Phonics is a method for teaching re

Phonics is a method for teaching reading and writing the English language by developing learners' phonemic awareness—the ability to hear, identify, and manipulate phonemes—in order to teach the correspondence between these sounds and the spelling patterns (graphemes) that represent them.
The goal of phonics is to enable beginning readers to decode new written words by sounding them out, or in phonics terms, blending the sound-spelling patterns. Since it focuses on the spoken and written units within words, phonics is a sublexical approach and, as a result, is often contrasted with whole language, a word-level-up philosophy for teaching reading (see History and controversy below).
Since the turn of the 20th century phonics has been widely used in primary education and in teaching literacy throughout the English-speaking world. More specifically synthetic phonics is now the accepted method of teaching reading in the education systems in the UK and Australia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกเสียงเป็นวิธีการสอนอ่าน และเขียนภาษาอังกฤษ โดยการพัฒนาของนักเรียนสัทศาสตร์ให้ความรู้ — ความสามารถในการได้ยิน ระบุ และจัดการ phonemes — เพื่อสอนการติดต่อระหว่างเสียงเหล่านี้และรูปแบบการสะกด (graphemes) ที่เป็นตัวแทนของพวกเขา เป้าหมายของการออกเสียงคือการ ให้ผู้อ่านเริ่มต้นการถอดรหัสคำเขียนใหม่ โดยเสียงพวกเขาออก หรือ ใน แง่การออกเสียง การผสมรูปแบบการสะกดเสียง เนื่องจากเน้นหน่วยภายในคำพูด และเขียน ออกเสียงเป็นวิธีการ sublexical และ เป็นผล จะมักจะต่างกับทั้งภาษา word ระดับขึ้นปรัชญาการสอนอ่าน (ดูประวัติความเป็นมาและความขัดแย้งด้านล่าง) ตั้งแต่หันของศตวรรษที่ 20 ออกเสียงได้ถูกแพร่หลายใช้ ในการศึกษาประถมศึกษา และสอนความรู้ทั่วโลกพูดภาษาอังกฤษ ออกเสียงที่สังเคราะห์โดยเฉพาะอย่างยิ่งขณะนั้นยอมรับวิธีการสอนอ่านในระบบการศึกษาในสหราชอาณาจักรและออสเตรเลีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Phonics เป็นวิธีการเรียนการสอนอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษโดยการพัฒนาสัทศาสตร์ความตระหนักในความสามารถของผู้เรียนที่จะได้ยินระบุและจัดการกับหน่วยเสียงในเพื่อที่จะสอนการติดต่อระหว่างเสียงเหล่านี้และรูปแบบการสะกดคำ (อักษร) ที่เป็นตัวแทนของพวกเขาได้
เป้าหมายของการออกเสียงที่จะช่วยให้ผู้อ่านเริ่มต้นในการถอดรหัสคำที่เขียนใหม่โดยการทำให้เกิดเสียงพวกเขาออกหรือในแง่การออกเสียง, การผสมรูปแบบเสียงสะกดคำ เพราะมันมุ่งเน้นไปที่หน่วยพูดและเขียนภายในคำ Phonics เป็นวิธีการ sublexical และเป็นผลให้มักจะถูกเปรียบเทียบกับภาษาทั้งปรัชญาคำระดับ-up สำหรับการเรียนการสอนการอ่าน (ดูประวัติความเป็นมาและความขัดแย้งด้านล่าง).
ตั้งแต่ หันของศตวรรษที่ 20 การออกเสียงได้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการศึกษาระดับประถมศึกษาและการเรียนการสอนความรู้ทั่วโลกที่พูดภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกเสียงสังเคราะห์ในขณะนี้คือได้รับการยอมรับวิธีการอ่านการเรียนการสอนในระบบการศึกษาในสหราชอาณาจักรและออสเตรเลีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกเสียงเป็นวิธีการสอนการอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษ โดยพัฒนาผู้เรียนออกเสียงการรับรู้ความสามารถในการได้ยิน , ระบุและจัดการกับหน่วยเสียงในการสอน การติดต่อระหว่างเสียงและการสะกด รูปแบบ ( graphemes ) ที่เป็นตัวแทนของพวกเขาเป้าหมายของการออกเสียงเพื่อให้ผู้อ่านเริ่มถอดรหัสใหม่เขียนคำด้วยเสียงออก หรือในแง่การออกเสียง , การผสมผสานรูปแบบการสะกดเสียง เพราะมันเน้นที่การพูดและเขียนหน่วยภายในคำ ออกเสียงเป็นวิธีการ sublexical และ ผล มักจะขัดกับทั้งภาษา คำพูดระดับปรัชญาการสอนอ่าน ( ดูประวัติและการโต้เถียงด้านล่าง )ตั้งแต่หันของศตวรรษที่ 20 ออกเสียงได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในการศึกษาระดับประถมศึกษา และสอนความรู้ตลอดการพูดภาษาอังกฤษโลก มากขึ้นโดยเฉพาะสังเคราะห์ phonics คือตอนนี้ได้รับการยอมรับวิธีการของการสอนอ่านในระบบการศึกษาในอังกฤษ และออสเตรเลีย