The Asteroids occur in many sizes,

The Asteroids occur in many sizes, ranging from several hundred kilometers in diameter,down to bodies that are too small to discern from Earth. There are 26 asteroids larger than 200 km in diameter, but there are probably more than a million with diameters around 1 km. Some asteroids have been photographed by spacecraft in fly-by missions: in 1997 the NEAR-Shoemaker spacecraft orbited and landed on the asteroid Eros. Hubble Space Telescope imagery has revealed details of Ceres (diameter 950 km), Pallas (diameter 830 km) and Vesta (diameter 525 km), which suggest that it may be more appropriate to call these three bodies protoplanets (i.e., still in the process of accretion from planetesimals) rather than asteroids. All three are differentiated and have a layered internal structure like a planet., although the compositions of the internal layers are different. Ceres has an oblate spheroidal shape and a silicate core, and is the most massive asteroid; it has recently been reclassified as a"dwarf planet." Vesta's shape is more irregular and it has an iron core.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวเคราะห์น้อยที่เกิดขึ้นในหลายขนาด ตั้งแต่หลายร้อยกิโลเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง ลงเพื่อร่างกายที่เล็กเกินกว่าจะมองเห็นจากโลก มีขนาดใหญ่กว่าเส้นผ่านศูนย์กลาง 200 กิโลเมตรดาวเคราะห์น้อย 26 แต่มีน่าจะมากกว่าล้านกับเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 กม ดาวเคราะห์น้อยบางได้รับการถ่ายภาพ โดยยานอวกาศในภารกิจ fly-by: ในปี 1997 ยานอวกาศชูเมกเกอร์ใกล้โคน และที่ดินบนดาวเคราะห์น้อยอีรอส ภาพของกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลได้เปิดเผยรายละเอียดของ Ceres (เส้นผ่าศูนย์กลาง 950 กม.), พัลลัส (เส้นผ่าศูนย์กลาง 830 กม.) และเวสตา (เส้นผ่าศูนย์กลาง 525 กม.), ซึ่งแนะนำว่า มันอาจจะเหมาะสมจะเรียกปะทะสามร่างเหล่านี้ (เช่น ยังคงอยู่ในระหว่าง accretion ที่จดจำจาก planetesimals) มากกว่าดาวเคราะห์น้อย ทั้งสามแตกต่าง และมีโครงสร้างภายในชั้นเช่นในโลกนี้ แม้ว่าองค์ประกอบของชั้นภายในจะแตกต่างกัน Ceres มีรูป spheroidal ทรงตัวและหลักเป็นซิลิเกต และมีดาวเคราะห์น้อยที่ยิ่งใหญ่ มันเพิ่งมีการจัดประเภทเป็นเป็น "ดาวเคราะห์แคระ" รูปร่างของเวสตาเป็นมากขึ้นผิดปกติ และมีหลักเป็นเหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาวเคราะห์น้อยที่เกิดขึ้นในหลายขนาดตั้งแต่หลายร้อยกิโลเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางลงไปร่างกายที่มีขนาดเล็กเกินไปที่จะมองเห็นได้จากโลก มี 2​​6 ดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่กว่า 200 ก.ม. แต่อาจมีมากกว่าหนึ่งล้านที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 กม. ดาวเคราะห์น้อยบางคนได้รับการถ่ายภาพโดยยานอวกาศในภารกิจ fly-by: ในปี 1997 ยานอวกาศที่อยู่ใกล้เท้าโคจรและลงจอดบนดาวเคราะห์น้อย Eros ภาพฮับเบิลกล้องโทรทรรศน์อวกาศได้เปิดเผยรายละเอียดของเซเรส (เส้นผ่าศูนย์กลาง 950 กิโลเมตร) Pallas (เส้นผ่าศูนย์กลาง 830 กิโลเมตร) และเวสต้า (เส้นผ่าศูนย์กลาง 525 กิโลเมตร) ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันอาจจะเหมาะสมกว่าที่จะเรียกทั้งสามร่าง protoplanets (กล่าวคือยังคงอยู่ในกระบวนการ ของสะสมมวลสารจากดาวเคราะห์) มากกว่าดาวเคราะห์น้อย ทั้งสามคนมีความแตกต่างและมีโครงสร้างภายในชั้นเช่นดาวเคราะห์. แม้ว่าองค์ประกอบของชั้นภายในจะแตกต่างกัน เซเรสมีรูปร่างทรงกลมรูปไข่และแกนซิลิเกตและเป็นดาวเคราะห์น้อยที่มีขนาดใหญ่ที่สุด; เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการจัดประเภทรายการใหม่เป็น "ดาวเคราะห์แคระ". รูปร่างของเวสต้าเป็นที่ผิดปกติมากขึ้นและมีแกนเหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวเคราะห์น้อยเกิดขึ้นในหลายขนาดตั้งแต่หลายร้อยกิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง ลงร่างกายที่เล็กเกินกว่าจะมองเห็นได้จากโลก มี 26 ดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่กว่า 200 กิโลเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง แต่อาจจะมีมากกว่าหนึ่งล้านกับเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 1 กิโลเมตร มีดาวเคราะห์น้อยที่ได้รับการถ่ายภาพโดยยานอวกาศที่บินโดยภารกิจ : 2540 เนียร์ชูเมกเกอร์ยานอวกาศโคจร และร่อนลงบนดาวเคราะห์น้อยอีรอส . กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลภาพ ได้เปิดเผยรายละเอียดของเซเรส ( เส้นผ่าศูนย์กลาง 950 กม. ) , Pallas ( เส้นผ่าศูนย์กลาง 830 กม. ) และเวสตา ( เส้นผ่าศูนย์กลาง 525 กม. ) ซึ่งแนะนำว่ามันอาจจะเหมาะสมเพื่อเรียกทั้งสามร่าง protoplanets ( เช่น ยังคงอยู่ในขั้นตอนของการก่อตัวจาก planetesimals ) มากกว่าดาวเคราะห์น้อย ทั้งสามมีความแตกต่าง และมีหลายชั้นโครงสร้างภายใน เช่น ดาวเคราะห์ แม้ว่าองค์ประกอบของชั้นภายในที่แตกต่างกัน เซเรสมีรูปร่างเป็น spheroidal ซึ่งเป็นทรงกลมแบนและซิลิเกตหลักและเป็นดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่ที่สุด มันเพิ่งได้รับการจัดประเภทใหม่เป็น " ดาวเคราะห์แคระ " ของเวสตารูปร่างไม่สม่ำเสมอมากขึ้น และได้เป็นแกนเหล็ก