Fig. 3 (MLU-L) indicated that the M

Fig. 3 (MLU-L) indicated that the MLU-L of the severely and profoundly deaf groups was always delayed compared to the
hearing group. Ca´ rnio et al. (2000) report a strong correlation between literacy development and linguistic development,
independently of the modality of the language used by the child, i.e., Spoken Portuguese and Libras are equally valuable in
developing literacy in written Portuguese. As most deaf children are born to hearing parents, their linguistic proficiency is
frequently delayed with consequent repercussions for their academic performance (Kyle, 1999).
The parents of deaf children need to obtain their child’s visual attention before communicating (Vaccari &
Marschark, 1997) (i.e. they need to first have the child attend to them before signing or speaking). The mothers of
deaf children in this study, when trying to obtain their child’s attention, simultaneously combined sign, speech and
pointing, reflecting that they were not orientating themselves well to the communication needs of their children. Couto
(2003) describes how parents of deaf children value the maintenance of interaction over the transmission of messages
using formally structured language, so they are responsive to training and support to help them change their interaction
style.
Parents with deaf children also touch them frequently in order to obtain and maintain attention. Givens (1978, p. 44)
has pointed out that a ‘‘mother’s non-verbal presentation [is] a most accurate indicator of her parenting style, positive
or negative. Conceivably, the family counsellor or therapist could very quickly identify the aversive-dominant
behaviour units and, with videotape, could show the parent precisely the adverse effects they might be having on the
child’’.
In the present study, the mothers of the deaf children often touched them gently to obtain their child’s attention.
This may suggest mothers’ willingness to maintain interaction in the absence of linguistic communication. This
reflects differences in style of interaction between hearing mothers with deaf children and hearing mothers with hearing
children.
The participation of an SL interpreter was crucial in the assessment of children whose preferred language was Libras.
However, it would be preferable to have a bilingual professional, proficient in Portuguese and Libras, to administer the
assessment in order to optimise the spontaneous interaction with the child which may be lost when the child needs to switch
attention between two adults (Barbosa & Lichtig, 2008). The presence of a deaf member of staff is desirable as he/she
provides an appropriate Libras language model (Lichtig, 2004). This suggests the need to change the training of SLTs working
with deaf children in Brazilian contexts, particularly as, following the official recognition of Libras in 2002, the language has
been offered in undergraduate courses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 fig. (MLU-L) ระบุว่า L MLU ของกลุ่มและลึกซึ้ง และรุนแรงหูหนวกจะล่าช้าเมื่อเทียบกับการกลุ่มฟัง Ca´ rnio et al. (2000) รายงานความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาวัดและพัฒนาภาษาศาสตร์ แข็งแรงอิสระ modality ของภาษาที่ใช้ โดยเด็ก เช่น พูดโปรตุเกสและ Libras จะมีคุณค่าเท่าเทียมกันในพัฒนาวัดในโปรตุเกสเขียน เด็กหูหนวกส่วนใหญ่จะเกิดกับผู้ปกครองได้ยิน ความชำนาญของภาษาศาสตร์เป็นมักล่าช้า มีผลการศึกษาของพวกเขา (Kyle, 1999) ร้ายตามมาพ่อแม่ของเด็กหูหนวกต้องได้รับความสนใจภาพของลูกก่อนการสื่อสาร (Vaccari &Marschark, 1997) (เช่นพวกเขาจำเป็นต้องก่อน เด็กเข้าไปก่อนที่จะลงนาม หรือพูด) มารดาของเด็กหูหนวกในการศึกษานี้ เมื่อพยายามที่จะได้รับความสนใจของเด็กของพวกเขา เครื่อง เสียงที่รวมกัน และชี้ สะท้อนให้เห็นถึงว่า พวกเขาถูกไม่ orientating ตัวเองด้วยต้องการสื่อสารของเด็ก Couto(2003) อธิบายว่า พ่อแม่ของเด็กหูหนวกค่าบำรุงรักษาของการโต้ตอบผ่านการส่งข้อความใช้อย่างเป็นกิจจะลักษณะโครงสร้างภาษา เพื่อให้ตอบสนองต่อการฝึกอบรมและการสนับสนุนเพื่อช่วยในการโต้ตอบการเปลี่ยนแปลงลักษณะผู้ปกครองกับเด็กหูหนวกยังสัมผัสได้บ่อยเพื่อรับ และรักษาความสนใจ Givens (1978, p. 44)ได้ชี้ให้เห็นว่าเป็น '' แม่ไม่ใช่คำพูดนำเสนอ [เป็น] ตัวบ่งชี้ที่แม่นยำมากที่สุดของสไตล์ของเธอไป บวกหรือค่าลบ ดักรอ ปรึกษาครอบครัวหรือบำบัดโรคได้อย่างรวดเร็วระบุการ aversive-หลักหน่วยพฤติกรรม และ กับวิดีโอเทป สามารถแสดงหลักการแม่นยำในผลข้างเคียงที่อาจพบในการเด็ก ''ในการศึกษาปัจจุบัน แม่ของเด็กหูหนวกมักจะสัมผัสให้ค่อย ๆ ได้รับความสนใจของเด็กของพวกเขานี้อาจแนะนำความตั้งใจของมารดาเพื่อรักษาการโต้ตอบในการขาดงานของการสื่อสารภาษาศาสตร์ นี้สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างในรูปแบบของปฏิสัมพันธ์ระหว่างมารดาได้ยินกับหูหนวกเด็กและมารดาฟัง ด้วยได้ยินเด็กมีส่วนร่วมของการล่าม SL เป็นสิ่งสำคัญในการประเมินเด็กภาษาถูก Librasอย่างไรก็ตาม มันจะกว่ามีสองมืออาชีพ ความเชี่ยวชาญในโปรตุเกสและ Libras การจัดการการประเมินเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการโต้ตอบที่อยู่กับเด็กซึ่งอาจหายไปเมื่อเด็กต้องสลับความสนใจระหว่างผู้ใหญ่ 2 ท่าน (Barbosa & Lichtig, 2008) สถานะของสมาชิกหูหนวกของพนักงานเป็นสิ่งที่ต้องเป็นเขาให้มีความเหมาะสม Libras ภาษารุ่น (Lichtig, 2004) นี้แนะนำต้องเปลี่ยนแปลงการฝึก SLTs ที่ทำงานเด็กหูหนวกในบริบทที่บราซิล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็น ตามการรับรู้อย่างเป็นทางการของ Libras ในปี 2002 ภาษามีการนำเสนอในหลักสูตรระดับปริญญาตรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป 3 (MLU-L) ชี้ให้เห็นว่า MLU-L
ของกลุ่มคนหูหนวกอย่างรุนแรงและถูกเลื่อนออกไปอย่างสุดซึ้งเสมอเมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้ยิน Ca' rnio et al, (2000)
รายงานความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างการพัฒนาความรู้และการพัฒนาภาษาเป็นอิสระจากกิริยาของภาษาที่ใช้โดยเด็กคือพูดภาษาโปรตุเกสและLibras
มีคุณค่าเท่าเทียมกันในการพัฒนาความรู้ในการเขียนภาษาโปรตุเกส ในขณะที่เด็กหูหนวกส่วนใหญ่จะเกิดที่จะได้ยินพ่อแม่ความสามารถทางภาษาของพวกเขาจะล่าช้าบ่อยครั้งกับผลกระทบที่เกิดขึ้นในการดำเนินงานทางวิชาการ (ไคล์, 1999). พ่อแม่ของเด็กหูหนวกต้องได้รับความสนใจภาพเด็กของพวกเขาก่อนที่การสื่อสาร (Vaccari และMarschark, 1997) (เช่นที่พวกเขาต้องการที่จะเป็นครั้งแรกที่มีเด็กเข้าร่วมกับพวกเขาก่อนที่จะเซ็นหรือการพูด) แม่ของเด็กคนหูหนวกในการศึกษาครั้งนี้ในขณะที่พยายามที่จะได้รับความสนใจของเด็กของพวกเขาเข้าสู่ระบบรวมกันพร้อมกันพูดและชี้สะท้อนให้เห็นว่าพวกเขาไม่orientating ตัวเองอย่างดีเพื่อการสื่อสารความต้องการของเด็ก Couto (2003) อธิบายถึงวิธีการที่พ่อแม่ของค่าเด็กหูหนวกการบำรุงรักษาของการทำงานร่วมกันมากกว่าการส่งข้อความที่ใช้ภาษาที่มีโครงสร้างอย่างเป็นทางการดังนั้นพวกเขาจะตอบสนองต่อการฝึกอบรมและการสนับสนุนที่จะช่วยให้พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงการทำงานร่วมกันของพวกเขารูปแบบ. ผู้ปกครองที่มีเด็กหูหนวกยังสัมผัสพวกเขาบ่อยครั้งใน เพื่อให้ได้รับความสนใจและการบำรุงรักษา Givens (1978, น. 44) ได้ชี้ให้เห็นว่า '' นำเสนอที่ไม่ใช่คำพูดของแม่ [คือ] ตัวบ่งชี้ที่ถูกต้องที่สุดของรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูของเธอบวกหรือเชิงลบ น่ากลัวให้คำปรึกษาครอบครัวหรือนักบำบัดมากได้อย่างรวดเร็วสามารถระบุ aversive ที่โดดเด่นหน่วยพฤติกรรมและการมีวีดิทัศน์สามารถแสดงแม่ได้อย่างแม่นยำผลกระทบที่พวกเขาอาจจะมีในเด็ก''. ในการศึกษาปัจจุบันแม่ของคนหูหนวก เด็กมักจะสัมผัสพวกเขาเบา ๆ ที่จะได้รับความสนใจของเด็กของพวกเขา. นี้อาจชี้ให้เห็นความตั้งใจของมารดาในการรักษาในกรณีที่ไม่มีการทำงานร่วมกันของการสื่อสารทางภาษา ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างในรูปแบบของการทำงานร่วมกันระหว่างได้ยินแม่ที่มีเด็กหูหนวกและได้ยินแม่ที่มีการได้ยินเด็ก. มีส่วนร่วมของล่าม SL เป็นสิ่งสำคัญในการประเมินของเด็กที่มีภาษาที่เป็น Libras. แต่ก็จะดีกว่าที่จะมีภาษามืออาชีพ , ความเชี่ยวชาญในโปรตุเกสและ Libras, การจัดการการประเมินเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานร่วมกับเด็กที่เกิดขึ้นเองซึ่งอาจจะหายไปเมื่อเด็กต้องการที่จะเปลี่ยนความสนใจระหว่างผู้ใหญ่สองคน(แป & Lichtig 2008) การปรากฏตัวของสมาชิกคนหูหนวกของพนักงานเป็นที่พึงปรารถนาในขณะที่เขา / เธอให้เหมาะสมLibras รูปแบบภาษา (Lichtig, 2004) นี้แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของ SLTs ทำงานกับเด็กหูหนวกในบริบทที่บราซิลโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อไปนี้ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการของLibras ในปี 2002 ภาษาที่ได้รับการเสนอในระดับปริญญาตรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตรายเป็นอันตราย