The mummification process took seve

The mummification process took seventy days. Special priests worked as embalmers, treating and wrapping the body. Beyond knowing the correct rituals and prayers to be performed at various stages, the priests also needed a detailed knowledge of human anatomy. The first step in the process was the removal of all internal parts that might decay rapidly. The brain was removed by carefully inserting special hooked instruments up through the nostrils in order to pull out bits of brain tissue. It was a delicate operation, one which could easily disfigure the face. The embalmers then removed the organs of the abdomen and chest through a cut usually made on the left side of the abdomen. They left only the heart in place, believing it to be the center of a person's being and intelligence. The other organs were preserved separately, with the stomach, liver, lungs, and intestines placed in special boxes or jars today called canopic jars. These were buried with the mummy. In later mummies, the organs were treated, wrapped, and replaced within the body. Even so, unused canopic jars continued to be part of the burial ritual.

The embalmers next removed all moisture from the body. This they did by covering the body with natron, a type of salt which has great drying properties, and by placing additional natron packets inside the body. When the body had dried out completely, embalmers removed the internal packets and lightly washed the natron off the body. The result was a very dried-out but recognizable human form. To make the mummy seem even more life-like, sunken areas of the body were filled out with linen and other materials and false eyes were added.

Next the wrapping began. Each mummy needed hundreds of yards of linen. The priests carefully wound the long strips of linen around the body, sometimes even wrapping each finger and toe separately before wrapping the entire hand or foot. In order to protect the dead from mishap, amulets were placed among the wrappings and prayers and magical words written on some of the linen strips. Often the priests placed a mask of the person's face between the layers of head bandages. At several stages the form was coated with warm resin and the wrapping resumed once again. At last the priests wrapped the final cloth or shroud in place and secured it with linen strips. The mummy was complete.
The priests preparing the mummy were not the only ones busy during this time. Although the tomb preparation usually had begun long before the person's actual death, now there was a deadline, and craftsmen, workers, and artists worked quickly. There was much to be placed in the tomb that a person would need in the Afterlife. Furniture and statuettes were readied; wall paintings of religious or daily scenes were prepared; and lists of food or prayers finished. Through a magical process, these models, pictures, and lists would become the real thing when needed in the Afterlife. Everything was now ready for the funeral.

As part of the funeral, priests performed special religious rites at the tomb's entrance. The most important part of the ceremony was called the "Opening of the Mouth". A priest touched various parts of the mummy with a special instrument to "open" those parts of the body to the senses enjoyed in life and needed in the Afterlife. By touching the instrument to the mouth, the dead person could now speak and eat. He was now ready for his journey to the Afterlife. The mummy was placed in his coffin, or coffins, in the burial chamber and the entrance sealed up.

Such elaborate burial practices might suggest that the Egyptians were preoccupied with thoughts of death. On the contrary, they began early to make plans for their death because of their great love of life. They could think of no life better than the present, and they wanted to be sure it would continue after death.

But why preserve the body? The Egyptians believed that the mummified body was the home for this soul or spirit. If the body was destroyed, the spirit might be lost. The idea of "spirit" was complex involving really three spirits: the ka, ba, and akh. The ka, a "double" of the person, would remain in the tomb and needed the offerings and objects there. The ba, or "soul", was free to fly out of the tomb and return to it. And it was the akh, perhaps translated as "spirit", which had to travel through the Underworld to the Final Judgment and entrance to the Afterlife. To the Egyptian, all three were essential.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การมัมมี่เอาวันเซเว่นตี้ พระสงฆ์ที่พิเศษทำงานเป็น embalmers รักษา และตัดร่างกาย นอกเหนือจากรู้พิธีกรรมที่ถูกต้องและคำอธิษฐานที่จะดำเนินการในขั้นตอนต่าง ๆ ปุโรหิตต้องรู้รายละเอียดของกายวิภาคศาสตร์มนุษย์ยัง ขั้นตอนแรกในกระบวนการกำจัดของทุกส่วนภายในที่อาจเสื่อมสลายอย่างรวดเร็วได้ สมองถูกเอาออกอย่างระมัดระวังใส่อุปกรณ์พิเศษที่ติดยาเสพติดค่าผ่านจมูกเพื่อดึงออกบิตของเนื้อเยื่อสมอง มันละเอียดอ่อนการดำเนินการ ที่ได้ disfigure หน้า Embalmers ที่แล้วเอาอวัยวะของช่องท้องและหน้าอก โดยการตัดมักจะทำบนด้านซ้ายของช่องท้อง เหลือเพียงหัวใจที่ เชื่อให้ถูกบุคคลถูกและปัญญา อวัยวะอื่น ๆ ถูกเก็บรักษาไว้กับกระเพาะอาหาร ตับ ปอด และลำไส้ที่ถูกวางในกล่องพิเศษ หรือปัจจุบันเรียกว่า canopic jars ขวดแยกต่างหาก เหล่านี้ถูกฝังอยู่กับมัมมี่ ในมัมมี่ในภายหลัง อวัยวะได้รับ ห่อ และแทนภายในร่างกาย ดังนั้นแม้ canopic jars ไม่ยังคงเป็น ส่วนหนึ่งของพิธีกรรมงานศพ Embalmers ที่เอาความชื้นทั้งหมดจากร่างกายต่อไป นี้พวกเขาได้ โดยครอบคลุมกาย ด้วย natron ชนิดของเกลือซึ่งมีคุณสมบัติที่แห้งดี และวางแพคเก็ต natron เพิ่มเติมภายในร่างกาย เมื่อร่างกายมีแห้งออกหมด embalmers เอาแพคเก็ตภายใน และล้างเบา ๆ natron ปิดร่างกาย ผลมาก ออกแห้ง แต่รู้จักคนแบบนั้น การทำมัมมี่ที่ดูเหมือนจะ ยิ่ง เหมือนจริง จมพื้นที่ของร่างกายถูกเติม ด้วยผ้าและวัสดุอื่น ๆ และมีเพิ่มดวงตาปลอม ต่อไป ตัดที่เริ่มต้น มัมมี่แต่ละจำเป็นหลายร้อยหลาของผ้าลินิน ปุโรหิตแผลแถบยาวของผ้ารอบตัว บางครั้งตัดแต่ละนิ้ว และเท้าแยกต่างหากก่อนที่จะตัดทั้งมือหรือเท้าอย่างระมัดระวัง เพื่อป้องกันการตายจาก mishap พระเครื่องถูกวาง wrappings และคำอธิษฐาน และคำวิเศษที่เขียนบนแถบผ้าลินินอย่างใดอย่างหนึ่ง มักปุโรหิตอยู่รูปแบบของใบหน้าของบุคคลระหว่างชั้นใช้ผ้าพันแผลที่หัว ในขั้นตอนต่างๆ แบบฟอร์มถูกเคลือบ ด้วยเรซินอบอุ่น และตัดการดำเนินต่ออีกครั้ง ในที่สุดพระสงฆ์ที่ห่อผ้าสุดท้ายหรือ shroud ที่ และปลอดภัย ด้วยแถบผ้าลินิน มัมมี่เสร็จสมบูรณ์ พระสงฆ์เตรียมมัมมี่ไม่ว่างในช่วงเวลานี้คนเดียว การเตรียมหลุมฝังศพมักจะเริ่มยาวก่อนตายจริงของบุคคล ขณะนี้ มีแรงงานที่กำหนดเวลาสิ้นสุด และช่างฝีมือ และศิลปินที่ทำงานได้อย่างรวดเร็ว มีมากที่จะถูกวางลงในหลุมฝังศพที่บุคคลจะต้องใน Afterlife ที่ เฟอร์นิเจอร์และ statuettes ถูก readied ฝาผนังของศาสนา หรือทุกฉากได้เตรียม และรายการอาหารหรือสวดมนต์เสร็จ ตลอดกระบวนการมหัศจรรย์ รุ่นเหล่านี้ รูปภาพ และรายการจะเป็น สิ่งจริงต้องใน Afterlife ที่ ทุกอย่างตอนนี้พร้อมสำหรับในงานศพ เป็นส่วนหนึ่งของศพ พระสงฆ์ทำพิธีกรรมทางศาสนาพิเศษที่ทางเข้าของสุสาน ส่วนสำคัญของพิธีเรียกว่าการ "เปิดของปาก" นักบวชสัมผัสส่วนต่าง ๆ ของมัมมี่ ด้วยเครื่องมือพิเศษในการ "เปิด" ที่ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายความรู้สึกเพลิดเพลินในชีวิต และความจำเป็นใน Afterlife ที่ โดยการสัมผัสมือปาก คนตายสามารถเดี๋ยวนี้พูด และกิน เขาตอนนี้พร้อมสำหรับการเดินทางของเขาที่ Afterlife ที่ มัมมี่ถูกวางไว้ในพระหีบศพ หรือ coffins หอการค้างานศพและเข้าที่ปิดสนิทขึ้น ดังกล่าวปฏิบัติงานศพอย่างประณีตอาจแนะนำว่า ชาวอียิปต์ได้มัวแต่คิดตาย ดอก พวกเขาเริ่มต้นเพื่อให้แผนของพวกเขาตาย เพราะความรักที่ดีของชีวิต พวกเขาอาจคิดว่า ไม่มีชีวิตดีกว่าปัจจุบัน และพวกเขาต้องการให้แน่ใจว่าจะทำต่อไปหลังความตายแต่ทำไมรักษาร่างกาย ชาวอียิปต์เชื่อว่า ตัว mummified ถูกที่บ้านจิตใจหรือวิญญาณนี้ ถ้าร่างกายถูกทำลาย จิตวิญญาณอาจสูญหาย ความคิดของ "จิตวิญญาณ" ไม่ซับซ้อนจริง ๆ สามวิญญาณเกี่ยวข้องกับ: ka, ba และ akh กา "คู่" ของบุคคล จะยังคงอยู่ในสุสาน และต้องเหนื่อยและวัตถุมี บา หรือ "จิตวิญญาณ" บินออกจากสุสาน และกลับมา และก็ akh อาจแปลว่า "จิตวิญญาณ" ซึ่งต้องเดินทางผ่านเขาพิพากษาและเข้าไปที่ Afterlife ทั้งสามถูกไม่จำไปอียิปต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนการทำให้เป็นมัมมี่ไปเจ็ดวัน พระพิเศษทำงานเป็น embalmers รักษา และการห่อร่างกาย นอกจากรู้ว่าพิธีกรรมที่ถูกต้องและอธิษฐานที่จะดำเนินการในขั้นตอนต่าง ๆ , พระสงฆ์ยังต้องการความรู้รายละเอียดของกายวิภาคศาสตร์มนุษย์ ขั้นตอนแรกในกระบวนการที่ถูกกำจัดทั้งหมดชิ้นส่วนภายในที่อาจจะสลายตัวอย่างรวดเร็วสมองจะถูกลบออกโดยรอบคอบ การใส่เครื่องมือไดรฟ์พิเศษผ่านรูจมูกเพื่อที่จะดึงออกบิตของเนื้อเยื่อสมอง มันเป็นการผ่าตัดที่ซับซ้อน หนึ่งซึ่งสามารถทำให้เสียโฉมใบหน้า การ embalmers แล้วเอาอวัยวะช่องท้องและทรวงอกผ่านตัดมักจะทำบนด้านซ้ายของช่องท้อง พวกเขาเหลือเพียงหัวใจในสถานที่เชื่อว่ามันเป็น ศูนย์กลาง ของบุคคล และความฉลาด อวัยวะอื่น ๆ ถูกเก็บรักษาไว้แยกกันกับกระเพาะอาหาร ตับ ปอด และลำไส้ที่วางอยู่ในกล่องพิเศษหรือไห canopic วันนี้โทร . เหล่านี้ได้ถูกฝังไว้กับแม่ ในมัมมี่ในภายหลัง อวัยวะภายในถูกห่อ และเปลี่ยนภายในร่างกาย ดังนั้นแม้ ,ไม่ได้ใช้ canopic ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของพิธีพิธีกรรม

embalmers ต่อไปออกทั้งหมดความชื้นจากร่างกาย ที่พวกเขาทำโดยครอบคลุมร่างกายด้วยโซดา , ชนิดของเกลือซึ่งมีมากคุณสมบัติในการอบแห้ง และการวางแพ็คเก็ตโซดาเพิ่มเติมภายในร่างกาย เมื่อร่างกายมีการแห้งออกอย่างสมบูรณ์ embalmers ออกแพ็กเกจภายใน และค่อย ๆล้างโซดาออกจากร่างกายผลคือแห้งมาก แต่มนุษย์รู้จัก เพื่อให้มัมมี่ดูชีวิต เช่น พื้นที่จมอยู่ใต้น้ำของร่างกายเต็มไปด้วยผ้าลินินและวัสดุอื่น ๆ และดวงตาปลอมเพิ่มเข้ามาอีก

ต่อไป การเริ่มต้น แต่ละมัมมี่ต้องการหลายร้อยหลาของผ้าลินิน พระสงฆ์ให้ดีแผลแถบยาวผ้าป่านรอบร่างกายแม้บางครั้งตัดนิ้วมือ และนิ้วเท้าแยกกันแต่ละก่อนที่จะตัดทั้งมือหรือเท้า เพื่อที่จะปกป้องคนตายจากอุบัติเหตุ , พระเครื่องอยู่ในห่อ และสวดมนตร์และเขียนในบางส่วนของผ้าลินินแถบ มักจะเป็นนักบวชอยู่รูปแบบของใบหน้าคนระหว่างชั้นของหัวหน้าผ้าพันแผล