The aim of the present research was

The aim of the present research was to advance an empiricallybased
and theoretically-m eaningful framing of the fear of missing
out phenomenon. To this end, we designed and conducted three
studies. In the first, we developed a self-report assessment that
measure d the FoMO construct as an individual difference. In the
second, we explored how fear of missing out constellates with a
range of demogra phic and individua l differenc e factors linked to
social media engagement. In the third, we examine d its emotional
and behavioral correlate s.
In Study 1, we collected data from a large and diverse international
sample of participa nts in order to create a robust individual
differenc es measure of FoMO. Guided by extant writing about fear
of missing out we drafted a pool of statements reflecting FoMO and
used a data driven approach to select representative items with the
best psychometri c properties. Our aim in this first study was to
create a sensitive self-repo rt instrument, one that is informative
for individuals with low, medium, and high latent levels of fear
of missing out, and one that is useful for measuring FoMO in a wide
range of research contexts.
In Study 2, we recruited a nationally representat ive sample to
empirica lly evaluate fear of missing out from a broad perspecti ve.
This study was conducted with two aims in mind. First, we aimed
to investiga te demographic variability in FoMO, to explore who in
the general population tended towards fear of missing out. Our
second goal was to evaluate FoMO as a mediating factor linking
individua l differenc es identified in past motivation and social media
research to behavioral engagement with social media.
In Study 3, we shifted focus from large-scal e samples to a university
cohort to fine-grained understand ing of how FoMO related
to emotion and behavior. In particular , our goal for this study was
to understand how those high in fear of missing out felt about their
social media usage, how frequent ly they used social media, and the
extent to which FoMO enables social media as a distractor from
other important responsibilities in everyday life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการวิจัยในปัจจุบันคือการพัฒนาการ empiricallybased
กรอบและทฤษฎีเมตร eaningful
ของความกลัวของหายไปจากปรากฏการณ์
ด้วยเหตุนี้เราได้รับการออกแบบและดำเนินการสามการศึกษา ในครั้งแรกที่เราพัฒนาการประเมินตนเองรายงานว่ามาตรการงสร้าง FoMO เป็นความแตกต่างของแต่ละบุคคล
ในสองเราวิธีการสำรวจความกลัวของหายออกไปจาก constellates กับช่วงของdemogra phic และ individua ลิตรอีปัจจัยความแตกต่างที่เชื่อมโยงกับการมีส่วนร่วมทางสังคมสื่อ ในไตรมาสที่สามเราตรวจสอบ d อารมณ์ของความสัมพันธ์และพฤติกรรม. ในการศึกษา 1 เราเก็บรวบรวมข้อมูลจากต่างประเทศที่มีขนาดใหญ่และมีความหลากหลายตัวอย่าง participa nts เพื่อสร้างบุคคลที่มีประสิทธิภาพความแตกต่างES ตัวชี้วัดของ FoMO นำโดยการเขียนเท่าที่มีอยู่เกี่ยวกับความกลัวของหายออกไปจากร่างที่เราสระว่ายน้ำของงบสะท้อนให้เห็นถึง FoMO และใช้ข้อมูลที่ขับเคลื่อนด้วยวิธีการที่จะเลือกรายการที่มีตัวแทนที่ดีที่สุดpsychometri คุณสมบัติค เป้าหมายของเราในการศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกคือการสร้างเครื่องมือที่ใช้ใน RT ตัวเองซื้อคืนที่สำคัญอย่างหนึ่งที่เป็นข้อมูลสำหรับบุคคลที่มีต่ำกลางและระดับแฝงสูงของความกลัวของหายไปหมดและคนที่จะเป็นประโยชน์สำหรับการวัดFoMO ในกว้างช่วงบริบทการวิจัย. ในการศึกษาที่ 2 เราได้รับคัดเลือกเป็นตัวอย่าง ive representat ประเทศชาติจะEmpirica lly ประเมินความกลัวของหายออกไปจาก perspecti ในวงกว้างได้. การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการกับทั้งสองมีจุดมุ่งหมายในใจ ครั้งแรกที่เรามีวัตถุประสงค์เพื่อ investiga แปรปรวนเต้กลุ่มผู้เข้าชมใน FoMO การสำรวจที่ในประชากรทั่วไปมีแนวโน้มไปสู่ความกลัวของหายไปหมด ของเราเป้าหมายที่สองเพื่อประเมิน FoMO เป็นปัจจัย mediating เชื่อมโยง individua ลิตรความแตกต่าง es ที่ระบุไว้ในการสร้างแรงจูงใจที่ผ่านมาและสื่อสังคมการวิจัยเพื่อการมีส่วนร่วมของพฤติกรรมที่มีสื่อสังคม. ในการศึกษา 3 เราเปลี่ยนโฟกัสจากตัวอย่างอีขนาดใหญ่ Scal ไปมหาวิทยาลัยการศึกษาเพื่อปรับ-grained เข้าใจของวิธีการที่ไอเอ็นจี FoMO ที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์และพฤติกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าหมายของเราสำหรับการศึกษาครั้งนี้จะเข้าใจว่าผู้สูงในความกลัวของหายไปหมดรู้สึกเกี่ยวกับพวกเขาใช้สื่อสังคมวิธีบ่อยเหมือนที่พวกเขาใช้สื่อสังคมและขอบเขตที่FoMO ช่วยให้สื่อสังคมเป็นรำคาญจากความรับผิดชอบที่สำคัญอื่นๆ ในชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของงานวิจัยนี้คือเลื่อนการ empiricallybased
และกรอบ eaningful theoretically-m ของความกลัวหายไป
จากปรากฏการณ์ จุดนี้เราได้ออกแบบและดำเนินการ 3
ศึกษา ในตอนแรก เราพัฒนาตนเองรายงานการประเมินที่
D โฟโม่สร้างเป็นวัด ความแตกต่างของแต่ละบุคคล ใน
2 เราจะสำรวจวิธีการกลัวหายไปด้วย
constellatesและช่วงของ demogra phic individua ผม differenc E ปัจจัยที่เชื่อมโยงกับ
หมั้นสื่อสังคม ในประการที่สาม เราตรวจสอบ D ของอารมณ์และพฤติกรรมมีความสัมพันธ์ S .

การศึกษาที่ 1 เก็บข้อมูลจากตัวอย่างมีขนาดใหญ่และหลากหลายของประเทศ
participa NTS เพื่อสร้างเสถียรภาพบุคคล
differenc และการวัดโฟโม่ . แนะนำโดยยังเขียนเกี่ยวกับความกลัว
ของหายออกเราร่างระงบ สะท้อนโฟโม่และ
ใช้วิธีการข้อมูลขับเคลื่อนเพื่อเลือกตัวแทนที่ดีที่สุดรายการด้วย
psychometri C คุณสมบัติ จุดมุ่งหมายของเราในการศึกษาครั้งแรกนี้

สร้างไวตนเอง repo RT เครื่องมือหนึ่งที่เป็นข้อมูล
บุคคลต่ำ ปานกลาง และสูงแฝงระดับความกลัว
ของขาดหายไปและหนึ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับการวัดโฟโม่ในช่วงกว้างของบริบทการวิจัย
.
ในการศึกษาที่ 2 เราคัดเลือก ทั้ง representat ไอฟ์ตัวอย่าง

empirica ไม่ได้ประเมินกลัวหายไปจาก perspecti กว้างได้ .
การศึกษาดำเนินการกับสองจุดมุ่งหมายในใจ แรกที่เรามุ่งไปทาง investiga
te ความผันแปรในโฟโม่ สำรวจที่
ประชากรทั่วไปมีต่อ กลัวพลาด เป้าหมายที่สองของเรา
ประเมินผลโฟโม่เป็นปัจจัยที่เชื่อมโยงสู่การเชื่อมโยง
individua ผม differenc ES ระบุแรงจูงใจผ่านสื่อและสังคม
การวิจัยพฤติกรรมการมีส่วนร่วมกับสื่อทางสังคม .
ในการศึกษา 3 เราย้ายโฟกัสจากขนาดใหญ่ scal E ตัวอย่างให้ศึกษามหาวิทยาลัย
ให้อย่างละเอียดเข้าใจวิธีการโฟโม่ที่เกี่ยวข้อง
ไอเอ็นจีอารมณ์และพฤติกรรม โดยเฉพาะเป้าหมายของเราสำหรับการศึกษา
เข้าใจว่าผู้สูงกลัวหายไปรู้สึกเกี่ยวกับการใช้สื่อทางสังคมของพวกเขา
, บ่อย ๆลี พวกเขาใช้สื่อสังคมและ
ขอบเขตซึ่งโฟโม่ให้สื่อสังคมเป็นแบบจาก
หน้าที่สำคัญอื่น ๆในชีวิตประจําวัน