DEALLOYINGis a corrosion process in

DEALLOYINGis a corrosion process in which
one or more elements are selectively dissolved,
leaving behind a porous residue of the remaining
element(s). For example, in the silver-gold system,
silver can be almost 100% removed in various
acid electrolytes, leaving behind porous
gold, as shown in Fig. 1. This bicontinuous
metal-void structure is highly brittle in nature
and has been linked to stress-corrosion cracking
in many alloy systems (Ref 1–6). The seasonal
cracking of brass is perhaps the best recognized
(Ref 7). Perhaps the first detailed investigation in
the scientific literature on alloy corrosion was
reported by Calvert and Johnson in 1866 (Ref 8)
on copper-zinc alloys. Beyond its direct relevance
to stress-corrosion cracking, interest in the dealloying
phenomenon extends to the accelerated
corrosion in aluminum alloy 2024-T3 (Unified
Numbering System, or UNS, A92024) (Ref 9, 10)
and the development of high-surface-area electrodes
(Ref 11) and catalysts

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DEALLOYINGis การกัดกร่อนเป็นกระบวนการที่องค์ หนึ่งกำลังเลือกละลายทิ้งสารตกค้างในรูพรุนของเหลือองค์ประกอบ ตัวอย่าง ในระบบการเงินทองเงินได้เกือบ 100% ถอดออกในที่ต่าง ๆกรดอิเล็ก ทิ้งรูพรุนทอง ดังแสดงในรูปที่ 1 Bicontinuous นี้โครงสร้างโลหะโมฆะจะเปราะในธรรมชาติสูงและมีการเชื่อมโยงการการกัดกร่อนความเครียดในระบบโลหะผสมจำนวนมาก (Ref 1 – 6) ตามฤดูกาลแตกของทองเหลืองอาจจะดีสุดรับรู้(อ้างอิง 7) ในสอบสวนรายละเอียดแรกทีวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ในการกัดกร่อนโลหะได้รายงาน โดย Calvert และจอห์นสันใน 1866 (Ref 8)ในโลหะผสมทองแดงสังกะสี นอกเหนือจากความสัมพันธ์ของเนื้อหาโดยตรงความเครียดผุกร่อนแตก สนใจในการ dealloyingปรากฏการณ์ขยายตัวเร่งการกัดกร่อนในอลูมิเนียม 2024-T3 (Unifiedหมายเลข ระบบ หรือ UNS, A92024) (Ref 9, 10)และพัฒนาพื้นที่สูงพื้นผิวอิเล็กโทรด(อ้างอิงที่ 11) และตัวเร่งปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DEALLOYINGis กระบวนการกัดกร่อนซึ่ง
องค์ประกอบหนึ่งหรือละลายคัดเลือก
ทิ้งสารตกค้างที่มีรูพรุนที่เหลือ
องค์ประกอบ (s) ยกตัวอย่างเช่นในระบบเงินทอง,
เงินได้เกือบ 100% ลบออกในหลาย ๆ ด้าน
อิเล็กโทรไลกรดออกหลังมีรูพรุน
ทองดังแสดงในรูป 1. bicontinuous
โครงสร้างโลหะโมฆะเปราะสูงในธรรมชาติ
และได้รับการเชื่อมโยงกับความเครียดการกัดกร่อนแตก
ในระบบหลายอัลลอย (Ref 1-6) ตามฤดูกาล
แตกจากทองเหลืองอาจจะเป็นที่ที่ดีที่สุดได้รับการยอมรับ
(Ref 7) บางทีอาจจะตรวจสอบรายละเอียดครั้งแรกใน
วรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการกัดกร่อนโลหะผสมที่ถูก
รายงานโดยเวิร์ทและจอห์นสันในปี 1866 (Ref 8)
บนโลหะผสมทองแดงสังกะสี นอกเหนือจากความเกี่ยวข้องโดยตรง
กับความเครียดการกัดกร่อนแตกสนใจใน dealloying
ปรากฏการณ์ขยายไปถึงการเร่ง
การกัดกร่อนในโลหะผสมอลูมิเนียม 2024-T3 (Unified
หมายเลข System หรือ UNS, A92024) (Ref 9, 10)
และการพัฒนาของสูง surface- ขั้วไฟฟ้าพื้นที่
(Ref 11) และตัวเร่งปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dealloyingis กระบวนการในที่การ กัดกร่อนหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งองค์ประกอบเลือกยุบทิ้งสารตกค้างที่เหลืออยู่หลังพรุนองค์ประกอบ ( s ) ตัวอย่างเช่น ในระบบการ เงิน ทอง ,เงินสามารถเกือบ 100% ลบต่าง ๆกรดแก่ หลังออกจาก รูพรุนทอง ดังแสดงในรูปที่ 1 นี้ bicontinuousโครงสร้างโลหะเปราะสูงในธรรมชาติเป็นโมฆะและมีการเชื่อมโยงกับการกัดกร่อนความเครียดแตกในระบบโลหะผสมหลาย ( Ref 1 – 6 ) ตามฤดูกาลการแตกของทองเหลืองบางทีดีที่สุดที่รู้จัก( อ้างอิงที่ 7 ) บางทีแรกของการศึกษาวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ในการกัดกร่อนโลหะ คือรายงานโดย คาลเวิร์ท และจอห์นสันในปี 1866 ( Ref 8 )ทองแดง สังกะสี โลหะผสม นอกเหนือจากความเกี่ยวข้องโดยตรงของความเครียดการกัดกร่อนแคร็ก ความสนใจใน dealloyingปรากฏการณ์ที่ขยายเพื่อเร่งการกัดกร่อนใน 2024-t3 อลูมิเนียม ( รวมระบบการนับ หรือแบบ a92024 , ) ( อ้างอิงที่ 9 , 10 )และการพัฒนาของพื้นที่ผิวสูง ขั้วไฟฟ้า( อ้างอิงที่ 11 ) และตัวเร่งปฏิกิริยา