For decades, critics took issue wit

For decades, critics took issue with the: (1) inconsistent treatment of the deferred tax asset and liability (Wolk, Martin, and Nichols, 1989); (2) FASB's failure to allow for discounting of the deferred tax liability (Rayburn, 1987); (3) complexity of the accounting methods and their potential lack of usefulness (Colley, Rue, and Volkan, 2009 and 2006); (4) failure of the FASB to deal with temporary differences that are permanently deferred (Gregory, Petree, and Vitray, 1992); (5) potential negative impact of the requirements on stock options (Placid, Rue, and Volkan, 2008; McAnally, McGuire, and Weaver, 2010); and (6) lack of relevance of deferred tax amounts under full recognition approach (both discounted and undiscounted) in predicting stock returns (Lev and Nissim, 2004), market value of firms (Guenther and Sansing, 2004), discounted value of asset-level reversals of deferred tax balances (Guenther and Sansing, 2004), and future profitability of firms in U.K. where partial recognition method was replaced with the S109 approach (Gordon and Joos, 2004). Income tax accounting controversies will not subside until the FASB reconsiders ASC 740 and adequately addresses the unit problem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับทศวรรษที่ผ่านมานักวิจารณ์เอากับปัญหา (1) การรักษาที่ไม่สอดคล้องกันของสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีและหนี้สิน (Wolk, มาร์ตินและนิโคลส์, 1989); (2) ความล้มเหลว FASB ที่จะอนุญาตให้มีการลดของหนี้สินภาษีเงินได้รอตัดบัญชี (เบิร์น, 1987); (3) ความซับซ้อนของวิธีการบันทึกบัญชีและการขาดศักยภาพของพวกเขามีประโยชน์ (Colley, Rue และ Volkan, 2009 และ 2006); (4) ความล้มเหลวของ FASB ที่จะจัดการกับผลแตกต่างชั่วคราวที่มีการเลื่อนอย่างถาวร (เกรกอรี่ Petree และ Vitray, 1992); (5) ผลกระทบทางลบที่อาจเกิดขึ้นของความต้องการในการเลือกหุ้น (พลา, Rue และ Volkan 2008; McAnally แมคไกวร์และผู้ประกอบการ, 2010); และ (6) การขาดความเกี่ยวข้องของปริมาณภาษีเงินได้รอตัดบัญชีตามวิธีการรับรู้เต็มรูปแบบ (ทั้งลดราคาและลดกระแสเงินสด) ในการทำนายผลตอบแทนหุ้น (เลฟและนิสซิม, 2004) มูลค่าตลาดของ บริษัท (กุนและ Sansing, 2004), ลดค่าของ asset- พลิกผันระดับของยอดภาษีเงินได้รอตัดบัญชี (กุนและ Sansing, 2004) และการทำกำไรในอนาคตของ บริษัท ในสหราชอาณาจักรที่ได้รับการยอมรับวิธีการบางส่วนถูกแทนที่ด้วยวิธี S109 (กอร์ดอนและจูซ, 2004) ถกเถียงบัญชีภาษีอากรรายได้จะไม่ลดลงจน FASB reconsiders ASC 740 และเพียงพออยู่ปัญหาหน่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา , วิจารณ์เอาออกด้วย : ( 1 ) การรักษาที่ไม่สอดคล้องกันของภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีสินทรัพย์และหนี้สิน ( เดิน มาร์ติน และ นิโคลส์ , 1989 ) ; ( 2 ) FASB ของความล้มเหลวเพื่อให้สัดส่วนของหนี้สินภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี ( เรย์เบิร์น , 1987 ) ; ( 3 ) ความซับซ้อนของวิธีการบัญชีและขาดศักยภาพ ประโยชน์ของตนเอง ( คอลลีย์ถนน และ volkan ประจำปี 2006 )( 4 ) ความล้มเหลวของ FASB ที่จะจัดการกับความแตกต่างชั่วคราวที่ถาวร รอการตัดบัญชี ( Gregory petree และ vitray , 1992 ) ; ( 5 ) ผลกระทบเชิงลบที่อาจเกิดขึ้นจากความต้องการในการเลือกหุ้น ( สงบ , rue และ volkan , 2008 ; แม็กเคอแนลลี่ แม็คไควร์ วีเวอร์ , และ , 2010 )และ ( 6 ) การขาดของความเกี่ยวข้องของภาษีเงินได้รอการตัดบัญชียอดเงินภายใต้แนวทางการยอมรับเต็มรูปแบบ ( ทั้งส่วนลด และ undiscounted ) ในการทำนายผลตอบแทนของหุ้น ( เลฟ และ nissim , 2004 ) มูลค่าตลาดของ บริษัท ( กูนเทอร์ และ sansing , 2004 ) , ลดมูลค่าของสินทรัพย์โดยพิจารณาระดับของภาษีเงินได้รอการตัดบัญชียอดคงเหลือ ( กูนเทอร์ และ sansing , 2004 ) กำไรในอนาคตของบริษัทในอังกฤษซึ่งวิธีการรับรู้บางส่วนถูกแทนที่ด้วยวิธีการ s109 ( กอร์ดอนและยูส , 2004 ) ข้อถกเถียงในเรื่องบัญชีภาษีรายได้จะไม่ยุบตัวจน FASB reconsiders ASC 740 และเพียงพอที่อยู่หน่วยครับ