Pollution has managed to do what 35

Pollution has managed to do what 350 years of wars, invasions and natural disasters have failed to do. It has begun to mar the magnificent walls of the Taj Mahal, declared U.S. President Bill Clinton during his visit to the 17th-century monument in the city of Agra earlier this year.
Over the past two decades, the fate of the countrys foremost tourist attraction has repeatedly come into the spotlight. Time and time again, experts have warned that environmental pollution is eating away at the monument and discolouring its once translucent white marble. But the prescriptionto control pollution by relocating a number of industries around the Taj Trapezium Zone (TTZ), a 10,400 sq. km area around the monumentis pitting conservationists and environmentalists against business interests and unions. Besides the Taj Mahal, the zone includes two other world heritage monuments, the Agra Fort and Fatehpur Sikri. So what should take precedencethe monument or the thousands of workers employed by the factories in the area? The stakes are such that the case is being fought out in the countrys Supreme Court.
The culprits include the Mathura Refinery, iron foundries, glass factories and brick kilns, not to mention the continuous flow of traffic along the highways skirting the city. On repeated occasions, sulphur dioxide emissions from industries in the area have reached levels ten times above the prescribed standard level. Combined with oxygen and moisture, sulphur dioxide settles on the surface of the tomb and corrodes the marble, forming a fungus that experts refer to as marble cancer.
Blaming pollution and regulatory negligence for the Tajs decay, Mahesh Chandra Mehta, a prominent environmental lawyer, filed a case before the Supreme Court of India in 1984. He pointed out that the white marble had blackened in places, while inside, the monument was being eaten by fungus, especially in the inner chamber, where the original graves of Emperor Shah Jahan and his beloved wife Mumtaz Mahal lie. Mehta pleaded with the court to order the various industries to take anti-pollution measures or to close. He also stressed that pollution was affecting the health of workers and people living in Agras residential areas.

Switch to gas
It was not until 1996 that the Supreme Court finally ruled that the industries in the area were actively contributing to air pollution and ordered major industrial units to install pollution control devices. Not even a one per cent chance can be taken whenhuman life apartthe preservation of a prestigious monument like the Taj is involved, stated the court order. The court ordered 292 coal-based industries to switch to natural gas or else to relocate outside the protected zone by April 30, 1997. Coke, the fuel commonly used in the cupola furnaces in foundries, is known to cause high levels of air pollution. Factories that opted for relocation would be obliged to re-employ workers under favourable terms and to give them a one-year bonus. And if their plant were to close down, workers would be entitled to six years worth of wages in compensation.
As a result, the oil refinery and a number of Agras foundries installed expensive pollution control devices. Sterling Machine Tools (SMT), the biggest factory in Agra, obtained a gas connection from the Gas Authority of India. But according to a senior personnel manager, it takes time for production to reach the same levels as before and for workers to adjust to the new technology. The gas furnace costs around Rs50 lakhs ($120,000). While we have the money, small units do not, he said.
Quite a number of factories did nothing about relocating or switching to natural gas. Some claimed that the cost of these operations was prohibitive: according to one industry representative, the basic equipment runs between Rs30 to Rs40 lakhs ($75,000 and $100,000), almost a quarter of annual sales for a medium-sized company. Smaller firms say that the cost of applying for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มลพิษมีการจัดการเพื่อทำในสิ่งที่ 350 ปีของสงครามรุกรานและภัยธรรมชาติจะยังไม่ได้ทำ มันได้เริ่มที่จะทำลายผนังที่สวยงามของทัชมาฮาล, เราประกาศ ประธานาธิบดีบิลคลินตันระหว่างการไปเยือนอนุสาวรีย์ศตวรรษที่ 17 ในเมืองอักกราปีก่อนหน้านี้ของเขา
ที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาชะตากรรมของสถ​​านที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของประเทศที่มีมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเด่น เวลาและเวลาอีกครั้งผู้เชี่ยวชาญได้เตือนว่ามลพิษทางสิ่งแวดล้อมคือการรับประทานอาหารไปที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิและการเปลี่ยนสีที่หินอ่อนสีขาวโปร่งแสงครั้ง แต่การควบคุมมลพิษ prescriptionto โดยย้ายโรงงานอุตสาหกรรมจำนวนรอบ Taj รูปสี่เหลี่ยมคางหมูโซน (ttz) 10,400 ตร.กิโลเมตรบริเวณรอบบ่อ monumentis อนุรักษ์และสิ่งแวดล้อมกับผลประโยชน์ทางธุรกิจและสหภาพแรงงาน นอกเหนือจากทัชมาฮาลโซนรวมถึงสองอนุสาวรีย์มรดกโลกป้อม Agra Fatehpur Sikri และ ดังนั้นสิ่งที่ควรจะใช้เวลาอนุสาวรีย์ precedencethe หรือหลายพันคนงานจากโรงงานอุตสาหกรรมในพื้นที่?stakes จะดังกล่าวว่ากรณีที่มีการต่อสู้ในศาลฎีกาของประเทศ culprits
รวมถึงโรงกลั่น mathura เหล็กหลอมโรงงานแก้วและเตาเผาอิฐไม่พูดถึงการไหลอย่างต่อเนื่องของการจราจรตามทางหลวงรอบเมือง ในโอกาสซ้ำการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์จากอุตสาหกรรมในพื้นที่มีรายได้ถึงระดับสิบครั้งสูงกว่าระดับมาตรฐานที่กำหนดไว้ รวมกับออกซิเจนและความชื้นก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ settles บนพื้นผิวของหลุมฝังศพและกัดกร่อนหินอ่อนกลายเป็นเชื้อราที่ผู้เชี่ยวชาญจะเรียกว่าโรคมะเร็งหินอ่อน
โทษมลพิษและความประมาทของกฎระเบียบสำหรับการสลายตัว tajs, Mahesh จันทราเมธาทนายความด้านสิ่งแวดล้อมที่โดดเด่น, ฟ้องคดีก่อนศาลฎีกาของอินเดียในปี 1984 เขาชี้ให้เห็นว่าหินอ่อนสีขาวดำได้ในสถานที่ในขณะที่ภายในอนุสาวรีย์ที่ถูกกินโดยเชื้อราโดยเฉพาะอย่างยิ่งอยู่ในห้องชั้นที่หลุมฝังศพเดิมของจักรพรรดิ Shah Jahan และภรรยา Mumtaz โกหกที่รักของเขา mahalเมธาอ้อนวอนศาลมีคำสั่งให้อุตสาหกรรมต่างๆที่จะใช้มาตรการป้องกันมลพิษหรือเพื่อปิด เขายังเน้นมลพิษที่มีผลกระทบต่อสุขภาพของคนงานและคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่อยู่อาศัย agras.

เปลี่ยนไปใช้ก๊าซ
มันไม่ได้จนกว่า 1996 ที่ศาลฎีกาตัดสินว่าในที่สุดอุตสาหกรรมในพื้นที่ที่ได้รับการแข็งขันที่เอื้อต่อการมลพิษทางอากาศและสั่งให้หน่วยงานอุตสาหกรรมที่สำคัญในการติดตั้งอุปกรณ์ควบคุมมลพิษ ไม่ได้แม้แต่คนเดียวต่อโอกาสร้อยละสามารถนำมารักษาชีวิต whenhuman apartthe ของอนุสาวรีย์ที่มีชื่อเสียงเช่นทัชมาฮาลมีส่วนเกี่ยวข้องกับคำสั่งศาลที่ระบุไว้ศาลสั่ง 292 อุตสาหกรรมถ่านหินเพื่อสลับไปยังก๊าซธรรมชาติหรืออื่น ๆ ที่จะย้ายนอกเขตป้องกันโดย 30 เมษายน 1997 โค้กเชื้อเพลิงที่ใช้กันทั่วไปในเตาเผาในโดมหล่อเป็นที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดระดับสูงของมลพิษทางอากาศ โรงงานที่เลือกใช้สำหรับการย้ายจะถูกบังคับให้คนงานที่จ้างใหม่ภายใต้เงื่อนไขที่ดีและเพื่อให้พวกเขามีโบนัสหนึ่งปีและถ้าพืชของพวกเขาที่จะปิดลงคนงานจะมีสิทธิ์ถึงหกปีมูลค่าของค่าจ้างในการชดเชย
เป็นผลให้โรงกลั่นน้ำมันและจำนวนโรงหล่อ agras ติดตั้งอุปกรณ์ควบคุมมลพิษมีราคาแพง สเตอร์ลิงเครื่องมือเครื่องจักร (SMT), โรงงานที่ใหญ่ที่สุดในอักกราที่ได้รับการเชื่อมต่อก๊าซจากอำนาจก๊าซของอินเดีย แต่ตามที่ผู้จัดการฝ่ายบุคคลอาวุโสมันต้องใช้เวลาในการผลิตที่จะไปถึงระดับเดียวกับก่อนและสำหรับคนงานที่จะปรับให้เข้ากับเทคโนโลยีใหม่ เตาก๊าซค่าใช้จ่ายประมาณ RS50 lakhs ($ 120,000) ในขณะที่เรามีเงินหน่วยเล็กทำไม่ได้เขากล่าวว่า
จำนวนมากของโรงงานไม่ได้ทำอะไรเรื่องการย้ายถิ่นฐานหรือเปลี่ยนไปใช้ก๊าซธรรมชาติ บางคนอ้างว่าค่าใช้จ่ายของการดำเนินงานเหล่านี้เป็นที่ต้องห้าม:ตามที่ตัวแทนของอุตสาหกรรมหนึ่งอุปกรณ์พื้นฐานที่วิ่งระหว่าง rs30 rs40 เพื่อ lakhs ($ 75,000 และ $ 100,000) เก​​ือบหนึ่งในสี่ของยอดขายประจำปีสำหรับ บริษัท ขนาดกลาง บริษัท ขนาดเล็กบอกว่าค่าใช้จ่ายในการยื่นขอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มลพิษได้จัดการทำอะไร 350 ปีของสงคราม การรุกราน และภัยธรรมชาติได้ไม่สามารถทำ มันเริ่มมี.ค.งดงามกำแพงทัชมาฮาล ประกาศประธานาธิบดีสหรัฐฯ บิลคลินตันระหว่างเขาชมอนุสาวรีย์ศตวรรษที่ 17 ในเมืองอัคราต้นปีนี้
มากกว่าสองทศวรรษ ซ้ำ ๆ มาชะตากรรมของสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ countrys เป็นความโดดเด่น อีกครั้ง ผู้เชี่ยวชาญได้เตือนว่า มลพิษสิ่งแวดล้อมกินไปที่อนุสาวรีย์ และ discolouring ของหินอ่อนสีขาวโปร่งแสงครั้ง แต่มลพิษควบคุม prescriptionto โดยย้ายจำนวนอุตสาหกรรมสถานทัช Trapezium โซน (TTZ), 10,400 ห้อง ตั้ง km รอบ monumentis pitting สรรหาสถาน environmentalists ธุรกิจและสหภาพแรงงาน นอกจากนี้ทัชมาฮาล โซนมีโลกอื่นสองอนุสาวรีย์เฮอริเทจ ป้อมปราการอักราและฟาเตห์ปูร์สิครี ดังนั้น อะไรควรใช้ precedencethe อนุสาวรีย์หรือพันคนว่าโรงงานในพื้นที่หรือไม่ ให้กรณีนี้เป็นการสู้ออก countrys ศาลฎีกา
Culprits รวมการ กลั่นมธุระ แหล่งผลิตเหล็ก โรงงานแก้ว และเตา เผาอิฐ ไม่พูดถึงกระแสต่อเนื่องของการจราจรตามทางหลวงรอบเมือง ครั้งซ้ำ ปล่อยซัลเฟอร์ไดออกไซด์จากอุตสาหกรรมในพื้นที่ได้ถึงระดับสิบครั้งเหนือระดับมาตรฐานที่กำหนดไว้ รวมกับออกซิเจนและความชื้น ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ชำระบนพื้นผิวของสุสาน และ corrodes หินอ่อน เป็นเชื้อราที่ผู้เชี่ยวชาญถึงเป็นมะเร็งหินอ่อน
Blaming มลพิษและละเลยข้อบังคับสำหรับผุ Tajs ฤาษีมเหศจันทรา Mehta ทนายความโดดเด่นด้านสิ่งแวดล้อม ยื่นคดีก่อนศาลฎีกาของอินเดียในปี 1984 เขาชี้ให้เห็นว่า หินอ่อนสีขาวมีมืดในสถานที่ ในขณะที่ภายใน อนุสาวรีย์ถูกกินเห็ดรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องภายใน ที่สุสานเดิมของจักรพรรดิ Shah Jahan และภรรยารัก Mumtaz Mahal นอน Mehta pleaded กับศาลสั่งอุตสาหกรรมต่าง ๆ ใช้มาตรการป้องกันมลพิษ หรือปิด เขายังเน้นว่า มลพิษมีผลกระทบต่อสุขภาพของคนงานและประชาชนที่อาศัยอยู่ใน Agras อยู่อาศัยพื้นที่

ไปแก๊ส
ไม่จนกระทั่งปี 1996 ที่ศาลฎีกาก็ปกครองอุตสาหกรรมในพื้นที่ได้อย่างแข็งขันให้เกิดมลพิษทางอากาศ และสั่งหน่วยอุตสาหกรรมหลักการติดตั้งอุปกรณ์ควบคุมมลพิษ ไม่ได้มีโอกาสร้อยละหนึ่งสามารถนำชีวิต whenhuman apartthe อนุรักษ์ของอนุสาวรีย์อันทรงเกียรติเช่นทัชเกี่ยวข้อง คำสั่งศาลที่ระบุไว้ได้ ศาลสั่ง 292 ตามถ่านหินอุตสาหกรรม เพื่อสลับไปที่ก๊าซธรรมชาติมิฉะนั้น จะย้ายนอกเขตป้องกัน โดยที่ 30 เมษายน 1997 โค้ก เชื้อเพลิงที่ใช้ในเตาเผาในแหล่งผลิต คิวโพลามีชื่อเสียงทำให้เกิดมลพิษทางอากาศระดับสูง โรงงานที่เลือกสำหรับการย้ายจะเป็นหน้าที่การจ้างแรงงานภายใต้เงื่อนไขที่ดี และให้โบนัสปีหนึ่ง และถ้าโรงงานปิด ผู้ปฏิบัติงานจะได้รับ 6 ปีมูลค่าของค่าจ้างค่าตอบแทนใน
ดัง โรงกลั่นน้ำมันและจำนวนแหล่งผลิต Agras ติดตั้งอุปกรณ์ควบคุมมลพิษที่มีราคาแพง สเตอร์ลิงเครื่องมือ (SMT), โรงงานที่ใหญ่ที่สุดในอัครา รับเชื่อมแก๊สจากก๊าซของอินเดีย แต่ผู้ จัดการเจ้าหน้าที่อาวุโส ใช้เวลาผลิตถึงระดับเดียวกันเป็นก่อน และ สำหรับผู้ปฏิบัติงานเพื่อปรับปรุงเทคโนโลยีใหม่ ต้นทุนเตาแก๊สรอบ Rs50 lakhs (120000 รายทั้ง$นี้) ในขณะที่เรามีเงิน หน่วยเล็ก ๆ ไม่ได้ เขากล่าวว่า
หมายของโรงงานได้อะไรเกี่ยวกับการย้าย หรือสลับไปที่ก๊าซธรรมชาติ บางคนอ้างว่า ต้นทุนของการดำเนินการเหล่านี้คือห้ามปราม: ตามตัวแทนอุตสาหกรรมหนึ่ง อุปกรณ์พื้นฐานวิ่งระหว่าง Rs30 กับ lakhs Rs40 (75000 $ และ $100000), เกือบสี่ปีขายสำหรับบริษัทขนาดกลาง ขนาดเล็กกระชับพูดที่ต้นทุนใช้สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มลภาวะ มีการบริหารจัดการในการทำอะไร 350 ปีของปัญหา ภัยธรรมชาติ และสงครามรุกรานล้มเหลวและไม่สามารถทำได้ โรงแรมมีเริ่มมี.ค.ผนังที่งดงามของ Taj Mahal เพื่อมาถึงได้ประกาศจัดตั้งเป็นบิลคลินตันกรรมการผู้จัดการใหญ่ของสหรัฐอเมริกาในระหว่างการเที่ยวชมของอนุสรณ์สถานแห่งศตวรรษที่ 17 ในเมืองของ Agra เมื่อต้นปีนี้
ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาชะตากรรมของสถานที่ท่องเที่ยวของประเทศไทยที่มีมาก่อนเข้ามาในสปอตไลท์ซ้ำแล้วซ้ำอีก ช่วงเวลาและเวลาอีกครั้งผู้เชี่ยวชาญได้เตือนว่ามลพิษสิ่งแวดล้อมเป็นการรับประทานอาหารอยู่ห่างออกไปในที่ที่อนุสรณ์และทุกคั้งอีกครั้งด้วยหินอ่อนสีขาวใสของตน แต่ prescriptionto การควบคุมมลพิษโดยการย้ายหมายเลขของอุตสาหกรรมโดยรอบทัชมาฮารูปทรงสี่เหลี่ยมคางหมูโซน( ttz ) 10,400 ตารางบริเวณกิโลเมตรที่อยู่โดยรอบ monumentis pitting อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและเวียกราซึ่งกับ สหภาพแรงงาน และความสนใจด้านธุรกิจ. นอกจาก Taj Mahal เพื่อมาถึงได้รวมถึงโซนที่สองอนุสรณ์สถานที่ทางมรดกโลกอีกโลก, Agra Fort และ Fatehpur Sikri sikri ดังนั้นอะไรที่ควรจะนำอนุสาวรีย์ precedencethe หรือหลายพันของแรงงานที่มีงานทำจากโรงงานในพื้นที่เดิมพันที่ว่ากรณีที่มีการต่อสู้กันในศาลปกครองสูงสุดของประเทศที่ศาล
ทุกครอบครัวรวมถึง mathura โรงกลั่นน้ำมันโรงงานโรงหลอมเหล็กและกระจกที่บัลแกเรีย,ก่ออิฐไม่ได้กล่าวถึงการไหลอย่างต่อเนื่องของการจราจรตามเส้นทางหลวงสายที่วกวนเมือง ในบางโอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่าการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์จากอุตสาหกรรมในพื้นที่ที่มีถึงระดับสิบครั้งเหนือระดับที่ได้มาตรฐานตามที่กำหนดไว้ได้ เมื่อรวมกับความชื้นออกซิเจนและกำมะถันลอยอยู่บนพื้นผิวของสุสานและ corrodes หินอ่อนสร้างเห็ดที่ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านโปรดดูการเป็นมะเร็งด้วยหินอ่อน
ชาวรัสเซียย่อมเกิดมลพิษและความประมาทเลินเล่อข้อบังคับสำหรับฟันผุ tajs ที่ mahesh mehta พระอาทิตย์ทนายความด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญส่วนกรณีที่ยื่นฟ้องศาลปกครองสูงสุดก่อนศาลของอินเดียในปี 1984 ชี้ให้เห็นว่าด้วยหินอ่อนสีขาวที่มีเขม่าในสถานที่ต่างๆในขณะที่ด้านในอนุสรณ์ที่กำลังกินโดยการใส่เห็ดหูหนูโดยเฉพาะในช่องเก็บเศษหนวดด้านในที่หลุมศพของพระจักรพรรดิ Shah Jahan แห่งรักของเขาและ ภรรยา mumtaz Mahal นอนmehta ขอร้องศาลให้สั่งซื้อ ภาค อุตสาหกรรมต่างๆที่จะใช้มาตรการการป้องกันมลพิษหรือเพื่อปิด เขายังได้ย้ำว่ามลพิษที่มีผลกระทบต่อ สุขภาพ ของคนงานและผู้คนที่อาศัยอยู่ในเขตที่พักอาศัย agras .

สลับกับก๊าซ
มันเป็นไม่ได้จนกว่า 1996 ที่ศาลปกครองสูงสุดศาลปกครองในที่สุดว่าอุตสาหกรรมที่มีอยู่ในพื้นที่ที่มีส่วนสำคัญในการเกิดมลพิษทางอากาศอย่างแข็งขันและสั่งซื้อชุดอุตสาหกรรมที่สำคัญในการติดตั้งอุปกรณ์การควบคุมมลพิษ ไม่มีแม้มีโอกาสต่อหนึ่งปีจะสามารถนำมาใช้ได้การรักษาชีวิต whenhuman apartthe ของอนุสรณ์สถานที่มีชื่อเสียงที่เหมือนกับทัชมาฮาที่มีความเกี่ยวข้องกับคำสั่งศาลที่ระบุไว้ศาลได้สั่งให้ 292 อุตสาหกรรมถ่านหินซึ่งใช้ในการสลับไปใช้ก๊าซธรรมชาติหรือการย้ายนอกโซนที่ได้รับการป้องกันโดยวันที่ 30 เมษายน 1997 โค้กน้ำมันที่ใช้กันทั่วไปในเตาหลอมที่ในโรงหลอมเป็นที่รู้จักกันดีทำให้ระดับสูงของมลพิษทางอากาศ. ไม่รับโฆษณาสำหรับผู้ใช้ที่โรงงานสำหรับการย้ายจะต้องทำการใช้งาน ภายใต้ เงื่อนไขเอื้อต่อและให้โบนัสหนึ่งปีและหากโรงงานของเขาต้องปิดลงคนงานจะมีสิทธิในการหกปีมูลค่าของค่าจ้างในการจ่ายค่าชดเชย
เป็นผลที่โรงกลั่นน้ำมันและจำนวนของโรงหลอม agras ติดตั้งอุปกรณ์การควบคุมมลพิษซึ่งมีราคาแพง เครื่องมือเครื่องเงินปอนด์สเตอร์ลิงค์( SMT )จากโรงงานที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในเมืองได้รับการเชื่อมต่อก๊าซจากก๊าซแห่งประเทศอินเดีย แต่ตามผู้จัดการฝ่ายอาวุโสมันต้องใช้เวลาสำหรับการผลิตในการเข้าถึงระดับเดิมและสำหรับคนงานเพื่อปรับตัวให้เข้ากับเทคโนโลยีใหม่ เตาก๊าซที่ค่าใช้จ่ายประมาณ RS 50 lakhs ($ 120,000 ) ในขณะที่เรามีเงินให้หน่วยขนาดเล็กทำไม่ได้เขาก็พูดว่า
อยู่ที่จำนวนของโรงงานไม่ได้ทำอะไรเลยเกี่ยวกับการย้ายหรือการสลับกับก๊าซธรรมชาติ บางคนอ้างว่าต้นทุนของการทำงานเหล่านี้ก็คือห้ามตามการหนึ่งตัวแทนอุตสาหกรรมอุปกรณ์พื้นฐานที่วิ่งระหว่าง RS 30 RS 40 lakhs ($ 75,000 และ$ 100 , 000 )เกือบหนึ่งในสี่ของยอดขายต่อปีสำหรับบริษัทขนาดกลาง - ขนาดกลาง บริษัทขนาดเล็กบอกว่าต้นทุนในการใช้สำหรับ