He uses a large-format view camera

He uses a large-format view camera — just a lens, a bellows and a ground focusing glass — that exposes individual sheets of 4-by-5-inch film; the setup for his long-exposure shots often takes hours. He describes his work as an attempt “to convey the significance of places and processes, once marvels of their time, that have now fallen into obsolescence” and yet remain vital to the few people left who employ these methods and purchase these goods. Payne has a background in architecture, to which he attributes his interest in “how things are purposefully designed and constructed, and how they work.” In 2010, he came across a yarn mill in Maine and was transfixed by the way it seemed to exist both in the past and the present; it became the first textile mill he photographed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาใช้กล้องมุมมองขนาดใหญ่ — เพียงเลนส์ เป็นเครื่องเป่าลม และดินเน้นแก้ว — ที่ยอมให้แต่ละแผ่นฟิล์ม 4-โดย-5 นิ้ว การตั้งค่าสำหรับลองถ่ายภาพของเขามักจะใช้เวลาชั่วโมง เขาอธิบายถึงงานของเขาเป็นความพยายาม "การถ่ายทอดความสำคัญของสถานและกระบวนการ ครั้งเดียวสาของเวลา ตอนนี้ที่ได้ลดลงเป็น obsolescence" และยัง ยังคงสำคัญจะเหลือคนน้อยที่ใช้วิธีการเหล่านี้ และซื้อสินค้าเหล่านี้ Payne มีพื้นหลังในสถาปัตยกรรม ซึ่งเขาคุณลักษณะใน "วิธีทุกการออกแบบ และสร้าง และวิธีการทำงาน" ในปี 2553 เขามาในโรงงานผลิตเส้นด้ายในเมน และถูก transfixed โดยวิธีการที่เหมือนจะมีอยู่ทั้ง ในอดีตและปัจจุบัน มันกลายเป็นโรงงานผลิตสิ่งทอแรกที่เขาถ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาใช้มุมมองของกล้องรูปแบบขนาดใหญ่ - เพียงแค่เลนส์, สูบลมและพื้นดินที่เน้นแก้ว - นั่นหมายความว่าแต่ละแผ่นฟิล์ม 4 โดย 5 นิ้ว; การติดตั้งสำหรับการถ่ายภาพระยะยาวการสัมผัสของเขามักจะใช้เวลาหลายชั่วโมง เขาอธิบายถึงการทำงานของเขาเป็นความพยายาม "ในการถ่ายทอดความสำคัญของสถ​​านที่และกระบวนการเมื่อมหัศจรรย์ของเวลาของพวกเขาที่ได้ลดลงในขณะนี้ล้าสมัย" และยังคงเป็นสิ่งสำคัญที่จะไม่กี่คนที่เหลือที่ใช้วิธีการเหล่านี้และซื้อสินค้าเหล่านี้ เพนมีพื้นหลังในสถาปัตยกรรมที่เขาแอตทริบิวต์ความสนใจของเขาใน "ว่าสิ่งที่ได้รับการออกแบบอย่างเด็ดเดี่ยวและสร้างและวิธีการที่พวกเขาทำงาน." ในปี 2010 เขามาในโรงสีเส้นด้ายในรัฐเมนและถูกตรึงโดยวิธีการก็ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ ทั้งในอดีตและปัจจุบันมันกลายเป็นโรงงานทอผ้าครั้งแรกที่เขาถ่ายภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาใช้รูปแบบขนาดใหญ่ วิว กล้อง - เลนส์ เครื่องสูบลมและพื้นดินเน้นแก้ว - ที่ exposes แต่ละแผ่น 4-by-5-inch ภาพยนตร์ ; การตั้งค่าภาพแสงยาวของเขาก็มักจะเป็นชั่วโมง เขาอธิบายงานของเขาเป็นความพยายาม " ที่จะถ่ายทอดความสำคัญของสถานที่และกระบวนการ เมื่อ marvels ของเวลาของพวกเขาที่ตอนนี้กลายเป็นล้าสมัย " และยังสำคัญกับคนซ้ายที่ใช้วิธีการเหล่านี้และการซื้อสินค้าเหล่านี้ เพนมีพื้นฐานทางสถาปัตยกรรม ซึ่งเขาแอตทริบิวต์ความสนใจของเขาใน " สิ่งที่ถูกออกแบบมาอย่างมีความหมายและสร้างและวิธีการที่พวกเขาทำงาน . " ใน 2010 ,เขามาข้ามเป็นเส้นด้ายโรงสีในรัฐเมนและถูกตรึงด้วยวิธีดูอยู่ทั้งในอดีต และปัจจุบัน มันกลายเป็นกลุ่มแรกสิ่งทอโรงสีเขาถ่ายภาพ