SpecimensThe materials used for spe

Specimens
The materials used for specimens in this study were bisphenol
A type epoxy composites filled with spherical
silica particles.
The matrix resin was a blend of the diglycidyl ether of
bisphenol A type epoxy resin (Asahi Kasei E-Materials, AER
2603), with methyl-tetrahydro-phthalic anhydride (New
Japan Chemical, RIKACID MH-700) as the curing agent and
2,4,6-tris (dimethyl aminomethyl) phenol (Mitsubishi
Chemical, jER BMI12) as the accelerator. The equivalent
weight of the epoxide resin was 188 g/equivalent and the
acid anhydride equivalent weight of the curing agent was
162 g/equivalent. The stoichiometric-mixture-weight ratio of
the epoxide resin, the curing agent, and the accelerator was
100:86:0.5.
The mixture ratio of the epoxide resin and the curing
agent was changed to consider the interaction between the
silica particles and the network structures in the matrix
resin. In this paper, the changed mixture ratio is hereafter
expressed as the epoxy-equivalent-weight ratio (EEWR)
defined by the epoxide resin weight over the stoichiometric
epoxide resin weight in the mixture. In the experiment, the
EEWR ranged from 1.0 to 3.2 and the accelerator was kept
constant at 0.5, as listed in Table 1. The neat epoxy resins
manufactured for the EEWR over 3.2 were too weak to
measure the viscoelastic properties mentioned below. We
did not use any epoxy-equivalent-weight ratios below 1.0
to manufacture the resin or the composites because unreacted
curing agents might leak out of the cured resins.
Silica particles with a median diameter of 240 nm
(Tatsumori, SO-C1) were used as the filler of the composite.
The volume fraction of the silica particles was 0.2
for every composite. The surfaces of the particles were not
chemically coated.
The silica particles were added to the epoxy resin containing
the curing agent and accelerator. After stirringsufficiently to disperse the particles without agglomeration,
the mixture was stored in a vacuum vessel to remove voids
and then poured into an aluminum mold coated with a
Teflon sheet. The mold was 260 mm long, 5 mm wide, and
120 mm deep. The mixture in the mold was heated for
curing in an oven. The curing procedure was performed in
two steps: first, the mixture was kept at 373 K for 2 h to gel
the matrix resin (pre-curing), and second, the post-curing,
which greatly affects the crosslinking reaction of the resin,
was performed at 403 K for 15 h. The heating rate from
pre-curing to post-curing was kept constant at 72 K h-1
.
Cured epoxy resins without silica particles were also prepared
in the same process as those for the composites.
Hereafter, the cured epoxy resins without the silica particles
are referred to as neat epoxy resins. Both the neat
epoxy resins and the composites were used in the experiment
listed in Table 1.
Densities of the cured materials were measured in
accordance with ASTM standard 792-08. The results are
listed in Table 1. The densities of both the neat epoxy
resins and the composites were confirmed to be independent
of the EEWR

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างวัสดุที่ใช้สำหรับตัวอย่างในการศึกษานี้มี bisphenolคอมโพสิตอีพ็อกซี่ชนิดเต็มไป ด้วยทรงกลมอนุภาคซิลิกาเมทริกซ์เรซิคือ การผสมผสานของอีเทอร์ diglycidyl ของสฟิเรซิ่นอีพ็อกซี่ชนิด (Asahi Kasei E-วัสดุ AER2603), กับเมทิล tetrahydro phthalic ด (ใหม่ญี่ปุ่นสารเคมี RIKACID MH-700) เป็นบริษัทตัวแทนการบ่ม และ2,4,6-ทริส (dimethyl aminomethyl) ฟีนอล (มิตซูบิชิเคมี jER BMI12) เป็นตัวเร่ง เทียบเท่ารับน้ำหนักของยางอิพอก 188 กรัมเท่าและกรดดน้ำหนักเทียบเท่าของบริษัทตัวแทนการบ่ม162 กรัมเท่านั้น อัตราส่วนของน้ำหนักส่วนผสม stoichiometricยางอิพอก บริษัทตัวแทนการบ่ม และตัวเร่ง100:86:0.5อัตราส่วนผสมของเรซิอิพอกและการบ่มเปลี่ยนตัวแทนพิจารณาปฏิสัมพันธ์ระหว่างการอนุภาคซิลิกาและโครงสร้างเครือข่ายในเมตริกซ์เรซิ่น ในกระดาษนี้ อัตราส่วนผสมที่เปลี่ยนแปลงคืออนาคตแสดงเป็นอัตราส่วนน้ำหนักสมมูลอีพ็อกซี่ (EEWR)กำหนด โดยน้ำหนักยางอิพอกผ่านการ stoichiometricน้ำหนักยางอิพอกในส่วนผสม ในการทดลอง การEEWR อยู่ในช่วงจาก 1.0 เป็น 3.2 และคันเร่งถูกเก็บไว้ค่าคงที่ 0.5 ตามที่แสดงในตารางที่ 1 โลหะมีความเรียบร้อยผลิตสำหรับ EEWR กว่า 3.2 ก็อ่อนแอเกินไปวัดคุณสมบัติ viscoelastic ที่กล่าวถึงด้านล่าง เราไม่ได้ใช้ใด ๆ อัตราส่วนน้ำหนักสมมูลอีพ็อกซี่ล่าง 1.0ในการผลิตเรซิหรือคอมโพสิตเพราะ unreactedบ่มตัวแทนอาจรั่วจากเรซิหายอนุภาคซิลิกาเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ 240 นาโนเมตร(Tatsumori อื่น ๆ -C1) ใช้เป็นฟิลเลอร์ของคอมโพสิตปริมาณเศษของอนุภาคซิลิกาคือ 0.2สำหรับทุกคอมโพสิต พื้นผิวของอนุภาคได้ไม่สารเคมีเคลือบอนุภาคซิลิกาถูกเพิ่มไปประกอบด้วยอีพ็อกซี่เรซินการบ่มตัวแทนและตัวเร่ง หลังจาก stirringsufficiently การกระจายอนุภาค โดย agglomerationส่วนผสมถูกเก็บไว้ในหลอดสูญญากาศเอาช่องว่างแล้ว เทลงในแม่พิมพ์อลูมิเนียมที่เคลือบด้วยความแผ่นเทฟลอน แม่พิมพ์คือ 260 มม. ยาว 5 มม.กว้าง และลึก 120 มม. ส่วนผสมในแม่พิมพ์ถูกความร้อนสำหรับบ่มในเตา ดำเนินการในขั้นตอนการบ่มขั้นตอนที่สอง: ครั้งแรก ส่วนผสมถูกกำหนดไว้ที่ 373 K สำหรับ 2 h เจเมทริกซ์เรซิน (บ่มไว้ล่วงหน้า), และสอง การหลังบ่มซึ่งมีผลต่อปฏิกิริยา crosslinking ของเรซิน อย่างมากดำเนินการที่ 403 K สำหรับ 15 h อัตราความร้อนจากก่อนบ่มให้บ่มหลังถูกกำหนดไว้คงที่ที่ 72 K h-1.เรซิ่นอีพ็อกซี่หายไม่พร้อมอนุภาคซิลิกาในกระบวนการเดียวกับการคอมโพสิตปรโลก เรซิ่นอีพ็อกซี่หายไม่ มีอนุภาคซิลิกาเรียกว่าโลหะเรียบร้อย ทั้งความเรียบร้อยอีพ็อกซี่เรซิ่นและคอมโพสิตที่ใช้ในการทดลองแสดงในตารางที่ 1ความหนาแน่นของวัสดุหายถูกวัดในตามมาตรฐาน astm มาตรฐาน 792-08 ผลจะแสดงในตารางที่ 1 ความหนาแน่นของทั้งสองอิพ็อกซีที่เรียบร้อยเรซิ่นและคอมโพสิตได้รับการยืนยันจะเป็นอิสระของ EEWR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่าง
วัสดุที่ใช้สำหรับตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการ Bisphenol
คอมโพสิตชนิดอีพ็อกซี่เต็มไปด้วยความทรงกลม
อนุภาคซิลิกา.
เรซินเมทริกซ์คือการผสมผสานของอีเทอร์ diglycidyl ของ
Bisphenol ชนิดอีพ็อกซี่เรซิน (Asahi Kasei E-วัสดุ AER
2603) กับเมธิล แอนไฮได -tetrahydro-พาทาลิก (New
ญี่ปุ่นเคมี RIKACID MH-700) ในฐานะตัวแทนการบ่มและ
2,4,6-tris (dimethyl aminomethyl) ฟีนอล (มิตซูบิชิ
เคมี Jer BMI12) เป็นตัวเร่ง เทียบเท่า
น้ำหนักของเรซินอิพอกไซด์เป็น 188 กรัม / เทียบเท่าและ
กรดแอนไฮไดเทียบเท่ากับน้ำหนักของตัวแทนการบ่มเป็น
162 กรัม / เทียบเท่า อัตราส่วน stoichiometric ผสมน้ำหนักของ
เรซินอิพอกไซด์, ตัวแทนการบ่มและคันเร่งเป็น
100: 86:. 0.5
อัตราส่วนการผสมของเรซินอิพอกไซด์และการบ่ม
ตัวแทนก็เปลี่ยนไปพิจารณาปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
อนุภาคซิลิกาและเครือข่าย โครงสร้างในเมทริกซ์
เรซิ่น ในบทความนี้อัตราส่วนการผสมที่มีการเปลี่ยนแปลงคือต่อไปนี้จะ
แสดงเป็นอัตราส่วนอีพ็อกซี่เทียบเท่าน้ำหนัก (EEWR)
กำหนดโดยน้ำหนักอิพอกไซด์เรซินมากกว่าทฤษฎี
น้ำหนักอิพอกไซด์เรซินในส่วนผสม ในการทดลองที่
EEWR อยู่ระหว่าง 1.0-3.2 และคันเร่งถูกเก็บไว้
คงที่ที่ 0.5 ที่ระบุไว้ในตารางที่ 1 เรซินอีพอกซี่เรียบร้อย
ผลิตเพื่อ EEWR มากกว่า 3.2 อ่อนแอเกินไปที่จะ
วัดคุณสมบัติ viscoelastic ระบุไว้ด้านล่าง เรา
ไม่ได้ใช้อัตราส่วนอีพ็อกซี่เทียบเท่าน้ำหนักใด ๆ ดังต่อไปนี้ 1.0
การผลิตเรซินหรือคอมโพสิตเพราะ unreacted
ตัวแทนบ่มอาจรั่วไหลออกจากเรซินหาย.
อนุภาคซิลิกาที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ 240 นาโนเมตร
(Tatsumori, SO-C1) ถูกนำมาใช้ เป็นสารตัวเติมของคอมโพสิตได้.
เศษปริมาณของอนุภาคซิลิกาเป็น 0.2
สำหรับทุกคอมโพสิต พื้นผิวของอนุภาคที่ไม่ได้
เคลือบสารเคมี.
อนุภาคซิลิกาถูกเพิ่มเข้าไปในอีพอกซีเรซินที่มี
ตัวแทนการบ่มและคันเร่ง หลังจาก stirringsufficiently ที่จะแยกย้ายกันอนุภาคโดยไม่ต้องรวมตัวกัน
ส่วนผสมที่ถูกเก็บไว้ในภาชนะสูญญากาศเพื่อลบช่องว่าง
และแล้วเทลงในแม่พิมพ์อลูมิเนียมเคลือบด้วย
แผ่นเทฟลอน แม่พิมพ์ 260 มิลลิเมตรยาว 5 มิลลิเมตรกว้างและ
120 มมลึก ส่วนผสมในแม่พิมพ์ที่ถูกความร้อนสำหรับ
การบ่มในเตาอบ ขั้นตอนการบ่มได้รับการดำเนินการใน
ขั้นตอนที่สอง: แรกส่วนผสมที่ถูกเก็บไว้ที่ 373 K สำหรับ 2 ชั่วโมงเจล
เรซินเมทริกซ์ (ก่อนการบ่ม) และครั้งที่สองหลังบ่ม
ซึ่งมีผลกระทบต่อการเกิดปฏิกิริยาเชื่อมขวางของเรซิน
ได้รับการดำเนินการใน 403 K สำหรับ 15 ชั่วโมง อัตราความร้อนจาก
ก่อนการบ่มการโพสต์บ่มคงที่ที่ 72 K H-1
.
หายเรซินอีพอกซี่โดยไม่ต้องอนุภาคซิลิกานอกจากนี้ยังได้จัดเตรียมไว้
ในขั้นตอนเดียวกับที่สำหรับคอมโพสิต.
ปรโลกหายเรซินอีพอกซี่โดยไม่ต้องอนุภาคซิลิกา
จะเรียกว่าอีพ็อกซี่เรซิ่นเป็นที่เรียบร้อย ทั้งเรียบร้อย
เรซินอีพอกซี่และคอมโพสิตถูกนำมาใช้ในการทดสอบ
ที่ระบุไว้ในตารางที่ 1
ความหนาแน่นของวัสดุหายอยู่ในวัด
ตามมาตรฐาน ASTM 792-08 ผลที่ได้
ระบุไว้ในตารางที่ 1 ความหนาแน่นของทั้งอีพ็อกซี่เรียบร้อย
เรซินคอมโพสิตและได้รับการยืนยันที่จะเป็นอิสระ
ของ EEWR