The protests over the conditions of

The protests over the conditions of indentured labour led to its abolition in 1913 and the passing of a Labour Code of 1912. This Code brought together all the labour laws that hitherto been passed piecemeal in the State Council. There were provisions for length and validity of contracts; working hours: inspection of place; the right of workers to initiate action against as well as stiff punishment for labour offences. The only substantial change was that the worker was now"free and no longer bound by the indenture contract. The Labour Code embodied general condi- tions for all workers as well as separate sections for Indian and Chinese labour Further conditions and terms laid down by the government were contained in the Indian Emigration Act of 1922, governing the employment of Indian labour. This led to another Code in 1923. under which Indian labour could not be held to make contracts of more than one month's duration, and the minimum age for employ- ment of Indian child labour was fixed at ten years. The implemen- tation of the law, however, fell far short of its professed intention, and the planters' representatives on the Federal Council made it clear that they did not expect the Labour Department to apply the Code strictly, especially with regards education, health, and land allotments for the workers. Labour was in a weak position as long as the colonial govern- ment could conserve low wage rates by controlling the labour supply through immigration controls. Free mobility of labour meant little while there was a constant supply of labour and concerted action by the employers to keep wages down. Planters in the estates had their own methods of maintaining low wages, such as running their own estate stores which in turn determined the workers' cost of living. They also employed divisive tactics such as contracting higher paid Chinese labour on piece rates. The 4th May movement and the 1911 Revolution in China, with the corollary of the"Campaign for National Salvation in Malaya, had a great impact upon the political consciousness of the Chinese masses in Malaya. It was as much a campaign for the defence of workers' rights as it was a nationalist struggle. As the trend toward unionization(see pp.50-1) continued, the government decided to reverse its former policy of refusing to register trade guilds under the Societies ordinance on the grounds that they were subversive; from 1928, therefore, trade guilds were henceforth to be registered The overseas nationalist movement of the Indians in Malaya

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประท้วงผ่านเงื่อนไขแรงงาน indentured นำทาสในปี 1913 และผ่านรหัสแรงของซาวน่า รหัสนี้มาด้วยกันกฎหมายแรงงานทั้งหมดมาจนบัดนั้นถูกผ่าน piecemeal ในสภารัฐ มีบทบัญญัติสำหรับความยาวและมีผลบังคับของสัญญา ชั่วโมงการทำงาน: ตรวจสอบสถานที่ ด้านขวาของคนเริ่มจากการลงโทษสำหรับการกระทำความผิดแรงงานแข็งเป็นเช่น การเปลี่ยนแปลงเท่านั้นพบได้ว่า ผู้ปฏิบัติงานถูกตอนนี้ "ฟรี และไม่ผูกพันตามสัญญา indenture รหัสแรงงานรวบรวมไว้ tions เบาะ ๆ ว่าพวกเขาทั่วไปสำหรับทุกคนเป็นส่วนที่แยกต่างหากสำหรับอินเดียและจีนเงื่อนไขต่อแรงงาน และเงื่อนไขตามที่รัฐบาลมีอยู่ในอินเดีย Emigration บัญญัติของ 1922 ควบคุมการจ้างงานแรงงานอินเดีย นี้นำอื่นพี่ ซึ่งไม่สามารถจัดแรงงานอินเดียต้องการสัญญาระยะเวลา 1 เดือนกว่า และกำหนดอายุขั้นต่ำสำหรับการติดขัดว่าจ้างแรงงานเด็กอินเดียที่สิบปี -Tation เกี่ยวกฎหมาย แต่ ตกไกลขาดเจตนารมณ์ professed และตัวแทนของแพลนเตอร์บนสภาสหพันธ์ทำชัดเจนที่พวกเขาไม่ได้คาดว่ากรมแรงงานการใช้รหัสอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการศึกษาขอแสดงความนับถือ สุขภาพ และที่ดินจัดสรรสำหรับผู้ปฏิบัติงาน แรงงานอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอตราบใดโคโลเนียลควบคุมติดขัดสามารถประหยัดอัตราค่าจ้างต่ำ โดยการควบคุมอุปทานแรงงานผ่านการควบคุมการตรวจคนเข้าเมือง อิสระการเคลื่อนไหวของแรงงานหมายถึง เล็กน้อยในขณะที่มีอุปทานคงที่ของแรงงาน และการสนับสนุนจากการกระทำโดยนายจ้างให้ค่าจ้างลง แพลนเตอร์ในนิคมที่มีตนเองวิธีการรักษาค่าจ้างต่ำ เช่นเรียกใช้ทรัพย์ของตนเองจัดเก็บซึ่งจะกำหนดผู้ปฏิบัติงานของที่อยู่อาศัย นอกจากนี้พวกเขายังจ้าง divisive กลยุทธ์เช่นการทำสัญญาแรงงานจีนได้รับค่าจ้างสูงกว่าราคาชิ้น ขบวนการ 4 พฤษภาคมและปฏิวัติ 1911 ในประเทศจีน กับ corollary ของการ "ส่งเสริมการขายสำหรับความรอดแห่งชาติในสหพันธรัฐมาลายา มีผลกระทบมากตามสำนึกทางการเมืองของมวลชนจีนในสหพันธรัฐมาลายา มันมากที่สุดแคมเปญป้องกันสิทธิของแรงงานเพราะเป็นการดิ้นรนต่อสู้ของ ขณะโน้ม unionization (ดู pp.50-1) อย่างต่อเนื่อง รัฐบาลตัดสินใจกลับปฏิเสธที่จะลงทะเบียนสมาคมการค้าภายใต้กฤษฎีกาสังคมใน grounds ว่าพวก subversive นโยบายของอดีต จาก 1928 ดังนั้น สมาคมการค้าได้ต่อไปจะลงทะเบียนการเคลื่อนไหวของต่างประเทศของอินเดียในสหพันธรัฐมาลายา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประท้วงมากกว่าเงื่อนไขของการใช้แรงงานผูกมัดนำไปสู่​​การยกเลิกในปี 1913 และที่ผ่านมาของรหัสแรงงานของปี 1912 รหัสนี้นำมารวมกันทั้งหมดกฎหมายแรงงานที่รับมาจนบัดนี้ผ่านไปทีละน้อยในรัฐสภา มีบทบัญญัติสำหรับความยาวและความถูกต้องของสัญญาได้; ชั่วโมงการทำงาน: การตรวจสอบสถานที่; สิทธิของคนงานที่จะเริ่มต้นดำเนินการกับเช่นเดียวกับการลงโทษสำหรับความผิดที่แข็งแรงงาน การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญเท่านั้นคือการที่ผู้ปฏิบัติงานที่เป็นตอนนี้ "ฟรีและไม่ผูกพันตามสัญญาสัญญาได้. รหัสแรงงานเป็นตัวเป็นตนสภาวะทั่วไปของคนงานทั้งหมดรวมทั้งส่วนที่แยกต่างหากสำหรับแรงงานอินเดียจีนและเงื่อนไขเพิ่มเติมและเงื่อนไขที่วางไว้โดย รัฐบาลที่มีอยู่ในพระราชบัญญัติการอพยพของอินเดียปี 1922 ว่าด้วยการจ้างงานของแรงงานอินเดีย. นี้นำไปสู่​​รหัสอื่นในปี 1923 ตามที่แรงงานอินเดียไม่สามารถที่จะจัดขึ้นที่จะทำให้สัญญามากกว่าหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนและอายุขั้นต่ำสำหรับการจ้างงาน -. ment แรงงานเด็กอินเดียคงที่สิบปีที่ผ่านมาช่อ implemen- ของกฎหมาย แต่ก็ยังห่างไกลจากความตั้งใจที่ยอมรับของตนและตัวแทนชาวสวน 'ในสภาแห่งชาติทำให้มันชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้คาดหวังว่ากรมแรงงาน ที่จะใช้รหัสอย่างเคร่งครัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่เกี่ยวกับการศึกษาสุขภาพและการจัดสรรหุ้นที่ดินสำหรับคนงาน. แรงงานอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอตราบใดที่รัฐบาลอาณานิคม ment สามารถรักษาอัตราค่าจ้างแรงงานต่ำโดยการควบคุมการจัดหาแรงงานผ่านการควบคุมตรวจคนเข้าเมือง การเคลื่อนย้ายแรงงานฟรีหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่มีอุปทานคงที่ของแรงงานและการกระทำร่วมกันโดยนายจ้างเพื่อให้ค่าจ้างลง ปลูกในที่ดินมีวิธีการของตัวเองในการรักษาค่าจ้างต่ำเช่นที่ทำงานร้านค้าอสังหาริมทรัพย์ของตัวเองซึ่งจะกำหนดค่าใช้จ่ายของคนงานของที่อยู่อาศัย พวกเขายังมีงานทำกลยุทธ์แตกแยกเช่นการทำสัญญาแรงงานจ่ายที่สูงขึ้นของจีนในอัตราชิ้น การเคลื่อนไหว 4 พฤษภาคมและ 1911 การปฏิวัติในประเทศจีนมีข้อพิสูจน์ของ "รณรงค์เพื่อชาติรอดในแหลมมลายูมีผลกระทบอย่างมากกับจิตสำนึกทางการเมืองของมวลชนจีนในแหลมมลายู. มันเป็นมากที่สุดเท่าที่การรณรงค์เพื่อการป้องกันของคนงานที่ สิทธิที่มันเป็นการต่อสู้ชาตินิยมเป็นแนวโน้มที่มีต่อสหภาพแรงงาน (ดู pp.50-1) ต่อรัฐบาลตัดสินใจที่จะกลับนโยบายเดิมของการปฏิเสธที่จะลงทะเบียนสมคมการค้าภายใต้พระราชกฤษฎีกาสังคมในบริเวณที่พวกเขาถูกโค่นล้ม. จากปี 1928 ดังนั้นสมคมค้าได้รับการต่อจากนี้ไปจะต้องลงทะเบียนการเคลื่อนไหวชาตินิยมในต่างประเทศของอินเดียในแหลมมลายู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประท้วงมากกว่าเงื่อนไขของแรงงานผูกมัด นำไปสู่การยกเลิกใน 1913 และผ่านของแรงงานรหัสจาก 1912 . รหัสนี้ มาด้วยกัน ทั้งกฎหมายที่จนบัดนี้ผ่านไปทีละน้อยในสภาขุนนาง มีข้อกำหนดสำหรับความยาวและความถูกต้องของสัญญา ชั่วโมงทำงาน : การตรวจสอบสถานที่สิทธิของแรงงานที่จะเริ่มต้นกระทำผิด รวมทั้งการลงโทษแข็งแรงงานสำหรับความผิด การเปลี่ยนแปลงอย่างมากที่คนงานได้ตอนนี้ " ฟรีและไม่ผูกพันตามหนังสือสัญญาสัญญาแรงงานรหัส embodied ทั่วไป condi - ยินดีด้วยสำหรับคนงานทั้งหมดรวมทั้งส่วนที่แยกต่างหากสำหรับอินเดียและจีนแรงงานเพิ่มเติมเงื่อนไขและข้อตกลงที่วางไว้โดยรัฐบาลมีอยู่ในอินเดียการย้ายถิ่นของ 1922 การปกครองการจ้างงานของแรงงานอินเดีย นี้เป็นรหัสอื่นในปี 1923 .ภายใต้ซึ่งแรงงานชาวอินเดียไม่สามารถจัดขึ้นเพื่อให้สัญญาระยะเวลากว่าหนึ่งเดือน และอายุขั้นต่ำสำหรับการจ้างของแรงงานเด็กอินเดียที่คงที่ 10 ปี การ implemen - tation ของกฎหมาย แต่อยู่ห่างไกลจากเจตนาแสดงของและผู้แทนเกษตรกรในคณะกรรมการแห่งชาติทำให้มันชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้คาดหวังกับกรมแรงงานเพื่อใช้รหัสอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านการศึกษา สุขภาพ ความนับถือ และที่ดินจัดสรรหุ้นให้พนักงาน แรงงานอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอตราบใดที่อาณานิคมปกครอง - ment ผ่านอัตราค่าจ้างต่ำ โดยการควบคุมแรงงานจัดหาผ่านการควบคุมคนเข้าเมืองการเคลื่อนไหวของแรงงานฟรีหมายถึงน้อยในขณะที่มีอุปทานคงที่ของแรงงาน และร่วมกันกระทำโดยนายจ้างให้จ่ายค่าจ้างลง เกษตรกรในนิคมมีวิธีการของตนเองในการรักษาค่อนข้างสูง เช่น การวิ่งของตัวเองอสังหาริมทรัพย์ร้านค้าซึ่งจะกำหนดพนักงานค่าครองชีพพวกเขายังใช้กลยุทธ์แบ่ง เช่น สัญญาจ้างแรงงานจีนในอัตราที่สูงจ่ายชิ้นส่วน 4 อาจจะเคลื่อนไหวและ 1911 การปฏิวัติในจีน ด้วยผลของ " รณรงค์เพื่อชาติรอดในแหลมมลายู มีที่ดีในผลกระทบต่อจิตสำนึกทางการเมืองของประชาชนจีนในแหลมมลายูมันเป็นแคมเปญสำหรับการป้องกันสิทธิของแรงงาน เพราะเป็นการต่อสู้ผู้รักชาติ เป็นแนวโน้มที่มีต่อสหภาพแรงงาน ( ดู pp.50-1 ) อย่างต่อเนื่อง รัฐบาลตัดสินใจที่จะย้อนกลับของนโยบายเดิมของสมาคมการค้า ปฏิเสธที่จะลงทะเบียนภายใต้กฎสังคมในพื้นที่ที่พวกเขายากจน ; จาก 1928 , ดังนั้นสมาคมการค้า เป็นจุดไข่ปลาต้องจดทะเบียนขบวนการชาตินิยมในต่างประเทศของอินเดียในแหลมมลายู