเมื่อใดก็ตามที่เขาออกไป อีกาลูกเสือสมาชิกในเผ่าที่เห็นเขาจ้องมองเขาด้วยความตะลึง บางครั้งมันก็มี กลัว ถ้ากลัวพวกรุกรานเขาและไม่กล้าเข้าใกล้เขา ทันทีที่เห็นเขา เหงื่อจะแตกออกบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาจะรีบปิดในทิศทางตรงกันข้ามในที่สุดความชั่วของนกแก้วมีผลต่อเมิ่งเฮ่า มันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่ทั้งอีกาลูกเสือเผ่ารู้เรื่องเหตุการณ์เกี่ยวกับ Grandmaster เมิงชั่วร้าย นีโอ ปีศาจ ข่าวเริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปอีกสี่เผ่า