And even if Tsuare truly loved Seba

And even if Tsuare truly loved Sebas, he had no intention of accepting her feelings. Not when he was hiding so much, not when their circumstances were so different.

“Then I will meet you after a few words with the lady.”

“Lady…Solu…”

Tsuare’s expression darkened slightly. Although Sebas knew why, he did not say it.

Solution did not try to come in contact with Tsuare and when she did, would only give her a passing glance before leaving without a word. It was to be expected that being ignored to such a degree would create a feeling of anxiety and in Tsuare’s case, great fear.

“It’s alright. The lady has always been like that to everyone. She is not singling you out in particular… And I will only say it here, but the lady has quite a difficult personality, after all.”

As Sebas became overly talkative, the expression that was on Tsuare’s face softened slightly.

“She becomes sulky if she sees a cute child.”

“…I’m… not… compared…to her.”

Tsuare hurriedly waved her two hands.

Although it was true that Tsuare was pretty, she was still no match for Solution. However, what is beautiful and what is not was different for everyone.

“If I had to go by appearances, then Tsuare would be more my type than the lady.”

“T-t-that’s…!”

As he gently looked at Tsuare’s brightly lit face pointed towards her feet, his brows furrowed at her sudden change in expression.

“And… my body… dirty…”

Sebas breathed an inward sigh from seeing Tsuare’s face make a complete change from before. He then spoke while staring ahead.

“Jewels are like that. Those without scratches are considered beautiful and valuable.”

Hearing his words, Tsuare’s expression darkened in an instant.

“However— humans are not jewels.”

It looked as if Tsuare slightly raised her face.

“It seems that Tsuare wishes to keep telling herself that she is dirty. But wherein lies a human’s beauty? For a jewel, it can be appraised with certainty. But the beauty of a human— what is the standard? Is it the average? The general consensus? If so, would the minority opinion be considered meaningless?”

After a brief pause, Sebas continued.

“Like how people have their own definition of what they consider beautiful, ‘I’ believe that if a person’s beauty lies separate from their appearance, it is not in their past, but their heart. Although I do not know all of your history, from what I have sensed of your inner self for these past few days spent with you, I do not consider you dirty in the slightest.”

Sebas closed his mouth and the world changed to one where the only sound was of their footsteps. In the midst of it, Tsuare spoke with determination.

“…If you say I’m… beautiful… then please… hug…”

Sebas did not let her finish and embraced her.

“You are beautiful.”

As he spoke gently, silent tears flowed out of Tsuare’s eyes. Sebas softly patted her back as to console her and slowly parted.

“Tsuare, my apologies. The lady calls.”

“O-okay….”

With a sad goodbye from Tsuare and her red eyes, Sebas knocked on the door and opened it without even waiting for a response. As he closed the door behind him, he gave Tsuare who was still glancing at him a smile.

Because the house was rented, despite having many rooms, there was barely any furniture.

However, this room was decorated enough to not be embarrassed when accepting guests. But a person with a discerning eye would be able to recognize the lack of history and the shallowness of the room.

“Milady, I have just returned.”

“…Good work, Sebas.”



aa
a
a
a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และแม้ว่า Tsuare อย่างแท้จริงรัก Sebas เขาก็ไม่ยอมรับความรู้สึกของเธอ ไม่เมื่อเขาซ่อนมากมาย ไม่เมื่อสถานการณ์ของพวกเขาแตกต่างกัน"แล้วฉันจะไปพบคุณจากคำไม่กี่คำกับผู้หญิง"เลดี้ ไหล..."นิพจน์ของ Tsuare มืดเล็กน้อย แม้ว่า Sebas รู้ว่าทำไม เขาก็ไม่พูดมันโซลูชันไม่ได้พยายามที่จะมาติดต่อกับ Tsuare และเมื่อเธอได้ จะให้เธอผ่านรวดเร็วก่อนที่จะออกโดยไม่มีคำ มันเป็นที่คาดหวังที่ถูกละเว้นขั้นจะสร้างความรู้สึก ของความวิตกกังวล และ ใน กรณีของ Tsuare ความกลัว"ก็ไม่เป็นไร ผู้หญิงได้เสมอเช่นเดียวกับที่ทุกคน เธอจะไม่ได้หนังคุณโดยเฉพาะ... และผมเพียงจะบอกว่า มันนี่ แต่ผู้หญิงมีบุคลิกค่อนข้างยาก หลังจากทั้งหมด"Sebas กลายเป็นช่างพูดมากเกินไป การแสดงออกที่เป็นบน Tsuare ของใบหน้าลงเล็กน้อย"เธอกลายเป็น sulky ถ้าเธอเห็นเด็กน่ารัก"“… ฉันไม่ได้......เทียบกับเธอ "Tsuare รีบโบกสองมือของเธอถึงแม้ว่ามันเป็นความจริงว่า Tsuare สวย เธอยังคงไม่ตรงกับวิธีการแก้ไขปัญหา อย่างไรก็ตาม คืออะไรสวยงามและสิ่งที่ไม่ได้แตกต่างกันสำหรับทุกคน"ถ้าผมไปตามนัด แล้ว Tsuare จะเป็นมากขึ้นของฉันชนิดกว่าผู้หญิง""T-t-ว่าของ..."ในขณะที่เขาค่อย ๆ มอง Tsuare ของสว่างหน้าชี้ไปทางเท้าของเธอ เปลี่ยนคิ้วของเขางุ่นง่านที่เธออย่างฉับพลันในนิพจน์"ร่างกายของฉัน...และ... สกปรก..."Sebas หายใจการถอนหายใจเข้าเห็นใบหน้าของ Tsuare ทำการเปลี่ยนแปลงเสร็จสมบูรณ์มาก่อน แล้วเขาพูดขณะจ้องมองไปข้างหน้า"เพชรอยู่เช่นนั้น ผู้ที่ไม่ มีรอยขีดข่วนจะถือว่าสวยงาม และมีคุณค่า"ได้ยินคำพูดของเขา นิพจน์ของ Tsuare มืดในทันที"อย่างไรก็ตาม — มนุษย์ไม่รัตนากร. "มันดูเหมือนว่า Tsuare ยกใบหน้าของเธอเล็กน้อย"มันดูเหมือนว่า Tsuare ต้องการให้บอกตัวเองว่า เธอสกปรก แต่ประเด็นอยู่ที่ความงามของมนุษย์ สำหรับอัญมณี มันสามารถถูกประเมิน ด้วยความเชื่อมั่น แต่ความงามของมนุษย์ — มาตรฐานคืออะไร มันเป็นค่าเฉลี่ย มติทั่วไป ถ้าดังนั้น ความเห็นส่วนน้อยจะพิจารณาความหมายหรือไม่"หลังจากการหยุดชั่วคราวสั้น ๆ Sebas อย่างต่อเนื่อง"เช่นวิธีคนมีนิยามตัวเองของสิ่งที่พวกเขาพิจารณาสวย 'ผม' เชื่อว่าความงามของผู้อยู่แยกจากลักษณะของพวกเขา มันไม่ได้ในอดีตของพวกเขา แต่หัวใจของพวกเขา แม้ว่าผมไม่ทราบประวัติ ทั้งหมดจากสิ่งข้าพเจ้าได้รู้สึกว่าของในตัวคุณด้วยตนเองเหล่านี้ใช้กับคุณไม่กี่วันที่ผ่านมา ไม่พิจารณาคุณสกปรกในน้อยที่สุด"Sebas ปิดปากของเขา และโลกที่เปลี่ยนแปลงไปหนึ่งเสียงเท่านั้นอยู่ที่ไหนของรอยเท้าของพวกเขา ในท่ามกลาง Tsuare พูดกับความมุ่งมั่น“… ถ้าคุณบอกว่า ฉันสวย...แล้วโปรด...กอด..."Sebas ไม่ยอมให้เธอเสร็จ และกอดเธอ"คุณจะสวยงาม"As he spoke gently, silent tears flowed out of Tsuare’s eyes. Sebas softly patted her back as to console her and slowly parted.“Tsuare, my apologies. The lady calls.”“O-okay….”With a sad goodbye from Tsuare and her red eyes, Sebas knocked on the door and opened it without even waiting for a response. As he closed the door behind him, he gave Tsuare who was still glancing at him a smile.Because the house was rented, despite having many rooms, there was barely any furniture. However, this room was decorated enough to not be embarrassed when accepting guests. But a person with a discerning eye would be able to recognize the lack of history and the shallowness of the room.“Milady, I have just returned.”“…Good work, Sebas.”aaaaa

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และแม้ว่า Tsuare รักอย่างแท้จริง Sebas เขามีความตั้งใจที่จะยอมรับความรู้สึกของเธอไม่มี ไม่ได้เมื่อเขาได้หลบซ่อนตัวอยู่มากไม่ได้เมื่อสถานการณ์ของพวกเขามีความแตกต่างกันดังนั้น. "แล้วฉันจะได้พบคุณหลังจากที่คำไม่กี่คำกับผู้หญิงคนนั้น." "เลดี้ ... Solu ... " การแสดงออกของ Tsuare มืดเล็กน้อย แม้ว่า Sebas รู้ว่าทำไมเขาไม่ได้บอกว่ามัน. โซลูชั่นไม่ได้พยายามที่จะเข้ามาติดต่อกับ Tsuare และเมื่อเธอได้เท่านั้นที่จะให้เธอได้อย่างรวดเร็วผ่านก่อนที่จะออกโดยไม่ต้องคำ มันก็จะเป็นที่คาดหวังว่าจะถูกละเลยไปเช่นการศึกษาระดับปริญญาจะสร้างความรู้สึกของความวิตกกังวลและในกรณี Tsuare ของความกลัวที่ยิ่งใหญ่. "มันไม่เป็นไร ผู้หญิงได้เสมอเช่นเดียวกับที่ให้กับทุกคน เธอไม่ได้ด่าคุณออกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ... และฉันจะบอกว่ามันอยู่ที่นี่ แต่ผู้หญิงคนนั้นมีค่อนข้างบุคลิกภาพยากหลังจากทั้งหมด. " ในฐานะที่เป็น Sebas กลายเป็นช่างพูดมากเกินไปการแสดงออกที่อยู่บนใบหน้า Tsuare ของนิ่มเล็กน้อย. " เธอจะกลายเป็นบึ้งตึง ถ้าเธอเห็นเด็กน่ารัก. " " ... ฉัน ... ไม่ได้ ... เมื่อเทียบกับเธอ ... . " Tsuare รีบโบกมือสองมือของเธอ. แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่ว่า Tsuare สวยเธอก็ยังคงตรงกับไม่มีวิธีแก้ แต่สิ่งที่มีความสวยงามและสิ่งที่ไม่แตกต่างกันสำหรับทุกคน. "ถ้าผมต้องไปจากที่ปรากฏแล้ว Tsuare จะมีมากขึ้นประเภทของฉันกว่าผู้หญิง." "TT-ที่ ... !" ในขณะที่เขาเบา ๆ มองที่ Tsuare ของสว่างจ้า ใบหน้าชี้ไปที่เท้าของเธอคิ้วของเขามีรอยย่นที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเธอในการแสดงออก. "และ ... ร่างกายของฉัน ... สกปรก ... " Sebas ลมหายใจถอนหายใจเข้าจากการได้เห็นใบหน้าของ Tsuare ทำให้การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์จากก่อน จากนั้นเขาก็พูดในขณะที่จ้องมองไปข้างหน้า. "เพชรเป็นเช่นนั้น ผู้ที่ไม่มีรอยขีดข่วนได้รับการพิจารณาที่สวยงามและมีคุณค่า. " ได้ยินคำพูดของเขาแสดงออก Tsuare ของมืดในทันที. " มนุษย์ However- ไม่ได้รัตนากร. " มันดูราวกับว่า Tsuare ยกใบหน้าของเธอเล็กน้อย. " มันดูเหมือนว่า Tsuare ความประสงค์ที่จะให้บอกตัวเอง ว่าเธอเป็นคนสกปรก แต่ประเด็นอยู่ที่ความงามของมนุษย์หรือไม่? สำหรับอัญมณีก็สามารถประเมินได้ด้วยความมั่นใจ แต่ความงามของมนุษย์เป็นสิ่งที่เป็นมาตรฐานหรือไม่ มันเป็นค่าเฉลี่ยหรือไม่ มติทั่วไป? ถ้าเป็นเช่นนั้นจะมีความคิดเห็นของชนกลุ่มน้อยได้รับการพิจารณาความหมาย? " หลังจากหยุดช่วงสั้น ๆ Sebas อย่างต่อเนื่อง. " เช่นเดียวกับวิธีการที่คนมีความหมายของตัวเองในสิ่งที่พวกเขาคิดว่าสวยงาม 'I' เชื่อว่าถ้าความงามของคนอยู่ที่แยกต่างหากจากการปรากฏตัวของพวกเขาก็ ไม่ได้อยู่ในอดีตของพวกเขา แต่ใจของเขา ถึงแม้ว่าผมจะไม่ทราบประวัติทั้งหมดจากสิ่งที่ฉันได้รู้สึกของตัวตนภายในของคุณไม่กี่วันที่ผ่านมาเหล่านี้ใช้เวลากับคุณฉันไม่คิดว่าคุณสกปรกในน้อย. " Sebas ปิดปากของเขาและโลกเปลี่ยนไปอย่างใดอย่างหนึ่งที่ เสียงเพียง แต่เป็นรอยเท้าของพวกเขาของ ในท่ามกลางของมัน Tsuare พูดด้วยความมุ่งมั่น. " ... ถ้าคุณบอกว่าฉัน ... สวย ... แล้วโปรด ... กอด ... " Sebas ไม่ให้เสร็จเธอและกอดเธอ. "คุณมีความสวยงาม." ในขณะที่เขาพูดเบา ๆ เงียบ น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของ Tsuare Sebas เบา ๆ ตบกลับมาของเธอที่จะปลอบใจเธอและค่อยๆแยก. "Tsuare ขอโทษของฉัน ผู้หญิงโทร. " " O-เอาล่ะ ... . " ด้วยการลาเศร้าจาก Tsuare และดวงตาสีแดงของเธอ Sebas เคาะประตูและเปิดมันโดยไม่ต้องรอการตอบสนอง ในขณะที่เขาปิดประตูหลังเขาเขาให้ Tsuare ซึ่งยังคง glancing ที่เขายิ้ม. เพราะบ้านถูกเช่าแม้จะมีหลายห้องมีแทบเฟอร์นิเจอร์ใด ๆ . แต่ห้องนี้ถูกตกแต่งพอที่จะไม่ต้องอายเมื่อรับ แขกผู้เข้าพัก แต่คนที่มีตาฉลาดจะสามารถรับรู้ถึงการขาดของประวัติศาสตร์และความตื้นเขินของห้องพักได้. "คุณหญิงผมเพิ่งกลับมา." " ... การทำงานที่ดี Sebas." AA