Several virulence factors contribut

Several virulence factors contribute to the pathogenesis of Proteus mirabilis. This study determined the inhibitory effects of allicin on urease, hemolysin and biofilm of P. mirabilis ATCC 12453 and its antimicrobial activity against 20 clinical isolates of P. mirabilis. Allicin did not inhibit hemolysin, whereas it did inhibit relative urease activity in both pre-lysed (half-maximum inhibitory concentration, IC50 = 4.15 μg) and intact cells (IC50 = 21 μg) in a concentration-dependent manner. Allicin at sub-minimum inhibitory concentrations (2-32 μg mL(-1)) showed no significant effects on the growth of the bacteria (P > 0.05), but it reduced biofilm development in a concentration-dependent manner (P < 0.001). A higher concentration of allicin was needed to inhibit the established biofilms. Using the microdilution technique, the MIC90 and MBC90 values of allicin against P. mirabilis isolates were determined to be 128 and 512 μg mL(-1), respectively. The results suggest that allicin could have clinical applications in controlling P. mirabilis infections.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายปัจจัย virulence ร่วมกับพยาธิกำเนิดของ Proteus mirabilis การศึกษานี้กำหนดผลลิปกลอสไขของ allicin ยู hemolysin และ biofilm mirabilis P. ATCC 12453 และกิจกรรมของจุลินทรีย์กับคลินิก 20 แยกของ P. mirabilis Allicin ไม่ยับยั้ง hemolysin ในขณะที่มันไม่ได้ยับยั้งกิจกรรมยูญาติทั้งก่อน lysed (เกินครึ่งลิปกลอสไขความเข้มข้น IC50 = 4.15 μg) และเซลล์เหมือนเดิม (IC50 = 21 μg) ในลักษณะที่ขึ้นอยู่กับความเข้มข้น Allicin ที่ความเข้มข้นลิปกลอสไขย่อยต่ำ (mL(-1)) μg 2-32 แสดงผลการเจริญเติบโตของแบคทีเรียไม่สำคัญ (P > 0.05), แต่มันลดลงพัฒนา biofilm ในลักษณะขึ้นอยู่กับความเข้มข้น (P < 0.001) ความเข้มข้นสูงของ allicin ต้องยับยั้ง biofilms ขึ้น การใช้เทคนิค microdilution, allicin กับ P. mirabilis แยกค่า MIC90 และ MBC90 ถูกกำหนดเป็น 128 และ 512 μg mL(-1) ตามลำดับ ผลแนะนำว่า allicin มีครบวงจรในการควบคุมการติดเชื้อ P. mirabilis

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยหลายรุนแรงนำไปสู่​​การเกิดโรคของ Proteus mirabilis การศึกษาครั้งนี้กำหนดผลกระทบของการยับยั้งในอัลลิซิ urease, hemolysin และไบโอฟิล์มพี mirabilis ATCC 12453 และฤทธิ์ต้านจุลชีพของกับ 20 สายพันธุ์ทางคลินิกของพี mirabilis allicin ไม่ยับยั้ง hemolysin ในขณะที่มันไม่ยับยั้งกิจกรรม urease ญาติทั้งก่อน lysed (ความเข้มข้นยับยั้งครึ่งสูงสุด IC50 = 4.15 ไมโครกรัม) และเซลล์เหมือนเดิม (IC50 = 21 ไมโครกรัม) ในลักษณะขึ้นอยู่กับความเข้มข้น allicin ที่ความเข้มข้นยับยั้งย่อยขั้นต่ำ (2-32 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร (-1)) พบว่าไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรีย (P> 0.05) แต่มันลดลงการพัฒนาไบโอฟิล์มในลักษณะขึ้นอยู่กับความเข้มข้น (p <0.001) . ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของอัลลิซิเป็นสิ่งที่จำเป็นในการยับยั้งการไบโอฟิล์มที่จัดตั้งขึ้น โดยใช้เทคนิค microdilution, MIC90 และ MBC90 คุณค่าของอัลลิซิกับพีไอโซเลท mirabilis ได้รับการพิจารณาให้เป็น 128 และ 512 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร (-1) ตามลำดับ ผลการชี้ให้เห็นว่าอาจจะมีอัลลิซิประยุกต์ใช้ทางคลินิกในการควบคุมการติดเชื้อ P. mirabilis

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงหลายส่วนร่วมในพยาธิกำเนิดของมก. ที่มี . การศึกษาครั้งนี้กำหนดผลยับยั้งของอัลลิซินในซีรัมที่มีและ P . glabrata , ฟิล์ม และฤทธิ์ต้านจุลชีพของเชื้อ 12453 กับ 20 คลินิกจำนวนหน้ามิราบิลิส . สารยับยั้งตรงไม่ได้ ,ในขณะที่มันไม่ได้ยับยั้งกิจกรรมที่มีญาติในทั้งก่อน lysed ( สูงสุดครึ่งเจริญสมาธิ ic50 = μ 4.15 กรัมและของเซลล์ ( ic50 = 21 μกรัม ) ในความเข้มข้นขึ้นอยู่กับลักษณะ อัลลิซินที่ความเข้มข้นต่ำสุดที่ยับยั้งย่อย ( 2-32 μ G ml ( - 1 ) พบว่าไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ( P > 0.05 )แต่มันลดการพัฒนาฟิล์มในความเข้มข้นขึ้นอยู่กับลักษณะ ( p < 0.001 ) ความเข้มข้นสูงของอัลลิซินต้องการยับยั้งการสร้างไบโอฟิล์ม . การใช้เทคนิค microdilution , mic90 และคุณค่าของอัลลิซิน กับ พี mbc90 มก. ไอโซเลตมีความตั้งใจจะ 128 และ 512 ml μ g ( - 1 ) ตามลำดับพบว่าสารได้ทางคลินิกการประยุกต์ใช้ในการควบคุมเชื้อ P . มิราบิลิส .