“My lord, you are a fierce tiger!”

“My lord, you are a fierce tiger!” Said Chen Gong as if sighing. “Cao Mende had already suffered the deficit in not having a rear to provide provisions for his troops! He would not allow for a second time!”

The first time that Chen Gong speak of was Old Cao’s first expedition against Xu Province. At that time, the Xu Province was still under Tao Qian’s rule. Old Cao had past one obstacle over another and almost reached and killed Tao Qian. It was Lu Bu. Lu Bu had entered via Puyang and attacked Old Cao’s Yan Province and conquered more than ten cities and almost causing Cao Cao to be finished.

As they say, once bitten, twice shy. One would not allow another to sleep soundly in one’s own bed. This Xu Province was the gate of the Yan Province. If there were to be a battle in Guandu and Lu Bu were to attack Yan Province again, then Old Cao would really be finished.

If he were to be attacked on both sides, he would be unable to resist. Thus, using the opportunity given by Yuan Shao pacifying Hebei, Cao Cao decided to pacify Lu Bu at the same time. Only through killing this fierce tiger could Cao Cao’s mind be set to rest in the major battle against Yuan Shao in Guandu.

“Regarded as an obstacle!” Liu Mang finally understood. It was not the prosperity of the Xu Province that attracted Old Cao. It was the Boss Lu of Xu Province that attracted Old Cao.

Old Cao’s original idea was to subdue Boss Lu and then battle it out with Yuan Shao with Boss Lu in his camp. Alas, an arrow from Old Man Chen Gong almost shot him in the dick causing him to be furious and began attacking Boss Lu. This was how this they ended up in this tragic situation.

“Gongtai, you meant?!” Lu Bu seemed to have understood something.

“This Runan was the second Xu Province. Cao Mende would not allow anyone to threaten his rear before a decisive battle. Thus, he would certainly gather up his troops to cleanse the rear first!” Immediately, Chen Gong pointed out why trying to conquer Runan was a bad idea.

Hearing Chen Gong’s speech, Lu Bu was also surprised into a cold sweat. Should he really conquer Runan only to have Cao Cao besiege the city again, Lu Bu does not believe he could have the luck to escape a third time.

Chen Deng also turned pale with fright. He was muddled by hatred, he had only thought of the current situation and not what would happen in the future.

“Then where shall we go now?!” Asked Lu Bu. They were already enroute to Shouchun. The route toward the north was already blocked. All they could do now was to go toward the south.

“Toward Jiangxia to Xinye!” Chen Gong pointed to the map.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พระเจ้าของฉัน คุณเป็นเสือดุร้าย" กล่าวว่า เฉินกงว่า sighing "Cao Mende ได้แล้วประสบกับความขาดดุลไม่มีหลังให้เสบียงสำหรับกองทัพของเขา เขาจะไม่อนุญาตสำหรับครั้งที่สอง"ครั้งแรกที่เฉินกงพูดของเกาเก่าเร่งแรกกับจังหวัดเขาได้ ในขณะนั้น ในจังหวัดเขายังอยู่ภายใต้กฎเต่าเคียน เกาเก่าได้ผ่านอุปสรรคหนึ่งกว่าอีกเกือบถึง และฆ่าเต่าเคียนด้วย ลู Bu. Lu Bu มีป้อนทางปูยาง และโจมตีเกาเก่าย่านจังหวัด และเมืองมากกว่าสิบและ Cao Cao ทำเกือบจะเสร็จสิ้นในการเอาชนะได้อย่างว่า กัดครั้งเดียว สองอาย หนึ่งจะไม่อนุญาตอีกหลับสนิทหนึ่งของเตียง จังหวัดนี้เขาถูกประตูจังหวัดยัน ถ้ามีต้อง ต่อสู้ในกวนตู้ และ Lu Bu ได้โจมตียานจังหวัดอีก แล้วเกาเก่าจะจริง ๆ จะเสร็จสิ้นหากถูกโจมตีสองด้าน เขาจะสามารถต้านทาน ดังนั้น ใช้โอกาสโดยอ้วนเสี้ยว pacifying มณฑลเหอเป่ย์ Cao Cao ตัดสินใจปลอบ Lu Bu ในเวลาเดียวกัน เพียงผ่านฆ่าเสือนี้รุนแรง อาจ Cao Cao ใจกันในการต่อสู้ที่สำคัญกับอ้วนเสี้ยวในกวนตู้"ถือเป็นกำแพง" Mang เล่าเข้าใจในที่สุด ไม่มีความเจริญรุ่งเรืองของจังหวัดสีที่ดึงดูดเกาเก่า นายลูของ Xu จังหวัดที่ดึงดูดเกาเก่าได้เกาเก่าเดิมคิดจะ ปราบบอสลูแล้ว ต่อสู้มันออกมากับอ้วนเสี้ยวกับนายลูในค่ายได้ อนิจจา ลูกศรจากเฒ่าเฉินกงเกือบยิงเขาในกระเจี๊ยวที่ทำให้เขาเดือด และเริ่มโจมตีบอสลู นี้คือวิธีนี้จะสิ้นสุดในกรณีนี้น่าเศร้า"Gongtai คุณตั้งใจ!" Lu Bu ดูเหมือนจะ มีความเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง"Runan นี้ได้สองสีจังหวัด Cao Mende จะไม่ยอมให้ใครข่มขู่หลังของเขาก่อนการต่อสู้เด็ดขาด ดังนั้น เขาจะแน่นอนหุบพลฟอกหลังแรก" ทันที เฉินกงชี้ให้เห็นเหตุผลพยายามพิชิต Runan เป็นความคิดที่ดีได้ยินเสียงเฉินกง Lu Bu ยังประหลาดใจเหงื่อกาฬ ควรเขาจริง ๆ พิชิต Runan เดียวมี Cao Cao ล้อมเมือง อีก Lu Bu ไม่เชื่อว่าเขาอาจมีโชคหนีสามเวลาตันเต๋งไว้ซีด ด้วยตกใจ เขาถูก muddled โดยความเกลียดชัง เขามีเพียงความคิดของสถานการณ์ปัจจุบันและไม่ว่าจะเกิดขึ้นในอนาคต"แล้วจะไปเดี๋ยวนี้!" ถาม Lu Bu พวกเขาได้แล้ว enroute เพื่อ Shouchun แล้วมีบล็อกเส้นทางไปทางเหนือ ทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทำตอนนี้ได้ไปไปทางใต้"ไปยัง Jiangxia เพื่อ Xinye" เฉินกงชี้ไปแผนที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เจ้านายของฉันคุณเป็นเสือดุ!" กล่าวว่าเฉินกงเช่นถ้าถอนหายใจ "เฉา Mende ได้รับความเดือดร้อนอยู่แล้วขาดดุลในไม่ได้มีด้านหลังเพื่อให้บทบัญญัติทหารของเขา! เขาจะไม่ยอมให้เป็นครั้งที่สอง! "ครั้งแรกที่เฉิงได้รับการพูดถึงการเดินทางครั้งแรกของเก่าเฉากับเสี่ยวจังหวัด ในเวลานั้นเสี่ยวจังหวัดยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของเควนเต่า เฉาเก่าที่ผ่านมามีอุปสรรคมากกว่าอีกและถึงเกือบฆ่าเต่า Qian มันเป็นบูลู บูลูเข้ามาผ่านทาง Puyang และโจมตีเก่าเฉาจังหวัดยันและเอาชนะกว่าสิบเมืองและเกือบจะก่อให้เกิดของโจโฉจะแล้วเสร็จ. พวกเขากล่าวว่ากัดครั้งเดียว, ขี้อายเป็นครั้งที่สอง หนึ่งจะไม่อนุญาตให้อีกครั้งเพื่อให้นอนหลับอุตุอยู่บนเตียงของตัวเองหนึ่ง จังหวัดเสี่ยวนี้เป็นประตูของจังหวัดยัน ถ้ามีจะต้องมีการต่อสู้ในวนและบูลูกำลังจะโจมตียันจังหวัดอีกแล้วเก่าเฉาจริงๆจะเสร็จ. ถ้าเขาจะถูกโจมตีทั้งสองข้างเขาจะไม่สามารถที่จะต้านทาน ดังนั้นการใช้โอกาสที่ได้รับจากอ้วนเสี้ยวปลอบเหอเป่ย์, โจโฉตัดสินใจที่จะปลอบบูลูในเวลาเดียวกัน เท่านั้นที่ผ่านการฆ่าเสือดุนี้อาจใจของโจโฉจะกำหนดให้ส่วนที่เหลือในการรบครั้งใหญ่กับอ้วนเสี้ยวในกัวต๋อ. "ถือเป็นอุปสรรค!" หลิว Mang ความเข้าใจในที่สุด มันไม่ได้เป็นความเจริญรุ่งเรืองของจังหวัดเสี่ยวที่ดึงดูดเก่าเฉา มันเป็นบอสของลูเสี่ยวจังหวัดที่ดึงดูดเก่าเฉา. ความคิดเดิมเก่าเฉาก็คือการปราบลูบอสแล้วออกรบกับอ้วนเสี้ยวกับลูบอสในค่ายของเขา อนิจจาลูกศรจากชายชราเฉิงเกือบจะยิงเขาในกระเจี๊ยวทำให้เขาจะโกรธและเริ่มโจมตีบอสลู นี่คือวิธีการที่พวกเขาจบลงในสถานการณ์ที่น่าเศร้านี้. "Gongtai คุณหมาย ?!" บูลูดูเหมือนจะมีบางสิ่งบางอย่างที่เข้าใจกัน. "Runan นี้เป็นจังหวัดที่สองเสี่ยว เฉา Mende จะไม่อนุญาตให้ทุกคนที่จะเป็นภัยคุกคามด้านหลังของเขาก่อนที่รบแตกหัก ดังนั้นเขาแน่นอนจะรวบรวมกองกำลังของเขาในการทำความสะอาดหลังแรก! "ทันทีเฉิงชี้ให้เห็นว่าทำไมพยายามที่จะพิชิต Runan เป็นความคิดที่ดี. ได้ยินคำพูดของเฉินกงบูลูก็ยังประหลาดใจเป็นเหงื่อเย็น จริงๆเขาควรจะพิชิต Runan เท่านั้นที่จะมีโจโฉล้อมเมืองอีกครั้ง Lu Bu ไม่เชื่อว่าเขาจะมีโชคที่จะหลบหนีครั้งที่สาม. เฉินเติ้งก็หันอ่อนกับความน่ากลัว เขาได้งงจากความเกลียดชังที่เขามีความคิดเพียงหนึ่งเดียวของสถานการณ์ในปัจจุบันและไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต. "แล้วที่เราจะไปตอนนี้ ?!" ถามบูลู พวกเขามีอยู่แล้วโผ Shouchun เส้นทางไปทางเหนือถูกบล็อกแล้ว ทั้งหมดที่พวกเขาจะทำในขณะนี้คือการไปสู่ภาคใต้. "ต่อไป Jiangxia Xinye!" เฉิงชี้ไปที่แผนที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นายท่าน ท่านเป็นเสือดุร้าย " บอกว่า เฉินกง เหมือนถอนหายใจ " เคาอักษรเมนเด ก็ได้รับผลกระทบ ยังคงไม่ได้มีด้านหลังเพื่อจัดเตรียมเสบียงให้ทหารของเขา เขาจะไม่ยอมให้เป็นครั้งที่สอง ! "

เป็นครั้งแรกที่เฉินกงพูดแก่โจโฉก่อนการเดินทางกับซู จังหวัด ในตอนนั้น ในจังหวัดซูยังอยู่ภายใต้การปกครองของโตเกี๋ยม .แก่โจโฉได้ผ่านอุปสรรคหนึ่งมากกว่าอีก และเกือบจะถึงและฆ่าเต่า เฉียน มันเป็นลูบู Lu Bu ได้ป้อนผ่าน Puyang และโจมตีแก่โจโฉยันจังหวัด และมีชัยเหนือกว่าสิบเมืองและเกือบทำให้โจโฉต้องเสร็จ

อย่างที่เขาพูดกัน เมื่อกัด ขี้อายสองครั้ง หนึ่งจะไม่อนุญาตให้คนอื่นนอนหลับอุตุในหนึ่งของเตียง นี่ ซูจังหวัด ประตูของยาน )ถ้าจะต่อสู้ใน guandu และลูบูถูกโจมตี ยันจังหวัดอีกครั้ง แล้วแก่โจโฉน่าจะเสร็จ

ถ้าเขาถูกโจมตีทั้งสองด้าน เขาจะไม่สามารถต้านทาน ดังนั้น การใช้โอกาสที่ได้รับจากอ้วนเสี้ยว pacifying Hebei , โจโฉตัดสินใจปลอบ Lu Bu ในเวลาเดียวกันแค่ผ่านการฆ่าเสือดุร้ายนี้จิตใจของโจโฉถูกตั้งค่าให้เหลือหลักในการต่อสู้กับอ้วนเสี้ยวใน guandu

" ถือเป็นอุปสรรค " หลิว มัง ก็เข้าใจแล้ว มันไม่ใช่ความเจริญของซูจังหวัดที่ดึงดูดแก่โจโฉ . มันคือหัวหน้าของซูลู จังหวัดที่ดึงดูดแก่โจโฉ .

แก่โจโฉแนวคิดเดิมคือต้องปราบบอสลูแล้วต่อสู้กับอ้วนเสี้ยวกับเจ้านายลู่ในค่ายของเขา อนิจจา ลูกธนูจากผู้เฒ่าเฉินกงเกือบจะยิงเขาในควยทำให้เขาโกรธและเริ่มโจมตีบอสลู นี้เป็นวิธีที่พวกเขาสิ้นสุดขึ้นในสถานการณ์ที่น่าเศร้านี้

" gongtai คุณหมายถึงอะไร ! " ลูบู เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

" Runan นี้จังหวัดซู 2 อักษรเมนเด โจโฉ จะไม่ยอมให้ใครมาข่มขู่หลังของเขาก่อนที่การต่อสู้เด็ดขาด ดังนั้น เขาจะรวบรวมทหารของเขาเพื่อทำความสะอาดด้านหลังก่อน " ทันที เฉินกง ชี้ให้เห็นถึงพยายามที่จะพิชิต Runan เลย

ได้ยินคำพูดของเฉินกง ลูบูยังแปลกใจในเหงื่อเย็นเขาควรจริงๆพิชิต Runan เท่านั้นที่จะมีโจโฉล้อมเมืองอีกครั้ง ลูบู ไม่เชื่อว่าเขาจะโชคดีที่จะหลบหนีเป็นครั้งที่ 3

ตันเต๋งยังซีดด้วยความตกใจ เขากำลังสับสน โดยความเกลียดชัง เขาแค่คิดว่าสถานการณ์ปัจจุบันและสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

" แล้วตอนนี้เราจะไปที่ไหน ? " ขอให้ลูบู พวกเขาได้เดินทางไปโซ่วซุน .เส้นทางทิศเหนือถูกปิด . ทั้งหมดที่พวกเขาทำตอนนี้คือ ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

" ต่อ jiangxia เพื่อ xinye ! " เฉินกงชี้แผนที่