Leptospirosis can sometimes be diag

Leptospirosis can sometimes be diagnosed by detecting the organism, its antigens or nucleic acids in clinical samples such as blood (acute infections), urine and milk, or liver, kidney and other tissue samples collected at necropsy. Shedding of organisms in the urine may be either continuous or intermittent. Leptospira is usually identified in clinical samples by immunofluorescence or immunohistochemical staining, or polymerase chain reaction (PCR) techniques. These organisms stain poorly with the Gram stain, and are not observed by microscopy unless special stains or methods are employed. Silver staining or immunogold-silver staining is sometimes useful as an adjunct technique. Darkfield microscopy can also be used to detect Leptospira; however, this technique is non-specific and not very sensitive.
Culture is definitive, but the availability of this test is limited. Leptospira spp. can be isolated on a variety of media, but they are fastidious and grow slowly on primary isolation. Special transport media may be required for shipment to the laboratory. Depending on the serovar, culture can take up to 13 to 26 weeks. Identification to the species, serogroup and/or serovar level is done by reference laboratories, using genetic and immunological techniques.
Serology is often used to diagnose leptospirosis. Caution must be used in interpreting serological test results, as subclinical infections are common; the vaccination status of the animal must be considered; antibodies may not be present early in the illness; and antibody titers can become low or undetectable in some chronically infected animals. Paired acute and convalescent samples are preferred from most animals, and rising antibody titers are usually seen in acute cases. Single samples with high titers increase the suspicion of leptospirosis, although they are not definitive. However, a single positive sample from an aborted fetus is diagnostic. Herd tests are often used in ruminants. The most commonly used serological tests in animals are the microscopic agglutination test (MAT) and enzyme-linked immunosorbent assays (ELISAs). The MAT evaluates antibody responses to a selection of Leptospira serovars (often 5-7 in veterinary assays). This test is serogroup but not serovar specific, although it may suggest a likely serovar. False negatives are possible if the infecting serogroup was not included in the MAT panel. ELISAs, including a bovine milk ELISA, are available for some species of animals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลปบางครั้งสามารถให้การวินิจฉัย โดยตรวจสอบการมีชีวิต antigens หรือกรดนิวคลีอิกในตัวอย่างทางคลินิกเช่นเลือด (ติดเชื้อเฉียบพลัน), ปัสสาวะ และนม หรือ ตับ ไต และอื่น ๆ ตัวอย่างเนื้อเยื่อเก็บที่ necropsy ส่องของสิ่งมีชีวิตในปัสสาวะอาจจะต่อเนื่อง หรือไม่ต่อเนื่อง Leptospira มักจะถูกกำหนดในตัวอย่างทางคลินิก ด้วย immunofluorescence หรือย้อมสี immunohistochemical หรือเทคนิคปฏิกิริยาลูกโซ่ (PCR) การพอลิเมอเรส สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ติดไม่ดีกับคราบกรัม และไม่พบ โดย microscopy ถ้าคราบพิเศษหรือวิธีว่าจ้าง ย้อมสีเงินหรือย้อมสี immunogold เงินเป็นบางครั้งประโยชน์เป็นเทคนิคการเกียรติคุณ ยังสามารถใช้ Darkfield microscopy สืบ Leptospira อย่างไรก็ตาม เทคนิคนี้จะไม่เฉพาะเจาะจง และไม่มีความสำคัญมาก วัฒนธรรมทั่วไป แต่ความพร้อมของการทดสอบนี้ถูกจำกัด Leptospira โอสามารถแยกต่างหากบนความหลากหลายของสื่อ แต่พวกเขาจะ fastidious และเติบโตอย่างช้า ๆ บนแยกหลัก ขนส่งพิเศษสื่ออาจจะจำเป็นสำหรับการจัดส่งให้ห้องปฏิบัติการ ตาม serovar วัฒนธรรมสามารถไปถึง 13 สัปดาห์ 26 รหัสระดับพันธุ์ serogroup หรือ serovar จะทำ โดยห้องปฏิบัติการอ้างอิง การใช้เทคนิคทางพันธุกรรม และภูมิคุ้มกัน วิทยาเซรุ่มมักใช้การวินิจฉัยเลป ข้อควรระวังต้องใช้ในการทำนายผลการทดสอบสภาวะ เป็น subclinical ติดเชื้อทั่วไป ต้องพิจารณาสถานะวัคซีนสัตว์ แอนตี้อาจไม่ปรากฏในช่วงเจ็บป่วย และแอนติบอดี titers สามารถกลายเป็นต่ำ หรือสามคบางสัตว์ติดเชื้อโรคเรื้อรัง จัดเป็นคู่ตัวอย่างเฉียบพลัน และพักฟื้นเป็นที่ต้องการจากสัตว์ส่วนใหญ่ และ titers แอนติบอดีเพิ่มขึ้นมักจะเห็นในกรณีเฉียบพลัน ตัวอย่างเดียวกับ titers สูงเพิ่มความสงสัยของเลป แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ทั่วไป อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างบวกเดียวจากตัวอ่อนที่ถูกยกเลิกจะวินิจฉัย มักใช้ทดสอบฝูงใน ruminants ใช้บ่อยที่สุดสภาวะการทดสอบในสัตว์ทดสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ agglutination (พรม) และเอนไซม์ลิงค์ immunosorbent assays (ELISAs) เสื่อประเมินแอนติบอดีตอบสนองต่อการเลือก serovars Leptospira (มัก 5-7 assays สัตวแพทย์) การทดสอบนี้เป็น serogroup แต่ไม่ serovar เฉพาะ แม้ว่ามันอาจแนะนำ serovar น่า สิ่งเท็จเป็นไปได้ถ้า infecting serogroup ไม่รวมอยู่ในแผงลื่น ELISAs รวมทั้งนมวัว ELISA มีสำหรับบางชนิดของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคบางครั้งอาจได้รับการวินิจฉัยโดยการตรวจสอบสิ่งมีชีวิต, แอนติเจนหรือกรดนิวคลีอิกในตัวอย่างทางคลินิกเช่นเลือด (การติดเชื้อเฉียบพลัน), ปัสสาวะและนมหรือตับไตและตัวอย่างเนื้อเยื่ออื่น ๆ ที่รวบรวมที่การชันสูตรศพ การไหลของสิ่งมีชีวิตในปัสสาวะอาจเป็นได้ทั้งต่อเนื่องหรือไม่ต่อเนื่อง Leptospira มักจะมีการระบุในตัวอย่างทางคลินิกโดย immunofluorescence หรือเทคนิค immunohistochemistry หรือโพลิเมอร์ปฏิกิริยาลูกโซ่ (PCR) เทคนิค สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ดีที่มีคราบเปื้อนแกรมและจะไม่ได้สังเกตโดยใช้กล้องจุลทรรศน์จนกว่าคราบพิเศษหรือวิธีการที่ถูกว่าจ้าง การย้อมสีเงินหรือสีย้อม immunogold เงินเป็นบางครั้งมีประโยชน์เป็นเทคนิคเสริม กล้องจุลทรรศน์ Darkfield นอกจากนี้ยังสามารถใช้ในการตรวจหาเชื้อ Leptospira; แต่เทคนิคนี้เป็นที่ไม่เฉพาะเจาะจงและไม่สำคัญมาก.
วัฒนธรรมเป็นที่ชัดเจน แต่ความพร้อมของการทดสอบนี้มี จำกัด spp Leptospira สามารถแยกได้บนความหลากหลายของสื่อ แต่พวกเขาจะจุกจิกและเติบโตช้าในการแยกหลัก สื่อการขนส่งพิเศษอาจจำเป็นต้องใช้สำหรับการจัดส่งไปยังห้องปฏิบัติการ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ serovar วัฒนธรรมอาจใช้เวลาถึง 13-26 สัปดาห์ การระบุสายพันธุ์, serogroup และ / หรือระดับ serovar จะกระทำโดยห้องปฏิบัติการอ้างอิงโดยใช้เทคนิคทางพันธุกรรมและภูมิคุ้มกัน.
ซีรั่มวิทยามักจะถูกใช้ในการวินิจฉัยโรคฉี่หนู ต้องใช้ความระมัดระวังในการตีความผลการทดสอบทางภูมิคุ้มกัน, การติดเชื้อไม่แสดงอาการที่พบบ่อย; สถานะการฉีดวัคซีนของสัตว์ที่จะต้องพิจารณา; แอนติบอดีไม่อาจจะอยู่ในช่วงต้นของการเจ็บป่วย; และระดับแอนติบอดีจะกลายเป็นต่ำหรือไม่สามารถตรวจพบในบางสัตว์ที่ติดเชื้อเรื้อรัง คู่เฉียบพลันและตัวอย่างพักฟื้นเป็นที่ต้องการจากสัตว์มากที่สุดและการเพิ่มขึ้นของระดับแอนติบอดีมักจะเห็นในกรณีเฉียบพลัน ตัวอย่างเดี่ยวพร้อม titers สูงเพิ่มความสงสัยของโรคฉี่หนูแม้ว่าพวกเขาจะไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตามตัวอย่างบวกเดียวจากทารกในครรภ์ทำแท้งคือการวินิจฉัย การทดสอบฝูงมักจะใช้ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง โดยทั่วไปมักใช้การทดสอบทางภูมิคุ้มกันในสัตว์มีการทดสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ (MAT) และเอนไซม์ที่เชื่อมโยงการตรวจอิมมูโน (ELISAs) MAT ประเมินการตอบสนองของแอนติบอดีการเลือก serovars Leptospira (มัก 5-7 ในการตรวจสัตวแพทย์) การทดสอบนี้เป็น serogroup แต่ไม่ serovar เฉพาะแม้ว่ามันอาจแนะนำ serovar แนวโน้ม เชิงลบเท็จที่เป็นไปได้ถ้า serogroup เชื้อไม่ได้รวมอยู่ในแผง MAT ELISAs รวมทั้งนมวัว ELISA, ที่ใช้ได้สำหรับบางชนิดของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคเลปโตสไปโรซิสบางครั้งสามารถวินิจฉัยโดยการตรวจสอบสิ่งมีชีวิตของแอนติเจนหรือกรดนิวคลีอิกในตัวอย่างทางคลินิก เช่น เลือด ปัสสาวะ และการติดเชื้อเฉียบพลัน ) นม หรือตับ ไต และเนื้อเยื่ออื่น ๆที่เก็บรวบรวมและ . การไหลของสิ่งมีชีวิตในปัสสาวะอาจจะต่อเนื่องหรือไม่ .เล็ปโตสไปร่ามักจะระบุในคลินิกหรือในตัวอย่างโดยวิธีการหรือเทคนิคพีซีอาร์ ( PCR ) เทคนิค สิ่งมีชีวิตเหล่านี้คราบไม่ดีกับกรัมคราบ และไม่ได้สังเกตด้วยกล้องจุลทรรศน์นอกจากคราบพิเศษหรือวิธีการที่เป็นลูกจ้าง เงินเงิน immunogold staining หรือ staining บางครั้งมีประโยชน์ เสริมเทคนิคdarkfield กล้องจุลทรรศน์ยังสามารถใช้ตรวจสอบได อย่างไรก็ตาม เทคนิคนี้จะไม่เฉพาะเจาะจงและไม่อ่อนไหวมาก
เป็นวัฒนธรรมที่ชัดเจน แต่ความพร้อมของการทดสอบนี้มีจำกัด เล็บโตสไปร่า spp . สามารถแยกบนสื่อที่หลากหลาย แต่พวกเขาจะพิถีพิถันและเติบโตช้าในการแยกหลัก สื่อการขนส่งพิเศษอาจจะต้องส่งถึงห้องปฏิบัติการ