The biomass yield primarily depends

The biomass yield primarily depends on the strain’s features,
e.g. the ability to assimilate various carbon and nitrogen sources.
Three strains (T. cutaneum, P. stipitis and S. cerevisiae) were able
to assimilate the ammonium ion and urea as a nitrogen source,
so the biomass concentration after cultivations with different
nitrogen sources varied in a narrow range, e.g. 8.9–
9.2 g DM dm3 for S. cerevisiae and 10.5–11.4 g DM dm3 for T.
cutaneum. For C. guilliermondii, which is not able to assimilate urea,
the biomass varied from 6.3(±0.22) g DM dm3 (with only urea as
the N source) to 10.3(±0.45) g DM dm3 (with only ammonium
ions as the N source). A similar differentiation was observed for
the second strain that was not able to hydrolyse urea, i.e. C. tropicalis.
The biomass concentration depended on specific cultivation
conditions (e.g. time, temperature, pH) and medium content,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลผลิตชีวมวลเป็นหลักขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของสายพันธุ์เช่นความสามารถในการดูดซึมต่าง ๆ แหล่งคาร์บอนและไนโตรเจนสามสายพันธุ์ (T. cutaneum, P. stipitis และ S. cerevisiae) ได้การดูดซึมไอออนแอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจนดังนั้นความเข้มข้นของชีวมวลหลัง cultivations ด้วยแตกต่างกันแหล่งไนโตรเจนที่แตกต่างกันในแคบช่วง เช่น 8.9 –dm3 9.2 g DM สำหรับ S. cerevisiae และ 10.5 – 11.4 g DM dm3 สำหรับต.cutaneum สำหรับ C. guilliermondii ซึ่งไม่สามารถดูดซึมยูเรียชีวมวลที่หลากหลายจาก dm3 DM g 6.3(±0.22) (โดยเฉพาะยูเรียเป็นแหล่ง N) 10.3(±0.45) กรัม DM dm3 (มีเฉพาะแอมโมเนียไอออนเป็นแหล่ง N) พบว่า ความแตกต่างที่คล้ายกันสำหรับสายพันธุ์สองที่ไม่สามารถ hydrolyse urea เช่น C. tropicalisขึ้นกับความเข้มข้นของชีวมวลในเพาะปลูกเฉพาะเงื่อนไข (เช่นเวลา อุณหภูมิ pH) และเนื้อหาปานกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลผลิตชีวมวลส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของสายพันธุ์ที่
เช่นความสามารถในการดูดซึมสารคาร์บอนและไนโตรเจนแหล่งต่างๆ.
สามสายพันธุ์ ( T. cutaneum, P. stipitis และ S. cerevisiae) มีความสามารถ
ที่จะดูดซึมไอออนแอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจน
เพื่อให้ความเข้มข้นของชีวมวลหลังจากปลูกที่แตกต่างกันกับ
แหล่งไนโตรเจนแตกต่างกันในช่วงแคบ ๆ เช่น 8.9-
9.2 กรัม dm3 DM สำหรับ S. cerevisiae และ 10.5-11.4 กรัม dm3 DM สำหรับ T.
cutaneum สำหรับซี guilliermondii ซึ่งจะไม่สามารถดูดซึมสารยูเรีย,
ชีวมวลต่าง ๆ จาก 6.3 (± 0.22) G DM dm3 (ยูเรียเป็นเพียง
แหล่ง N) 10.3 (± 0.45) G DM dm3 (มีแอมโมเนียมเท่านั้น
ไอออนเป็น แหล่งที่มา N) แตกต่างที่คล้ายกันคือการปฏิบัติสำหรับ
สายพันธุ์ที่สองที่ไม่สามารถที่จะย่อยยูเรียคือ C. tropicalis.
ชีวมวลความเข้มข้นขึ้นอยู่กับการเพาะปลูกเฉพาะ
เงื่อนไข (เช่นเวลา, อุณหภูมิและพีเอช) และเนื้อหากลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวมวลที่ผลิตเป็นหลักขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของสายพันธุ์เช่นความสามารถในการดูดซึมคาร์บอนต่างๆ และแหล่งไนโตรเจน3 สายพันธุ์ ( T . cutaneum , P . stipitis และ S . cerevisiae ) สามารถการใช้แอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจนดังนั้นความเข้มข้นของชีวมวล หลังจากเพาะต่างกันแหล่งไนโตรเจนที่แตกต่างกันในช่วงแคบ เช่น 8.9 จำกัด9.2 กรัม DM dm3 สำหรับ S . cerevisiae และ 10.5 – 11.4 g DM dm3 สำหรับต.cutaneum . C . guilliermondii ซึ่งไม่สามารถดูดซึมยูเรียชีวมวลที่หลากหลายจาก 6.3 ( ± 0.22 กรัม DM dm3 ( มียูเรียเป็นส่วนแหล่ง n ) 10.3 ( ± 0.45 ) g DM dm3 ( กับแอมโมเนียไอออนเป็นแหล่ง n ) มีความแตกต่างที่คล้ายกันพบว่าสำหรับสองสายพันธุ์ที่ไม่สามารถไฮโดรไลซ์ยูเรีย คือ C . tropicalis มีผลต่อ .กำหนดความเข้มข้นขึ้นอยู่กับการเพาะปลูกที่เฉพาะเจาะจงเงื่อนไข ( เช่นเวลา , อุณหภูมิ , pH ) และปริมาณปานกลาง