AbstractA phytosociological survey

Abstract
A phytosociological survey of weed species was conducted during the rainy season in 2008 in paddy fields at different distances from the main irrigation canal in the Kamping Puoy Irrigation Rehabilitation Area in northwestern Cambodia. The spatial variation in water depth was large between upstream (shallower) and downstream (deeper) paddies, which resulted in different weed, with many Poaceae and Cyperaceae species observed on levees in upstream and aquatic herbs in downstream paddies. Chemical fertilizer input levels were generally small and average rice yield was relatively low (ca. 2.3 t/ha). Traditional and less intensive weed management options such as hand weeding, mid-season tillage, and post-harvest straw burning were common, while the herbicide 2,4-D was also widely used. Weed species in the paddy ecosystem used by villagers included Ipomoea aquatica, Nymphaea nouchali, and Monochoria vaginalis (occasional, for human consumption) and graminoid species (frequent, for cattle feed in addition to rice straw). Greater inorganic fertilizer input was associated with a lower diversity of weed species, but grain yield and weed diversity indices had no negative relation among different locations. This survey revealed relatively small extent of intensification in the irrigation rehabilitation area in Cambodia, which led to high weed diversity, including numerous plant species available for use to support farmers’ livelihoods in the area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อการสำรวจ phytosociological พันธุ์วัชพืชได้ดำเนินการในช่วงฤดูฝนในปี 2551 ในนาข้าวที่แตกต่างระยะทางจากคลองชลประทานหลักใน Kamping Puoy ชลประทานฟื้นฟูพื้นที่ในตะวันตกเฉียงเหนือกัมพูชา เปลี่ยนแปลงพื้นที่น้ำลึกมีขนาดใหญ่ระหว่างต้นน้ำ (เด็กเล็ก ๆ สามารถ) และปลายน้ำ (ลึก) นา ซึ่งส่งผลให้วัชพืชแตกต่างกัน มีหลายหญ้าและ Cyperaceae ชนิดสังเกตบน levees ในขั้นต้นน้ำ และน้ำสมุนไพรในนาปลายน้ำ ระดับการใส่ปุ๋ยเคมีที่มีขนาดเล็กโดยทั่วไป และผลผลิตข้าวเฉลี่ยอยู่ในระดับค่อนข้างต่ำ (ca. 2.3 t/ฮา) วัชพืชดั้งเดิม และไม่เร่งรัดจัดการเลือกมือ weeding, tillage กลางฤดูกาล และเผาฟางหลังเก็บเกี่ยวมีทั่วไป ในขณะที่มีใช้สารกำจัดวัชพืช 2, 4-D ยังแพร่หลาย ชนิดวัชพืชในระบบนิเวศนาที่ชาวบ้านรวมผัก aquatica บัวสาย nouchali และขาเขียด (เป็นครั้งคราว สำหรับมนุษย์บริโภค) และพันธุ์ graminoid (บ่อย สำหรับวัวควายที่เลี้ยงนอกจากฟางข้าว) ป้อนปุ๋ยอนินทรีย์มากกว่าถูกเชื่อมโยงกับหลากหลายพันธุ์วัชพืช แต่ผลผลิตข้าวลดลง และดัชนีความหลากหลายของวัชพืชได้ไม่มีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างสถานต่าง ๆ แบบสำรวจนี้เปิดเผยขอบเขตค่อนข้างเล็กของแรงในพื้นที่ชลประทานฟื้นฟูในกัมพูชา ซึ่งนำไปสู่ความหลากหลายสูงวัชพืช รวมถึงชนิดพืชจำนวนมากใช้การสนับสนุนวิถีชีวิตของเกษตรกรในพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การสำรวจ phytosociological ของวัชพืชได้ดำเนินการในช่วงฤดูฝนในปี 2008 ในนาข้าวในระยะที่แตกต่างจากคลองชลประทานสายหลักในแคมป์ปิ้ง Puoy ชลประทานพื้นที่ฟื้นฟูตะวันตกเฉียงเหนือของกัมพูชา การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ในความลึกของน้ำมีขนาดใหญ่ระหว่างต้นน้ำ (ตื้น) และปลายน้ำ (ลึก) นาซึ่งส่งผลให้วัชพืชที่แตกต่างกันมีหญ้าหลายชนิดและกกสังเกตในเขื่อนในสมุนไพรต้นน้ำและสัตว์น้ำในนาปลายน้ำ ระดับการป้อนข้อมูลปุ๋ยเคมีได้ผลผลิตข้าวขนาดเล็กโดยทั่วไปและค่าเฉลี่ยค่อนข้างต่ำ (แคลิฟอร์เนียได้ 2.3 ตัน / เฮกเตอร์) ตัวเลือกการจัดการวัชพืชแบบดั้งเดิมและน้อยมากเช่นการกำจัดวัชพืชมือดินแบบกลางฤดูและหลังการเก็บเกี่ยวการเผาไหม้ฟางเป็นเรื่องปกติในขณะที่สารกำจัดวัชพืช 2,4-D ก็ยังใช้กันอย่างแพร่หลาย สายพันธุ์วัชพืชในระบบนิเวศของนาข้าวที่ใช้โดยชาวบ้านรวม Ipomoea aquatica, บัวเผื่อนและขาเขียด (เป็นครั้งคราวเพื่อการบริโภคของมนุษย์) และสายพันธุ์ graminoid (บ่อยสำหรับเลี้ยงวัวในนอกเหนือไปจากฟางข้าว) มหานครอินพุตปุ๋ยอนินทรีที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของความหลากหลายทางสายพันธุ์วัชพืช แต่ผลผลิตและดัชนีความหลากหลายวัชพืชไม่มีความสัมพันธ์เชิงลบในหมู่สถานที่ที่แตกต่างกัน การสำรวจครั้งนี้เผยให้เห็นขอบเขตที่ค่อนข้างเล็กของแรงในพื้นที่ชลประทานการฟื้นฟูสมรรถภาพในประเทศกัมพูชาซึ่งนำไปสู่ความหลากหลายวัชพืชสูงรวมทั้งพันธุ์พืชจำนวนมากสำหรับการใช้งานเพื่อสนับสนุนการดำรงชีวิตของเกษตรกรในพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อของวัชพืช phytosociological
การสำรวจดำเนินการในช่วงฤดูฝนในปี 2008 ในนาข้าวที่ระยะทางที่แตกต่างจากคลองชลประทานหลักใน kamping puoy ชลประทานฟื้นฟูพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของกัมพูชา การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ในระดับความลึกของน้ำมีขนาดใหญ่ระหว่างต้นน้ำ ( ตื้น ) และปลายน้ำ ( ลึก ) นาข้าวซึ่งเป็นผลต่าง วัชพืชมีหลายหน้า และชนิดที่พบในประเทศต้นน้ำเขื่อนในทางน้ำและสมุนไพรในนาข้าวที่ปลายน้ำ ปุ๋ยเคมีใส่ระดับโดยทั่วไปขนาดเล็กและผลผลิตเฉลี่ยข้าวค่อนข้างต่ำ ( ประมาณ 2.3 T / ฮา ) แบบดั้งเดิมและตัวเลือกการจัดการวัชพืชแบบเข้มข้นน้อยกว่าเช่นมือกำจัดวัชพืชกลางฤดูการไถนา และหลังการเก็บเกี่ยวฟางไหม้อยู่ทั่วไป ในขณะที่สารกำจัดวัชพืช 24-D ยังใช้กันอย่างแพร่หลาย วัชพืชในนาข้าวระบบนิเวศชนิดใช้โดยชาวบ้านรวมผักบุ้งบัวเผื่อน , และขาเขียด ( เป็นครั้งคราวสำหรับการบริโภคของมนุษย์ ) และ graminoid สปีชีส์ ( บ่อยสำหรับอาหารสัตว์นอกจากฟางข้าว ) อนินทรีย์ ปุ๋ยใส่มากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายของวัชพืชลดลง ,แต่ผลผลิตข้าวและวัชพืชดัชนีความหลากหลายไม่มีลบความสัมพันธ์ระหว่างสถานที่ที่แตกต่างกัน การสำรวจนี้เปิดเผยขนาดค่อนข้างเล็กของแรงในการชลประทานการฟื้นฟูพื้นที่ในกัมพูชา ซึ่งนำไปสู่ความหลากหลายของวัชพืชสูง รวมถึงพรรณไม้มากมายใช้งานเพื่อสนับสนุนเกษตรกรทำมาหากินในพื้นที่