Every day when you had some free ti

Every day when you had some free time, you’d grab a book and head to a relatively quiet place. Since Loki had arrived, you’d discovered that a “relatively quiet place” could be found wherever the Asgardian god was. The others always seemed to be able to find excuses to leave any room Loki was in. You, however, were intrigued by him. You tried each day to make polite conversation, hoping to get him talking, but so far, you hadn’t succeeded. Maybe you needed to try a more direct approach. You slammed your book shut abruptly, causing him to jump slightly, turning his steely eyes towards you.
“I don’t bite, you know,” you quipped in frustration, refusing to back down from his gaze. He stayed mute and motionless, a small smirk playing on his lips and one eyebrow raised in amusement at your unexpected outburst. It was the first time you’d ever really seen him look directly at you, and you were taken aback by how mesmerizing his eyes were. You swallowed hard before continuing. “Why don’t you talk to me? I’ve never even heard your voice.” You unfolded your legs from underneath you, dropping your feet back down to the floor. You sat straight up, your body rigid with irritation. Loki watched you for another moment before turning away, staring outside again. Annoyed at his blatant disregard for you, you stood up and began to march out of the room.
“You mean to tell me that you aren’t afraid of me?” His voice stopped you dead in your tracks. His smooth and sultry accent sent a shiver down your spine, but his words had you whirling around to face him. He hadn’t moved, still seated without looking at you, and you almost wondered for a second if you’d imagined him speaking; but then he slowly turned his eyes to you, apparently waiting for your answer.
“Why would I be afraid of you? You asked, clutching your book to your stomach and beginning to make your way closer to him. You were just a few feet away from him when he stood. You stopped, but he stepped closer to you, circling you like a vulture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกวันเมื่อคุณมีเวลาฟรี คุณจะคว้าหนังสือและหัวค่อนข้างเงียบ ตั้งแต่มาถึง Loki คุณได้ค้นพบว่า ที่ "ค่อนข้างเงียบ" พบว่าพระ Asgardian ถูก คนอื่น ๆ เสมอดูเหมือนจะสามารถที่จะหาข้อแก้ตัวเพื่อให้ Loki เป็นใน นอกจากนี้คุณ อย่างไรก็ตาม ถูกทึ่งเขา คุณพยายามแต่ละวันจะทำให้บทสนทนา หวังที่จะได้รับเขาพูด แต่เพื่อห่างไกล ไม่สำเร็จ บางทีคุณต้องพยายามใช้วิธีการโดยตรงมาก คุณน้อยหนังสือปิดทันที ทำให้เขาไปเล็กน้อย เปิดตาลเลกต่อคุณ"ฉันไม่กัด คุณรู้ว่า คุณ quipped ในความยุ่งยาก ปฏิเสธที่จะกลับลงจากสายตาของเขา เขาอยู่เงียบ และนิ่ง ขนาดเล็กยิ้มเล่นบนริมฝีปากของเขาและหนึ่งคิ้วยกขึ้นในสวนสนุกที่คุณไม่คาดคิดระเบิด มันเป็นครั้งแรกที่คุณได้เคยเห็นเขามองตรงมาที่คุณ และคุณได้ตะลึง โดยวิธีตะลึงตาของเขาได้ คุณกลืนกินยากก่อน "ทำไมไม่คุณพูดคุยกับฉัน ผมเคยแม้ไม่ได้ยินเสียงของคุณ" คุณกางออกขาจากใต้คุณ ปล่อยเท้ากลับลงไปพื้น คุณเสาร์ตรงขึ้น ร่างกายแข็งแรง มีอาการระคายเคือง Loki ดูอีกครู่ก่อนที่จะเปิด จ้องมองภายนอกอีกด้วย รำคาญที่เขาไม่สนใจนี่สำหรับคุณ คุณลุกขึ้นยืน และเริ่มมีนาคมออกไปจากห้อง"คุณหมายความว่า จะบอกว่า คุณไม่กลัวฉัน" เสียงของเขาหยุดคุณตายในเพลงของคุณ สำเนียงนุ่มนวล และร้อนของเขาส่งตัวสั่นลงกระดูกสันหลังของคุณ แต่คำพูดของเขามีคุณปั่นป่วนรอบหน้าเขา เขาไม่ ย้าย ยังคง นั่งโดยไม่ต้องมองหาที่คุณ และคุณสงสัยเกือบเป็นครั้งที่สองถ้าคุณที่คิดเขาพูด แต่แล้ว เขาก็ค่อย ๆ หันตาคุณ เห็นได้ชัดว่ากำลังรอคำตอบของคุณ"ทำไมฉันจะกลัวคุณ คุณถาม กำสมุดของกระเพาะอาหารของคุณ และเริ่มต้นทำวิธีของคุณใกล้ชิดกับเขา คุณมีเพียงไม่กี่ฟุตห่างจากเขาเมื่อเขายืน คุณหยุด แต่เขาก้าวเข้ามาใกล้คุณ วงคุณเช่นเป็นอีแร้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกวันเมื่อคุณมีเวลาว่างคุณต้องการคว้าหนังสือและมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ตั้งแต่โลกิได้เดินทางมาถึงคุณจะค้นพบว่า "สถานที่ที่ค่อนข้างเงียบสงบ" อาจจะพบได้ทุกที่พระเจ้า Asgardian เป็น คนอื่น ๆ เสมอดูเหมือนจะสามารถที่จะหาข้อแก้ตัวที่จะออกจากห้องใดโลกิอยู่ใน. คุณอย่างไรถูกทึ่งกับเขา คุณพยายามที่ในแต่ละวันเพื่อทำให้การสนทนาสุภาพหวังที่จะได้พูดคุยกับเขา แต่จนถึงขณะนี้คุณยังไม่เคยประสบความสำเร็จ บางทีคุณอาจจะจำเป็นที่จะลองใช้วิธีโดยตรงมากขึ้น คุณกระแทกหนังสือของคุณปิดทันทีทำให้เขากระโดดเล็กน้อยเปลี่ยนดวงตาของเขาแข็งต่อคุณ.
"ผมไม่กัดคุณรู้ว่า" คุณเหน็บในแห้วปฏิเสธที่จะกลับลงมาจากสายตาของเขา เขาอยู่เป็นใบ้และนิ่งย้ิมเย้ยขนาดเล็กเล่นบนริมฝีปากและคิ้วของเขาเติบโตขึ้นมาในสวนสนุกที่ระเบิดที่ไม่คาดคิดของคุณ มันเป็นครั้งแรกที่คุณเคยเห็นจริงๆเขาดูได้โดยตรงที่คุณและคุณถูกผงะโดยวิธี mesmerizing ดวงตาของเขา คุณกลืนกินหนักก่อนที่จะดำเนินการต่อไป "ทำไมคุณไม่พูดคุยกับผมหรือเปล่า ผมไม่เคยได้ยินแม้แต่เสียงของคุณ. "คุณฟาดแข้งขาของคุณจากใต้คุณวางเท้าของคุณกลับลงไปกองกับพื้น คุณนั่งตรงขึ้นร่างกายของคุณเข้มงวดกับการระคายเคือง โลกิดูคุณสักครู่อีกก่อนที่จะหันไปจ้องมองออกไปข้างนอกอีกครั้ง รำคาญที่เห็นได้ชัดของเขาไม่สนใจสำหรับคุณคุณลุกขึ้นยืนและเริ่มที่จะเดินออกจากห้อง.
"คุณหมายถึงจะบอกฉันว่าคุณไม่ได้กลัวฉัน?" เสียงของเขาหยุดคุณตายในเพลงของคุณ ราบรื่นและอารมณ์ร้อนของเขาสำเนียงส่งตัวสั่นลงกระดูกสันหลังของคุณ แต่คำพูดของเขาได้คุณปั่นป่วนไปรอบ ๆ เพื่อเผชิญหน้ากับเขา เขาไม่ได้ย้ายยังคงนั่งอยู่โดยไม่ต้องมองหาที่คุณและคุณเกือบจะสงสัยว่าเป็นครั้งที่สองถ้าคุณต้องการคิดเขาพูด แต่แล้วเขาก็ค่อย ๆ หันดวงตาของเขาให้คุณเห็นได้ชัดว่าการรอคอยสำหรับคำตอบของคุณ.
"ทำไมฉันจะต้องกลัวของคุณ? คุณถามกำหนังสือไปยังกระเพาะอาหารของคุณและเริ่มต้นที่จะทำวิธีของคุณใกล้ชิดกับเขา คุณมีเพียงไม่กี่ฟุตห่างจากเขาเมื่อเขาลุกขึ้นยืน คุณหยุด แต่เขาก้าวใกล้ชิดกับคุณคุณชอบวงอีแร้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกวันเมื่อคุณมีเวลาว่าง คุณจะคว้าหนังสือ และมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ค่อนข้างเงียบสงบ เมื่อโลกิได้เดินทางมาถึง คุณจะค้นพบว่า " เงียบสงบ " อาจจะพบที่ใดก็ตามที่ asgardian พระเจ้าอยู่ คนอื่นมักจะดูเหมือนจะสามารถหาข้ออ้างเพื่อออกจากห้องโลกิอยู่ อย่างไรก็ตามนายถูก intrigued โดยเขา คุณพยายามทุกวันเพื่อให้การสนทนาที่สุภาพ หวังให้เขาพูด แต่ตอนนี้คุณไม่ประสบความสำเร็จ บางทีคุณอาจต้องการที่จะลองวิธีการโดยตรงมากขึ้น เธอกระแทกหนังสือปิดอย่างกระทันหัน ทำให้เขากระโดดเล็กน้อย เปิดดวงตาแข็งกล้าของเขาที่มีต่อคุณ" ผมไม่กัดหรอก คุณก็รู้ คุณติดตั้งในเสียง ปฏิเสธที่จะกลับลงจากสายตาของเขา เขาก็เงียบ และนิ่งรอยยิ้มเล็ก ๆเล่นบนริมฝีปากของเขาและหนึ่งในสวนสนุกที่คิ้วยกระเบิดที่ไม่คาดคิดของคุณ มันเป็นครั้งแรกที่คุณเคยเห็นจริงๆเขาดูโดยตรงที่คุณและคุณผงะหงายโดยวิธีสะกดสายตาของเขาอยู่ คุณกลืนลำบากก่อนแล้วค่อยทำต่อ " ทำไมคุณไม่พูดกับฉัน ? ผมไม่เคยได้ยินเสียงของคุณ . " แกฟาดแข้งขาของคุณจากข้างใต้คุณ วางเท้าลงกับพื้น คุณนั่งตัวตรง ร่างของเธอแข็งกับระคายเคือง โลกิมองเธอสักพักหนึ่งก่อนที่จะหันหน้าหนี มองออกไปข้างนอกอีกครั้ง รำคาญเสียงดังดูถูกของเขา เธอลุกขึ้นยืนและเริ่มเดินออกไปจากห้อง" คุณจะบอกว่า คุณไม่กลัวผมเหรอ " เสียงพี่หยุดตายในเพลงของคุณ สำเนียงเรียบและเร่าร้อนของเขาส่งสั่นลงกระดูกสันหลังของคุณ แต่คำพูดของเขาเธอปั่นป่วนไปทั่วใบหน้าเขา เขาไม่ย้าย ยังนั่งโดยไม่ได้มองที่คุณและคุณจะสงสัยว่า เป็นครั้งที่สอง ถ้าคุณจะคิด เขาพูด แต่เขาก็ค่อยๆเปิดดวงตาของเขาให้คุณแน่นอนรอคำตอบของคุณ" ทำไมฉันต้องกลัวคุณด้วย ? คุณถามว่า ทำไมหนังสือของกระเพาะอาหารของคุณและเริ่มต้นเพื่อให้วิธีการของคุณใกล้ชิดกับเขา คุณมีเพียงไม่กี่ฟุตห่างจากเขาเมื่อเขายืนอยู่ คุณหยุด แต่เขาก้าวเข้ามาใกล้เธอแล้วเธอเหมือนแร้ง