IntroductionThe relationship betwee

Introduction

The relationship between organizational environments and performance is a key topic in organizational studies (e.g. Aldrich 1979; Boyd and Gove 2006; Dess and Beard 1984). In particular, contingency theory suggests that the external circum-stances that organizations confront are likely to have important effects on organiza-tional outcomes (see Donaldson 2001; Miles and Snow 1978; Perrow 1970). Theories of the organizational environment advanced by scholars adopting a contingency perspective suggest that the relative munificence, complexity and dynamism of the circumstances faced by organizations are likely to influence their behaviour and outcomes (Dess and Beard 1984). Environmental munificence (or exogenous resource capacity) is thought to be associated with better organizational performance, while complexity (client homogeneity-heterogeneity and concentration-dispersion) and dynamism (environmental instability and turbulence) are assumed to increase the degree of task difficulty and so lead to worse performance. These relationships are arguably likely to hold for both “objective” archival measures of the environment drawn from secondary administrative sources and “subjective” perceptual measures of the environment drawn from surveys of practising managers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมขององค์กรและประสิทธิภาพการทำงานเป็นเรื่องที่สำคัญในการศึกษาขององค์กร (เช่นดิช 1979; บอยด์และ Gove 2006 กลัดและเครา 1984) โดยเฉพาะอย่างยิ่งทฤษฎีฉุกเฉินแสดงให้เห็นว่าสถานการณ์ circum-ภายนอกที่เผชิญหน้ากับองค์กรมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบที่สำคัญต่อผลลัพธ์ organiza-tional (ดูโดนัลด์ 2001 ไมล์และหิมะ 1978; Perrow 1970) ทฤษฎีของสภาพแวดล้อมขององค์กรนักวิชาการขั้นสูงโดยการนำมุมมองฉุกเฉินชี้ให้เห็นว่าญาติความกรุณาความซับซ้อนและพลวัตของสถานการณ์ที่ต้องเผชิญกับองค์กรที่มีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของพวกเขาและผลลัพธ์ (กลัดและเครา 1984) ความกรุณาสิ่งแวดล้อม (หรือความจุทรัพยากรจากภายนอก) เป็นความคิดที่จะเชื่อมโยงกับผลการดำเนินงานขององค์กรที่ดีขึ้นในขณะที่ความซับซ้อน (ลูกค้าสม่ำเสมอ-ความแตกต่างและความเข้มข้นกระจาย) และ dynamism (ความไม่แน่นอนทางด้านสิ่งแวดล้อมและความวุ่นวาย) จะถือว่าเพิ่มระดับของความยากลำบากงานและเพื่อนำไปสู่ เพื่อประสิทธิภาพการทำงานที่เลวร้ายยิ่ง ความสัมพันธ์เหล่านี้เป็นเนื้อหาที่มีแนวโน้มที่จะถือทั้ง "เป้าหมาย" มาตรการจดหมายเหตุของสภาพแวดล้อมที่ดึงมาจากแหล่งที่มาการบริหารรองและ "อัตนัย" มาตรการการรับรู้ของสภาพแวดล้อมที่ดึงมาจากการสำรวจความคิดเห็นของผู้บริหารการฝึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

ความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมองค์การและประสิทธิภาพที่เป็นหัวข้อสำคัญในองค์การ การศึกษา ( เช่น Aldrich และ 1979 ; บอยด์โกฟ 2006 ; เดสและเครา 2527 ) โดยเฉพาะทฤษฎีความไม่แน่นอนชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์ที่เผชิญหน้ากับสถานการณ์ภายนอกองค์กรมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบสำคัญใน organiza tional ผล ( ดู Donaldson 2001 ไมล์และหิมะ 1978 ;perrow 1970 ) ทฤษฎีขององค์การสิ่งแวดล้อมขั้นสูงโดยนักวิชาการใช้สำหรับมุมมองให้ความกรุณาญาติ ความซับซ้อน และพลวัตของสถานการณ์ที่ต้องเผชิญโดยองค์กรมีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของพวกเขาและผล ( เดสและเครา 2527 )ความใจกว้างสิ่งแวดล้อม ( หรือใช้ทรัพยากรจากภายนอก ) คือคิดว่าเกี่ยวข้องกับองค์การ สมรรถนะดีกว่า ในขณะที่ความซับซ้อน ( ลูกค้าสามารถรวมตัวและการกระจายความเข้มข้น ) และความก้าวหน้า ( ความไม่มั่นคงด้านสิ่งแวดล้อมและความวุ่นวาย ) สมมติเพื่อเพิ่มระดับความยากของงานและเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติงานแย่ลงความสัมพันธ์เหล่านี้เป็น arguably มีแนวโน้มที่จะถือทั้ง " วัตถุประสงค์ " จดหมายเหตุมาตรการสิ่งแวดล้อมจากแหล่งข้อมูลทุติยภูมิ การบริหารและ " อัตนัย " รับรู้มาตรการสิ่งแวดล้อม จากการสำรวจของ






ฝึกผู้จัดการ