ระบบนิเวศ คือกลุ่มอินทรีย์ (พืช สัต

ระบบนิเวศ คือกลุ่มอินทรีย์ (พืช สัตว์และจุลินทรีย์) ร่วมกับองค์ประกอบอชีวนะของสิ่งแวดล้อมของพวกมัน (เช่น อากาศ น้ำและดินอนินทรีย์) ซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กันเป็นระบบ ถือว่า ส่วนประกอบชีวนะและอชีวนะเชื่อมกันผ่านวัฏจักรสารอาหารและการถ่ายทอดพลังงาน ระบบนิเวศนิยามเป็นเครือข่ายปฏิสัมพันธ์ระหว่างอินทรีย์ด้วยกันและระหว่างอินทรีย์กับสิ่งแวดล้อม ระบบนิเวศมีขนาดเท่าใดก็ได้ แต่ปกติครอบคลุมพื้นที่เฉพาะจำกัด[4] แม้นักวิทยาศาสตร์บางส่วนกล่าวว่า ทั้งโลกก็เป็นระบบนิเวศหนึ่งด้วย
พลังงาน น้ำ ไนโตรเจนและดินอนินทรีย์เป็นอีกส่วนประกอบอชีวนะของระบบนิเวศ พลังงานซึ่งถ่ายทอดผ่านระบบนิเวศได้มาจากดวงอาทิตย์เป็นหลัก โดยทั่วไปเข้าสู่ระบบผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสง ซึ่งกระบวนการนี้ยังจับคาร์บอนจากบรรยากาศด้วย สัตว์มีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนของสสารและพลังงานผ่านระบบนิเวศ โดยการกินพืชและสัตว์อื่น นอกจากนี้ สัตว์ยังมีอิทธิพลต่อปริมาณพืชและชีวมวลจุลินทรีย์ที่มีอยู่ ตัวสลายสารอินทรีย์ปลดปล่อยคาร์บอนกลับสู่บรรยากาศและเอื้อการเกิดวัฏจักรสารอาหารโดยการแปลงสารอาหารที่สะสมอยู่ในชีวมวลตายกลับสู่รูปที่พร้อมถูกพืชและจุลินทรีย์อื่นใช้ โดยการย่อยสลายสารอินทรีย์ตาย ในธรรมชาติแล้วมีสาร 60 ชนิด ในจำนวน 96 ชนิด หมุนเวียนผ่านเข้าไปในอินทรีย์[7]
ระบบนิเวศมีทั้งปัจจัยภายนอกและภายในควบคุม ปัจจัยภายนอก เช่น ภูมิอากาศ วัสดุกำเนิด (parent material) ซึ่งสร้างดินและภูมิลักษณ์ ควบคุมโครงสร้างโดยรวมของระบบนิเวศและวิธีที่สิ่งต่าง ๆ เกิดในนั้น แต่ปัจจัยดังกล่าวไม่ได้รับอิทธิพลจากระบบนิเวศ ปัจจัยภายนอกอื่นรวมเวลาและชีวชาติศักยะ (potential biota) ระบบนิเวศเป็นสิ่งพลวัต คือ อยู่ภายใต้การรบกวนเป็นระยะและอยู่ในกระบวนการฟื้นตัวจากการรบกวนในอดีตบางอย่าง ระบบนิเวศในสิ่งแวดล้อมคล้ายกันที่ตั้งอยู่ในส่วนของโลกต่างกันสามารถมีลักษณะต่างกันมากเพราะมีชนิดต่างกัน การนำชนิดต่างถิ่นเข้ามาสามารถทำให้เกิดการเลื่อนอย่างสำคัญในการทำหน้าที่ของระบบนิเวศ ปัจจัยภายในไม่เพียงควบคุมกระบวนการของระบบนิเวศ แต่ยังถูกระบบนิเวศควบคุมและมักอยู่ภายใต้วงวนป้อนกลับ (feedback loop) เช่นกัน ขณะที่ทรัพยากรป้อนเข้าปกติถูกกระบวนการภายนอก เช่น ภูมิอากาศและวัสดุกำเนิด ควบคุม แต่การมีทรัพยากรเหล่านี้ในระบบนิเวศถูกปัจจัยภายใน เช่น การผุสลายตัว การแข่งขันรากหรือการเกิดร่ม ควบคุม ปัจจัยภายในอื่นมีการรบกวน การสืบทอด (succession) และประเภทของชนิดที่มี แม้มนุษย์อยู่ในและก่อให้เกิดผลภายในระบบนิเวศ แต่ผลลัพธ์รวมใหญ่พอมีอิทธิพลต่อปัจจัยภายนอกอย่างภูมิอากาศ
ความหลากหลายทางชีวภาพ (biodiversity) เช่นเดียวกับการรบกวนและการสืบทอด มีผลต่อการทำหน้าที่ของระบบนิเวศ ระบบนิเวศให้สินค้าและบริหารต่าง ๆ ที่มนุษย์ต้องการ หลักการการจัดการระบบนิเวศเสนอว่า แทนที่จะจัดการชนิดหนึ่งเพียงชนิดเดียว ควรจัดการทรัพยากรธรรมชาติที่ระดับระบบนิเวศด้วย การจำแนกระบบนิเวศเป็นหน่วยเอกพันธุ์ทางระบบนิเวศ (ecologically homogeneous unit) เป็นขั้นตอนสำคัญสู่การจัดการระบบนิเวศอย่างสัมฤทธิ์ผล แต่ไม่มีวิธีทำวิธีใดวิธีหนึ่งที่ตกลงกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบนิเวศคือกลุ่มอินทรีย์ (พืชสัตว์และจุลินทรีย์) ร่วมกับองค์ประกอบอชีวนะของสิ่งแวดล้อมของพวกมัน (เช่นอากาศน้ำและดินอนินทรีย์) ซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กันเป็นระบบถือว่าส่วนประกอบชีวนะและอชีวนะเชื่อมกันผ่านวัฏจักรสารอาหารและการถ่ายทอดพลังงานระบบนิเวศนิยามเป็นเครือข่ายปฏิสัมพันธ์ระหว่างอินทรีย์ด้วยกันและระหว่างอินทรีย์กับสิ่งแวดล้อมระบบนิเวศมีขนาดเท่าใดก็ได้แต่ปกติครอบคลุมพื้นที่เฉพาะจำกัด [4] แม้นักวิทยาศาสตร์บางส่วนกล่าวว่าทั้งโลกก็เป็นระบบนิเวศหนึ่งด้วยพลังงานน้ำไนโตรเจนและดินอนินทรีย์เป็นอีกส่วนประกอบอชีวนะของระบบนิเวศพลังงานซึ่งถ่ายทอดผ่านระบบนิเวศได้มาจากดวงอาทิตย์เป็นหลักโดยทั่วไปเข้าสู่ระบบผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสงซึ่งกระบวนการนี้ยังจับคาร์บอนจากบรรยากาศด้วยสัตว์มีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนของสสารและพลังงานผ่านระบบนิเวศโดยการกินพืชและสัตว์อื่นนอกจากนี้สัตว์ยังมีอิทธิพลต่อปริมาณพืชและชีวมวลจุลินทรีย์ที่มีอยู่ตัวสลายสารอินทรีย์ปลดปล่อยคาร์บอนกลับสู่บรรยากาศและเอื้อการเกิดวัฏจักรสารอาหารโดยการแปลงสารอาหารที่สะสมอยู่ในชีวมวลตายกลับสู่รูปที่พร้อมถูกพืชและจุลินทรีย์อื่นใช้โดยการย่อยสลายสารอินทรีย์ตายในธรรมชาติแล้วมีสาร 60 สิ่งในจำนวน 96 สิ่งหมุนเวียนผ่านเข้าไปในอินทรีย์ [7]ระบบนิเวศมีทั้งปัจจัยภายนอกและภายในควบคุม ปัจจัยภายนอก เช่น ภูมิอากาศ วัสดุกำเนิด (parent material) ซึ่งสร้างดินและภูมิลักษณ์ ควบคุมโครงสร้างโดยรวมของระบบนิเวศและวิธีที่สิ่งต่าง ๆ เกิดในนั้น แต่ปัจจัยดังกล่าวไม่ได้รับอิทธิพลจากระบบนิเวศ ปัจจัยภายนอกอื่นรวมเวลาและชีวชาติศักยะ (potential biota) ระบบนิเวศเป็นสิ่งพลวัต คือ อยู่ภายใต้การรบกวนเป็นระยะและอยู่ในกระบวนการฟื้นตัวจากการรบกวนในอดีตบางอย่าง ระบบนิเวศในสิ่งแวดล้อมคล้ายกันที่ตั้งอยู่ในส่วนของโลกต่างกันสามารถมีลักษณะต่างกันมากเพราะมีชนิดต่างกัน การนำชนิดต่างถิ่นเข้ามาสามารถทำให้เกิดการเลื่อนอย่างสำคัญในการทำหน้าที่ของระบบนิเวศ ปัจจัยภายในไม่เพียงควบคุมกระบวนการของระบบนิเวศ แต่ยังถูกระบบนิเวศควบคุมและมักอยู่ภายใต้วงวนป้อนกลับ (feedback loop) เช่นกัน ขณะที่ทรัพยากรป้อนเข้าปกติถูกกระบวนการภายนอก เช่น ภูมิอากาศและวัสดุกำเนิด ควบคุม แต่การมีทรัพยากรเหล่านี้ในระบบนิเวศถูกปัจจัยภายใน เช่น การผุสลายตัว การแข่งขันรากหรือการเกิดร่ม ควบคุม ปัจจัยภายในอื่นมีการรบกวน การสืบทอด (succession) และประเภทของชนิดที่มี แม้มนุษย์อยู่ในและก่อให้เกิดผลภายในระบบนิเวศ แต่ผลลัพธ์รวมใหญ่พอมีอิทธิพลต่อปัจจัยภายนอกอย่างภูมิอากาศความหลากหลายทางชีวภาพ (ความหลากหลายทางชีวภาพ) เช่นเดียวกับการรบกวนและการสืบทอดมีผลต่อการทำหน้าที่ของระบบนิเวศระบบนิเวศให้สินค้าและบริหารต่างๆ ที่มนุษย์ต้องการหลักการการจัดการระบบนิเวศเสนอว่าแทนที่จะจัดการชนิดหนึ่งเพียงชนิดเดียวควรจัดการทรัพยากรธรรมชาติที่ระดับระบบนิเวศด้วยการจำแนกระบบนิเวศเป็นหน่วยเอกพันธุ์ทางระบบนิเวศ (เหมือนอย่างหน่วย) เป็นขั้นตอนสำคัญสู่การจัดการระบบนิเวศอย่างสัมฤทธิ์ผลแต่ไม่มีวิธีทำวิธีใดวิธีหนึ่งที่ตกลงกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบนิเวศคือกลุ่มอินทรีย์ (พืชสัตว์และจุลินทรีย์) (เช่นอากาศน้ำและดินอนินทรีย์) ซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กันเป็นระบบถือว่า ระบบนิเวศมีขนาดเท่าใดก็ได้ แต่ปกติครอบคลุมพื้นที่เฉพาะ จำกัด [4] แม้นักวิทยาศาสตร์บางส่วนกล่าวว่า
น้ำ โดยการกินพืชและสัตว์อื่นนอกจากนี้ โดยการย่อยสลายสารอินทรีย์ตายในธรรมชาติแล้วมีสาร 60 ชนิดในจำนวน 96 ชนิด
ปัจจัยภายนอกเช่นภูมิอากาศวัสดุกำเนิด (วัสดุหลัก) ซึ่งสร้างดินและภูมิลักษณ์ ๆ เกิดในนั้น (สิ่งมีชีวิตที่อาจเกิดขึ้น) ระบบนิเวศเป็นสิ่งพลวัตคือ (ห่วงความคิดเห็น) เช่นกัน เช่นภูมิอากาศและวัสดุกำเนิดควบคุม เช่นการผุสลายตัวการแข่งขันรากหรือการเกิดร่มควบคุมปัจจัยภายในอื่นมีการรบกวนการสืบทอด (ต่อเนื่อง) และประเภทของชนิดที่มี
(ความหลากหลายทางชีวภาพ) เช่นเดียวกับการรบกวนและการสืบทอดมีผลต่อการทำหน้าที่ของระบบนิเวศระบบนิเวศให้สินค้าและบริหารต่าง ๆ ที่มนุษย์ต้องการหลักการการจัดการระบบนิเวศเสนอว่า (หน่วยเป็นเนื้อเดียวกันทางด้านนิเวศวิทยา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบนิเวศคือกลุ่มอินทรีย์ ( พืชสัตว์และจุลินทรีย์ ) ร่วมกับองค์ประกอบอชีวนะของสิ่งแวดล้อมของพวกมัน ( เช่นอากาศน้ำและดินอนินทรีย์ ) ซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กันเป็นระบบถือว่าระบบนิเวศนิยามเป็นเครือข่ายปฏิสัมพันธ์ระหว่างอินทรีย์ด้วยกันและระหว่างอินทรีย์กับสิ่งแวดล้อมระบบนิเวศมีขนาดเท่าใดก็ได้แต่ปกติครอบคลุมพื้นที่เฉพาะจำกัด [ 4 ] แม้นักวิทยาศาสตร์บางส่วนกล่าวว่าพลังงาน a rescue ไนโตรเจนและดินอนินทรีย์เป็นอีกส่วนประกอบอชีวนะของระบบนิเวศพลังงานซึ่งถ่ายทอดผ่านระบบนิเวศได้มาจากดวงอาทิตย์เป็นหลักโดยทั่วไปเข้าสู่ระบบผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสงสัตว์มีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนของสสารและพลังงานผ่านระบบนิเวศโดยการกินพืชและสัตว์อื่นนอกจากนี้สัตว์ยังมีอิทธิพลต่อปริมาณพืชและชีวมวลจุลินทรีย์ที่มีอยู่โดยการย่อยสลายสารอินทรีย์ตายในธรรมชาติแล้วมีสาร 60 ชนิดในจำนวน 96 ชนิดหมุนเวียนผ่านเข้าไปในอินทรีย์ [ 7 ]
ระบบนิเวศมีทั้งปัจจัยภายนอกและภายในควบคุมปัจจัยภายนอกเช่นภูมิอากาศวัสดุกำเนิด ( วัสดุหลัก ) ซึ่งสร้างดินและภูมิลักษณ์ควบคุมโครงสร้างโดยรวมของระบบนิเวศและวิธีที่สิ่งต่างจะเกิดในนั้นปัจจัยภายนอกอื่นรวมเวลาและชีวชาติศักยะ ( ศักยภาพพฤกษา ) ระบบนิเวศเป็นสิ่งพลวัตความอยู่ภายใต้การรบกวนเป็นระยะและอยู่ในกระบวนการฟื้นตัวจากการรบกวนในอดีตบางอย่างการนำชนิดต่างถิ่นเข้ามาสามารถทำให้เกิดการเลื่อนอย่างสำคัญในการทำหน้าที่ของระบบนิเวศปัจจัยภายในไม่เพียงควบคุมกระบวนการของระบบนิเวศแต่ยังถูกระบบนิเวศควบคุมและมักอยู่ภายใต้วงวนป้อนกลับ ( Feedback Loop ) เช่นกันเช่นภูมิอากาศและวัสดุกำเนิดควบคุมแต่การมีทรัพยากรเหล่านี้ในระบบนิเวศถูกปัจจัยภายในเช่นการผุสลายตัวการแข่งขันรากหรือการเกิดร่มควบคุมปัจจัยภายในอื่นมีการรบกวนการสืบทอด ( ต่อเนื่อง ) และประเภทของชนิดที่มีแต่ผลลัพธ์รวมใหญ่พอมีอิทธิพลต่อปัจจัยภายนอกอย่างภูมิอากาศ
ความหลากหลายทางชีวภาพ ( ความหลากหลายทางชีวภาพ ) เช่นเดียวกับการรบกวนและการสืบทอดมีผลต่อการทำหน้าที่ของระบบนิเวศระบบนิเวศให้สินค้าและบริหารต่างจะที่มนุษย์ต้องการหลักการการจัดการระบบนิเวศเสนอว่าควรจัดการทรัพยากรธรรมชาติที่ระดับระบบนิเวศด้วยการจำแนกระบบนิเวศเป็นหน่วยเอกพันธุ์ทางระบบนิเวศ ( หน่วยนิเวศวิทยาเป็นเนื้อเดียวกัน ) เป็นขั้นตอนสำคัญสู่การจัดการระบบนิเวศอย่างสัมฤทธิ์ผล