he poem is seven stanzas long with

he poem is seven stanzas long with a traditional rhyme scheme. It exhorts the reader to take up the white man’s burden by sending the best of their country to dark, uncivilized places of the earth. There they should try to end famine and disease and serve their new captives - the native peoples. The poem smacks of cultural imperialism, with the superior English going into a country of “sullen” brutes and imposing their civilizing behaviors and institutions. There is, of course, a mentality of the Social Gospel idea of philanthropy, which said that the rich and powerful had an obligation to assist the impoverished and the sick. While not necessarily a bad idea, it was still underlain with assumptions about racial superiority and helped to further more nefarious ways of establishing hegemony.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนเขาเป็นเจ็ด stanzas ยาวกับฉันทลักษณ์ดั้งเดิม มัน exhorts ผู้อ่านจะรับภาระของคนขาว โดยการส่งดีที่สุดของประเทศไปยังสถานที่มืด uncivilized ของโลก มีพวกเขาควรพยายามทุพภิกขภัยและโรคสิ้นสุด และการให้บริการของเชลยใหม่ - ชนพื้นเมือง Smacks ของลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรม กลอนภาษาอังกฤษเหนือกว่าจะเป็นประเทศที่ "sullen" brutes และสง่างามความ civilizing พฤติกรรมและสถาบัน ได้ แน่นอน ความคิดของความคิดสังคมพระวรสารของกุศล ซึ่งกล่าวได้ว่า อุดมสมบูรณ์ และมีประสิทธิภาพมีการช่วยเหลือที่ขัดสนและผู้ป่วย ในขณะที่ไม่จำเป็นไม่ดีความคิด มันยังคงถูก underlain กับสมมติฐานเกี่ยวกับเชื้อชาติปม และได้ช่วยเพิ่มเติมเพิ่มเติม nefarious วิธีสร้างเจ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเป็นบทกวีเจ็ดบทยาวกับโครงการสัมผัสแบบดั้งเดิม มันชักชวนผู้อ่านที่จะใช้เวลาถึงภาระของคนขาวโดยการส่งที่ดีที่สุดของประเทศของพวกเขาที่จะมืด, สถานที่ป่าเถื่อนของโลก ที่นั่นพวกเขาควรพยายามที่จะยุติความอดอยากและโรคเชลยและให้บริการใหม่ของพวกเขา - คนพื้นเมือง บทกวีรสชาติของจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมกับภาษาอังกฤษจะดีกว่าเข้ามาในประเทศของ "บูดบึ้ง" สัตว์และการจัดเก็บภาษีของพวกเขาเสริมสร้างพฤติกรรมและสถาบันการศึกษา มีแน่นอนความคิดของสังคมยึดถือความคิดของการทำบุญที่กล่าวว่าร่ำรวยและมีอำนาจมีภาระหน้าที่ที่จะให้ความช่วยเหลือที่ยากจนและป่วย ในขณะที่ไม่จำเป็นต้องเป็นความคิดที่ดีมันก็ยังคงรองรับกับสมมติฐานเกี่ยวกับความเหนือกว่าทางเชื้อชาติและช่วยในการวิธีการต่อไปชั่วร้ายมากขึ้นของการสร้างอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาโคลงเจ็ด stanzas ยาวกับแบบสัมผัสแบบดั้งเดิม มันชักชวนผู้อ่านให้ภาระคนขาว โดยการส่งที่ดีที่สุดของประเทศของพวกเขาที่มืด , สถานที่ซึ่งไร้อารยธรรมของโลก พวกเขาควรพยายามที่จะยุติความอดอยากและโรคและรับใช้เชลย - ใหม่ของชนชาติพื้นเมือง กลอน smacks ของลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมกับผู้บังคับบัญชาภาษาอังกฤษเข้าไปในประเทศ " Brutes บึ้งตึง " และสง่างามของพวกเขา Civilizing พฤติกรรมและสถาบัน มี แน่นอน จิตของพระกิตติคุณสังคมความคิดของมูลนิธิ ซึ่งกล่าวว่า คนรวยและคนมีอำนาจ มีภาระหน้าที่ช่วยที่ยากจนและป่วย ในขณะที่ไม่จําเป็น คิดที่ไม่ดี ,ก็ชั้นกับสมมติฐานเกี่ยวกับความเหนือกว่าทางเชื้อชาติและช่วยเพิ่มเติมวิธีการชั่วร้ายมากขึ้นของการสร้างกระแสหลัก