The stage during development at whi

The stage during development at which seeds attain maximum quality differs among plant
species, and in some crops may coincide with the maximum dry matter accumulation.
Subsequently, seed viability and vigor declines (Harrington, 1972; Tekrony et al., 1980).
However, recent studies with wheat (Pieta Filho and Ellis, 1991; Ellis and Pieta Filho,
1992), rice (Ellis et al., 1993), bell pepper (Demir and Ellis, 1992a), melon (Welbaum and
Bradford, 1988) and tomato (Berry and Bewley, 1991; Demir and Ellis, 1992b; Valdes
and Gray, 1998; Demir and Samit, 2001), have shown that maximum seed dry matter
accumulation and physiological quality do not coincide. Therefore, Ellis and Pieta Filho
(1992) suggested the term "mass maturity" to define maximum dry matter accumulation
at the end of seed fill stage, without any relation to the maximum physiological quality,
which can occur somewhat before or after this stage. They (Ellis and Pieta Fiho, 1992)
suggested the term "physiological maturity" do define the maximum seed quality point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนในระหว่างการพัฒนาซึ่งเมล็ดบรรลุคุณภาพสูงสุดที่แตกต่างระหว่างพืชสายพันธุ์ และในบางพืชอาจร่วมกับการสะสมเรื่องแห้งสูงสุดต่อมา เมล็ดพันธุ์ชีวิตและความแข็งแรงลดลง (แฮร์ริงตัน 1972 Tekrony et al. 1980)อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดกับข้าวสาลี (Pieta Filho และเอลลิส 1991 เอลลิสและ Pieta Filho1992), ข้าว (Ellis et al. 1993) แขนกระดิ่งพริก (Demir และเอลลิส 1992a), แตงโม (Welbaum และแบรดฟอร์ด 1988) และมะเขือเทศ (เบอร์รี่และ Bewley, 1991 Demir และเอลลิ ส 1992b Valdesสี เทา 1998 และ Demir และ Samit, 2001), มีแสดงว่า เมล็ดสูงสุดแห้งเรื่องสะสมและคุณภาพทางสรีรวิทยาไม่ลงรอยกัน ดังนั้น เอลลิสและ Pieta Filho(1992) แนะนำคำว่า "มวลชนครบ" เพื่อกำหนดสะสมเรื่องแห้งสูงสุดเมื่อสิ้นสุดขั้นตอนเติมเมล็ดพันธุ์ ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ทางสรีรวิทยาคุณภาพสูงสุดซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้ค่อนข้างก่อน หรือ หลังขั้นตอนนี้ พวกเขา (เอลลิสและ Pieta Fiho, 1992)แนะนำคำว่า "วุฒิภาวะทางสรีรวิทยา" กำหนดจุดคุณภาพเมล็ดสูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนในระหว่างการพัฒนาที่เมล็ดบรรลุคุณภาพสูงสุดมีความแตกต่างในหมู่พืช
สายพันธุ์และในพืชบางคนอาจจะตรงกับการสะสมเรื่องแห้งสูงสุด.
ต่อมามีชีวิตของเมล็ดและการลดลงของความแข็งแรง (แฮร์ริง 1972;. Tekrony, et al, 1980).
อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดด้วยข้าวสาลี (Pieta Filho และเอลลิส 1991; เอลลิสและ Pieta Filho,
1992) (. เอลลิส, et al, 1993), ข้าว, พริกหยวก (Demir และเอลลิส, 1992a) แตงโม (Welbaum และ
แบรดฟอ 1988) และมะเขือเทศ (แบล็กเบอร์และ Bewley 1991; Demir และเอลลิส, 1992b; Valdes
และสีเทา 1998 Demir และสามิตร, 2001) ได้แสดงให้เห็นว่าเมล็ดสูงสุดแห้ง
สะสมและคุณภาพทางสรีรวิทยาไม่ตรง ดังนั้นเอลลิสและ Pieta Filho
(1992) ชี้ให้เห็นคำว่า "ครบกําหนดมวล" เพื่อกำหนดเรื่องการสะสมสูงสุดแห้ง
ในตอนท้ายของเวทีเมล็ดเติมโดยไม่เกี่ยวข้องกับการที่มีคุณภาพสูงสุดทางสรีรวิทยาใด ๆ
ที่จะเกิดขึ้นบ้างก่อนหรือหลังขั้นตอนนี้ พวกเขา (เอลลิสและ Pieta Fiho, 1992)
ชี้ให้เห็นคำว่า "สุกแก่ทางสรีรวิทยา" จะกำหนดจุดสูงสุดคุณภาพของเมล็ดพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนในการพัฒนาที่แตกต่างของพืชเมล็ดให้ได้คุณภาพสูงสุดชนิด และพืชบางชนิดอาจจะตรงกับการสะสมน้ำหนักแห้งสูงสุด .ต่อมา ความมีชีวิต และความแข็งแรงของเมล็ดพันธุ์ลดลง ( Harrington , 1972 ; tekrony et al . , 1980 )อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดที่มีข้าวสาลี ( ปีเอตาฟิลโฮและเอลลิส , 1991 ; เอลลิส และลูกคิดว่าปีเอตา ,1992 ) ข้าว ( Ellis et al . , 1993 ) , พริกไทย ( demir และเอลลิส 1992a ) แตงโม ( welbaum และแบรดฟอร์ด , 1988 ) และมะเขือเทศ ( แบร์รี่และบิวลีย์ , 1991 ; demir และเอลลิส 1992b ; วาลเดสและสีเทา , 1998 ; และ demir สมิต , 2001 ) แสดงให้เห็นว่ามีเมล็ดแห้งสูงสุดการสะสมและคุณภาพรูปไม่ตรง ดังนั้น เอลลิส และลูกคิดว่าปีเอตา( 1992 ) เสนอคำว่า " มวลวุฒิภาวะ " ระบุการสะสมน้ำหนักแห้งสูงสุดในตอนท้ายของเวทีเต็มเมล็ด ไม่มีความสัมพันธ์กับสูงสุด ด้านคุณภาพซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้บ้าง ก่อนหรือหลังขั้นตอนนี้ พวกเขา ( และ fiho ปีเอตาเอลลิส 1992 )พบคำว่า " ทางวุฒิภาวะ " กำหนดเมล็ดพันธุ์คุณภาพสูงสุดจุด