The basic haptic paddle design (Fig

The basic haptic paddle design (Figure 1) consists of an acrylic handle coupled to a single motor
through a capstan drive. As with prior haptic paddles, ours (Figure 2) is designed to be low-costand easy to manufacture, consisting of laser-cut acrylic. All prior haptic paddle designs have used
capstan drives, with the exception of the Michigan haptic paddle (iTouch Motor), which uses a
direct drive device without a transmission (Gillespie, Hoffman, and Freudenberg 2003). While
there is nothing intrinsically disadvantageous with capstan drives (indeed, they are preferred in
many commercial haptic devices for their low friction and smoothness), several years of experience in the laboratory have illustrated that they can be a source of significant frustration for students and
teaching assistants (TAs) as implemented on haptic paddles. For example, when students cause
paddle instability (which they often do when learning about control, and occasionally at other
times in the lab) the string will pop off of the motor drive wheel. It then requires several hands
working in a small space to re-wrap and tension the string, while tightening screws and nuts to fix
both ends of the string to the capstan. This process takes anywhere from 2-10 minutes, depending
on student experience and frustration level. If done incorrectly, the string may be too loose and
slip around the motor spool.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกอบด้วยการจับคริลิคควบคู่ไปกับมอเตอร์เดียวพายสัมผัสพื้นฐานการออกแบบ (รูปที่ 1)ผ่านไดรฟ์กว้าน ตาม ด้วยพายสัมผัสก่อน เรา (รูป 2) ออกแบบมาเป็น costand ต่ำง่ายต่อการผลิต ประกอบด้วยเลเซอร์ตัดอะคริลิ ใช้ออกแบบพายสัมผัสล่วงหน้าทั้งหมดไดรฟ์กว้าน ยกเว้นมิชิแกนสัมผัสไม้พาย (สม่ามอเตอร์), ซึ่งใช้เป็นอุปกรณ์ขับตรงโดยไม่ต้องส่ง (นี่ ฮอฟแมน และ Freudenberg 2003) ในขณะที่ไม่มีอะไรภายในรังเพลิง มีกว้านไดรฟ์ (แน่นอน พวกเขาเป็นที่ต้องการในเชิงพาณิชย์สัมผัสอุปกรณ์จำนวนมากสำหรับแรงเสียดทานต่ำและเรียบเนียน), หลายปีของประสบการณ์ในห้องปฏิบัติการได้แสดงว่า พวกเขาสามารถเป็นแหล่งของความยุ่งยากที่สำคัญสำหรับนักเรียน และครูผู้ช่วย (ฉบับ) นำมาใช้บนพายสัมผัส ตัวอย่างเช่น เมื่อนักเรียนทำให้ความไม่เสถียรของพาย (ซึ่งพวกเขามักทำเมื่อการเรียนรู้ เกี่ยวกับการควบคุม และบางครั้ง ที่อื่น ๆเวลาในห้องปฏิบัติการ) จะปรากฏข้อความออกจากล้อขับมอเตอร์ มันต้องใช้หลายมือแล้วทำงานในพื้นที่ขนาดเล็กการตัดใหม่ และความตึงเครียดสายอักขระ ในขณะขันสกรูและถั่วเพื่อแก้ไขปลายทั้งสองของสายอักขระการกว้าน กระบวนการนี้ใช้เวลาประมาณ 2-10 นาที ขึ้นอยู่กับในระดับประสบการณ์และความยุ่งยากนัก ถ้าทำไม่ถูกต้อง สายอักขระอาจจะหลวมเกินไป และส่งรอบแกนม้วนมอเตอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบพายพื้นฐานสัมผัส (รูปที่ 1) ประกอบด้วยการจับคู่กับคริลิคมอเตอร์เดียว
ผ่านไดรฟ์กว้าน เช่นเดียวกับการพายสัมผัสก่อนเรา (รูปที่ 2) ถูกออกแบบมาให้ต่ำ costand ง่ายต่อการผลิตประกอบด้วยเลเซอร์ตัดอะคริลิ ทั้งหมดก่อนการออกแบบพายสัมผัสได้ใช้
ไดรฟ์กว้านด้วยข้อยกเว้นของพายสัมผัสมิชิแกน iTouch (มอเตอร์) ซึ่งใช้เป็น
อุปกรณ์ไดรฟ์ตรงโดยไม่ต้องมีการส่งผ่าน (กิลเลสฮอฟแมนและ Freudenberg 2003) ในขณะที่
มีอะไรที่ยิ่งเสียเปรียบกับไดรฟ์กว้าน (ที่จริงพวกเขาเป็นที่ต้องการใน
อุปกรณ์สัมผัสเชิงพาณิชย์จำนวนมากสำหรับแรงเสียดทานต่ำของพวกเขาและความเรียบเนียน) หลายปีของประสบการณ์ในห้องปฏิบัติการได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถเป็นแหล่งที่มาของความยุ่งยากที่สำคัญสำหรับนักเรียนและ
การเรียนการสอน ผู้ช่วย (TAS) ในขณะที่การดำเนินการเกี่ยวกับการพายสัมผัส ตัวอย่างเช่นเมื่อนักเรียนก่อให้เกิด
ความไม่แน่นอนพาย (ซึ่งพวกเขามักจะทำเมื่อการเรียนรู้เกี่ยวกับการควบคุมและบางครั้งที่อื่น ๆ
ครั้งในห้องปฏิบัติการ) สตริงจะปรากฏออกจากล้อมอเตอร์ไดรฟ์ มันก็ต้องมีหลายมือ
ทำงานในพื้นที่ขนาดเล็กอีกครั้งห่อและความตึงเครียดสตริงในขณะที่สกรูกระชับและถั่วในการแก้ไขปัญหา
ปลายทั้งสองของสตริงเพื่อกว้าน กระบวนการนี้ใช้เวลาทุกที่ 2-10 นาทีขึ้นอยู่
กับประสบการณ์ของนักเรียนและระดับแห้ว หากทำไม่ถูกต้องสตริงอาจจะหลวมเกินไปและ
ลื่นรอบปูลมอเตอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นฐานการออกแบบใบพัด haptic ( รูปที่ 1 ) ประกอบด้วย Acrylic ที่จับคู่กับมอเตอร์เดี่ยวผ่านกว้านไดรฟ์ เป็นคนที่มีสัมผัส paddles ของเรา ( รูปที่ 2 ) จะได้รับการสั่งซื้อต่ำง่ายต่อการผลิต ประกอบด้วยคริลิคตัดด้วยเลเซอร์ ก่อนสัมผัสใบพัดแบบใช้ไดรฟ์กว้านด้วยข้อยกเว้นของพาย haptic มิชิแกน ( iTouch มอเตอร์ ) ซึ่งใช้อุปกรณ์ไดรฟ์โดยตรงโดยไม่ต้องส่งข้อมูล ( Gillespie , ฮอฟแมนและฟร เดนเบิร์ก 2003 ) ในขณะที่ไม่มีผลเสียกับกว้านภายในไดรฟ์ ( แน่นอนพวกเขาเป็นที่ต้องการในหลายเชิงพาณิชย์สำหรับอุปกรณ์สัมผัสแรงเสียดทานน้อยและเรียบ ) หลายปีของประสบการณ์ในห้องปฏิบัติการพบว่า พวกเขาสามารถเป็นแหล่งที่มาของความยุ่งยากที่สำคัญสำหรับนักเรียนและผู้ช่วยสอน ( TAS ) ดําเนินการเกี่ยวกับ haptic พาย ตัวอย่างเช่น เมื่อนักเรียนเพราะไร้ใบพัด ( ซึ่งพวกเขามักจะทำเมื่อการเรียนรู้เกี่ยวกับการควบคุม และบางครั้งอื่น ๆครั้งใน Lab ) ข้อความจะปรากฏออกของมอเตอร์ขับล้อ มันก็ต้องมีหลายมือทำงานในพื้นที่ขนาดเล็กห่ออีกครั้งและความตึงเชือก ขณะขันสกรูและถั่วเพื่อแก้ไขทั้งสองปลายของสตริงที่จะกว้าน . กระบวนการนี้ใช้เวลาใดก็ได้จาก 1 นาทีขึ้นประสบการณ์ของนักเรียน และระดับความเครียด ถ้าทำอย่างไม่ถูกต้อง สายอาจจะหลวมเกินไปและลื่นรอบมอเตอร์ม้วน